Japon Kültürü - Bozkurt Güvenç Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Japon Kültürü kimin eseri? Japon Kültürü kitabının yazarı kimdir? Japon Kültürü konusu ve anafikri nedir? Japon Kültürü kitabı ne anlatıyor? Japon Kültürü PDF indirme linki var mı? Japon Kültürü kitabının yazarı Bozkurt Güvenç kimdir? İşte Japon Kültürü kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Bozkurt Güvenç

Yayın Evi: Boyut Yayın Grubu

İSBN: 9789752307278

Sayfa Sayısı: 491

Japon Kültürü Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Bozkurt Güvenç'in araştırmaya dayalı Japon Kültürü kitabı, Japon kültürüne bir bütün olarak bakmaya çalışan ilk Türkçe deneme niteliği taşıyor. Bu niteliğiyle bir Japon araştırması sayılan kitapta, daha önce tartışılmış ve yazılmış konulara değinilirken, üzerinde durulan ve yanıtlanmasına çalışılan temel bazı sorunlar da ele alınmış.

Küresel krizi hızla geride bırakan Japonya, Amerika'dan sonra dünyanın ikinci büyük ekonomi sırasını koruyor. Sınırlı doğal kaynaklara sahip olan Japonya yakın gelecekte bu sırasını kaybedebilir; ancak Çin, Hindistan, Rusya ve brezilya gibi yeni büyüklerin yarışacağı ‘Devler ligi'nden çekilmeye hiç niyetli görünmüyor. 

İlk baskısı 1980'de gerçekleşen Japon Kültürü'nün ‘Türkiye'de Japonya 2010'a denk gelmesi gurur duyulacak bir kültür olayı. Son 30 yılda dünya ile birlikte Japonya da değişti. Oysa, çağdaşlaşma sorunlarından bunalan Türkiye'de, ‘Japonların hiç değişmeden kalkındığı' söyleminin gerçekliğine inanılır. Dünyada ‘Japon Mucizesi' olarak bilinen efsane de budur: Değişmeden gelişim!

Her değişim bir gelişim değildir ama, her türlü gelişim için değişim bir ön şarttır. Bütün toplumlar ve kültürler gibi Japonya ve Japon kültürü de değişti, değişiyor ve değişecek… 

Bu değişime rağmen Çin Mucizesi'nin gölgesinde kalmaya başlayan Japon Mucizesi'ni araştıran Bozkurt Güvenç, kitabında bu konuyu yorumluyor.

