Soma'ya Ölüm Yağdı

İki yüzün üstünde rızık şehidimiz var… Ailelerine bir parça ekmek almak için yerin derinliklerine iniyorlardı her gün… Rızık kapısı dediler ve facia günü de indiler olacaklardan habersiz… Ekmeklerini taştan çıkarmak için… Ak alınlarına kara bir leke sürmemek için…  Öleceklerini bilmeden, akşam eşlerine, çocuklarına döneceklerini düşünerek girdiler yerin derinliklerine… Ve oradan bir daha çıkamadılar… Bu son girişleri olmuştu… Hayat sayfaları şerefle kapanmıştı…

           Kimileri daha gençti, bekârdı… Kimileri evli ve çocukları vardı… Ölüm işte sessiz yürüyen son… Geldi ve kopardı o fakir insanları; hayattan, sevdikleri ile bir arada yaşamaktan… İstedikleri ev kiralarını ödemek, bakkal borcunu kapatmak, başkalarına muhtaç olmamak… Sorumlu oldukları ailelerinin geçimlerini sağlamak… Kara kapkara yüzleri ile hayat sayfalarını ak tutmak…

        Bu acı hepimizin acısı, bu ateş hepimizin ocağına düştü, hepimiz gözyaşı döktük… Şimdi “inna lillah ve inne ileyhi raciun” deme vakti… Allah’ı hatırlama ve ölümü hatırdan çıkarmama vakti… Ölüm bu insanları en şerefli anlarında yakaladı… Ölüm bu kardeşlerimize fakirliklerinin madalyası oldu bu madalyaya ahirette hepimiz gıpta ile bakacağız…

        Ya şerefsizce ölenlere ne demeli, her türlü pis işlerin içinde pisipisine ölenlere ne demeli? Bu kardeşlerimizin alın teri dökerek helal bir lokma için can vermiş olmaları bence aileleri için bir gururdur… Ama ülke için bir kayıptır… “İşçi” kaybı değil “şerefli insan” kaybı… Bu ölümler bu ülke için bir ayıp… “Ekmeğini taştan çıkaranları” koruyamama ayıbı…

        Kimse kimseyi ölümden koruyamaz diyeceksiniz doğrudur… Ama en azından böylesine acı bir ölüm şeklinden kurtarabilirdi… Sakın beni yanlış anlamayın ben ölümü “ilahi takdir” ölüm şeklini ise “insani takdir” olarak görürüm…

        Eşlerini, çocuklarını, babalarını bekleyen ailelerin yerine koyun kendinizi… Bir anda biten mutlulukları, umutları, hayalleri, beklentileri düşünün… Kader mi diyeceğiz buna… Yeter mi sizce bu savunma… Yapmayın kardeşim bu sadece boş bir avunma… “Ölüm kaderdir” diyelim ya “ölüm şekli”? Haydi, “ecel” belli idi diyelim ya “ölüm şekli” o da mı belli idi?

        Örneğin bu vefat eden kardeşlerimiz evlerinde sobadan zehirlenerek ölselerdi, ya da kalp krizinden gitselerdi, ya da trafik kazasında ölselerdi kim ne diyebilirdi? Ama şimdi durum farklı… Biz ölmelerinden ziyade ölüm şekillerine itiraz ediyoruz ve bunca insanın böyle can vermesinin ilahi takdir olmadığını düşünüyoruz… Ölen tüm kardeşlerimizin “şehit” olduğuna inanıyorum ve “ekmek şehidi” ailelerine bu şehadet ile teselli bulmalarını öğütlüyorum…

          Bu faciada bir ihmalin olduğunu düşünüyorum ve yetkililerden bu konuda kimseye eman vermeyecek bir soruşturma başlatmalarını istiyorum… O iş alanından sorumlu şirketin ihmalinin sorgulanması ve orayı o şirkete veren ama gerekli denetlemeyi yapmayan yetkililerin de hesap vermesi gerektiğine inanıyorum…

         İnsanı yaşatmak için var olan bir devlette bir günde iki yüzün üstünde insan can veriyorsa artık bazı yerlerin ve kurumların kendilerini sorgulamaları gerekir değil mi? Yaşanan bu facianın arkasında başka emellerin olup olmadığına da bakılmalı ve bir komplo olabileceği konusuna da akıl yorulmalıdır…

       Başbakanın Soma konusunda verilen fezleke için yaptığı yorum felakete felaket katan cinstendi maalesef… Güya CHP’li vekil gündem değiştirmek istediği için bu fezlekeyi sunmuş… Sayın Başbakanım! Fezlekeyi sunanın niyetine bakılmaz… Fezlekenin taşıdığı soruna bakılır…

      Sayın Başbakanım! Hangi gündem insan hayatından daha önemli olabilir? Şimdi ne oldu? Ölümlerle ülke gündemi birden değişmedi mi? Ölümler yaşanmadan bu konu üzerinde durulsaydı daha iyi olmaz mıydı? İlle de ölümler mi yaşanmalı bazı şeyleri dikkate almamız için…            

         Bu ölümlerin hesabı elbette sorulacak, elbette ihmali olanlar hesap verecek… Ama bu olayı kullanıp hükümet aleyhinde propaganda yapanları, bu olayı fırsata dönüştürmek isteyenleri de görmemiz ve oyunlarına gelmememiz gerekir… Zira aç kurtlar saldırıya hazırlar… Fırsat bu fırsat diyorlar… İnsan canı üzerinden siyaset yapma alçaklığını yaşıyorlar… Bu olayda görülmesi gerekenleri görmeli, yetkililere etkili tepki vermeli ama bu tepki hiçbir zaman ülke huzurunu kaçıracak, vurup kırmalarla neticelenecek bir tepki olmamalı… Hain emellerin oyunlarına alet olmamalıyız…

        Ölümün vakti bellidir ve kimse bunun önüne geçemez… Bu vefat eden kardeşlerimiz şu veya bu şekilde farklı şekillerde de olsa o gün mutlaka öleceklerdi… Ama rabbimizin ölüm zamanlamasına ve ölümü icra ettiği mekâna bakmamız gerekiyor…

       Bence Allah, bu toplu ölümlerle bizlere, işverenlere ve devlet adamlarına bir mesaj veriyor: “Haram lokmalar” için hayat bitirenlerin çok olduğu bir dünyada,  “helal lokma” için can verenleri unutmayın, onların hayatlarını basite almayın, işçi deyip geçmeyin, işçi hak ve hukukuna riayet edin, önce insan deyin…

       Şerefli bir hayat için “karanlık âlemde” iş görüp vefat eden bu ekmek şehidi kardeşlerimi inşallah rabbim, müminlere hazırladığı cennetinde ağırlayacaktır…

               Sorumlu davranmak dileği ile…

15.05.2014