Bazen Bahar - Melisa Kesmez Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Kitap

Bazen Bahar kimin eseri? Bazen Bahar kitabının yazarı kimdir? Bazen Bahar konusu ve anafikri nedir? Bazen Bahar kitabı ne anlatıyor? Bazen Bahar PDF indirme linki var mı? Bazen Bahar kitabının yazarı Melisa Kesmez kimdir? İşte Bazen Bahar kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Melisa Kesmez

Yayın Evi: Sel Yayıncılık

İSBN: 9789755707563

Sayfa Sayısı: 110

Bazen Bahar Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Melisa Kesmez, çok sevilen ve kısa sürede başarıya ulaşan Atları Bağlayın, Geceyi Burada Geçireceğiz'in ardından Bazen Bahar ile yeniden okur karşısında. Arzuları, korkuları, sevinçleri, kırgınlıkları, umutları; yazları, kışları ve baharlarıyla bir çocuk, bir kadın, bir kuşak, Kesmez'in üslubunu korurken derinleşen incelikli anlatısıyla sesine kavuşuyor.

Ağır anneanne yorganlarının, muzun en önemli yenilik olduğu yılbaşı gecelerimizin, sevgiliye yazılan gönderilmemiş mektupların, değişen şehirlerin ve özlenen çocukluk bahçelerinin, iç sızlatan dostlukların, yarım kalmışlıkların, yeniden başlangıçların; bizi biz yapan değerli ayrıntıların arasından tohumlanan hikayeler.

Hayat, bazen bahar...

(Tanıtım Bülteninden)

*2017 NDS Edebiyat Mansiyon Ödülü.

Bazen Bahar Alıntıları - Sözleri

  • İnsan türü ancak kendini mahvedene hayran olur.
  • Kendini bırak canı nasıl istiyorsa öyle hissetsin. Düş artık kendi yakandan.
  • “Senden eşim diye bahsetmiştim. Evlilik marifetiyle çiftlere layık görülen eşlik sıfatından çok, bir ayakkabının eşi gibi bir eşlikti kastettiğim. Teki olmadan diğerinin bir işe yaramadığı bir eşlik.”
  • Sait Faik okudum. Denize baktım. Düşünmemeye çalıştım.
  • “Bir şekilde ikna olmuştum orasıyla hikayemin bittiğine. Hikayeler biterdi ya, bazen bir derenin iki tepelik arasında bayır aşağı akıvermesi gibi sessizce gidiverirlerdi, bazen de iç organların sökülür gibi büyük sancılarla koparlardı senden.”
  • "Çocuk olmak bilmediğinin üzerinden atlamak, bildiğinle yetinmek, elindeki azıcık da olsa ondan bir hikâye yazmaktı. Evdeki bütün terlikleri uç uca dizip halının çizgilerinde yürüterek kocaman caddeler inşa etmekti mesela, buzdolabı kolisinden uzay mekiği yapmaktı, akşamsefasının tohumlarından, kozalaklardan, pisipisi otlarından tencere tencere yemek pişirip yalandan ziyafetler vermekti ev ahalisine. Bir dünya kurmak için bit kadar şeylerin yetebildiğine inanmaktı."
  • İnsan bir mandalina bahçesinin ortasındaki tek göz bir taş evde yaşarken, gezegendeki en akıllı canlı olduğunu iddia etmeye çekiniyor cidden. Mevsim dediğimiz şeyin hayatın tamamına bunca hükmettiği bir dünyada, etrafında biteviye değişip dönüşen doğanın bir parçası olmaktan başka çaren yok. Kırlangıçların da senin kadar söz hakkı var. Onlarla savaşırsan, kaybedersin. Kural basit. Doğanın bir parçası ol ve sadece yaşa. “Düşünme, arzu et sadece, bak böcekler öyle yapıyor” diyor ya şair. Daha ne desin...
  • Bazen gitmenin mi, yoksa kalmanın mı daha zor, daha hüzünlü, daha çekilmez olduğunu anlamamız için hayatın bize bunu bilhassa yaptığını düşünüyorum.
  • "İnsan kabuklu böcek gibi bir şey. Baktı dışarısıyla baş edemiyor, kaçıveriyor içeri."
  • Aşka aba altından sopa gösterilen bir şehirdi burası.
  • “İnsan kabuklu böcek gibi bir şey. Baktı dışarısıyla baş edemiyor, kaçıveriyor içeri.”
  • İnsan kabuklu böcek gibi bir şey. Baktı dışarısıyla baş edemiyor, kaçıveriyor içeri. Bu kimsenin kabahati değil.
  • Boşanmanın karı- koca arasındaki hastalığa bir tedavi şekli asla önerilmediği, “ Allah korusunlarla” haneden uzak tutulduğu yıllardı. Kocasıyla bin yıldır evli olmakla övünen, bir erkek tarafından sevilmemekten orta yaşı geçer geçmez kuruyup ihtiyarlayan kadınların “ Çocuğunuz var kızım” öğüdüyle her sürtüşmede ertelenen uzak bir ihtimaldi boşanmak. Kadın olmak sabretmek, sineye çekmekti. Kol kırılır yen içinde kalırdı. Bu zamanda çoluk çocukla nereye gidilirdi. Dışarısı kurtlar sofrasıydı. Her gün gazetede neler okuyorduk. Başımızda illaki birisi olsundu. Sırf bu yüzden bir kadının annesini değil babasını kenara çekip “Ben boşanıyorum” demesi dönemin en mugayir tavrıydı.
  • Hikâyenin ucu bucağı kaçmıştı, bize kalsa dizi çoktan bitmişti ama rakamlar onu sündürmemizi emrediyordu. Üç buçuktan çeke çeke bir hal olmuştuk. Ancak emir büyük yerdendi. Birilerini öldür, birilerini dirilt, ortalığı karıştır, nabzı yükselt, insanları aptal yerine koy. Artık kendi yalanlarımıza inanacak halimiz kalmamıştı.

Bazen Bahar İncelemesi - Şahsi Yorumlar

2017 NDS Edebiyat Ödülü . Melisa Kesmez, hayatın içinden ve bizi bizden iyi anlayan bir yazar olarak güzel hislerle girdi hayatıma. Dili çok sade ve akıcı. Ben bu tarz yazarlarda üslup ile birlikte yazılanların hissini okuyucuya ne derece geçirildiğini arıyorum ve bekliyorum biraz. Melisa Kesmez’de de bu tadı alabildim. 10 tane öyküden oluşan bir öykü kitabı.En az bir cümle sizi, size anlatacak bu kitapta. Bu ben miyim/biz miyiz? diyeceksiniz. Hayattan kopmadan, hissederek, beni bana anlatsın biraz da dinlendirsin diyeceğiniz bir kitap arıyorsanız işte o bu kitap . (Selma Nur Eraslan)

Yazarın Nohut Oda'dan sonra okuduğum 2.kitabı. Tıpkı Nohut Oda gibi bu da öykülerden oluşan (on öykü) bir kitap. Yazarın üslubunu, yalın ama zengin ve duygu dolu öykülerini beğeniyorum. En beğendiğim iki öykü Telefon Kulübesi ve Yarım Kalan oldu. