Michel Zevaco kimdir? Michel Zevaco kitapları ve sözleri

Fransız gazeteci, yazar, film yönetmeni Michel Zevaco hayatı araştırılıyor. Peki Michel Zevaco kimdir? Michel Zevaco aslen nerelidir? Michel Zevaco ne zaman, nerede doğdu? Michel Zevaco hayatta mı? İşte Michel Zevaco hayatı... Michel Zevaco yaşıyor mu? Michel Zevaco ne zaman, nerede öldü?

Fransız gazeteci, yazar, film yönetmeni Michel Zevaco edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Michel Zevaco hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Michel Zevaco hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Michel Zevaco hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1 Şubat 1860

Doğum Yeri: Ajaccio, Fransa

Ölüm Tarihi: 8 Ağustos 1918

Ölüm Yeri: Eaubonne, Fransa

Michel Zevaco kimdir?

Michel Zevaco, 1860-1918 yılları arasında yaşamış Fransız gazeteci, yazar, film yönetmeni.

Yaşamı

Michel Zevaco 1860 yılında Korsika adasının Ajaccio kentinde dünyaya gelmiştir. Edebiyat Fakültesi’nde okurken yıldız bir öğrenci olan Zevaco, daha sonra Viyana’daki Isere Koleji’nde retorik (güzel söz söyleme sanatı) profesörü olmuştur. Fakat, dönemin hükümeti kendisini ilerici düşüncelerinden dolayı görevden uzaklaştırınca Zevaco’nun profesörlük yaşamı çok kısa sürmüştür. Bunun üzerine Paris’e giden Zevaco, Jules Ragues tarafından yönetilen, o günlerin anarşist yazarı L’Egalite 'nin yazı işleri müdürü olarak çalışmaya başlar. 1890 yılından başlayarak daha çok Polemik Adamı niteliğiyle ün yapan Zevaco, zamanın devlet yöneticileriyle giriştiği mücadeleler sonucunda Saint-Pelagie siyasi mahkumlar hapishanesinde bir süre yatar.

Dönemin politakacılarıyla yaptığı polemiklerde kullandığı biçem, ilerde Pardaillan romanlarında şövalyede Pardaillan’ın ağzından yeniden dile gelir. Bir düzine mahkeme kararından sonra L’Egalite kapanınca, Zevaco Coirrier Français 'in sanat ve edebiyat eleştirmeni olur. Fakat kırk yaşına ulaşan Zevaco, yaşamında yeni bir dönüm noktasına gelmiştir. Evli ve beş çocuk babası olan Zevaco’nun artık tek amacı çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmektir. Bunun üzerine Zevaco, tarihi yazılar yazmaya başlar ve ilk yapıtı olan Borgia, gazetelerde çok büyük bir başarı kazanır ve yazarın popülaritesi artar. Bu yazılar bir dönem sonra Le Matin adlı gazetenin en fazla ilgi çeken bölümleri arasında yer alır. Bir süre sonra bu gazetede genç Jean-Paul Sartre, yazılar arasında Şövalye de Pardaillan’ı bulur ve dönemin editörlerinden biri Pardaillan hikâyelerini ciltler halinde toplayarak o günden bu yana ilgi çekmeye başlayan 10 ciltlik Pardaillan serisini yayımlar.

Michel Zevaco’nun olgunluk çağının en verimli yıllarında yazdığı yapıtları on sekiz yıllık bir döneme yayılmaktadır ve tam otuz adettir. Pardaillan’ın maceraları son derece heyecanlı bir tarih dönemi anlatırken, aynı zamanda eksilmeyen bir heyecan fırtınası ve sürükleyicilik ile yazarın kurgusundaki özen birleşince bu kitabın neden bu kadar ünlü olduğu anlaşılmaktadır.

Michele Zevaco, en verimli çağında, 8 Ağustos 1918 yılında 58 yaşında ölmüştür.

Michel Zevaco Kitapları - Eserleri

• Pardayanlar 1
• Nostradamus
• Pardayanlar 2
• Pardayan ve Fausta
• Pardayan'ın İntikamı
• Fausta'nın Entrikaları
• Pardayanlar 9 - Pardayan’ın Kızı
• Pardayan'ın Oğlu
• Pardayan'ın Zaferi
• Pardayan'ın Milyonları
• Pardayan’ın Sonu
• Pardayanlar (10 Cilt Takım)
• Pardayanlar 2
• Venedik Aşıkları
• Pardayanlar 8 - Fausta'nın Hazinesi
• Kapitan
• Pardayanlar 6 - Chico'nun Aşkları
• Don Juan
• Fausta'nın Entrikaları 1
• Pardayanlar 10 - Pardayan'ın İntikamı 2
• Pardayanlar 7 - Pardayan'ın Oğlu
• Ecel Köprüsünde Aşk
• Pardayanlar 4 / Fausta’nın Yenilgisi
• Pardayanlar 10 - Fausta'nın Sonu
• Pardayanlar 19 / Pardayanın Oğlu 2
• Fausta'nın Sonu 2
• Pardayanlar 11 - Pardayan'ın İntikamı 3
• Pardayanlar 2 - Baba ve Oğul
• Büyük Macera
• Fausta'nın Sonu 3
• Pardayanlar 5 / Pardaillan ve Fausta
• Pardayanlar 7
• Sen Pol Sarayı
• Pardayanlar 3 - Kraliçe Catherine de Medicis'in Entrikaları
• Engizisyonun Esiri
• Kral Karlos
• Pardayanlar 10
• Pardayanlar 8 / Pardaillan'ın Milyonları
• Güzel Fiorinda
• Pardayanlar 4 - Ölüm Sessizliği
• Kahraman Kız

