Safveti Ziya kimdir? Safveti Ziya kitapları ve sözleri

Türk Hikaye ve Roman Yazarı Safveti Ziya hayatı araştırılıyor. Peki Safveti Ziya kimdir? Safveti Ziya aslen nerelidir? Safveti Ziya ne zaman, nerede doğdu? Safveti Ziya hayatta mı? İşte Safveti Ziya hayatı... Safveti Ziya yaşıyor mu? Safveti Ziya ne zaman, nerede öldü?

Türk Hikaye ve Roman Yazarı Safveti Ziya edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Safveti Ziya hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Safveti Ziya hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Safveti Ziya hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1875

Doğum Yeri: İstanbul

Ölüm Tarihi: 1929

Ölüm Yeri: İstanbul

Safveti Ziya kimdir?

Safveti Ziya (d. 1875, İstanbul - ö. 1929, İstanbul) Türk roman ve hikâye yazarı. Servet-i Fünûn topluluğunun öne çıkan isimlerinden biridir. Profesör Mina Urgan'ın eniştesidir.

Hayatı

1892'de Galatasaray Lisesi'ni bitirdi. Dışişleri Bakanlığı'nda çalıştı. Bir süre Danıştay üyeliği yaptı. 1929'da Prag elçiliğine atandı. Ancak göreve başlamadan kısa bir süre önce İstanbul Büyükada'da kalp krizinden öldüğü için göre başlayamadı.

Yazarlık kariyeri

Edebiyat hayatına dönemin Servet-i Fünûn dergisinde hikâyeler yayımlayarak başladı. İlk hikâyesi 'Onların Ruhu' Servet-i Fünûn dergisinde yayınlandı. Aynı dergide yayınlanan 'Hanım Mektupları' adlı küçük hikâyeleriyle ilgi uyandırdı. İlk romanı Salon Köşelerinde de yine bu dergide 1898'de tefrika edildi. Daha sonra ise 1912'de kitaplaştı. Halit Ziya Uşaklıgil Kırk Yıl isimli adlı Anı türündeki eserinde Safveti ziya hakkında bir “züppe” tipi çizer.

Safveti Ziya Kitapları - Eserleri

• Salon Köşelerinde
• Bir Safha-i Kalb
• Silinmiş Çehreler Beliren Simalar

Safveti Ziya Alıntıları - Sözleri

• Emniyet ve aşk hiçbir zaman beraber yaşayamaz. (Salon Köşelerinde)
• "... Emniyet ve aşk hiçbir zaman beraber yaşayamaz..." (Salon Köşelerinde)
• Doğrusu ben aşk nedir bir türlü anlayamıyorum... (Salon Köşelerinde)
• Asıl, dünyada muhabbetin ne olduğunu bilmeyenlere, o yüce hissi takdir edemeyenlere, kalplerinde mukaddes, aziz bir hayal taşımayanlara acımalısınız. (Salon Köşelerinde)
• Kimse kimsenin kalbini bilmez. Bazen bir kahkaha, bir gözyaşı her şeyi örter! (Salon Köşelerinde)