tatlidede

Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri - Syrie James Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri kimin eseri? Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri kitabının yazarı kimdir? Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri konusu ve anafikri nedir? Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri kitabı ne anlatıyor? Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri PDF indirme linki var mı? Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri kitabının yazarı Syrie James kimdir? İşte Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...
  • 26.05.2022 00:00
Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri - Syrie James Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Kitap Künyesi

Yazar: Syrie James

Çevirmen: Figen Bingül

Yayın Evi: Everest Yayınları

İSBN: 9786051416694

Sayfa Sayısı: 490

Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Charlotte, Emily, Anne ve Branwell... Bronte kardeşler rüzgârın korkutucu bir uğultu ile estiği, soğuğun ve hastalığın kol gezdiği uzak bir köyde, birbirlerine hikâyeler anlatarak, her hikâyede yaşadıkları ıssızlıktan bir adım uzaklaşarak hayata tutunurlar. Yıllar sonra, edebiyata olan tutkuları artarak devam eden kardeşlerden Charlotte, dünya edebiyatına gelmiş geçmiş en güçlü kadın karakterlerden birini; Jane Eyre'i, armağan edecektir:

Sade ve dış dünyaya kapalı bir hayat yaşamış olsa da Charlotte Bronte, gizli kalmış olan tutkulu yanını yazını aracılığıyla yansıtır. Bir yanı ise yazdığı gibi bir aşk yaşamayı hayal etmektedir. Nihayet bir gün ateşli bir talipten gelen bir evlilik teklifi, evin sakin ve sessiz havasını karıştırır. Bunun üzerine Charlotte günlüğüne döner ve kendiyle bir hesaplaşmaya girişir. Romanlarının arka planını oluşturan gizli aşkları, her biri yetenekli bir sanatçı olan kardeşler arasında yaşananlar, hayaller ve hayal kırıklıkları böylece kâğıda dökülür.

Jane Austen'ın Kayıp Anilan'nın yazarı Syrie James, bu kez Charlotte Bronte'nin Gizli Günîükteri'yle titiz bir araştırma sonucu elde edilmiş tarihi gerçekleri kurguyla ustaca birleştiren, son sayfaya dek merak uyandırıcı olmayı başaran bir romana imza atıyor.

"Aşkın kazları hakkında yazmışımdır. Uzun zamandır, kalbimin kimseye göstermediğim bir köşesinde, bir erkekle yakın bir

ilişkinin hayalini kurmuşumdur, her Jane'in kendi Rochester'ını hak ettiğine inanırım; hak etmez mi?"

Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri Alıntıları - Sözleri

  • Her Jane 'in kendi Rochester'ını hak ettiğine inanırım; hak etmez mi?
  • Hayretle bakarken, bir gelinin geleneksel kıyatctinde olağanüstü bir şey var, diye düşündüm; en sıradan kadını bile bir güzelliğe dönüştürebiliyor.
  • Emily bu ifadeye karşı kızdığını belirtecek şekilde soludu; ben sadece eğlenceli buldum. "Gerçekten mi?" dedim. "Siz bizim cinsiyetimize hangi cins köpeği daha uygun görürsünüz, Bay Nicholls?" "Hanımlar, kural olarak, fino köpeklerini tercih ederler," diye yanıtladı Bay Nicholls. "Küçük ve tatlı bir şey," diye katıldı Bay Grant başını sallayarak, "pug veya kaniş gibi ." Yüksek sesle güldüm. "Peki öyleyse, lütfen beni ve kız kardeşlerimi kurala istisna olarak kabul edin ." "Kız kardeşlerim her kurala istisnadır," dedi Branwell kıkırdayarak.
  • "Emily bir ev kuşudur," dedim, "ama arı gibi meşgul ve çok memnun."
  • "Mutfak" sözcüğünü söylediğinde tonundaki şaşkın küçümsemeye şaşırmıştım. Bu yerin özüne içten gelen bir iğrenme ima etmiş gibiydi: Sanki genellikle kadın milletiyle ilişkilendirilen bir oda, girmesi için ona çok alçak görünmüş gibiydi .
  • "Onca yıl önce seni, Roe Head'de okul penceresinin yanında gözyaşları içinde bekleyip dururken ilk gördüğüm seferi asla unutmayacağım." "Bana hiç olmadığı bir zamanda avuntu ve arkadaşlık gösterdin. Sana bunun için ne kadar teşekkür etsem azdır, Neli."
  • "Mutsuzsun," dedi sarhoş sarhoş. "Gözlerinde gördüm. Bilirim. Mutsuzluk hakkında her şeyi bilirim."
  • "Aklımdakini söyledim ve bunun için pişman değilim. Bay Nicholls 'ı asla bağışlayamam."
  • Bazılarına, yaşları bu kadar yakın, eğitimleri , zevkleri ve duyguları bu kadar benzer ve birbirine bu kadar düşkün kız kardeşlerin kendilerinden bir parçayı hala tamamen mahrem tutabilmeleri tuhaf gelebilir; ama öyleydi. Çocukken, kız kardeşlerimiz Maria ve Elizabeth'in yıkıcı kayıplarının ızdırabını yaşadığımızda acımızı -ve böylece en derin düşünce ve duygularımızı- cesur ve neşeli yüzler arkasında saklamakta usta olmuştuk. Yıllar sonra ayrılıp farklı yönlere gittiğimizde, bu eğilim devam etti .
  • "Bay Nicholls, benim yüzümden, daha kazançlı bir görevi gerçekten ret mi ettiniz?" " Birkaçını, Bayan Bronte ; böyle yapmaya da devam edeceğim, eğer teklifimi yeniden düşünebileceğinize dair bir ümit verirseniz."
  • Doğum günü için ne harika bir hava. En azından ruh halime uygun: Karanlık ve kasvetli, çalkantılı, fırtınalı ve görünürde biteceği yok.
  • Hanımım hep der ki, insanı hasta eden ne varsa iyileştirmek için, güzel uzun bir uyku ve yatakta bir gün dinlenmek gibisi yoktur ve ben de aynen öyle düşünüyorum.
  • Eğer Bay Nicholls artık bana saygı duymuyorsa benim suçum değildi, umursamıyordum; çünkü gerçekte ben asla ondan hoşlanmamış ve ona saygı duymamıştım.
  • Bir keresinde bana, yazı ya da çizi olsun bir şekilde kalemi kağıda değdirmeden geçen tek bir gün yaşamanın, ruhuna tam bir işkence olduğunu söylemiştin.
  • Öyleyse bu kitaba esin veren kadına en büyük saygı ve hayranlıkla: Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri.

Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Əsər haqqındakı düşüncələrimi paylaşmamışdan əvvəl Bronte bacıları ilə ilk tanışlığımdan bəhs etmək istəyirəm. Beləcə ilkin təəssüratım ilə indiki təəssüratım arasındakı fərqi görmək mümkün olacaq. Jane Eyre'i Bronteləri tanımadan əvvəl tanıdım: məktəb vaxtı boş dərslərin birində müəllimlərdən biri onun haqqında danışmışdı. Daha sonra isə sinif rəhbərimiz bu obraza oxşadığımı deyəndə daha da çox oxumaq istədim kitabı. Amma kitabı oxumaq şansı, çox sonralar, 2016-cı ildə oldu: Qrup yoldaşlarım xəbərləri olmadan (çünki bu barədə söhbətimiz olmamışdı) kitabı mənə hədiyyə etdilər. Amma Bronte bacıları barədə hələ də müəyyən bir məlumata sahib deyildim. İlk öyrəndiyim isə Jane Austeni tənqid etmələri olduğu üçün və mənim daha öncə (Brontelərin əsərlərini oxumamışdan öncə) Austeni oxuduğum üçün, Brontelərə qarşı həvəssizliyim yarandı. Haqlarında oxuduğum zaman həyatlarına qarşı olan həvəssizliyim azaldı, yenə də deyə bilərəm ki, bu kitabda gördüklərimdən daha fərqli idilər: daha yaxın və daha uzaq. Bir-birlərini sözsüz anlayacaq qədər yaxın, bir-birləri ilə sözlərini bölüşməyəcəkləri (bəzi şəxsi məsələlərdə) qədər uzaq. Hər bacı fərqli bir rəng idi: Charlotte bacıların ən kəskin xarakterlisi idi, həmçinin daha özünü müdafiə edəni. Emily ən özünəqapalısı, ən təmkinlisi və ən yüz ölçüb bir biçəni, realisti. Anne isə ən optimisti. Qəribədir ki, Anne haqqında optimist və nikbin sözləri ağlıma gəlir sadəcə. Qardaşlarını sırf oğlan olduğu üçün sahib olduğu səlahiyyətlərə görə (bacılarının yox, onun rəsmə davam etməsi, tez-tez sərxoş şəkildə evə gəlib problem yaratması, atasından pul tələb etməsi və s.) sevə bilmədim. Artur obrazı məni ən çox təəccübləndirən obraz oldu; demək olar ki, onun haqqında olan düşüncələrimiz Charlottenin düşüncələri ilə eyni idi. Yoldaşından sonra onun xatirəsini qorumasını təqdir etdim. Halbuki bunun əksi qadınlar üçün adi hal sayılır, nəinki təqdirəlayiq. İstəlinən halda, Arturun sevgisini hiss edə bildim, inandıra bildi. Charlottenin atası isə patriarxal bir düşüncədə böyümüş (bəzi yerlərdə isə əslində hələ də böyüməmiş) bir keşiş idi. Arturla olan evliliyə maneə olmasına görə və qızını kilsəyə qədər ötürmək istəməməsinə görə bir qədər xoşum gəlməmiş ola bilər. Oğluna gərəksiz azadlıqlar verməsinə görə də. Indi isə gələk (mənim üçün) əsas məsələyə: Bronte bacıları haqqındakı indiki düşüncələrim nədir? Onların dünya ədəbiyyatında əvəzedilməz yerlərinin olduğunu düşünürəm. Atalarına, qardaşlarına, həmvətənlərinə, nəşriyyatçılara, müəllimlərinə, məhrumiyyətlərinə, ən əsası da xəstəliklərinə rəğmən belə əsərlər yazmasına gərə. (Gülnar B.)

