Sunullah İbrahim kimdir? Sunullah İbrahim kitapları ve sözleri

Mısırlı Yazar Sunullah İbrahim hayatı araştırılıyor. Peki Sunullah İbrahim kimdir? Sunullah İbrahim aslen nerelidir? Sunullah İbrahim ne zaman, nerede doğdu? Sunullah İbrahim hayatta mı? İşte Sunullah İbrahim hayatı...

Mısırlı Yazar Sunullah İbrahim edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Sunullah İbrahim hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Sunullah İbrahim hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Sunullah İbrahim hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Son'allah İbrahim

Doğum Tarihi: 1937

Doğum Yeri: Kahire

Sunullah İbrahim kimdir?

1937'de Kahire'de doğdu. Daha lise yıllarında Kahire’deki sosyalist oluşumların içinde yer alan yazar, Kahire Üniversitesi’nde Hukuk okuduktan sonra gazeteciliğe başladı. Siyasi faaliyetleri dolayısıyla kısa süreli tutuklanmalar yaşadıktan sonra Nasır'ın solculara karşı başlattığı tutuklama kampanyası kapsamında 1959’da gözaltına alındı ve ağır işlerde çalıştırılmak üzere yedi yıl hapis cezasına çarptırıldı. Hapishanede beş yıl kaldı, bu sürenin çoğunu Mısır'ın Batı çölündeki el-Vâhât Hapishane Kampı'nda geçirdi. 1964’te serbest kaldı. Bir süre Almanya’da ve Sovyetler Birliği’nde yaşadı, 1974’te Kahire’ye döndü. O günden bu yana Kahire’de yaşamaktadır. Ekim 2003’te Mısır Kültür Bakanlığı’na bağlı Kültür Yüksek Kurumu’nun verdiği Arap Roman Ödülü’nü kazandı.

Sunullah İbrahim Kitapları - Eserleri

• O Koku

Sunullah İbrahim Alıntıları - Sözleri

• ~Sunuş~ Sokakları bok götürüyorken, kanalizasyonun pis suları her yeri kaplamışken, herkes pis kokuları kokluyor ve bundan şikayet ediyorken, niye biz yazdığımız zaman, sadece ve sadece çiçeklerin güzelliğinden ve ne harika koktuklarından söz etmek zorunda kalayım? (O Koku)
• Ben mahzunum bebeğim, Mahzun ve yalnız. Uzanmış yatıyorum yatağımda, Soğuk ve ölü bir yatakta. Okuduğum bütün kitaplarla. Konuşabileceğim kimse yok Birlikte gülebileceğim kimse yok. Dökeceğim gözyaşı yok. İşte budur ölüm Fakat daha da kötüsü Düşünemez ölen kişi, Düşünmedikçe kurtçuk. Tek başına olduğunda Düşünür insan… (O Koku)
• " Bu ırk ve bu ülke ve bu hayat beni ortaya çıkardı." dedi. "Olduğum gibi dile getireceğim kendimi." James Joyce, Sanatçının Bir Genç Adam olarak portresi (O Koku)
• Sonra, bir başka insanın içinden geçenleri tam olarak kim bile­bilir ki? (O Koku)
• Nefret etmeyen ve acı çekmeyen bir insan var mıdır acaba? Egemen olma arzusundan ve dünyaya göğüs germede acizlikten nefret etmeyen ve acı çekmeyen... (O Koku)
• Biri hayatı boyunca içinde bir şeylerin hiç kıpırdamadığını hissetmeye devam edecek. Ve etinden ve kanından bir parçanın hiç yerinden oynamadığını ve derinliklerindeki bir kuyunun hiç keşfedilmediğini. (O Koku)
• Çünkü roman, doğru bile söylese, büyük bir yalancıdır. (O Koku)
• Konuşabileceğim kimse yok Birlikte gülebileceğim kimse yok. Dökeceğim gözyaşı yok. İşte budur ölüm (O Koku)
• "Sevmek kolay değil ki." (O Koku)
• Kim bilir belki de öteden beri beklediği sevgiliydi o. Aşk, göz göze geliş ve yüreğin heyecandan titreyişi üzerine söylenen bütün bu sözler, belki de sadece ve sadece aşk romanlarında kalan sözlerdi…. (O Koku)
• "Bu ırk ve bu ülke ve bu hayat beni ortaya çıkardı," dedi. "Olduğum gibi dile getireceğim kendimi." (O Koku)
• Gözleri dingin bir fezada parlayan iki yıldızdı. Bense o fezada yüzüyordum, kendimden geçmiş bir hâlde. Gözlerimiz buluştuğunda geceydi. Gözleri ışıkta parlıyordu. Geniş beyazlıklarında kendimi gördüm, derin karalıklarında da onu…. (O Koku)
• Çağın anlayışı değişti. Kullandığı sözcüklerin anlamlarının bir süredir değişmiş olması, bazılarının neredeyse hiçbir anlam ifade etmez hale gelmiş olması tesadüf değildi. (O Koku)
• Çünkü roman, doğru bile söylese, büyük bir yalancıdır! (O Koku)