Göç!

İnsanoğlunun yeryüzüne düştüğünden beri yaşanan bir gerçektir göç!

İnsanoğlunun yerini yurdunu terk etmesinin temel nedeni, ekonomik olarak daha rahat ve daha huzurlu bir yaşam olmuştur hep!

Ekonomik nedenlere dayanan göçlerin bireysel olarak gerçekleştirildiğini huzura dayanan göçlerin ise kitlesel olarak yapıldığını bilmeyenimiz yok herhalde.

Nedeni ne olursa olsun yerini yurdunu terk eden insanların gittikleri yerde geliştirmeye çalıştıkları aidiyet duygusunun ise hiçbir zaman başarıya ulaşmadığını da çok iyi biliyoruz. Doğup büyüdüğü toprakları merak etmeyen ya da unutan bir insan figürünün yeryüzüne henüz düşmediğine inanıyorum.

İnsanlar,  göçtükleri yerdeki yaşama alışabilir ve o yerin kültürüne uyum sağlayarak entegre olabilirler belki ama kesinlikle doğup büyüdükleri toprakları unutamazlar. Ve insana özgü olan bu hafıza, göçtükleri yerlerde doğup büyüyen çocuklarına ve hatta torunlarına bile mutlaka sirayet eder.

Göçülen yerde yakalanan zenginlik, yüreklere çöken özlemlerin yarattığı memleket fakirliğine asla engel olamaz. Göçülen yerde yakalanan yaşamsal huzur, zaman zaman ufuklarda aranan memleketin gözlerde yarattığı huzursuzluğu gideremez.

Özetleyecek olursak; malum nedenlere dayanan göç, insanoğlu için bir çıkış yolu olmuştur belki ama asla arzu edilen bir mutluluğun kaynağı olamamıştır.

Değerli okurlarım; “Bu konu da nereden çıktı” diyenlerinizi duyar gibiyim.

Konunun çıkış noktası Mardinimiz!

Maalesef ki son bir yıldan bu yana yaşanan göçlerin sayısında hatırı sayılır rakamlara ulaşıldığına üzülerek tanıklık etmiş durumdayım. Bir kültürün erozyonu olarak yorumlanabilecek bu göçlerin mutlak suretle önüne geçilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Huzurlu bir yaşam için başvurulan bu yöntemin önüne geçmek, kaybedildiği düşünülen huzuru yakalamak için harcanacak çabalarla mümkündür. Bu anlamda kimin üzerine ne görevler düşüyorsa yapmak zorundadır diye düşünüyorum.

Son sözümü de sırf huzur için yerini yurdunu terk edenlere söylemek istiyorum. Göçülen yerin en ufak sıkıntısı, evimizde yurdumuzda yaşayabileceğimiz en büyük huzursuzluktan daha büyük olabileceğini hatırlatarak saygılar sunuyorum.