tatlidede
tatlidede

Görünmez - David Levithan Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Görünmez kimin eseri? Görünmez kitabının yazarı kimdir? Görünmez konusu ve anafikri nedir? Görünmez kitabı ne anlatıyor? Görünmez PDF indirme linki var mı? Görünmez kitabının yazarı David Levithan kimdir? İşte Görünmez kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...
  • 04.12.2022 08:00
Görünmez - David Levithan Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Kitap Künyesi

Yazar: Andrea Cremer

Yazar: David Levithan

Yayın Evi: Pegasus Yayınları

İSBN: 9786053437956

Sayfa Sayısı: 368

Görünmez Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

GÖRÜNMEZ

GÖRÜNMEZLİK LANETİ TAŞIYAN BİR ÇOCUK: STEPHEN

Stephen görünmez olarak yaşamaya alışkındır. O böyle doğmuştur: Görünmez. Lanetli.

VE TÜM DÜNYADA ONU GÖREBİLEN TEK KİŞİ: ELIZABETH

Elizabeth bazen görünmez olabilmeyi dilemekte, görünmediği takdirde onu kimsenin incitmeyeceğini düşünmektedir.

Elizabeth ailesiyle taşındığı New York'taki yeni evinde Stephen'la karşılaştığında, genç kızın onu görebildiğini anlayan Stephen şaşkına döner. Elizabeth ise Stephen'ın onu görebilmesini, her haliyle görebilmesini istemesine şaşırır. Ancak iki genç yakınlaştıkça, görünmeyen bir dünya yollarına çıkar; uğursuzluklar, büyüler ve lanetlerle dolu bir dünya. Ve bir kez bu evrene adım attıklarında Elizabeth ile Stephen daha ne kadar derine gideceklerine karar vermek zorunda kalırlar çünkü sorularına bulacakları yanıt, aşk ile ölüm arasındaki farkı belirleyecektir...

"Günümüz dünyasında geçen, fantazya ve romantizmin gizemli bir karışımı; Levithan ve Cremer'ın ortak çalışmasından kusursuz bir anlatım ortaya çıkmış."

Booklist

"Levithan ile Cremer bir kez daha ustalıklarını kanıtlıyorlar; her okur kendini Stephen'ın görünmezliğiyle özdeşleştirecek."

Publishers Weekly

"Dinamik Cremer ve Levithan ikilisi, önceki kitaplarında yer alan tüm güzellikleri bir araya getirerek sihirli bir New York aşk hikâyesi yazmış. Görünmez, maceradan ve beklenmedik olay döngülerinden beslenen, dürüstlüğün ve bir başka kişiye gerçekten görünür olabilmenin mutluluğunu her okura yaşatan bir hikâye."