Japon Kültürü Alıntıları - Sözleri

• https://youtu.be/6QP6K9RLl8w İyi misin bebeğim? Güler yüzlü meleğim. İyi misin bebeğim? Tükenmeyen seslerin, Ufak tefek ellerin, Parlak kara gözlerin, Söyle nasıl seveyim? Ben ki senin annenim. Benim küçük güzelim. Söyle benim meleğim, İyi misin bebeğim? Bütün yaşam boyunca, Her gün mutlu olasın, Budur baba dileğin. Bil ki benim bebeğim, Bense senin annenim.
• Çünkü 19. yy'ın tekelci Batı düşüncesi, geri kalmış dünyayı hem küçük görüyor hem de bencilce eleşti­riyordu: "Bana benziyorsa neden uygar değil, benim gibi? Bana benze­miyorsa, neden -hangi hakla- uygarlaşmaya kalkıyor?" Japonya'nın asıl suçu, belki de bir ırk, toplum ve kültür olarak Ba­tı'ya hiç benzememesiydi ama Batı'ya benzememesine karşın, Batı gibi güç­lü, kuvvetli olmaya kalkışması, dünyada neler döndüğünü anlamaya baş­lıyor olmasıydı.
• Ne var ki in­san, genellikle nesnel doğrulara değil de doğru olmasını dilediği şeylere inanır. Öyle ki onun arayıp durduğu "hakikat" zaten inandıklarında saklıdır.
• İnsan varlığının en etkili ilacı olan çay, uzun ve sağlıklı bir ömründe gizemidir. Beş organın başlıcası yürek, tatların başlıcası acı, acıların başlıcası çaydır. Bu yüzden yürek, acı şeyleri, acının tadını sever.... Öyleyse sağlığını gücünü ve ruhunu korumak için bol bol çay iç.
• Yaşama "evet" demişse insan, onun ayrılmaz bir parçası olan ölüme de "evet" demek zorundadır. İnsanın kendi istemi dışındaki doğumuyla ölümü arasında "bugün" kalır, gönlünce yaşamak ve çalışmak için. Bu yüzden biraz acelesi var gibidir, her günün hakkını vermek, her günü ya­şamak için.
• Büyük bir iş başarmak istersen, ufakla başla. Küçük hizmetler giderek büyük işlere dönüşür. Verimi artırmak için unutma ki pirinç tanelerinin ağırlığını değil, sayısını çoğaltıyoruz. Her ça­pa, yüzlerce dönümlük ekime küçük de olsa bir katkıdır. En uzun yolculuk bir ilk adımla başlar. Avuç avuç topraklarla koca dağlar eritilir, yeniden yaratılır. SONTOKU Ninomiya
• "Çiçeğin kokusu uzaktan daha bir hoş gelir"
• Japonlar, biz (uçi) ve ötekiler (yosomono) arasın­da kesin bir ayırım güderler. Yabancılara karşı hoşgörülü, namuslu, sabırlı davranırlar ama Japonya'nın onur kazanması için yaparlar bunu. Japon çıkarları değişince başka türlü de davranabilirler. Yabancılar, Ja­ponlaşmaya özenmedikleri sürece iyi kabul görürler. Oysa Japonlaşmak isteyenlere karşı saflarını sıklaştırır, yabancıyı iterler. Japon, kendi dilinin yabancılarca öğrenilmesinden onur duyar. Ancak, yabancı kişi, Japonları iyi anlamaya başlayınca rahatsız olur.
• Japon duygu ve düşüncesinde "Müco" (gelip geçicilik, ölümlülük, son­luluk) önemli bir yer tutuyor. Açıkça ve doğrudan az konuşulan bir kavram olmakla birlikte, müco Japon bilinçaltının temel sorunu, Japon ya­zısının ana konularından biridir. "Müco" sözcüğü, KOBAYAŞİ Tomoaki'ye göre, üç deği­şik anlamda kullanılıyor: 1) Dünyada her şey bir oluşum ve değişim süreci içindedir. Çiçekler solar, dostlar uzaklaşır, insanlar ölür ve bağlandığımız, parçası olduğu­muz hayattan bir boşluk ve hiçlik kalır. İnsanın ölümsüzlük ve sonrasız­lık umutlarını yıkan gelip geçicilik (müco), acımasız ve amansız bir gerçekliktir. Ne var ki bu acı gerçek, sanatsal anlatımı ve yaratıyı besleyen derin, yakıcı duygular uyandırır insanda. Japon edebiyatındaki müco, bu duyguyu yansıtır. 2) Müco'nun ikinci anlamı 'acı verici'dir. Her şeyin değiştiğini gö­ren, gelip geçici olduğunu bilen insanın kendisi de ölümlüdür. Böylece müco, maddenin, duyunun, algı ve kavramların, istek ve aşkın, benliğin, öz varlığın tümüyle yadsınması duygusuna dönüşür. 3) Üçüncü anlamda müco, nirvana'dır. Gelip geçiciliğin ve de kalı­cılığın söz konusu olmadığı, salt bir "varlık dünyası"dır.
• Japon düşüncesine göre, kişi, ıstırapla, hatta acı çekerek ol­gunlaşırken, kendini, kimliğini, kişiliğini bulur. Ve onu bulmakla birlikte, Yunus'un söylediği gibi "Biz dünyadan gider olduk" demeye, yaşam ger­çeğinin "gelip geçicilik" (mılco) olduğunu kavramaya başlar: Tanka (şiir) Çevirisi: Kış bitip bahar gelince Yıl yenidir aylar yenice, Ama insandır tükenen Günler gelip geçtikçe . . .

