Ben de ji yazıyorum!

Allahın selamı ve bereketi üzerimize olsun.                                           

Değerli dostlarım, Artık bende yazacağım inşallah. 

Yazacağım; Çocukluğum dan beri öğretmenliğe olan hasretimi.  Geçmişten bugüne gerçek yaşamdan, eğitimdeki sorun ve tıkanmaları ibret alınabilecek örneklerle geleceğe ışık tutabilecek öneriler…

Çevremizde, etrafımızda insanlık için tehlike ve zararlı gördüğümüz               

 Yaşadığım memleketim de yaşanan gerçekliklerini; eksiklerini, çarpıklıklarını, dayatmaları, hileleri, menfaatperestleri,  soygunları, yolcuları, yolsuzlukları, yolda satanları, Yolda bırakılanları, şovmenleri. Sıradan vatandaş olarak gözlemleyip Yazacağım inşallah. Pazardan, şehir içi aracından, esnaf içinden , öğrenci olarak, veli olarak, hasta olarak herkesimden herkesin nabzını ölçemeye çalışacağım. 

Çocukluğumuz dan eksik kalan yanlarımızı, çocuk yaşta görmediğimiz ve bilmediğimiz  Dünyayı nasıl sırtladığımız, dengeye katkımız,  şimdi çocuklarımız anlaması ve şükür etmesi için arada hatırlatmakta faydalı olacağını umarım. Yaşanılan tatlı anlar, güzel hizmetler ve fedakar dostluklar da örnek arasına almalı

Eğitimsiz eğitimi, Düzensiz yapılaşmayı, Bürokratik hantallığı, Ticari sahtekarlıkları, oldu bittiye dayatılan menfaatperestlikleri, Kişilik komplekslerini,keyfiyetleri Yazacağım; Halkın gözü kulağı olan, Basın ve STK’ların durumunu, gelişimini, koltuk ve rant mücadelelerini..Kimseye yağ yakmadan, yalaka olmadan, kimse ye kin beslemeden, ön yargısız, tarafsız yaşamdan gerçekleri paylaşacağım… Rabbim ömür ve imkan verdikçe. Bu kutlu yolda mesaj ve görüşlerinizle yoldaş olmak isterseniz güç verirsiniz

Anadilde konuşmanın yasak olduğu istem dışı da olsa ağızdan çıkacak bir kelime eki dahi öğretmen tarafından şiddetli şekilde cezalandırıldığı bir öğrenci olarak  eğitim almaya başlayanlardanım. Başka dil öğrenecek hiçbir etken ve ortamın da olmadığı bir zamanda, potansiyel kader mahkumu olarak Dünyaya Allah göndermiş Kürtçe de ben de eki yerine kullanılan eji ekini alışkanlık olarak bende ji şeklinde telaffuz ettiğimizden yediğimiz dayak ve cezalar Diyarbakır mahkûmları kadar olmuştur. 1 sene de tamamen şizofren deli bir öğretmene mahkum bırakılmamız darbeden daha etkili soykırımdan geçirildik. Siyasi kaygılar ve partizanlık tan dolayı 70 öğrencinin geleceği karartıldı. Günlük sıradan işkenceden geçme merasimi dahi eğitimden koparamadı. Metin KÜÇÜK öğretmenimizin okulu sevdirme çaba ve etkinlikleri de unutamayacağım güzel anımdır.

Asıl talihsizliğimiz ilk eğitim çağımızda; 1980 darbesine maruz kalmamız. Okulların darbeci narkotik timler tarafından kışla ve cezaevi olarak kullanılması ve büyüklerimizin sınıflarda günlerce aç susuz tutulmaları sonucunda, pencerelerden ekmek parçası ulaştırma çabamız ilk yasadışı faaliyetimiz olmuştur. Sınıfta günlerce aç susuz zorla alıkonma esnasında, öksüren yaşlı dedelerimizden birine askerin geber diye bağırması gibi hakaretler sayesinde yeni kelime ve kavramlar öğrenme şansımız da olmuştur. Lise yıllarında rastladığımız erlerin bize hakaret etmemesi ve normal konuşmasından şaşırarak çok mutlu olurduk.

Sizleri fazla da sıkmadan sonraki yazıda görüşmek üzere Allah'a emanet olunuz!