Küçük Çocuk - Lawrence Ferlinghetti Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Küçük Çocuk kimin eseri? Küçük Çocuk kitabının yazarı kimdir? Küçük Çocuk konusu ve anafikri nedir? Küçük Çocuk kitabı ne anlatıyor? Küçük Çocuk PDF indirme linki var mı? Küçük Çocuk kitabının yazarı Lawrence Ferlinghetti kimdir? İşte Küçük Çocuk kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

04.10.2022 16:00

Küçük Çocuk - Lawrence Ferlinghetti Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Kitap Künyesi

Yazar: Lawrence Ferlinghetti

Çevirmen: Merve Yalçın

Tasarımcı: Emir Tali

Orijinal Adı: Little Boy

Yayın Evi: Everest Yayınları

İSBN: 9786051854991

Sayfa Sayısı: 168

Küçük Çocuk Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

“Cesur bir adam ve cesur bir şair.”

Bob Dylan

Lawrence Ferlinghetti: Jack Kerouac, Allen Ginsberg ve William S. Burroughs ile birlikte Beat Kuşağı’nın kurucularından; grubun 101 yaşında halen hayatta olan tek üyesi; şair, ressam, çevirmen, yayıncı, savaş gazisi, pasifist, fakir çocuk, ayrıcalıklı çocuk, dobra sosyalist, başarılı kapitalist…

Ferlinghetti, otobiyografik unsurlarla bezediği ilk romanı Küçük Çocuk’ta asırlık bir belleğin labirentlerinde dolaşıyor. Zengin bir aileye evlatlık verilen Küçük Çocuk’un ilk gençliğiyle başlayan roman, kendisini kimi zaman sayfalarca süren bilinç akışına kaptırarak sürekli şekil değiştiriyor, şiire, monoloğa, ilahiye, politik söyleme, vasiyetnameye, bir dil fırtınasına dönüşüyor.

Küçük Çocuk karmaşık bilincin satırlara damıtıldığı, Proust’a ve Joyce’a göz kırpan, öfkeyle ve neşeyle dolu yüz yıllık zihnin uzun soluklu anlatısı.

Küçük Çocuk Alıntıları - Sözleri

Herkes ne yapılması gerektiğini bilir fakat yapmazlar ve herkes ne yapılmaması gerektiğini de bilir ama onu yine de yaparlar.
Herkes ne yapılması gerektiğini bilir fakat yapmazlar ve herkes ne yapılmaması gerektiğini de bilir ama onu yine de yaparlar
ben bir tür Yeraltından Notlar falan yazmıyorum zaten şu sıra yeraltının nerede olduğuna dair pek bir fikrim de yok keşke bilseydim çünkü hep kendi varoşlarımda dolandım durdum bilincin sınırlarında hayal kurup durdum
Çünkü hayatın kendisi bile kuyruğunu ısırmayı bırakamıyor
her birimiz bir hiç olana kadar soyulmayı bekleyen birer soğana benzemiyor muyuz ve kişinin hiçliğinde Hiçten başka bulunabilecek ne var ki
Senin, bunun onun ya da ötekinin bilincinde olmandır asıl önemlisi ve senin karşındakinin bilincinde yer ettiğini hissetmendir böylelikle iki kişi bir olur iki bilinç birbirine kaynaşır ve ben sen olurum ah evet işte bu ama peki bu yalnızlık nedir en sonunda mutlaka gelip kapıya dayanan sanki başka bir insanla kaynaşmak imkansızmış gibi o insanın içini görebilmek imkansızmış gibi veya o insanın diğer yarısını tamamlamak imkansızmış gibi tıpkı Platon’un kendi Öteki’sini yarı saçma bir şekilde arayıp durması gibi.
Belki de onlar dünyayı değiştireceğimi falan hayal etmişlerdi ama ben sadece edebiyatçı bir çeşit deliyim.
Homo Sap kendini ekolojik koruyamayacak kadar aptal ve açgözlü
Ah bu elimde gördüğün hatıralarınla dolu çıkınım ve ben güneşten kopan bir parçayım ben şairlerin koştuğu bir dağım ben turnaların uçuşunu izledikten sonra alfabeyi buldum turnalar harfleri bacaklarıyla yazıyordu ben bir ağaçta bir kelimeyim ben şiirden oluşan bir salonum ben belirsizin üzerindeki kesinliğim rüyamda tüm dişlerimin düştüğünü gördüm ama dilim hikayeyi anlatmak için yaşamaya devam ediyordu ben şiirden bir dağım ben şarkıdan bir setim ben terk edilmiş bir kumarhanede bir otomatik piyanoyum deniz kenarında yoğun sisin içinde çalmaya devam ediyorum
Çünkü küçük bilincimiz iki sonsuz karanlık arasında bir mum gibi evet küçük bilinç anımız büyük karanlığı delmeye çalışan küçük bir ışıldak gibi

