Anne-Laure Bondoux kimdir? Anne-Laure Bondoux kitapları ve sözleri
Fransız Yazar Anne-Laure Bondoux hayatı araştırılıyor. Peki Anne-Laure Bondoux kimdir? Anne-Laure Bondoux aslen nerelidir? Anne-Laure Bondoux ne zaman, nerede doğdu? Anne-Laure Bondoux hayatta mı? İşte Anne-Laure Bondoux hayatı...
Fransız Yazar Anne-Laure Bondoux edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Anne-Laure Bondoux hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Anne-Laure Bondoux hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Anne-Laure Bondoux hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...Doğum Tarihi: 20 Nisan 1971
Doğum Yeri: Fransa
Anne-Laure Bondoux kimdir?
1971’de Paris’in kuzeyinde Bois-Colombes’da doğan Anne-Laure Bondoux, Paris X Nanterre Üniversitesi’nin edebiyat bölümünden mezun olduktan sonra, özellikle zor durumda olan çocukların yazma eğilimleri konusuna eğildi; gerçekleştirdiği atölye çalışmaları Fondation de France Ödülü’ne değer görüldü. Tiyatro çalışmalarının yanında şarkı sözleri yazdı, gazetecilik yaptı.
1996’da J’aime lire dergisinin yazı işlerinde çalıştı ve daha sonra DLire olarak anılacak Maximum dergisinin hazırlığına katıldı. 2000’de gazetecilik çalışmalarını noktalayan Bondoux, hem gençler hem de yetişkinler için yazmaya odaklandı.
Romanları yirmiyi aşkın dile çevrildi, çok sayıda ödüle değer görüldü. 2003’te yazdığı Katilin Gözyaşları (Les larmes de l’Assassin) 2007’de ABD’de Batchelder Ödülü’ne ve Amerikan Kütüphaneler Birliği (ALA) En İyi Gençlik Kitabı Ödülü’ne değer görüldü.
Le temps des miracles’ın (Mucizeler Zamanı, 2009) ardından son kitabı L’autre moitié de moi-même (Kendimin Öteki Yarısı, 2011), yazarın ilk otobiyografik çalışması. Türkçe’ye Genç Linus’un Öfkesi (Le Destin de Linus Hoppe, 2001) ve Linus Hoppe’un İkinci Yaşamı (La Seconde Vie de Linus Hoppe,2002) adlı iki kitaplık dizisi de çevrilmiş olan Bondoux, bugün Paris yakınlarında iki çocuğuyla birlikte yaşıyor.
Anne-Laure Bondoux Kitapları - Eserleri
- Katilin Gözyaşları
- Aynı Hayatın İçinde
- Genç Linus'un Öfkesi
- Linus Hoppe'un İkinci Yaşamı
Anne-Laure Bondoux Alıntıları - Sözleri
- Gecenin devamını, zaman mefhumu olmaksızın limana kıyı sokakları arşınlayarak, kendisinden ve dünyadan bıkkın bir halde karanlığa bağırıp tükürerek geçirdi. O anda, bambaşka biri olmayı öyle isterdi ki! (Katilin Gözyaşları)
- "Bazı şeyler nasıl mümkün olabiliyordu şu dünyada?.." (Katilin Gözyaşları)
- Ağladı. Denize karşı, yapayalnız. Uzun süre ağladı. Ve yine ağladı. Rüzgâr, gözyaşlarının aktığı hızla kurututuyordu. (Katilin Gözyaşları)
- "Neden insanlar yaptıkları bir işi sonuna kadar götürmezler..." (Katilin Gözyaşları)
- "Eğer öyleyse, hemen bugün ölmeye hazırdı çünkü hayatın katlanılır bir yanı kalmamış olurdu..." (Katilin Gözyaşları)
- Böylece yalnızlık, yitik evi kucakladı ve derinlerden gelen sesiyle okşayarak uyuttu. (Katilin Gözyaşları)
- "Bu sevgiyi ve şefkati ,varlığına nihayet azıcık da olsa anlam katan bu alışılmadık mutluluğu ondan sonsuza dek alacak mıydı?.." (Katilin Gözyaşları)
- Angel yanlarına gidip kalçasını banka yerleştirdi. Gardını indirmişti. Kağıtlar ve kalemler onu korkutmuyordu artık. Tek istediği, Paolo'nun dudaklarında bir gülümseme görmekti; bedeli ne olursa olsun. (Katilin Gözyaşları)
- Paolo elinin tersiyle kağıtları okşayarak, "Neden denemiyorsun?" diye sordu. "Dünya seyahatini mi? Çünkü beni aşıyor. Görüyorsun ya, ben tek bir toprakta yeşerebilen üzüm bağı gibiyim; şu ya da bu tepeceğin yamacında, güneşe belli bir açıda yeşerebilen bir bağ. Yerimi değiştirirlerse, ölürüm." (Katilin Gözyaşları)
- "Hiçlikten fırlamış bir hayalet gibiydi;kendisine ait olmayan bir dünyada kaybolmuş ,acıdan olma bir yaratıktı... " (Katilin Gözyaşları)
- Çiftler resmi o kadar da ilgili yaklaşmıyorlar..." Gözleri Paolo'nun üzerinde durdu: "Ne mutlu ki duyarlı ruhlar ve bakmayı bilen çocuklar var." (Katilin Gözyaşları)
- Dudaklarımı sıktım;bir anda korkunç bir can sıkıntısı dalgasının bedenimi sardığını hissettim. (Aynı Hayatın İçinde)
- Binlerce insan doluşur buraya. Ne bulurlarsa satın alırlar. Ne de olsa onlara kalan tek keyif bu. Var olduklarını sanmaları için kazandıkları parayı harcamaları gerekiyor. (Linus Hoppe'un İkinci Yaşamı)
- Boşluğa aklımdan geçenleri fısıldıyorum.Onlarla konuşmak için ne mezarları başında kendi içime dönmeye ne de bir fotoğraf albümü açmaya ihtiyacım var.Odamın duvarı,tavanı ya da penceresi işimi görüyor. (Aynı Hayatın İçinde)
- "Başkasını sevmeye bir son vermek için başka ne yapabilirdi ki?..." (Katilin Gözyaşları)
- Başta, konuşamadılar. İkisininde dağarcığında, yüreklerinin derinliklerinde yatanları ifade edecek kadar güçlü sözcükler yoktu. (Katilin Gözyaşları)
- "Birlikte yaşadığımız insanın davranışlarına bile anlam veremezken, evreni nasıl anlayacaktık?.." (Katilin Gözyaşları)
- "Ama bildiğim bir şey var... Üzgünsen ve ağlayacak bir omuz bulacak kadar şanslıysan, iki kere düşünmeyeceksin." (Katilin Gözyaşları)