Tayfun Talipoğlu kimdir? Tayfun Talipoğlu kitapları ve sözleri

BİYOGRAFİ

Türk Gazeteci, Yazar Tayfun Talipoğlu hayatı araştırılıyor. Peki Tayfun Talipoğlu kimdir? Tayfun Talipoğlu aslen nerelidir? Tayfun Talipoğlu ne zaman, nerede doğdu? Tayfun Talipoğlu hayatta mı? İşte Tayfun Talipoğlu hayatı... Tayfun Talipoğlu yaşıyor mu? Tayfun Talipoğlu ne zaman, nerede öldü?

Türk Gazeteci, Yazar Tayfun Talipoğlu edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Tayfun Talipoğlu hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Tayfun Talipoğlu hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Tayfun Talipoğlu hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1962

Doğum Yeri: Kars, Türkiye

Ölüm Tarihi: 21 Mart 2017

Ölüm Yeri: İzmir, Türkiye

Tayfun Talipoğlu kimdir?

Tayfun Talipoğlu, 1962 yılında Kars'ta doğdu. İlkokulu Malatya Şeker ve Eskişehir Yunus Emre İlkokullarında okudu. Ortaokulu Eskişehir'de, Liseyi Ankara Atatürk Lisesi'nde tamamladı. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi bölümünden 1983 yılında mezun oldu. 

Milliyet Gazetesi'nde muhabir olarak başladığı gazetecilik yaşamını önce Star 1, sonra ATV'de haber muhabiri olarak ve Bam Teli programını hazırlayıp sunarak sürdürdü. 

NTV'de İşte Anadolu ve Buradan Bakınca adlı programları sundu. Sırasıyla Takvim, Yeni Yüzyıl, Cumhuriyet ve Sabah gazetelerinde köşe yazarlığı yaptı. Çoluk Çocuk Dergisi'nde yazıları yayınlanmaktadır. Şimdi NTV'de haftada bir yayınlanan "Bam Teli " programını sunmaktadır. 

"Benim Yolum", " Ne Çoktular, Ne Kadar Çocuktular", "Eskiyen Yüzümün Yeni Gülümseyişi", "Çoluk Çocuk Yazıları" adında yayınlanmış dört kitabı bulunmaktadır. Ayrıca "Seyyah" ve "Eskiyen Yüzümün Yeni Gülümseyişi" adlı şiir albümleri de vardır. 

21 Mart 2017 tarihinde gece saat 02:30'da İzmir'deki evinde fenalaşıp Katip Çelebi Üniversitesi Hastanesi’ne kaldırılan gazeteci Tayfun Talipoğlu 55 yaşında yaşamını yitirmiştir. Talipoğlu Evli ve 1 çocuk babasıydı.

Tayfun Talipoğlu Kitapları - Eserleri

  • Bir Yol Hikayesi
  • Benim Yolum
  • Eskiyen Yüzümün Yeni Gülümseyişi
  • Eşekle Gelen Aydınlık
  • Çoluk Çocuk Yazıları
  • Ne Çoktular Ne Kadar Çocuktular