Küçük Çocuk İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Yüzyıllık Bir Bilinç: Yüz yıllık bir bilinçte gezinmek muhteşemdi ve eşsiz. Çok sevdim. #lawrenceferlinghetti Beat Kuşağının kurucularından, Şubat ayında vefat etti ve grubun yaşayan son üyesiydi. #küçükçocuk 2019 yılında 100. yaşında yayımlandı. Şair ve yayıncı olan Ferlinghetti’nin ilk romanı. Yaşlandığında yazarlar genelde anılarını yazar ya da ölümünden sonra biyografileri yazılır. Ferlinghetti sıradışı bir şey denemiş ve bilincinin otobiyografisini yazmış ya da düşüncelerinin portresini çizmiş çünkü aynı zamanda bir ressam. Kitabı iki bölüme ayırmak istiyorum, ilk bölümde Küçük Çocuğun hayatının yetişkinliğe kadar olan kısmı tanrısal anlatıcı tarafından anlatılıyor. Otobiyografik. 90 yıl geriye gidip çocukluğunu düşünmek, kendisine ne kadar yabancılaştığını tanrısal anlatıcıyla güzel vurgulamış. Yalnız alışkın olduğumuz tarzda anlatmıyor. Daha ilk sayfadan kelimelerle, olaylarla okurun zihnine saldıran bir metin var, on sayfada hem Küçük Çocuğu hem Küçük Çocuğun hayatına giren insanları tanıyoruz hem de dönemin atmosferini veriyor. Müthiş bir hareket var metinde. Daha sonra bilinç akışına geçiyor ve noktasız sayfalarca süren cümleleri var. Genelde bilinç akışında yazarlar tasvirlerle detaylarla okura bir es verir düşünmeleri soluklanmaları için, bu kitapta yok:) Manyak tabiri bir edebi kriter olabilir mi, evet bu kitap için olabilir:) 100 yıl yaşamış, büyük savaşlar görmüş, farklı ideolojilerin yükselişini ve çöküşünü görmüş bir insanın zihni, hala sorguluyor yaşamının anlamını arıyor. Eleştirel, alaycı, felsefi bir akış, mitolojik ve edebi göndermeleri çok fazlaydı, entellektüel bir birikim. Geçmişe dönük bilinç akışı kullanımıyla Proust’un izleğinde ama Beckett’in atmosferi var. Dilin yapısını zorlaması, hiçliğe doğru kayan düşünce akışı, olay örgüsü olmayışı ve konular arasında hızlı geçişleriyle. Bu arada Beckett’de daha çok olay örgüsü var:) Ve böyle zor, yoğun bir üslubun çevirmeni mujermapuche kusursuz bir işe imza atmış. Noktalama işareti kullanmadığı cümleleri 6-7sayfa ortalama ve metinden asla kopmuyorsunuz, anlam kaybı yaşamıyorsunuz. Ayrıca çok fazla atıf var,Ferlinghetti’nin birikimine çevirmenin dipnotları olmadan yetişmem mümkün değildi. (Vox Nihili)