Michel Zevaco Alıntıları - Sözleri

• “Her insanın bir şeytanı vardır..” (Nostradamus)
• "Eh, ne yaparsınız, monsenyör. Herkes eline ne geçirirse onu söker. Kimi kilit söker, kimi de insanların kalbini... (Pardayanlar 2)
• Gerçekten, yanında hizmetçi olarak bulunduğum efendi benim zekamın o derece zayıf olduğuna hükmetmişti ki sürüsündeki inekleri bile bana teslim etmek istememişti. Bana yalnızca otlağa götürmek üzere domuz yavruları verildi: işte kızım, ben orada insanları yönetmesini öğrendim... Sonra papaz oldum, Kardinal oldum ve yükseldikçe insanların değnekle güdülmesi gereken domuzlar olduğunu farkına vardım. İşte ben böyle Papa oldum kızım! (Pardayan ve Fausta)
• «Hay Allah, bu aşıkların kökünü kurutsun ... Hep­si de aynı . . . Herkesin, sevgililerine göz diktiğini sa­nırlar . . . » (Fausta'nın Entrikaları)
• Üçüncü Henri, artık son dakikalarını yaşadığını bildiğinden Navarre Kralının sözlerine aldırmayıp: - "Beni dinleyin, Sir!" Dedi. "Ben ölüyorum! .. Belki bir saatlik bir ömrüm kaldı. Bu da benim yeri­me sizin Fransa tahtına çıkmanızı sağlayacak vesi­kayı hazırlamaya yeter!.." Sonra kalemi eline aldı ve gülümseyerek ilave et­ti: - "Kral ölüyor!.. Yaşasın Kral! .. " (Pardayan'ın İntikamı)
• Ne tuhaf şey! İnsan, ölüme bu kadar yaklaştıktan sonra hayat ona ne tatlı geliyor! .. (Pardayan'ın Zaferi)
• Yarı çıplak bir halde ve vücudundaki yirmiden fazla yaradan kanlar akarak yerde yatan sevgilisinin dudaklarına kendi kanlı dudaklarını yapıştırdı. Ölürken söylediği son söz şu oldu: "Seni seviyorum!" (Pardayanlar 2)
• Evet, kalbim hıçkırıyor ve göğsümü yarmak istiyorum, tırnaklarım bu sefil kalbi yerinden sökemiyor. Evet, düşüncelerim bir umutsuzluk okyanusuna battı ve şaşkınlık içinde gözlerimi gökyüzüne çevirdiğimde, orada beni teselli edebilecek yıldızı bulamıyorum... (Pardayanlar 2)
• Korku, en büyük öğretmendir. İnsana her türlü hile ve kurnazlığı o öğretir. (Pardayan ve Fausta)
• San Francisco Meydanından geçerlerken, ortada büyük bir mihrap gören Pardaillan: "Bu ne işe yarıyor acaba?" diye sordu. "Monsenyör, Engizisyon, kutsal dinimize girmemekte ayak direyen sefilleri bu mihrapta yakarak ruhlarını kurtarmaya uğraşıyor!" Pardaillan, devrin normal düşünceleri olan bu sözlerin alaylı bir eda ile söylendiğini hemen sezmişti. Dedi ki: "Bu güzel gök altında insanlar, insanca yaşasalar ve yabanî hayvanlar gibi birbirlerini yemeseler ne iyi olurdu!" (Fausta'nın Entrikaları)
• “Zavallı olmak için seni sevmek yeterliyse, seni seviyorum, çok seviyorum! Demek ben herkesten zavallıyım!” (Nostradamus)
• En kurnaz tilkinin bile bazen kapana girdiği olurdu. (Pardayanlar 2)
• Uzun yolları özledim. Biraz dolaşmak istiyorum. Gitmem gerekiyor. (Pardayanlar 1)
• Kötü talihten hiç korkmazken, iyi talih beni korkutur mu? (Pardayanlar 1)
• - Oooh! Maşallah, maşallah! .. Bakıyorum ki, yine ortalıkta zehirden, işkenceden, delirmeden söz ediliyor. Kendi kendime: Herhalde Madam Fausta, yine bir aşk konuşması yapıyor, dedim. (Pardayan'ın Zaferi)
• Şu mevki hırsı ne tuhaf şey! .. Bir insanı, sevdiği şeyi mahvetmeye ve mahvettiği şeyi sevmeye ne kolay sürüklüyor! .. (Fausta'nın Entrikaları)
• “Gökyüzü, geleceği anlatan uçsuz bucaksız bir kitaptır..” (Nostradamus)
• Kalem de kılıç kadar değerlidir. (Ecel Köprüsünde Aşk)
• Çağımız o kadar bozuk ve ahlâksız bir çağ ki namuslu ve açık yürekli adamlar suçlu sayılıyorlar." (Fausta'nın Entrikaları)
• Akmakta olan nehrin önüne çıkan taşlar ve kementler yolu nasıl değiştirirse, nehir yine aynı nehir olarak, başka sahalar arasında akmakta devam eder. (Don Juan)