Tayfun Talipoğlu Alıntıları - Sözleri

  • "Bir varmış, bir yokmuş"u hep "var"lara çevirmeye çabalamış ya bir ömür boyu... (Benim Yolum)
  • Korktuğumuz ama aradığımız Yalnız gecelerden birindeyiz... Eski defterleri karıştırmak değil niyetimiz. Onca beklemiş susmayan gönlümüz, Söylemeyen dilimiz Söyler olmuş. Yürekten Dile düşmüş sevdamız. Ondandır, "HOŞ GELDİN ESKİYEN YÜZÜMÜN YENİ GÜLÜMSEYİŞİ" Demişiz... (Eskiyen Yüzümün Yeni Gülümseyişi)
  • Bir varmış, bir yokmuş"u hep "var"lara çevirmeye çabalamış ya bir ömür boyu... (Benim Yolum)
  • Anlamak için, keşke yaşamak zorunda kalmasaydım! (Bir Yol Hikayesi)
  • Yola dair değil bizim sevdamiz Yoldaki yolcuya ,ovadaki keklige ,dağdaki zeytine ,teldeki serceye ,havadaki turnaya.. Yani ne varsa hayata dair.. (Bir Yol Hikayesi)
  • "Ustalar" bir değil ki, hangisini saysam... Nazım mı, Yaşar Kemal mi, Ahmet Arif mi, Bekir Yıldız mı, Fikret Oytam mı? Yoksa "memur maaşıyla" her gün bize bir kitap getiren "sevgili babam" mı? "Komünist" denerek gönderildiği sürgünlerde yitirip, Kitaplarla özdeşleştirdiğim o adam gibi adam yani... (Bir Yol Hikayesi)
  • Camiayı bilen adam, müsteşardı. (Bir Yol Hikayesi)
  • gökten düşen elma kalmadı. Hepsini bölüştüler çoktan... (Benim Yolum)
  • Sana yazacak bir sen bırak bana Öfkelerin orada kalsın Kaçamaklar hanesinde değil ismin Anlasana! Ömrümün tam ortasında (Eskiyen Yüzümün Yeni Gülümseyişi)
  • Gökten düşen elma kalmadı. Hepsini bölüştüler çoktan... (Bir Yol Hikayesi)
  • Çizebilseydim, Bahar olacaktı yüzün… Yazabilsem, En uzunu şiirlerin… Olmadı, beceremedim.. (Eskiyen Yüzümün Yeni Gülümseyişi)
  • ... Öykülerimizi anlatırken sizi sıkmadan mesajlar iletmeliydik satır aralarında. Çünkü ; Gökten düşen elma kalmadı. Hepsini Bölüştüler Çoktan... (Bir Yol Hikayesi)
  • İnsanlar ölür, kitaplar kalır (Eşekle Gelen Aydınlık)
  • Uzak sevmenin çok ağırmış faturası Düşünsene nasıl uzun beklemişim Bağışla sevgilim , ben geciktim ... (Eskiyen Yüzümün Yeni Gülümseyişi)
  • Demem şu ki sevgilim Bir yerinde yaşamın Birileri Bittiğini anlatıyorsa durmadan sevdaların Ve az biraz, Tutunduğumuz yerinden Basıyorsa yüreğimize Direnmek gerek Direnmek gerek ki hem de nasıl Hani diyor ya Usta; “o iyi insanlar,o güzel atlara binip gittiler” gitmemişler... gittilerse de dönmüşler sevdaları zulalarında konuşacakları günü beklemektedirler... (Ne Çoktular Ne Kadar Çocuktular)
  • Düş ile gerçek birbirinin yanında durur. Gerçek yıkılır düş olur, düş canlanır gerçek olur... (Eşekle Gelen Aydınlık)
  • Bir, yüzün vardı görmediğim, Bir, sesin… Hiç duymadığım… Kokunu çiçeklerle tanımlayamazdım. Dokunmadım, bilemezdim Ellerinin beyazlığını. Hangi şarkının neresinde, Hangi şiirin en sevdalı sözünde Çıkacaktın, bilemezdim. Dilimin ucundaydın hep, İşte; şimdi düşüverdin! HOŞ GELDİN ESKİYEN YÜZÜMÜN YENİ GÜLÜMSEYİŞİ, (Bir Yol Hikayesi)
  • Bizler, yaşamımızdaki ilk rekabeti bu "kahrolası kabul günlerinde" tattık. (Benim Yolum)
  • Korku bilmez onlar. Çocuk gibi sevdiklerinden, yanıtları da bir o kadar özgürdür. Bu sohbetlerde yorum yok. Ayna gibi önümüzde zaten, gerçeğe dair ne varsa hepsi... (Çoluk Çocuk Yazıları)
  • Ve gençlik çağında birileri "Atatürk adına" gelip onun adına ne varsa "yıkarken"; seyredenlerdendik. (Benim Yolum)