Süreyya Berfe kimdir? Süreyya Berfe kitapları ve sözleri

Yazar Süreyya Berfe hayatı araştırılıyor. Peki Süreyya Berfe kimdir? Süreyya Berfe aslen nerelidir? Süreyya Berfe ne zaman, nerede doğdu? Süreyya Berfe hayatta mı? İşte Süreyya Berfe hayatı...

Yazar Süreyya Berfe edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Süreyya Berfe hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Süreyya Berfe hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Süreyya Berfe hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Süreyya Kanıpak

Doğum Tarihi: 1943

Doğum Yeri: İstanbul

Süreyya Berfe kimdir?

1943 yılında İstanbul'da doğdu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nde okudu. Metin yazarlığı yaptı, yayınevlerinde çalıştı. Şiirlerinde önce Süreyya Kanıpak adını kullandı.

İkinci Yeni esintileriyle başlayan, toplumsalcı ve halkçı bir yönelim gösteren şiirinde konuşmayı eda olanağı olarak kullandı.

Süreyya Berfe Kitapları - Eserleri

• Kalfa - Toplu Şiirleri
• Seni Seviyorum
• Seçme Şiirler
• Şiir Çalışmaları
• Seferis İle Üvez
• Çocukça
• Her Gölge Titrer
• Foklar Söyledi Ben Yazdım
• Eksik Alfabe
• Ufkun Dışında
• Savrulan
• Çıkrık
• Nabiga
• Ruhumun
• Gün Ola

Süreyya Berfe Alıntıları - Sözleri

• Gölgeni seviyorum, boynunu büküşünü, serinini. Ben senin çiçeklerini seviyorum. Köklerini de.. Dağlardaki geçitlerin oralardan hava kararınca bakan çiğdem! Uyudum seni. Akşam uyudu. Sen de uyusan. (Her Gölge Titrer)
• Yarın ne kadar sürer Bana o zamanı ver Sonsuzluk ve Bir Gün’ü mü (Seferis İle Üvez)
• – Ne konuşmuştuk en son? – ……………………….. – Hatırlamak istemiyorum. Eylül oluyor. (Ufkun Dışında)
• şimdi gökler senin adını söylüyor: yağmur gökleri. yüzün duruyor oralarda, sevindiriyor beni. (Şiir Çalışmaları)
• Kalbinin içini, akarsuyunu düşünür gözünün gördüğü olurum. Gecelerimi, dağlarımı ışıtanım senden yuvarlanıp sende kaybolurum Sen de uyursan, uyurum. (Seçme Şiirler)
• Çiçek olsaydım Bu dünyada geceleri açardım (Seferis İle Üvez)
• Kalbimin bir yanı hep boş kaldı Şiddeti ölçülemeyenlere karşı. (Kalfa - Toplu Şiirleri)
• Halkım! Soluklanmız kıvılcıma dönüşecek Kanlanmızın suzuldugu imbikten damlayacak . Daracık bir dünya . Küçük bir pencere Oradan boy atacak gelecek bahar. Sarmaşık kollu inancım seni çalamayacaklar yere. (Savrulan)
• "Gölgeni seviyorum, boyun büküşünü, serinliğini. Dağlardaki geçitlerden bakan çiğdem; Uyudum seni. Akşam uyudu. “Sen de uyusan…” (Ufkun Dışında)
• Neden bazı insanların hüznü kendilerinden önde gider? (Ruhumun)
• “çıplaklığını sakla Mutsuzluktan dersin sonra sadece senin bildiğin bir mutsuzluktan” (Her Gölge Titrer)
• nasıl biri diye sorarlarsa beni, baharı ve şiiri sever de (Seferis İle Üvez)
• ...Ay da yok bu akşam, başım dönüyor ne söylenebilir yarı karanlıkta el sallayan gölge üzerine? (Şiir Çalışmaları)
• Daha ne kadar zaman bir duvar olabilirim, rüzgârı kesen? Daha ne kadar yumuşatabilirim Güneşi, gölgesiyle elimin. Durdurarak mavi oklarını soğuk bir ayın? Sırtımı kuşatıyor, kaçınılmaz bir biçimde, Sesleri yalnızlığın, acının." (Savrulan)
• Günler çok kısa, yetmiyor Büyük bir bölümü zaten benim değil (Ufkun Dışında)
• Ey deniz kıyısı hasreti Ey nefes almam, dürüstlüğüm. Görünür geçer sanmalar, yanılmalar. “İyiyim. Sen de uyursan..” (Her Gölge Titrer)
• akan suya.. suya bağıralım duran suya.. gecelerin rüyalarla geçmesi gibi (Çıkrık)
• Bulamıyorum Yaşayanlardan da bir şey anlamıyorum (Seferis İle Üvez)
• Nasıl biri diye sorarlarsa; Beni, baharı ve şiiri sever de. (Seni Seviyorum)
• Gözlerinin rengi gibi Yüreğinin rengi gibi Saçların da kendi renginde Ama ben, ellerini gördüm önce Toplayan, düzelten, onaran ellerini Dokunduğuna soluk aldıran Telâşlı, usta, sevecen ellerini (Seçme Şiirler)