Sevin Okyay kimdir? Sevin Okyay kitapları ve sözleri

Türk yazar, çevirmen, radyo programcısı. Sevin Okyay hayatı araştırılıyor. Peki Sevin Okyay kimdir? Sevin Okyay aslen nerelidir? Sevin Okyay ne zaman, nerede doğdu? Sevin Okyay hayatta mı? İşte Sevin Okyay hayatı...

Türk yazar, çevirmen, radyo programcısı. Sevin Okyay edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Sevin Okyay hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Sevin Okyay hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Sevin Okyay hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: Kasım 1942

Doğum Yeri:

Sevin Okyay kimdir?

Arnavutköy Amerikan Kız Koleji'ni bitirdi. 1964 yılından beri çeviri, 1975’ten beri gazetecilik, 1984 yılından beri de sinema eleştirmenliği yapıyor. İlk sinema yazısısı 1984 Film Festivali’nde ’Ve Gemi Gidiyor’ (Fellini) adlı bir film içindi. O yaziyi da işten atılma tehdidiyle, Enis Batur’un zorlamasıyla yazdı.

Türkiye'nin ilk kadın sinema eleştirmeni olan Okyay'ın yeri, “Bilge Olgaç Başarı Ödülü” aldığı Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali tarafından "1984 yılından beri sinema üzerine yazan, bu alanda pek çok kadın yazara da öncülük eden içten kalemiyle sinema yazarlığına yeni bir soluk getiren Sevin Okyay" olarak tanımlandı.

Politika muhabiri olarak başladığı gazeteciliği köşe yazarı olarak sürdüren Okyay geniş eleştirmenlik yelpazesiyle de ilgi çekti "sinema", "edebiyat", "caz" ve "spor". Okyay ayrıca gündelik hayat kültürü üzerine denemeler de yazmaktadır. Pek çok gazete ve dergide yazan Okyay halen Milliyet Sanat ve Peyniraltı Edebiyatı dergilerinde yazmaktadır.