Justine Magazine

Görünmez Alıntıları - Sözleri

  • Stephen'ın yanağına dokunup gök mavisi gözlerine baktım . O da bana bakıyordu. O da benim yanağıma dokundu. Sıcacık parmaklarını tenimde hissediyordum. Birbirimizi görüyorduk ve bu yeterliydi. Bugünlük .....
  • Sakin kalıp Stephen'a odaklanmaya zorladım kendimi. Başta onu her zaman gördüğüm şekliyle oradaydı. Biraz daha geri çekilip ona olan hislerimi,görmem gereken büyüden ayırmaya çalıştım. Lanet ağır ağır kıpırdıyor,üzerinde sürünüyordu. Çığlığımı bastırdım. Bunlar iplik değil,dokunaçlardı. Kalın,kıvranan uzantıları Stephen 'in her yerindeydi . Emicilerinin sanki varlığını çekiyorlarmış gibi vücuduna şılap diye yapışıp serbest kalma sesi dayanılmazdı. Stephen onların arasında hareketsizdi. Lanetinin yuvasında varlığını sürdürüyordu.
  • "Demin keşke annen burada olsun derken söylemek istediğim şuydu : Eğer seni görme hakkına sahip olan biri varsa o da annendi. Ve başkasının seni görebiliyor olduğu gerçeği ... annen için dünyalara bedeldi. Bu her neye delalet olursa olsun . Hepsi bu. Seni bu kızın görüp annenin görememiş olması hiç adil değil. Ama eminim mutlu olurdu."
  • "İyi büyü diye bir şey yoktur ,"dedi Millie.
  • "Dünyadan geçişi bir gölgeden bile daha az dikkat çekiyordu. Bu adil değildi. Ama hayat adil değildi. Bu gerçeği kolayca unutuyor, sonrasında ise yeniden aynı dersi alıyorduk."
  • Farklıydım, evet ama neticede ben de herkes kadar insandım
  • Hiçbir ayna beni göstermiyordu.
  • "Ah ben sıradan bir kızım" dedim imalı bir gülüşle."Dokunduğu herşey, karmakarışık bir hale getiren bir kız. Midas gibiyim ama benim dokunduklarım dramatik bir hal alıyor."
  • "Sørun yøk," dedim. beLki de söyLediğim en büyük yaLandı. "Sørun yøK" cümLesini soRun oLmadığı içiN değiL, bu KelimeLerin bir şekiLde sorunu ortAdaN kaLdıracağını umduğunuz içiN söyLerdiniz. oySa asLa ortadaN kaLkmazdı.
  • "Yalnızlık değil aslında.Çünkü yalnızlık, dünyaya dahil olabileceğin ama olmadığın düşüncesinden geliyor.Görünmez olmaksa tek başına kalmaktan başka seçeneğinin olmadığı bir tek başınalık.Yani bir süre sonra dünyadan bir adım kenara çekiliyorsun.Sanki tiyatrodaki tek seyircisin ve her şey sahnede olup bitiyor."

Görünmez İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Merhaba! Bir Pdf kitabın daha sonuna geldim. Görünmez kitabı iyidi ama beklediğim gibi değildi açıkcası. Ben daha etkili bir kitap bekliyordum. Konu ise farklı olmak için çabalanmış gibiydi. Kitabın sonu da beklediğim gibi olmadı. Şöyle düşünün; bir kitabı okudunuz ve kitapta, o kadar uğraşın ardından güzel bir sonuç bekliyorsunuz ve sonunda okuduğunuz şey ise boşuna okunmuş hissi veriyor. Bu kitap bana böyle hissettirdi. Laurie'yi çok sevdim. Her anlamda olgun düşünceli sevecen, tatlı bir çocuk. Kitabın konusu: Stephen, nedenini bilmediği bir şekilde doğuştan görünmez olan, 15 yaşında ve yalnız bir çocuktur. Odaklandığında bir şeylere dokunabilir, konuşursa sesini diğer insanlar duyabilir. Annesi, onu kendini idare edebileceği yaşa kadar getirebilmiş ama sonra bir sebeple ölmüştür. Babası ise daha en başlar da bu olaydan kaçmayı seçmiştir. Bir gün dışarıdan, yürüyüşten eve döndüğünde, aynı katta bulunan daireye taşınmış komşulardan biri olan Elizabeth, onu görür. Bu bir ilk! Fazlasıyla şaşıran Stephen, ne yapacağını, nasıl davranacağını kestiremez ve durumunu Elizabeth'e anlatmaz. Güzel geçen kısa bir zamanın ardından, Elizabeth'in kardeşi Laurie, artık ablasının erkek arkadaşı ile tanışmak ister ve Stephen'in görünmezliği öylece ortaya çıkar. Bu durumunda iki kardeş şok olurlar. Çabuk toparlanan ve Stephen'ı çok iyi anlayan Laurie, Elizabeth'in de onu anlamasını sağlar. Sonrasında Stephen'e yardım etme kararı alırlar. Birlikte aldıkları karar ile ilk olarak Stephen'in babasından lanetin nedenleri hakkında bilgi edinirler. Sonrasında kendilerini bildikleri dünyanın farkı bir yüzünde bulurlar. Büyügörenler, bir sürü lanetler ve lanetleyiciler... Stephen için bile farklı bir dünyadır. Elizabeth için ise her şey çok başkalaşmıştır... Peki Stephen bu lanetten kurtulabilecek midir? (Senag)