Kitabı neden bıraktığımı bir alıntıyla açıklamak istiyorum: “Hangi çoklu şiirde veya büyük şiirde kalbin neredeliği ve nedenliği sorgulanmıştır kalbin yeri ve durumu her bir sorunun kalbindedir karanlık uçurumun üzerinde parıldayan ışık bir-kadı ve bir-kadın ve bu sınır değil mi Güneş Tanrısı’na mudra yapacağım saf ışıkla temsil edilen bir dördüncü tekil şahısla ve Sri Aurobindo’nun ileri sürdüğü gibi Güneş kelimesi ışığın kendisidir cinsiyetlerin göçüne inanıyorsan tabii...” Diye gidiyor. Noktalama işaretlerini de unutmadım, paragrafın kendisinde de yok zaten. Psikolojide ilginç bir kavram vardır “bullshit”. Evet bildiğimiz saçmalık anlamına gelen kelime akademide de kullanılıyor. Anlamı ise “anlamlı gibi gözüken ama hiçbir anlamı olmayan ifadeler” Mesela bunun bir örneği: “Bütüncüllük sonsuz fenomeni susturur.” Çok anlamlı felsefik bir cümle gibi dursa da rastgele kelimelerin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş ve hiçbir anlama gelmeyen bir ifadedir bu. Bundan bahsetmemin nedeni, kitabı okurken de aynı böyle ifadeleri paragraflarca okuyormuş gibi hissetmemdi ve dayanamayıp bıraktım. (Ek bilgi: Bullshit ifadeleri anlamlı bulan insanların dindar ve serbest piyasa ekonomisine inanma olasılığı daha yüksekmiş.) (Alper Erdem)

Okumak başarının yarısı: Athsldhkyskudludlsylsgksyludpdupupdupe5ıwrquheqrwjoryluyışuiogıptkdsfjjstkfgluglufluffhkfkykfykufkyffyktdkyfıykfykfykffukkyfyfkfkyykfkdyydkydkjtdjfddjtdjtdjykydykdkdyydkydkkdy (GüNıŞıĞı)

Küçük Çocuk PDF indirme linki var mı?

Lawrence Ferlinghetti - Küçük Çocuk kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Küçük Çocuk PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Lawrence Ferlinghetti Kimdir?

ABD'li şair ve ressam, City Lights Kitapçısı ve Yayınevi 'nin kurucusu.

Ferlinghetti, Allen Ginsberg ve Jack Kerouac ile birlikte Beat Kuşağı'nın kurucularından sayılır.Şiir, çeviri, kurgu, tiyatro, sanat ve film eleştirisi alanlarında eserler vermiştir. A Coney Island of the Mind (New York, New Directions, 1958) isimli şiir kitabı dokuz dile çevrilmiş ve toplamda 1.000.000'dan fazla satmıştır.

Lawrence Ferlinghetti Kitapları - Eserleri

Küçük Çocuk
Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar
Onun
Yitik Dünyadan Resimler