Japon Kültürü İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Japonya'yı ve Japonları gerçekten bilmek istiyorsanız Ruth Benedict'in Krizantem ve Kılıç'ını, Sugiyama Lebra'nın Japonlar ve davranış biçimleri'ni, Masakazu Yamazaki'nin Japon kültürü'nü okuyun, ama bunu okumayın bence. Bölüm başkanımızın ve Japon kültürü hocamızın "kesinlikle boş verin, yanlış bilgilerle dolu" dediği bir kitap. Ben de profesörleri dinleyip yarım bıraktım. Sebep olarak da "bir milletin kültürünü bilmek için dilini bilip, aralarına karışıp, yakından incelemen lazım, adam japoncayı bilmiyor, yalnızca kaynaklardan ve araştırmalardan sonuçlara varmaya çalışmış ki, bu da yanlış bilgiler vermesine neden olmuş" dediler. Gerçi yıllarca Japonyada araştırmalar yapmış, zahmeti dikkate şayandır ama, okumasanız daha iyi. (Vusal Fahradov)

Japon Kültürü PDF indirme linki var mı?

Bozkurt Güvenç - Japon Kültürü kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Japon Kültürü PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Bozkurt Güvenç Kimdir?

Mimar, insanbilimci ve eğitimci. 1926 yılında Samsun’da, bir asker ailesinin ilk çocuğu 

olarak dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimini ülkenin yedi ilinde 11 okulda tamamladı. Kabataş

Lisesi’nden sonra 1943-45 yıllarında İstanbul Teknik Üniversitesi’ne devam etti. 1945 yılında 

kazandığı Devlet Bursuyla ABD’ye gönderildi. Mimarlık eğitimini Georgia ve 

Massachusettes Teknoloji Enstitülerinde tamamladı (B.S., 1948, B.ATch 1949, M.Sc. 1950). 

Yurda dönüşünde, Melda Sunay ile evlendi. Mecburi hizmetli olarak T.C. Devlet 

Demiryolları İnşaat dairesinde ve şantiyelerinde çalıştı. 1956 yılında, İstanbul’da bir mimarlık 

bürosu kurdu; 1956-1961 yılları arasında Daruşşafaka Lisesinde matematik ve Yıldız Teknik 

Okulunda Mimarlık öğretmenliği ve yöneticilik yaptı. 1962-63 yılında USAID bursuyla 

Columbia Üniversitesi (ABD)’de Eğitim ve İnsanbilim programlarını izledi (M.A. 1963). 

Dönüşünde Hacettepe Üniversitesi’nin kuruluşunda görevler aldı. Doktorasını 1965 yılında 

Hacettepe’de tamamladı. Temel Bilimler Yüksek Okulu’nu ve Nüfus Etütleri Enstitüsünü ve 

Sosyal Antropoloji Bölümünü kurdu. 1969’da doçent, 1977’de profesör, 1993’te emekli oldu. 

Güvenç ailesinin dört çocuğu, beş torunu var. 

1972-76 yılları arasında Türk Sosyal Bilimler Derneği Başkanlığı; 1974 yılında Başbakanlık 

Kültür Müsteşarlığı görevlerini üstlendi. 1979-81 yılları arasında Tokyo Üniversitesi Asya 

Afrika Araştırmaları Enstitüsü’nde Konuk Araştırma Profesörü ve 1985-86 yılında Wilson 

Center Burslusu olarak Smithsonian Enstitüsü (Washington D.C. ABD)’de araştırmalar yaptı. 

1993-2000 yılları arasında Cumhurbaşkanlığı Başdanışmanı olarak Çankaya’da 

görevlendirildi. Başbakanlık Atatürk Barış Ödülü Yüksek Kurulu’nda, Yüksek Öğretim 

Kurumu Genel Kurulu’nda, UNESCO Türkiye Milli Komisyonu’nda, Türk Eğitim Derneği 

Bilim Kurulu’nda çalıştı. Türkiye Cumhuriyeti Hükümetini UNESCO Genel Kurulları ile 

Uluslararası Eğitim Konferanslarında ve Avrupa Konseyi’nde temsil etti. 