Nasıl başlasam bilemiyorum. Sevip sevmemek arasında bocalıyorum şu an. David Levithan daha önce Her Gün adlı kitabını okuyup çooook beğenmiştim. Ve genelde başka yazarlar ile ortak yazdığı kitapları da başarılı oluyor. (Tek İsim Tek Kader) O yüzden bu kitaba başlamadan önce bir ön yarı ile başlamadım. Aynı şekilde büyük bir beklenti ile de başlamadım. Okumaya başlayınca ilk cümleden beni vurdu ve cidden çok beğendim. Konunun garipliği mi desem, ya da garip olmasının verdiği güzellik mi desem ne desem bilemedim ama okurken eğlendim. Çoğu yerlerde de duygulanmadım da değil. Yine de çoğu yerlerde konunun baş kahramandan uzaklaşıp diğer karaktere dönmesi sinirimiz bozdu. Stephen görünmez olarak doğup, büyümüş hayatına devam eden kelimenin tam anlamıyla yalnız bir çocuktur. Etrafında uzakta başka bir aile kuran babası ve ölmüş annesi dışında kimsesi yoktur. İnsanlar onu göremiyor, onun kim olduklarını bilmiyorlar ama o kendi apartmanın da oturan herkesi biliyor. Herkesin hayatını biliyor. Parka gidip insanlar hakkında tahmin yapmayı seviyor. Bir şekilde hayatını yoluna sokmayı becermiştir fakat bir gün apartmana yeni taşınan bir kız onu görünce işler değişiyor tabi ki. Elizabeth, Stephen'ı gören tek kişidir. Bu yüzden aralarında derin bir bağ oluyor. Hiç tahmin edemeyeceğimiz şeyler oluyor. Kitap birden büyücülük içine atıveriyor kendini sizde ne olduğunu anlamıyorsunuz. Ardından olaya yeni katılan karakterleri sevdim. Millie karakterini çok sevdim. Elizabeth'in annesinden çok anne gibi davrandı. Tamam bir anne çalışabilir, çocuklarını bazen göremiyor olabilir ama bu baya abartıydı. Her neyse büyücü, lanetler, lanetleyiciler, büyügörenler konusunu ben oldukça sevdim. Güzel bir ayrıntı olmuş diyebilirim. Kitabın bir bölümünde Central Park 'da meydana gelen bir kaos ortamı anlatılıyordu. Orayı yazar daha doğrusu yazarlar anlatamamış olması yüzünden o bölümde bir aksiyon yaşamadım. Sadece şunlar böyle yapıyordu bunlar böyle gibi cümleleri okuyup geçtik. Sanki olayı bize iyi yansıtamamışlar. Haklarını yemeyeyim konu güzel, işleyiş güzel de denebilir ama baş karakterin kenara atılıp Elizabeth'in birden olayların içinde olması çok canımı sıktı. Görünmez olan çocuk Stephen? Onun daha çok bölümde yer alıp, onun hayatının daha çok içine girmeyi isterdim. Özellikle Stephen'nın kendi hakkında yaşadığı olaylar çok güzeldi. Mesela ellerini uzattığında onları görememesi ya da aynaya baktığında kendini görememesi aynı şekilde kendi yüzünü, göz rengini ya da saç rengini bilmemesi o kadar çok üzdü ki beni. En duygulandığım yerler buralar olduğu için Stephen'ı okumayı daha çok istedim. Bir bölümde "Hiç ölmemiş bir hayalet gibiyim," dedi ve ben orada bittim. Elizabeth'i sevdim ama bana biraz kasıntı bir karakter gibi geldi. Bazı yerlerde yaşadığı kafayı anlayamadım. Stephen hakkında ki gerçekleri öğrendikten sonra verdiği tepki muazzamdı. Bir bölümde şaşırıyor ardından hemen kabulleniyor..... Bari 3-4 bölüm şaşırıp kendine gelmeseydin daha inandırıcı olabilirdi... Ama cidden EN ÇOK BEĞENDİĞİM kısım kesinlikle sonuydu. Çoğu kişinin tahmin ettiği gibi bittiğini sanmıyorum bu yüzden baya beğendim. Bence zaten olması gereken gibi bitti. Eğer öyle bitmeseydi daha çok sinir olurdum. Yine iki yazarın ortak yazdığı bir kitap, kötü değil ama daha iyisi olabilirdi diye düşünüyorum. Özellikle David Levithan'nın yazdığı kitapları okuyunca bu biraz bana basit geldi. Mutlaka okuyun dediğim bir kitap değil. Vakit geçirmek için ya da RS'den çıkmak için okuyabilirsiniz. (Aysenur)