Sevin Okyay Kitapları - Eserleri

• Ara Sıra ve Daima
• İlk Romanım
• 120 Filmde Seyrialem
• Çiçek Dürbünü

Sevin Okyay Alıntıları - Sözleri

• İnsan tek başına olmayı bilmiyorsa eğer, başkalarıyla da birlikte olamazmış, öyle derdi. (İlk Romanım)
• O vakit kitaba girmesini bir tek ben biliyordum. Sonra herkes girip çıkmaya başlamış. Dingo'nun ahırı gibi. Ayıp, biliyorum ama, ne yapalım. Öyle. Ben de başka kitaba girmedim zaten. Belki birazcık Cyrano'ya. (İlk Romanım)
• Hakiki çocuk olarak da bir babam var. Benim canım babam.Bir de annem,hani Küçük Kadınlar kitabını alıp bana getiren.Okumayı çok sever zaten. Ama beni pek sevmiyor. (İlk Romanım)
• Çok iyi bir annemiz var,tam kitap-annesi gibi.Hiç sinirlenmiyor, bütün kitapda bir kerecik kızdı.Yüzünde fırtına bulutları dolaştı.Bize sakin sakin nasihat ediyor,hepimizi sevdiğini belli ediyor.Beni de seviyordur mutlaka.... (İlk Romanım)
• Mehmet Güreli, kendini başkalarının yargılarıyla sınırlayan, belirleyen bir insan değildir. Odasında oturur, yazı yazar, film izler, kitap okur, resim yapar, aklına eserse gitar çalıp şarkı söyler. Küçük ama (iyi anlamda) dolu dolu, kendi sistemini kurmuş, sıcak, renkli bir odadır. Yıllar önce görmüştüm, sanmam ki değişmiş olsun. (Ara Sıra ve Daima)
• stevens, a place in the sun'i kisin tahoe golunde cekti. yaz sahnelerinde kardan kurtulmak icin pahali eritme makineleri kullanildi. Taylor buz gibi havada golde yuzdu, su kayagi yapti, incecik mayolar giydi. stevens bu rolu ona verdiginde henuz 17 yasindaydi. (120 Filmde Seyrialem)
• Gardner afrikaya sekreteriyle ve o vakitki kocasi frank sinatra ile gelmisti. meslegi tehlikede olan sinatra, oradayken columbia'nin insanlar yasadikca'yi (from here to eternity) cekecegini ogrendi. karisina araya girmesi icin yalvardi ve cok basarili olacagi bu role deneme cekimi sonucunda kavustu. (120 Filmde Seyrialem)
• Soğuk çok kötü, insanları öldürüyor. Donuyorsun. Ama insan donarken donmaktan korkmaz hiç. Olsun der, ilişmeyin, gidin. Size ne, donarsam donarım. Çok güzel bir uyumak gibi. Yavaş yavaş damarlarına yayılır, kanla beraber. Önce çok korkarsın, koşmaya, yetişmeye, geride kalmamaya çalışırsın. Önde gidenleri yakalamalı dersin. Sonra bir de bakarsın ki, zaten gidemiyorsun. Olduğun yere çökersin. Kızgın güneşin altında gölgeli bir ağaç altı bulmuş gibisindir. Hani, sırtını da ağacın gövdesine dayamışsın sanki. Bir rahatlar insan, bir rahatlar. Hiç sorunu kalmaz. Öleceğine pek inanmaz ama, ölse de ne gam. Ne hoş bir uyuşukluk, ne tatlı bir uyku. Bunlardan insana kötülük gelmez ki. İşte burda uyuyorum, sonra kalkıp gelirim. Donmam, donmam. Donarsam da donarım, size ne? (İlk Romanım)
• Kubrick, meslek hayati boyunca hicbir zaman acele is yapan biri olmadi. iyi ihtimalle uc-dort yilda bir, bir film kotardi. titizlikle ve ticari mulahazalara hic mi hic aldirmadan yaptigi filmler, kendi janrlarinin en iyileri arasinda yer aldi. zaten kubrick de birbirine benzemeyen, ayrica farkli janrlarda film yapmayi, tabir caizse, geri kalan siradan fanilere bir "ders" vermeyi hep sevmistir. (120 Filmde Seyrialem)
• Tek başıma olmaya alışmam gerekiyordu.İnsan tek başına olmayı bilmiyorsa eğer başkalarıyla da birlikte olamazmış.Hiç de bile.Ben kukumav gibi tek başıma olmak istemiyordum,bir sürü arkadaş istiyordum. (İlk Romanım)
• north by northwest, hamletteki bir cumleden geliyor: "ben ruzgar kuzey-kuzeybatidan eserken deliyim; guneyden eserse, sahini balikcildan ayirt edebilirim" bu isim, izleyiciyi filmin delilik cografyasi ve olasilik sinirlari disina tasmis olay orgusune goturen bir ipucu. aksiyon butun abdye yayilir ve insanlar bir telas, ters yone giderken cildirmis bir pusulayla karsi karsiya kaliriz sanki. (120 Filmde Seyrialem)
• Benim zaten bir babam var,cici çocuğum.Hem o beni görüyor da."Dünyanın en tatlı bebeğisin,"diyor babam.Ama bakalım başkaları da öyle mi diyor? "Demeyeni öldürürüm,"diyor babam.Öyleyse hep birilerini öldürmesi gerek. Çünkü başka kimse bana dünyanın en tatlı bebeği demiyor.Neden ama?Madem dünyanın en tatlı bebeğiyim? Öyleymişim,evet.Değilsem ya da babam herkesi öldürsün.Hem babam benim çok güzel bir kız olduğumu da düşünüyor,bir prenses. (İlk Romanım)
• peckinpah'in felsefesi ile yontemlerinin herkesin onayiyla karsilanmadigi nasil bir gercekse, onun siddeti, insanin yapisinda olduguna inandigi gaddarligi ortaya cikarma yolunda bir arac olarak kullandigi da bir gercek. (120 Filmde Seyrialem)
• Her gün biraz biraz okuyayım diyorum, olmuyor. Kendime engel olamıyorum, hızlı okuyorum. Çabuk bitecek, yazık. (İlk Romanım)
• Ateşim olursa yüzümü duvara dönüyorum.İkide bir nasılsın derlerse cevap vermemek için.Duymazlıktan geliyorum.Hem duvarı seviyorum.Rüyalara oradan giriliyor. (İlk Romanım)
• Yollar uzamış, insanlar büyümüştü. Sonra gene küçüldüler. (İlk Romanım)
• ‘’Bu yıldızlı gökler,ne zaman başladı dönmeye Kimse bilmez,kimse bilmez’’ Mehmet Güreli (Ara Sıra ve Daima)