Sibel K. Türker kimdir? Sibel K. Türker kitapları ve sözleri

BİYOGRAFİ

Hukukçu, Türk Yazar Sibel K. Türker hayatı araştırılıyor. Peki Sibel K. Türker kimdir? Sibel K. Türker aslen nerelidir? Sibel K. Türker ne zaman, nerede doğdu? Sibel K. Türker hayatta mı? İşte Sibel K. Türker hayatı...

Hukukçu, Türk Yazar Sibel K. Türker edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Sibel K. Türker hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Sibel K. Türker hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Sibel K. Türker hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Sibel Kayalı Türker

Doğum Tarihi: 1968

Doğum Yeri: Ankara, Türkiye

Sibel K. Türker kimdir?

Sibel K. Türker, 1968'de Ankara'da doğdu. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Uğur Mumcu Araştırma Gazetecilik Vakfı seminerlerine katıldıktan sonra öykü yazmaya başladı. Şiirleri Sombahar dergisinde; denemeleri Radikal İki ve Milliyet Sanat'ta; öyküleri ise Hayalet Gemi ve Adam Öykü'de çıktı. Kalp Yazan ve Öykü Sersemi adlı ilk iki öykü kitabı Doğan Kitapçılık tarafından yayımlandı.

Sibel K. Türker Kitapları - Eserleri

  • Hayatı Sevme Hastalığı
  • Ağula
  • Burada Kalmak
  • Şair Öldü
  • Meryem'in Biricik Hayatı
  • Benim Bütün Günahlarım
  • Mecnun Kelebekler
  • Öykü Sersemi
  • Kalpyazan
  • Aşk'ın Kalplerimizdeki Mutat Yolculuğu
  • Öykü Sersemi
  • Şair Öldü

Sibel K. Türker Alıntıları - Sözleri

  • "Yanımda , bavulumda taşıdığım , gözüm gibi sakındığım tek bir anım bile yok. Çocukluğun , hayat denen güvenli kucakta bir saat oturmuşluğu , uykuya dalmışlığı yok." (Ağula)
  • "Bu ülkede vizyon yok, genişlik yok.Hep gerçek; yekpare çirkin Allahsız gerçek. Ne hayrını gördük ki?" (Ağula)
  • “…Çünkü hakikate ulaşmak zaman alırdı. Çünkü hakikatin katmanları deniz tarağı Ming’in kiler kadar kolay sayılmazdı.” (Meryem'in Biricik Hayatı)
  • Çok yaşa demeyeyim çocuğum, bilinçli yaşa. (Ağula)
  • Hiçbir şey dilemiyoruz, hiçbir şey öbür dünyadan; Yalnız deniz üstünde bir ışık, deniz üstünde yalınayak bir ışık ve uykuya dalmış karalar... (Kalpyazan)
  • "Korktukça gelir seni bulur," diyor odaya seğirterek. "Batıl gelir seni bulur..." (Hayatı Sevme Hastalığı)
  • İnsan sesinden uzakta,tek bir dalın ya da kuşun,yaprağın,hışırtının,belli belirsiz yaşamanın dokunulmazlığına sığınırdım. (Şair Öldü)
  • Bir parça akıl,ne bileyim derinlik,aşk,duygu,yetenek ısmarlayacağımız bedeli çoktan ödenmiş varlığımız bizi bekler,bizi kuşatır,sizi bırakmaz.Kendimize dair köleliğimiz çok eskidir insan azat edilme beklentisiyle doğar.... (Şair Öldü)
  • " İnsan, uzayın ve tarihin herhangi bir noktasında unutulmuş bir taştır. Kimse yerinden kaldıramaz onu, Tanrı bile..." (Öykü Sersemi)
  • Kimse beni dövmedi,ama acıyor. Acıyor işte... (Burada Kalmak)
  • "İşte seni sırf bunun için kabul ederim. Harf oyunlarına girme. Seni, orijinal yalnızlığın için takdir ederim." (Şair Öldü)
  • Fakat annenizin ani ölümü size şunu öğretir: ertesi günün olmadığını. Sadece onun için değil sizin için de olmayacağını. (Hayatı Sevme Hastalığı)
  • "Geriye hiçbir şey kalmazmış... geriye boşluk kalırmış. Boşluk kalabilir mi ki? (Burada Kalmak)
  • “İnsanlar aşağı yukarı birbirine benzer ve yazgıları da...” (Meryem'in Biricik Hayatı)
  • Hayat kendini yazdırıyorsa bunda ne aramak gerek?Önem ve hile.Azıcık hile.Çünkü hayat düzenbazdır (Şair Öldü)
  • Bir de tuhaf ama bütün bu sıkıntılarla yaşamak güzeldi. Baş ağrısı hissetmek nedense güzeldi. Of çekmek ve bununla dağları yerinden oynatamamak, insanın evrendeki etkisizliği harikuladeydi. (Benim Bütün Günahlarım)
  • Hayatın yükünü ayaklar mı yürek mi çekerdi acaba? Akılsız başın cezasını ayaklar çekerdi de, akılsız hayatların cezasını elbet yürekler göğüslenirdi. (Mecnun Kelebekler)
  • Sözle ölmüyordu İsmet. Sözle belki çok yaşlılar, kalbi, tansiyonu, astımı olanlar ölebilirdi. Bir de kitaba düşkün olan hassas ruhlar. (Mecnun Kelebekler)
  • "Kaderlerde,bahtlarda ve tenlerde sanki suç ve günahlar siyahta yuva yaparmış gibi aklık gözetiliyordu.Toplumun bu fikrisabit aklık duygusundan,bu amansız saplantısından içi bulanıyor ancak olan biteni biraz uzaktan izlemenin eğlencesiyle avunuyordu.Böyle akların içinde kara olmanın bir tadı vardı doğrusu.Ve berbat da bir sorumluluğu." (Mecnun Kelebekler)
  • İnsanlar ricadan filan değil yalnız emirden anlıyorlardı.Sindirilmis toplum. (Benim Bütün Günahlarım)