Mehmet Coral kimdir? Mehmet Coral kitapları ve sözleri

Türk Araştırmacı Yazar Mehmet Coral hayatı araştırılıyor. Peki Mehmet Coral kimdir? Mehmet Coral aslen nerelidir? Mehmet Coral ne zaman, nerede doğdu? Mehmet Coral hayatta mı? İşte Mehmet Coral hayatı...

Türk Araştırmacı Yazar Mehmet Coral edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Mehmet Coral hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Mehmet Coral hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Mehmet Coral hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1947

Doğum Yeri: İzmir, Türkiye

Mehmet Coral kimdir?

1947 yılında İzmir'de doğdu. Amsterdam Üniversitesi ve Lahey Uluslararası Akademisi'nde iktisat yüksek lisansı yaptı. 1999'da ülkemizi temsilen Balkan Halkları Edebiyat Ödülü Balkanika'ya katıldığında, ödül komitesi yazarın tüm eserlerinin Balkan dillerine çevrilmesini kararlaştırdı. Kitapları İngilizce, Fransızca, İtalyanca ve Yunanca'ya çevrilen yazarın uçmak dışındaki en büyük tutkusu da İstanbul'un geçmiş yaşamı hakkında yaptığı araştırmalardır. Kitaplarının temelini de genellikle bu tarihî araştırmalar oluşturur.

Mehmet Coral Kitapları - Eserleri

• Işıkla Yazılsın Sonsuza Adım...
• Allah Benim
• Bizans'ta Kayıp Zaman
• Ben, El Fakir-ül-Hakir, Sinan
• Alaçatı'da Aşk
• Tımarhane Adası
• Konstantiniye'nin Yitik Günceleri
• İzmir
• Meryem Planı
• Ateşin Gelini
• Zamanın Kızı
• Başka Bir İstanbul'un Anıları
• Luçerna'nın Kuğuları
• Küçük Prens - Çöle Düşen Yıldız
• Kuş Ölür Sen Uçuşu Hatırla
• Sonsuz Meltem
• Paslı Güneş
• Hümeyra'nın Anıları
• Kraliçenin Hatıra Defteri
• Yeniköy'ün Çınarları
• Uçarken
• Ölüm Satanlar

Mehmet Coral Alıntıları - Sözleri

• İleri yaşlarında insan hep ham halini, gençliğin ilk masumiyetini anımsadığında keyifleniyor. Olgun bir meyve haline geldiğinde, kendi lezzetinden kendin değil, seni tadanlar, senden beslenenler zevk alıyor galiba. (Işıkla Yazılsın Sonsuza Adım...)
• “Güzellik ona bakanın gözlerindedir” (Luçerna'nın Kuğuları)
• Hep kaygıların oldu. Her zaman korktun. Her şeyden ürktün. Toplum sana başkaldırma hakkı tanımadı. Yaşama sevinci hançerenden bir özgürlük çığlığı gibi kopamadı. İçinde bir yumru oldu. Katılıp kaldın. (Başka Bir İstanbul'un Anıları)
• Aynı anda hem umudun baharını hem de umutsuzluğun kışını yaşıyordum. (Luçerna'nın Kuğuları)
• Gerçeğin her zaman güzel olması şart değildir. Ancak inanıyorum ki ,güzellik gerçeği içinde taşır. (Işıkla Yazılsın Sonsuza Adım...)
• “… bazen kendimi kudurmuş bir köpek gibi, her şeye, tüm dünyaya havlıyor, çığlık atıyor, hırıltılar çıkarıyormuş gibi hissederim.” (Luçerna'nın Kuğuları)
• En kötüsü, en iyilerin kötüleşmesidir. (Kraliçenin Hatıra Defteri)
• "Yalnızlık, suyun kayaları aşındırması gibi aşındırır ruhu, evlat" dedi. Taşı denize fırlatırken de, "Ondan hep kaç. Ruhun en büyük düşmandır yalnızlık" diye devam etti. (Zamanın Kızı)
• Planı kurduktan sonra her şey olanakların zorlanması serüvenidir yalnızca. (Işıkla Yazılsın Sonsuza Adım...)
• Zaman diye birsey var mıdır dersin Sai?Yoksa hayat bir yanılsama mıdır? Ya da ,sonsuzluk içinde kısa bir süre bedenlendigimizi sandığımız us oyunu garip bir düş müdür? (Ben, El Fakir-ül-Hakir, Sinan)
• Yine onsuzluğu yaşıyordum. (Luçerna'nın Kuğuları)
• İnsan ölmüyor, Ölümden korktuğunu sanıyor. Beklenmedik şeyden, patlamadan korkar insan... Kendisinden korkar... (Küçük Prens - Çöle Düşen Yıldız)
• ‘Biliyorum,bu doğru değil ama,büyük bir tarihte küçük doğrular değiştirilmelidir ki,daha büyük doğru ortaya çıksın...’ (Ateşin Gelini)
• “Zorluklara göğüs geren, yıldızlara ulaşır.” (Başka Bir İstanbul'un Anıları)
• Yaşlanmakla hata ettim. O kadar... Çocukken öyle mutluydum ki! Böyle diyorum ama gerçekten böyle mi? (Küçük Prens - Çöle Düşen Yıldız)
• “Hayatın gerçekten yaşadığımız bölümü çok kısadır!” (Başka Bir İstanbul'un Anıları)
• Var isem ondanım; yok isem ondayım!.. (Tımarhane Adası)
• Sen hiçbir hareketin su yüzeyinde bir iz bırakmayacağı deniz diplerinde yaşamak için yaratılmışsın. (Küçük Prens - Çöle Düşen Yıldız)
• İyilik maskesi altında şeytani işler tezgâhlayanları gördükçe, sürücüsünün bronz mahmuzlarını aniden karnına yemiş bir doru kısrak gibi şahlanıyorum. (Başka Bir İstanbul'un Anıları)
• Aklın oyunlarını alt etmek imkânsızdır! (Luçerna'nın Kuğuları)