Japonya’nın “Yükselen Güneşin Altın Işınları” nişanıyla ödüllendirildi. 1997 yılında Türkiye 

Bilimler Akademisi’ne onursal üye seçildi. Halen Yeditepe Üniversitesi Antropoloji 

Bölümünde çalışıyor. 

Bozkurt Güvenç’in dördü yabancı dillere çevrilmiş 30 kadar kitabı, yabancı dillerden 

Türkçeye beş çevrisi bulunuyor.

Bozkurt Güvenç Kitapları - Eserleri

• İnsan ve Kültür
• Kültürün Abc'si
• Japon Kültürü
• Türk Kimliği
• Nereden Başlayalım
• Kültür ve Demokrasi
• Kültür ve Eğitim
• Dünyanın Sonu Mu?
• Japon Eğitimi
• Sosyal Kültürel Değişme
• Kadın Sorunları Sözlüğü
• Anılardan Sayfalar
• Kültür Konusu
• Demokrasi Din Devlet

Bozkurt Güvenç Alıntıları - Sözleri

• Kendilerini geri kalmış (ilkel) insanlara medeniyet ve iman götürmekle görevli sayan beyazların kara dumanlı gemileri ve ateşli silahları vardı. (Kültürün Abc'si)
• "İnsan eğitimle insan oldu." John Locke (Nereden Başlayalım)
• Evrimci okulun üyeleri, çeşitli toplumları evrim çizgisi veya merdiveni üzerinde farklı nokta veya basarnaklara yerleştirmişlerdir. Onlara göre, toplumlar ve insanlar, ulaşmış bulundukları evrim aşamaları değişik ol­duğu için, birbirinden farklı idiler. (İnsan ve Kültür)
• Japon duygu ve düşüncesinde "Müco" (gelip geçicilik, ölümlülük, son­luluk) önemli bir yer tutuyor. Açıkça ve doğrudan az konuşulan bir kavram olmakla birlikte, müco Japon bilinçaltının temel sorunu, Japon ya­zısının ana konularından biridir. "Müco" sözcüğü, KOBAYAŞİ Tomoaki'ye göre, üç deği­şik anlamda kullanılıyor: 1) Dünyada her şey bir oluşum ve değişim süreci içindedir. Çiçekler solar, dostlar uzaklaşır, insanlar ölür ve bağlandığımız, parçası olduğu­muz hayattan bir boşluk ve hiçlik kalır. İnsanın ölümsüzlük ve sonrasız­lık umutlarını yıkan gelip geçicilik (müco), acımasız ve amansız bir gerçekliktir. Ne var ki bu acı gerçek, sanatsal anlatımı ve yaratıyı besleyen derin, yakıcı duygular uyandırır insanda. Japon edebiyatındaki müco, bu duyguyu yansıtır. 2) Müco'nun ikinci anlamı 'acı verici'dir. Her şeyin değiştiğini gö­ren, gelip geçici olduğunu bilen insanın kendisi de ölümlüdür. Böylece müco, maddenin, duyunun, algı ve kavramların, istek ve aşkın, benliğin, öz varlığın tümüyle yadsınması duygusuna dönüşür. 3) Üçüncü anlamda müco, nirvana'dır. Gelip geçiciliğin ve de kalı­cılığın söz konusu olmadığı, salt bir "varlık dünyası"dır. (Japon Kültürü)
• "Bundan böyle eğitim, halkın tümüne yaygınlaştırılmalıdır. Öyle ki hiçbir köyde okuma-yazma bilmeyen kalmamalıdır. Bütün ana-babalar bu politikanın bilinci içinde olmalı, çocuklarının iyi eğitim görmesini şefkat ve dikkatle izleyip sağlamalıdırlar." (Japon Eğitimi)
• "Geç yatıyor, zor uyuyor, yorgun uyanıyoruz. ' Barış' diye diye yüz yıllardır savaşıyoruz." (Nereden Başlayalım)
• Japon insanının eğitim düzeyi yazısından belli olur. Ortadoğulu bilge, müridini, öğrencisini konuşmasından ya da sözünden tanımaya çalışır: "Hele biraz konuş ki seni tanıyayım" der. Japon öğretmen ise öğrencisini yazısından tanımak ister ve ona "Hele bir şeyler yaz ki seni tanıyayım" der. (Japon Eğitimi)