SPOİ SPOİ SPOİ!! EVET BU ELEŞTRİ YORUMUDUR YAZARA HAKARET DEĞİL SADECE DÜŞÜNCELERİMİ VE ŞÖYLE ŞÖYLE OLABİLİRDİ DEDİM SPOİ VARSANIRIM EVET VAR. Kitap kesinlikle yarım nırakılmış yazarı açıkçası ilk defa görüyorum belki anlatım üslubu böyle ama bence eksik neden anlatıcam şimdi herşeyi eee şimdi esas oğlanımız var bu erkek görünmezlikle lanetlenmiştir ve bu erkeği sadece gören tek bi kişi vardor oda binaya yeni taşınan esas kızımız şimdi kitap eksik neden çünkü beklenildiği gibi bitmedi mutlu son veya mutsuz son değil bu kitap belirsizlik içerisinde kalmıştır. Buda okuyucuların aklında soru işareti bırakmış bence Şimdi esas kızımızın bilinmeyen güçlerini görüyoruz insanların üstlerindeki herhangi laneti kız lanetleri görüyor ve kaldırıyor ama esas oğlanda bu ile yaramıyor ve kitabın sonunda şey diyordu kız elbet bir gün görünicek işte kavuşucak görünürlüğe gibi birşey ama bence öyşe bitmemeli hem kızın güçlerinden ve onun belirsizliğinden hemde erkeğin görünmez kalmaya devam etmesinden. Aslında kurgu gizel şahane harika bir fantastik olabilirdi ama bence sonu baştansavmaydı. Tamam yazar yazmış onun tercihi saygı duyuyorum ama bu şekilde bitmeseydi gzel bi kitle de olurdu mesela kızın güçlerinden bi hikaye çıkara bilirdi. Neden lanetlendiklerinden falan bunlar eksik kalmış yoksa kurguya laf etmiyorum ama eksik kalmış size göre değişir beklentim vardı ma büyük bir hayalkırıklılığıma uğradım yazarın şöyle şöyle yapmasınıda tek kitapta beceröesini istemedim örneğin seri yapsaydı ve bu cidden güzel bi seri olurdu yazarın diğer kitapları varmı bilmiyorum varsada bakarım neden Çünkü diğer kitaplarında da böyle yapmışmı ye merak etim amacım kitaba hakaret değil sadece düşüncelerimi eleştirel bi biçimde söyledim benim için bi hayalkırıklığı. Daha ilgi. Çekici olabilrdi. (Sümeyra)

Görünmez PDF indirme linki var mı?

David Levithan - Görünmez kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Görünmez PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı David Levithan Kimdir?

New York Times çoksatanları arasına giren her gün; Nick & Norah’s Infinite Playist, Rachel Cohn’la kaleme aldığı Dash & Lily’s Book of Dares ve John Green’le kaleme aldığı Tek İsim, Tek Kader kitaplarının bol ödüllü yazarı, aynı zamanda New York’ta bir yayınevinin çocuk kitapları editörüdür. Hoboken, New Jersey’de yaşamaktadır.

