Rachel Caine kimdir? Rachel Caine kitapları ve sözleri
Amerikalı kadın romancı Rachel Caine hayatı araştırılıyor. Peki Rachel Caine kimdir? Rachel Caine aslen nerelidir? Rachel Caine ne zaman, nerede doğdu? Rachel Caine hayatta mı? İşte Rachel Caine hayatı... Rachel Caine yaşıyor mu? Rachel Caine ne zaman, nerede öldü?
Amerikalı kadın romancı Rachel Caine edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Rachel Caine hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Rachel Caine hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Rachel Caine hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...Tam / Gerçek Adı: Roxanne Longstreet Conrad
Doğum Tarihi: 27 Nisan 1962
Doğum Yeri: El Paso, Teksas, ABD
Ölüm Tarihi: 1 Kasım 2020
Ölüm Yeri: Teksas, ABD
Rachel Caine kimdir?
Caine 27 Nisan 1962'de El Paso, Teksas'ta doğdu. Bilim kurgu, fantezi, gizem, gerilim ve korku türünde genç yetişkinler için romanlar yazıp yayınladı. En bilinen eserleri arasında; The Morganville Vampires ve Athena Force serisi yer almaktadır.
Caine'a 2018'de yumuşak doku kanseri teşhisi konmuş tedavisi devam ederken 1 Kasım 2020'de Teksas'ta 58 yaşında ölmüştür.
Rachel Caine Kitapları - Eserleri
- Cam Ev
- Ölü Kızın Dansı
- Geceyarısı Çıkmazı
- Ahmaklar Şöleni
- Karmaşanın Efendisi
- Carpe Corpus
- Karartma
- Hayalet Şehir
- Ölümün Öpücüğü
- Isırık Kulübü
- Son Nefes
- Kara Şafak
- Mürekkep ve Kemik
- Acı Kan
- Gecenin Düşüşü
- Gün Işığı
- Kağıt ve Ateş
- Kül ve Tüy
- Duman ve Demir
- Stillhouse Lake
- Killman Creek
- Bitter Falls
- Wolfhunter River
- Heartbreak Bay
Rachel Caine Alıntıları - Sözleri
- ...belki yalnızlığı birlikte de yaşayabiliriz. (Gecenin Düşüşü)
- Sınırlı, enerjik, küçük bir çocuk gibiydi. Düzeltilmeyi değil alay etmeyi seviyordu. (Geceyarısı Çıkmazı)
- Zamanla kaybolma tehlikesi içinde olan ise sevimliliğiydi. (Acı Kan)
- “Neden? Neden böyle bir şey yaptın? Sam için mi?” Amelie'nin soluk dudakları, bir gülümsemeyi andıracak biçimde kıvrıldı. “Sebebin kendisi olduğunu düşünse, büyükbaban çok kızardı. Beni aciz bir romantik olarak görürdü.” Eve kıkırdadı. “Romantik başka, dramatik başka. Enayilikse bambaşka. Seninki hangisi acaba?” (Karartma)
- “Nereye gidiyorsunuz? Ben de geliyorum da,” dedi Eve, kurukafa desenli, deri sırt çantasını alarak. “Olmaz. Birinin Claire'nin yanında kalması gerek.” “O zaman o da geliyor. Kadınlar artık geride kalmıyor, Mikey. Geçen yüzyılda değiliz.” (Karartma)
- Medeni bir yerdeyken bile, kahrolası kendini dövdürme geleneğinin devam ettiğini görmek güzel. (Gecenin Düşüşü)
- Sadece nereye kadar gideceğini ve nerede duracağını bilmek zorundasın (Gecenin Düşüşü)
- “Ben hariç herkesin gidecek bir yeri var.” (Karartma)
- Hey bayan, ben yıllardır siz kan emicileri yargılamamak için kıçımı yırttım. (Gün Işığı)
- Cidden, bana mı asılıyorsun? Çünkü doğru dürüst yapamıyorsun. (Acı Kan)
- “Bir tuhaflık olduğunun düşünen benim dışımda kimse yok mu?” dedi Shane, arabaya binerlerken. Eve ona sinirle baktı. Üçü arkaya geçmişti elbette. Amelie, Michael'in yanında, öndeydi. “Ne gibi? Genel olarak mı yoksa belli bir şeyden mi bahsediyorsun?” “Belayı atlattık ve ben, neyse ki, kimseye vurmak zorunda kalmadım.” Bir an sessizlik oldu. “Haklısın, Shane. Bu gerçekten çok tuhaf,” dedi Michael ve arabayı çalıştırdı. (Karartma)
- Domuz gribine çare mi? Soğuk fizyona yanıt mı? Bir anevrizma mı? (Acı Kan)
- Vampirler hakkında bildiğin her şeyi toplasan bir sivrisineğin kıçına sığdırabilirsin. ~Eve~ (Carpe Corpus)
- Çünkü eğer Morganville’de olmaktan bir şey öğrendiyse, o da kendini güvende hisseden bir hükümdarın asla olmadığıydı. (Gecenin Düşüşü)
- Geçmiş asla gitmemize izin vermez. Her nefeste, her hücrede, her saniyede pusuda. (Kara Şafak)
- O sakinliğinin altında muazzam bir öfke yatıyormuş meğer. Öfke ve hayal kırıklığı. (Gün Işığı)
- ...içinde daima karanlık bir kuyu taşımak zorunda kalmıştı. Beni asıl şaşırtan, yaşadığı onca şeyden sonra, yüreğine o kuyudan başka şeyleri de sığdırabilmesiydi. (Son Nefes)
- Üzücü, çünkü saniyeler sonra bir şeylerin ters gittiğini anladı. (Acı Kan)
- İçgüdülerim onu tutmayı istese bile, bırakmam gerektiğini düşündüm. (Gecenin Düşüşü)
- Bu çölde hava oldukça açıktı… (Acı Kan)