• Japonlar, biz (uçi) ve ötekiler (yosomono) arasın­da kesin bir ayırım güderler. Yabancılara karşı hoşgörülü, namuslu, sabırlı davranırlar ama Japonya'nın onur kazanması için yaparlar bunu. Japon çıkarları değişince başka türlü de davranabilirler. Yabancılar, Ja­ponlaşmaya özenmedikleri sürece iyi kabul görürler. Oysa Japonlaşmak isteyenlere karşı saflarını sıklaştırır, yabancıyı iterler. Japon, kendi dilinin yabancılarca öğrenilmesinden onur duyar. Ancak, yabancı kişi, Japonları iyi anlamaya başlayınca rahatsız olur. (Japon Kültürü)
• Kişinin Yaradanı anlaması zor olmalı ama kendini anlaması da kolay değil. 'Kişiyi nasıl bilirsin kendin gibi!' derdi Osmanlı. Kendini bilmeden nasıl bileceksin ki ötekini? Eğer bilemiyorsan nasıl bağışlayacaksın? İşte onun için, anlayamadığın için bağışla ötekini. Bağışla ki bağışlanmayı umabilesin. Yaradandan ötürü. (Kültürün Abc'si)
• Romalı Çiçero: “Verimlilik, çeşitlilik, bolluk-bereket açısından Küçük Asya ( Anadolu)’dan üstün ülke yoktur.” demiştir. (Türk Kimliği)
• Toplum aileyi değil, aile biçimleri toplumsal değişmeyi yansıtmakta­dır. (İnsan ve Kültür)
• “Biz ötekilere "öteki" adını verince, onlar da bizi "öteki" olarak görüyorlar. Böylece herkes, her birey "öteki" yani yabancı oluyor. Toplumuna yabancılaşıyor.” (Kültürün Abc'si)
• "Önce ekmekler bozuldu, sonra her şey." -Oktay Akbal (Nereden Başlayalım)
• Japon insanı için değişme, hayatın değişmeyen kuralıdır. (Japon Eğitimi)
• Bugün yaşayan ırklar, en ilkelinden en uygarına kadar, genetik bakımdan tek bir insan türüne girerler. Biyolojik de­ğişme ve benzeşme süreçleri, bir sarmaşığın dalları gibi kah birleşerek, kah birbirinden ayrılarak devam edip gider görün­mektedir. Arada bazı dalların kuruyarak kaybolması da mümkündür. Fakat süren dallar, ortak köklerini unut­mamış gibi davranırlar. Sarmaşığın her dalındaki her çiçek poleni, başka daldaki başka bir tohumu dölleme ve yeni bir çiçek yaratma gücünü muhafaza ediyor. Bu benzetmede, sar­maşığın dalları, insan ırklarını temsil etmektedir. (İnsan ve Kültür)
• İnsan varlığının en etkili ilacı olan çay, uzun ve sağlıklı bir ömründe gizemidir. Beş organın başlıcası yürek, tatların başlıcası acı, acıların başlıcası çaydır. Bu yüzden yürek, acı şeyleri, acının tadını sever.... Öyleyse sağlığını gücünü ve ruhunu korumak için bol bol çay iç. (Japon Kültürü)
• Japon eğitimi ve okul sisteminin çok ağır olduğu görüşünü savunan uzmanlar "eğitimin gençleri serseri değilse bile sersem edebileceğini" söylüyorlar. (Japon Eğitimi)
• "Dinlemenin bir sanat olduğunu, sizi dinlerken anlıyorsunuz." (Nereden Başlayalım)
• Homo erectus, eski dünyanın üç kıtasına iyice yayılmış bir insan türüydü. İsa'dan ve Adem'den 400 ile 800 bin yıl önceleri yaşamış olmalıydı. (İnsan ve Kültür)
• “Köylü, her yerde, kendini dünyanın merkezine koyar.” (Türk Kimliği)