Muhammet Hasan Kaya kimdir? Muhammet Hasan Kaya kitapları ve sözleri

Türk Yazar Muhammet Hasan Kaya hayatı araştırılıyor. Peki Muhammet Hasan Kaya kimdir? Muhammet Hasan Kaya aslen nerelidir? Muhammet Hasan Kaya ne zaman, nerede doğdu? Muhammet Hasan Kaya hayatta mı? İşte Muhammet Hasan Kaya hayatı...

Türk Yazar Muhammet Hasan Kaya edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Muhammet Hasan Kaya hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Muhammet Hasan Kaya hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Muhammet Hasan Kaya hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi:

Doğum Yeri:

Muhammet Hasan Kaya kimdir?

Muhammet Hasan Kaya Kitapları - Eserleri

• Zeynep
• Yar'a Kalanlara
• Canımın Acısı

Muhammet Hasan Kaya Alıntıları - Sözleri

• Umut; hiç bitmeyecek bir düş, her sonda yeniden başlayan bir başlangıç. (Zeynep)
• Dünya ölü ruhlarla doluyken, Kaç canlı ruh yatıyor mezarlıklarda? (Canımın Acısı)
• Senin için yaşamıyorsam , yaşamak, benden uzak kalsın. Senin için ölmeyeceksem , ölüm uğramasına kapıma. (Zeynep)
• Ölüler koku alır mıydı? (Canımın Acısı)
• Gülüşünü yeniden görmek, baharı getirecek bana. Bir iyilik yapsana bize. Herkes eylülde geliyor, sen ekimde gel. Hem bilirsin, sombahar tam da bu işlere göre. (Yar'a Kalanlara)
• Ben senden hiçbir zaman gitmedim. Sen hep geç kaldın bana. (Canımın Acısı)
• Aklınıza bile geldiğinde gülüyorsanız, siz aşıksınız. (Zeynep)
• Hayat boyu öğreneceğin, en büyük şey; sadece sevmek olacak. (Yar'a Kalanlara)
• Bize yangın olanlara, rüzgar oluyorduk. (Zeynep)
• Deli eder insanı bu dünya; Bu gece, bu yıldızlar, bu koku. Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç. (Zeynep)
• Biz mezarlıklar gibi sevdik birbirimizi belki de. Öyle suskun ve acı dolu. (Zeynep)
• Kuşların, filleri yendiği bu dünyada, insanlar, aşka yenik düşüyor. (Yar'a Kalanlara)
• Bazı geceler insan içindeki son umudu kendi elleriyle katleder. (Yar'a Kalanlara)
• Bebekler annelerine, kuşlar göç ettikleri yerlere, anılar günlüklere, sözcükler şiirlere, insan gözünü kapatınca olduğu yere aitti. Gözlerin gözlerime, ellerin ellerime, gülüşün gülüşüme, başım omzuna, adın adıma aitti. Güven, sırtlarını birbirine yaslamış insanlara, hatalar ise affedildikleri kalplere... Ve aşk, kavuşamamaya aitti. (Yar'a Kalanlara)
• Hep bir ağızdan: "Her erkeğin Zeynep'i farklıdır." Dedik. (Zeynep)
• Hiç şiir okumamış kadar kötüsünüz aslında, Hiç, bir sokak köpeğinin başını okşamamış kadar kötüsünüz. (Zeynep)
• Hayatı sorgularken, bir seni sorgulamadım. Hep sevdim. Çok sevdim. Şiirler yazılırken tenime, hep hayallerde sen vardın. Gizli öznesi sendin. Yüklemlerim hep sana çıkardı. Ben hayatı sorgulamaktan büyüyemedim. İçimdeki çocukları da yokluğunda öldürdüm. (Canımın Acısı)
• Kuşların, filleri yendiği bu dünyada, insanlar aşka yenik düşüyor. (Yar'a Kalanlara)
• Kalabalık içinde yalnız, yalnızlığım içinde kalabalıktım (Canımın Acısı)
• Bir hikayesi olmalı insanın... İçinde sonbaharının olmadığı Ve Yapraklarının sararmadığı. (Yar'a Kalanlara)