Charlotte Bronte, Emily Bronte ve Anne Bronte. 1800'lü yılların ilk yarısında yaşamış ve isimleri Dünya Edebiyat Tarihine altın harflerle yazılmış olan üç kız kardeş. Bu kitapta, onların kısa süren yaşamlarının dramatik hikayesi, abla Charlotte'un anlatımıyla bize aktarılıyor. Kitap , Charlotte'un yazdığı günlüklerden oluşmaktadır. Kitabın yazarı bu günlükleri derleyip birleştirerek bir roman havasında bize sunmaktadır. Ayrıca yazılanların tamamının gerçek olduğu, bağlantı yapmak ve kurgulamak amacıyla, sadece bir kaç cümle kendisinin eklediği, yazar tarafından önsözde ifade edilmektedir. İngiltere'nin ücra kırsal köşelerinden birinde bulunan ''Haworth'' adlı bir köyde mütevazi olarak yaşayan ve bir papazın kızları olan bu üç kardeşin yaşam hikayelerini okurken, aynı zamanda da, başta dünyanın en iyi romanlarından ikisi ''Jane Eyre'' ve ''Uğultulu Tepeler'' olmak üzere, ''Agnes Grey','' Villette'', Shirley'', ''Tenant of WildfelL Hall ( Wildfell Hall'ın Kiracısı)'' ve ''Profesör'' adlı eserlerin yazılma ve basılma hikayelerinden de geniş bir şekilde bilgi sahibi olunmaktadır. Kitap , Charlotte Bronte'un direkt olarak kendi yazdığı romanları aratmayacak düzeyde akıcı bir şekilde yazılmış olup, bir günlük değilde sürükleyici nitelikte bir roman görünümünde olma özelliği taşımaktadır. Bu yüzden baştan sona kadar büyük merak içerisinde ve kolayca okunmaktadır. Hayatları kısacık olsa da, dünyaya böylesine büyük,ölmez ve muhteşem eserler bırakan bu kardeşlerin yürek dağlayan dramatik yaşamlarının hikayesini anlatan bu müthiş kitabı ben çok etkilenerek ve beğenerek okudum. Kesinlikle okunmasını herkese tavsiye ediyorum. (mehmet temiz)