David Levithan Kitapları - Eserleri

  • Her Gün
  • Başka Bir Gün
  • Bize Çıkan Yollar
  • Görünmez
  • Aşıklar Sözlüğü
  • İki Kişilik Bir Şarkı Listesi
  • The Twelve Days of Dash &Lily
  • You Know Me Well
  • Six Earlier Days
  • Boy Meets Boy
  • Someday

David Levithan Alıntıları - Sözleri

  • İnsanların olmak istemediği ne varsa ben onu olmak isterdim. (Bize Çıkan Yollar)
  • " Tutunmazsam kopardım. Kimsenin beni tutmadığını hissediyordum. Hayatımda, tek tutan bendim." (Her Gün)
  • . Üzüntümü almalarının bir yolu yok, ama diğer tüm duygulardan boş kalmamamı sağlayabilirler. ... (Aşıklar Sözlüğü)
  • Bir şeyler -ya da birileri- için umut beslemek belki de umutsuz vaka yapıyordur insanı. (Bize Çıkan Yollar)
  • "İyi büyü diye bir şey yoktur ,"dedi Millie. (Görünmez)
  • Hayatın anlamı sana bir dua aracılığıyla açıklanmayacak. Sana ben de açıklayamam. Sırf diğer herkes gibi cahil, umutlu ve görmek istemediklerime karşı kör olduğum için değil, anlamın açıklanacak bir şey olduğunu düşünmediğim için. Onu kendi başına anlamalısın. Okumayı öğrenmeye başladığın zamanki gibi... Önce harflerin hangi seslere denk geldiğini öğrenirsin. Sonra, harflerin seslerini öğrenince kelimeleri söyleyebilmek için o sesleri kullanırsın.  K—e—d—i’nin kedi, k-ö-p-e-k’in köpek olduğunu bilirsin. (Bize Çıkan Yollar)
  • Kazandıkların, kaybettiklerine gerçekten de değer mi? (Başka Bir Gün)
  • Kelimeler beni yüzüstü bıraktı. (Bize Çıkan Yollar)
  • Asla gerçekten tutunamayacağı bir hayatta asla gerçekten görmediği bir bedensem, nasıl o bulanıklığın ötesini görmesini sağlayabilirdim ki? (Her Gün)
  • Belki onun hayatı da benimki kadar olaysızdı ve birlikte olmamızın sebebi de buydu. Birbirimizin olayı olmak. (Başka Bir Gün)
  • Aşık olmak başka şey, birinin size aşık olduğunu ve o aşka karşılık bir sorumluluğunuz olduğunu hissetmek başka. (Her Gün)
  • . Nefes almak zor. Çok ağladığında nefes almanın zor olduğunu fark edersin. ... (Aşıklar Sözlüğü)
  • Stephen'ın yanağına dokunup gök mavisi gözlerine baktım . O da bana bakıyordu. O da benim yanağıma dokundu. Sıcacık parmaklarını tenimde hissediyordum. Birbirimizi görüyorduk ve bu yeterliydi. Bugünlük ..... (Görünmez)
  • "Gelgitle savaşamazdım, ben de suyla akıp gitmeye karar verdim.” (Her Gün)
  • Hepimiz gizemlerle doluyuz, özellikle de içeriden bakıldığında. (Her Gün)
  • İki insanın arasındaki şefkat havayı, odayı, zamanı bile yumuşacık kılabilirdi. (Her Gün)
  • Kendimi öldürmek istemekle alakam yoktu. Fakat insanın kendi hayatından bu denli kopmuş hissetmesini anlayabiliyordum. Diger herkesle bağın çok zayıf olmasını ve tamamen kopmak için tek bir hamlenin yetmesi hissini anlayabiliyordum. Tutunmazsam kopardım. Kimsenin beni tutmadığını hissediyordum. (Başka Bir Gün)
  • "Dünyadan geçişi bir gölgeden bile daha az dikkat çekiyordu. Bu adil değildi. Ama hayat adil değildi. Bu gerçeği kolayca unutuyor, sonrasında ise yeniden aynı dersi alıyorduk." (Görünmez)
  • "Tuhaf geleceğini biliyorum ama acaba beş dakikalığına kız arkadaşım olur musun ?" (İki Kişilik Bir Şarkı Listesi)
  • "Demin keşke annen burada olsun derken söylemek istediğim şuydu : Eğer seni görme hakkına sahip olan biri varsa o da annendi. Ve başkasının seni görebiliyor olduğu gerçeği ... annen için dünyalara bedeldi. Bu her neye delalet olursa olsun . Hepsi bu. Seni bu kızın görüp annenin görememiş olması hiç adil değil. Ama eminim mutlu olurdu." (Görünmez)

Yorum Yaz