Lawrence Ferlinghetti Alıntıları - Sözleri

her birimiz bir hiç olana kadar soyulmayı bekleyen birer soğana benzemiyor muyuz ve kişinin hiçliğinde Hiçten başka bulunabilecek ne var ki (Küçük Çocuk)
"Birtakım insanların durmadan ölmelerine Ya da zaman zaman Yalnızca aç kalmalarına Aldırmıyorsanız eğer Ne de olsa bu da o kadar kötü bir şey değil Aç kalan siz olmadıkça..." (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
Che Guevara'nın şarkısı duyuluyor Fidel'in sesinden (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
Senin, bunun onun ya da ötekinin bilincinde olmandır asıl önemlisi ve senin karşındakinin bilincinde yer ettiğini hissetmendir böylelikle iki kişi bir olur iki bilinç birbirine kaynaşır ve ben sen olurum ah evet işte bu ama peki bu yalnızlık nedir en sonunda mutlaka gelip kapıya dayanan sanki başka bir insanla kaynaşmak imkansızmış gibi o insanın içini görebilmek imkansızmış gibi veya o insanın diğer yarısını tamamlamak imkansızmış gibi tıpkı Platon’un kendi Öteki’sini yarı saçma bir şekilde arayıp durması gibi. (Küçük Çocuk)
Homo Sap kendini ekolojik koruyamayacak kadar aptal ve açgözlü (Küçük Çocuk)
Güllerle dolu bir çanak gibi, bir şiir açıklanır olmamalıdır. (Yitik Dünyadan Resimler)
seni seviyorum bir muamma bu (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
''Aşkın kendisi bilinmeyende düşüp kaybolmuştu, parçalar halinde taşındı, hayvan geride kaldı. Ya da ben öyle sandım, öyle düşündüm. Düşüp kayboldum, mekânımda yapayalnız.'' (Onun)
Belki de onlar dünyayı değiştireceğimi falan hayal etmişlerdi ama ben sadece edebiyatçı bir çeşit deliyim. (Küçük Çocuk)
"Hiçbir yerde olsam da yine de birisiyim. Gecenin çöküşüyle dalgaların sonunda uzak bir serpintide çakıllı bir kumsal kulübesinde bir ressamım, bir çok insanın oluşturduğu karma yüzden bir dünya çehresi yaratmaya çalışan ve bütün hayatım boyunca uzun bir resim yapan, sonunda eve dönen güvercin sürülerine ekmek atarken tahta bir masada yalnız başına oturan, batan güneşten uzakta, ve attığım her ekmek kırıntısı onlardan birinin kırık bir tasviri, ve yine de rüzgârın başladığı yere gideceğim, yine de oraya yelken açacağım, çünkü ben zamanın köprüsünde bir oranım ve kasvetli bir dünya ekranı üzerinde kendi güzelliğimin yansımalarını görüyorum," (Onun)
Herkes ne yapılması gerektiğini bilir fakat yapmazlar ve herkes ne yapılmaması gerektiğini de bilir ama onu yine de yaparlar. (Küçük Çocuk)
Dünya ormanının derinliklerinde beyaz bir erkeklik uvzu taşıyor onu sokacak bir yer arıyordum, onu teslim edecek bir yer. (Onun)
Kireçsiz badanasız tıkış tıkış evlerin çok ötesinde çamaşır ipleriyle donanmış bir çatının charley noble bacaları arasında yelkenler tutturuyor kadının biri rüzgara tahta mandallarla asıyor (Yitik Dünyadan Resimler)
Kuş seslerini şarkı sanmak aslında bunlar yalnızca çaresizlik çığlıklarıyken! (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
ben bir tür Yeraltından Notlar falan yazmıyorum zaten şu sıra yeraltının nerede olduğuna dair pek bir fikrim de yok keşke bilseydim çünkü hep kendi varoşlarımda dolandım durdum bilincin sınırlarında hayal kurup durdum (Küçük Çocuk)
Çünkü küçük bilincimiz iki sonsuz karanlık arasında bir mum gibi evet küçük bilinç anımız büyük karanlığı delmeye çalışan küçük bir ışıldak gibi (Küçük Çocuk)
"Şair de bir cambaz gibi Kendi gerdiği Yüksek bir tele tırmanır Uyaklarıyla." (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)
"...son zamanlarda hiçbir ormanda bulundun mu, kendi ormanına döndün mü, son olarak karanlık ağaçlara yeniden uğradın mı? biz sizin istasyonlarla ve kadınlarla dolu ölümün her kasaba kavşağında fenerini salladığı ve ölümsüz dilinizin ve dişlerinizin selam verirken ağzınızdan fırladığı yaşamınızdan kuş gibi gelip geçerken?" (Onun)
''...yaradılışın yüzünü resmetmeye devam ettim, bağıran ve şarkı söyleyen ve fısıldayan ve ağlaşan ve yiyen ve uyuyan ve uzanan ve ilişkiden sonra kederlenen ve tekrar kalkan ve yeni bir plak koyan ve pencereden bakan ve sokağın uzak bir köşesinde hâlâ tutsak edilmemiş bir şey gören o yaradılış ve yıllar ya da dakikalar sonra onu bulmaya ya da resminde onu esir almaya çalıştı, ve tüm çizdiklerim etten dev bir manzaraya dönüştü, bütün tuvaller uç uca eklendi kemik ve etten kesintisiz bir manzara oldu, boyanın canlılığında seviştiğim uyanmış bir beden, ama sıra gözlerini boyamaya gelince kapandılar, ve onları açık olarak boyadığımda boştular, gözbebeksiz, bir boşluğa bakan, çünkü romantik olanın yerine geçen var oluşun anlamsızlığıydı, ya da onun sırrı, ve eğer gözlerin gerçek ifadesini anlayabilseydim bir yıl boyunca nesnel olmayanın boşaltılmış dünyasında boyayla yakalanamayanı soyut olarak resmetmeye uğraşarak dolaşırken, o son sadeleştirilemez sırrı sözcüklere dökebilirdim,'' (Onun)
ama tam bunlar olurken bir de bakarsın gülümseyerek cenaze levazımatçısı gelivermiş (Şiirin O İnce Küllerini Toplayanlar)