GÖZDÜR DÜNYAYI GEZEN AMA GÖNÜL BİRİNEN OLUR.: (Bu inceleme bir sene önce yazıldı.) Bu kitapla birlikte, Rüzgar Gibi Geçti ve Jane Eyre benim için çok kıymetli eserler. Bu sene biraz daha eski kitaplarımı gözden geçirmek istediğim bir sene olsa da, yenilere de uzanıyor elbet ellerim. Aşkın, ayakta kalmanın, hayatta kalmanın kitabıdır bu. Bay Nicholls'lara gelsin. Karşılaştığım ve satın aldığım için çok şanslı hissederek, çok ama çok severek, çoğu zaman da burnumun direği sızlaya sızlaya ve buruk bir mutlulukla okuduğum bir kitaptı. Buruktu çünkü yaşanan acılar kurgu değil gerçekti. Charlotte Bronte, ünlü klasiklerden Jane Eyre'ın yazarı. Kısa denebilecek bir ömre, çok güzel anılar biriktirmiş, bizlere de güzel kitaplar bırakmış bir İngiliz hanım. Onun hayatını araştıran, günlüklerini okuyan Syrie James bunları derleyip romanlaştırmış ve bizlere bu mükemmel kitabı yazmış. 1800'lü yıllarda ne çok insan hastalıklardan ölmüş! Kalp hissetmeyi bırakmaz. İnsan acıya da alışmıyor. Okuduğum her ölümle yapma be, gitme be, sen bari ölme yahu derken kıvırıştım. Elim yüzüm üzüntüden buruştu. Ah... Derin bir iç çekmeden ne yazılabilir ki? Kitap, Charlotte Bronte'nin Gizlik Günlükleri adından anlaşılacağı üzere, onun hayatını ve hayatındakileri anlatıyor. Uğultulu Tepeler'in yazarı Emily Bronte, Agnes Grey'in yazarı Anne Bronte, Charlotte Bronte'nin kız kardeşleri. Bir de erkek kardeşleri Branwell var. Birbirlerini çok seven ve uyum içinde yaşayan kız kardeşler uzun bir süre erkek kardeşlerinin bazı tercihlerinden çok sıkıntı yaşasalar da bu sıkıntı anlarında birbirlerine destek olarak yazma kararı almış ve tarihe adlarını zarifçe yazdırmışlar. Şehre uzak yemyeşil bir köyde papaz babaları ile mütevazı bir hayat yaşamışlar. Ama meselenin ne yokluk ne uzaklık olduğunun birer canlı kanıtı olmak ister gibi hayatları boyunca okumuş, diller öğrenmiş ve başlarını dik tutmuşlar. Küçükken ölen iki kız kardeşleri de yaşasalardı onlar gibi yaşayışlarıyla saygı uyandıracak kızlar olurdu, buna eminim. Köyde gönderilecek bir okul olmadığı için babaları onları birkaç yatılı okula göndermiş. Bu okullarda bazen öyle kötü karakterli öğretmenleri vardı ki okuduklarımla vicdanıma cam kırıkları battı. Ve onların olanlar karşısında çocuk yüreklerinin aldığı asil tavır beni inanılmaz şaşırttı. Düşünmeden edemedim, bu çocuklar neden bu kadar olgun? Çocukluktan beri hep hikayeler uyduran, kendi krallıklarını kuran, bunları kendilerine özgü yazılarla hatıralaştıran bu yazarlar, yazarlığın öyle pat diye olmadığını, uzun bir zamanın antrenmanıyla bu ünvanın hak edildiğinin birer örneği olmuşlar. Bu yoldaşlardan Emily Bronte hem hırçın, hem ağır, hem olgun, hem katı ama kesinlikle iyi bir yol arkadaşı imiş. Katı mizacı bazen kalp kırsa da yerinde kurduğu bazı olgun cümleler onun aynı zamanda ne kadar asil de bir insan olduğunu göstermiş. Jane Eyre yazıldığında o kadar büyük bir başarıya ulaşmış ki Charlotte Bronte mütevazı mizacıyla kardeşleri üzülmesin diye sevincini bastırmaya çalışmış. Fakat Uğultulu Tepeler ve Agnes Grey'in bu kadar başarılı olmaması gerçeği karşısında, Emily de Anne de kendilerine üzülmek yerine kardeşlerine sevinmeyi seçmişler. Hastalıklar... Ne zor hayatlar yaşanmış. İnsan düşünmeden edemiyor, hayat yaşam denen şey başladığından beri hep zormuş. Değişen, bir şeyler kolaylaşırken başka şeylerin zorlaşması olmuş. Şu an birçok insan yalnızlığın pençesinde kıvranırken o zamanlarda da pek yalnızlık yokmuş. Kalabalık aileler, büyük YUVAlar varmış. Belki yemek az, ama kalpler sıcakmış. Şimdi en kötü makarna yer, aç kalmaz insan ama soğuk algınlığından ölen neredeyse yoktur. Ah diyorum neyi nasıl aktaracağımı bilemeden. İstiyorum ki bu kitap daha fazla okunsun. Ama yaşanan her olay öyle etkileyiciydi ki sürprizbozan verme endişesiyle sadece kıyıya kıyıya vuruyorum. Biri beni denize atabilir mi? Ölümler o kadar çokmuş ki. Ordan burdan açan çiçekler gibiymiş. Ama kötü kokan, çirkin çiçekler. Bu ölümlerle, bazen yaşanan büyük mutluluklarla, kendimi bu tecrübeleri edinmiş biri gibi hissettim. Kitap okumanın en büyük artısı da bu zaten. Sıyrıksız tecrübe sahibi oluyoruz. Gelelim aşka, biraz da güzel kokan çiçekler açsın. Şöyle her taraf yemyeşil, toz pembe çiçekler dört bir yanda, ruhumuz ince bir heyecanla uçalım değil mi? Charlotte'a öyle bir aşk geliyor ki bu süprizi bozsam mı bozmasam mı bilemedim :) Ama aşk üzerine biraz konuşabilir miyim: Aşık oldunuz diyelim. Bunun bir ömür boyu sürecek bir birlikteliğe dönüşmesi için neler yaparsınız? Karşınızdaki insanı bedeninden sıyırıp, ruhuyla ne kadar değerlendirirsiniz? Aşk sadece bir duygu işi değil, aynı zamanda bir karar işidir. Bir umuda tutunup, sonu meçhul bir bekleyişi kaçımız göze alabiliriz? Kaçımız bu kadar mangal yürekliyiz? Malum, insanlar vazgeçmeye o kadar meyilli ki aşklar da birçok arkadaşlık gibi zamana hapsedilerek yalan olmuş gidiyor. Gerçekten ''aşkım'' sözcüğünü derin bir saygı ve sevgiyle kullanan kaç kişi var? Vefasız insanlar neden aşktan bu kadar kolay bahsediyorlar? Neden bu sözcüğü sokağa düşürüyorlar? Kaçımız Bay Nicholls gibi olabiliriz? Okuyun da adam görün. Böyle birinin gerçek olması, böyle bir sevmenin yaşanmış olması hayatta iyi insanların olduğuna inancımı bir kez daha artırıyor ve inanıyorum güzel günler gelecek. Bay Nicholls'ın derin aşkı beni o kadar etkiledi ki şu şiir aklıma geldi: ''Bekliyorum, yıllar geçti aradan Herkes geldi, geçti, gitti buradan Sensiz geçen tüm günlerim sıradan Ve beklemek güzel şey, beklenen sen olunca'' Vay be... Ekmek Teknesi diye bir dizi vardı bilirsiniz, orada Herodot Cevdet'in anlattıklarıyla aşka gelen bir karakter vardı ''Alllllllahh'' derdi :) Şu an derin bir Allllllah çekesim geldi :) Çok güze bir kitaptı, Jane Eyre'ı okuduktan sonra mutlaka ama mutlaka bu kitabı da okumalısınız. Sevgiyle kalın. (Kübra)

Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri PDF indirme linki var mı?

Syrie James - Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Syrie James Kimdir?

New York'ta doğdu. Çocukluğunda Fransa'da geçirdiği iki yıllık süreyi saymazsak, hayatının büyük bir bölümü California'da geçti. Başarılı bir senaryo yazarı olarak Fox Family Films ve Tri-Star Pictures'ın yanı sıra ABC, CBC, NBC, FOX TV gibi televizyon kanallarıyla çalıştıktan sonra ilk romanı olan "Jane Austen'ın Kayıp Anıları"nı yazdı. Roman büyük bir başarı kazanarak çoksatarlar listelerine girdi. Library Journal 'ın 2008 yılının En İyi İlk Roman Ödülü'nü kazandı.

Syrie James Kitapları - Eserleri

  • Jane Austen'in Kayıp Anıları
  • Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri

Syrie James Alıntıları - Sözleri

  • Eğer Bay Nicholls artık bana saygı duymuyorsa benim suçum değildi, umursamıyordum; çünkü gerçekte ben asla ondan hoşlanmamış ve ona saygı duymamıştım. (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • "Lütfen, baba, kitaplarımı düşünme." "Düşünmeden edemiyorum," dedi çabayla. "Yeteneklisin Jane. Bunu unutma." (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • Nasıl anlatsam bilemedim. Bin sene heyecanla beklediğin bir şey sonunda gelmiş de gerek kalmamış gibi. (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • Bazılarına, yaşları bu kadar yakın, eğitimleri , zevkleri ve duyguları bu kadar benzer ve birbirine bu kadar düşkün kız kardeşlerin kendilerinden bir parçayı hala tamamen mahrem tutabilmeleri tuhaf gelebilir; ama öyleydi. Çocukken, kız kardeşlerimiz Maria ve Elizabeth'in yıkıcı kayıplarının ızdırabını yaşadığımızda acımızı -ve böylece en derin düşünce ve duygularımızı- cesur ve neşeli yüzler arkasında saklamakta usta olmuştuk. Yıllar sonra ayrılıp farklı yönlere gittiğimizde, bu eğilim devam etti . (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • Hanımım hep der ki, insanı hasta eden ne varsa iyileştirmek için, güzel uzun bir uyku ve yatakta bir gün dinlenmek gibisi yoktur ve ben de aynen öyle düşünüyorum. (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • "Bay Nicholls, benim yüzümden, daha kazançlı bir görevi gerçekten ret mi ettiniz?" " Birkaçını, Bayan Bronte ; böyle yapmaya da devam edeceğim, eğer teklifimi yeniden düşünebileceğinize dair bir ümit verirseniz." (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • "Onca yıl önce seni, Roe Head'de okul penceresinin yanında gözyaşları içinde bekleyip dururken ilk gördüğüm seferi asla unutmayacağım." "Bana hiç olmadığı bir zamanda avuntu ve arkadaşlık gösterdin. Sana bunun için ne kadar teşekkür etsem azdır, Neli." (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • "Herhalde konfor için evlenmemi istemezdin anne, arada sevgi yoksa?" "Eğer evlenirsem, aşk için olur. Derin, gerçek, tutkulu aşk; saygı, değer, arkadaşlık ve kafaların uyumu. Asla, asla ekonomik güvenlik için değil!" (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • "Yapmak istediğimiz ya da yapmaya korktuğumuz şeyi ertelemek için her zaman bir sebep buluruz; yarına kadar, haftaya, gelecek aya, gelecek yıla kadar... Ta ki sonunda hiçbir şeyi tamamlamayıncaya kadar" (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • "Mutfak" sözcüğünü söylediğinde tonundaki şaşkın küçümsemeye şaşırmıştım. Bu yerin özüne içten gelen bir iğrenme ima etmiş gibiydi: Sanki genellikle kadın milletiyle ilişkilendirilen bir oda, girmesi için ona çok alçak görünmüş gibiydi . (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • Doğum günü için ne harika bir hava. En azından ruh halime uygun: Karanlık ve kasvetli, çalkantılı, fırtınalı ve görünürde biteceği yok. (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • "Öğrendim ki, ızdırap sanatın büyük teşvik edicisiymiş." (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • Ne haksızlık. Erkekler bir meslek seçebiliyor ve çok çalışıp refah ve saygı kazanabiliyor, bizse tamamen muhtaç, evde oturmaya zorlanıyoruz. Bu çok onur kırıcı. (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • "Emily bir ev kuşudur," dedim, "ama arı gibi meşgul ve çok memnun." (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • Hayretle bakarken, bir gelinin geleneksel kıyatctinde olağanüstü bir şey var, diye düşündüm; en sıradan kadını bile bir güzelliğe dönüştürebiliyor. (Charlotte Bronte'nin Gizli Günlükleri)
  • "Hayır, asla unutmadım. İnsan kendi ruhunun bir parçası olmuş birini nasıl unutabilir ki? Aramızda geçen her düşünce, her bakış ve duygu aklımda şimdi; yıllar sonra, sanki dün olmuş gibi taze." (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • "Yakınlığı, itiraf ediyorum, kalbimi küçük bir dansa kaldırdı" (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • "Herhalde konfor için evlenmemi istemezdin anne, arada sevgi yoksa?" (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • Bay Ahsford döndü ve bana bakışını nasıl tanımlasam? Öyle sıcak, öyle duygu doluydu ki, ayrıldıkları akşam Romeo'nun Juliet'e balkondaki bakışının aynı gibi göründü bana. "Yarın görüşürüz o zaman,?" dedi. "Yarın görüşürüz," diye yanıtladım. (Jane Austen'in Kayıp Anıları)
  • "Seni oraya götürmek ve gülümseyişini tekrar bulmana yardım etmek istiyorum çünkü kaybolalı çok uzun zaman oldu." (Jane Austen'in Kayıp Anıları)

Yorum Yaz