Şebnem İşigüzel kimdir? Şebnem İşigüzel kitapları ve sözleri

BİYOGRAFİ

Türk yazar Şebnem İşigüzel hayatı araştırılıyor. Peki Şebnem İşigüzel kimdir? Şebnem İşigüzel aslen nerelidir? Şebnem İşigüzel ne zaman, nerede doğdu? Şebnem İşigüzel hayatta mı? İşte Şebnem İşigüzel hayatı...

Türk yazar Şebnem İşigüzel edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Şebnem İşigüzel hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Şebnem İşigüzel hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Şebnem İşigüzel hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1973

Doğum Yeri: Yalova

Şebnem İşigüzel kimdir?

İlk ve orta öğrenimini Yalova'da tamamladıktan sonra İstanbul Üniversitesi Antropoloji bölümüne girdi. Pek çok dergi, gazete ve televizyon kuruluşunda muhabirlik ve editörlük yaptı. 1993 yılında ilk kitabı olan Hanene Ay Doğacak ile Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü kazandı. Bu kitabı Öykümü Kim Anlatacak (1994) ve ilk romanı olan Eski Dostum Kertenkele (1996) takip etti ve Eylül 2009 da "Kevnedostê Min Gumgumok" ismiyle Ronî War tafından Kürtçeye çevirildi. Bir kız (Tamar) ve bir oğlan (Ararat) annesi olan yazar hayatını yazarak sürdürmektedir.

Şebnem İşigüzel Kitapları - Eserleri

  • Gözyaşı Konağı
  • Ağaçtaki Kız
  • İyilik
  • Sarmaşık
  • Hanene Ay Doğacak
  • Kirpiklerimin Gölgesi
  • Venüs
  • İstanbullu Amazonlar, 1809
  • Çöplük
  • Öykümü Kim Anlatacak
  • Eski Dostum Kertenkele
  • Bir Puding Hikayesi
  • Resmi Geçit
  • Kaderimin Efendisi
  • Annem, Kargalar ve Ben
  • Öykümü Kim Anlatacak
  • Neşeli Kadınlar Arasında
  • Kevnedoste Min Gumgumok
  • Uçtu Uçtu

Şebnem İşigüzel Alıntıları - Sözleri

  • Dünyanın kaçıp gidebileceğin bir deliği yok. İğne başı kadar bile olsa yok. (Kirpiklerimin Gölgesi)
  • "Siz onu bırakın, devletin kurumlarında bir yer kapmaktan başka gayesi olmayan subay bile, altlarında, genç kız elinden çıkmış dantel gibi serilmiş Ege kıyılarını seyretmekte olan Cevdet Kara ile Ali Çoban'a bakarken aklından şunu geçirmişti: 'Aynı pencereyi paylaşıp aşağıdaki manzarayı seyredebiliyorlar. Neden beraberce ülkeyi yönetemediler?" Sorun buna indirgenemezdi. Ateşle su kadar birbirinden uzak bu iki siyasi şimdi aynı yatakta uyuyor gibiydiler." (Resmi Geçit)
  • "Sarmaşık gibidir insan, kime dolanacağı hiç belli olmaz / Sarmaşık gibidir hayat, nereden geçip nereye tırmanacağı hiç belli olmaz." (Sarmaşık)
  • Sana acı veren şeye bakma. Sana acı veren şeyin üstüne gitme. Başka tarafa bak. (Gözyaşı Konağı)
  • "Aşk başkasını kendine köle etmektir yada kölesi olmaktır. Eşit olduğunuz durumlar da olabilir. O zaman dış güçler müdahale eder aşka. Aşka birinin nefes vermesi gerekir. Onu harlaması." (Ağaçtaki Kız)
  • Zehrin tortusu dibe çökeceği yerde kafamda birikti. Çünkü insan vücudunun dibi, sanıldığı gibi ayakları değil, kafasıdır, zihnidir. Bütün ömrün tortusu işte buraya çöker. (Kirpiklerimin Gölgesi)
  • Kimse ne kadar kötü olabileceğini bilemez, bunu bilmeden yaşar. (Çöplük)
  • “Olmuştan çok olmamışa bakmak bir şeyin nasıl iyi ve yerinde olabileceğini öğrenmenin en doğru metodudur.” (Ağaçtaki Kız)
  • -Her şey sonra kötü olursa? +Sen de yatar uyursun. (Eski Dostum Kertenkele)
  • Vicdanını kaybedince yok olur bir insan. (Gözyaşı Konağı)
  • Geçmiş olmadan bugün yaşanamaz çünkü. Hele çocukluk, gençlik bunlar başımızın üzerindeki gökyüzü gibidir, hiçbir yere gitmezler. (Ağaçtaki Kız)
  • İnsan kimseyi aniden bir günde bir saat içinde terk etmez. Kimse kimseden ışık hızıyla kaçmaz. Kaçmak, terk etmek yıllar sürer ama aniden olur. (İyilik)
  • Ali Çoban dünyaya siyaset yapmak için gelmişti. Nitekim yapıyordu da. Sorsanız kimin için? “Halk için” derdi muhtemelen. Ama okuyup göreceksiniz, bu sözünü ettiğimiz memlekette siyaset hiçbir zaman halk için yapılmamıştı. Kişisel hırslar, ihtiraslar, çıkarlar, inatlaşmalar, daha ne kadar saçmalık varsa siz ekleyin, bunlar yönlendirmişti siyaseti. (Resmi Geçit)
  • Söylemiştim , her acı bu dünyayı terkettirir , her kedere başka bir evren yaratılır . (Çöplük)
  • "Belki kalp yerine çam kozalağı taşıyanlardansınızdır." (Ağaçtaki Kız)
  • “Hiçbir hayalinden vazgeçme. İnsan açlığa bile dayanır ancak hayallerinin ve talihinin yarıda kalmasına asla.” (Ağaçtaki Kız)
  • .. Kimse ne kadar perişan olduğumu görmedi. Göstermedim belki de. Hayatta en acıklı şey bir insanın sorunun kendinden kaynaklandığını görmemesi. Bu böyle ama bence en kötü şey insanın kendisini yapayalnız hissetmesine neden olan insanlarla yaşaması. (İyilik)
  • “Karanlık tekinsiz sularda sizi taşıyan fındık kabuğudur kafamızın içi.” (Kirpiklerimin Gölgesi)
  • “Hafıza sadece akılda mıydı yoksa kalpte yeri var mıydı?” (İstanbullu Amazonlar, 1809)
  • Babam, annemin bir fotoğrafının arkasına, "Seni gördüğümde her şeyin nedeni olabilirmişsin gibi geldi bana. Ölmemin, dünyanın bir ucuna gitmemin, ayaklarına kapanmamın," diye yazmıştı. (Öykümü Kim Anlatacak)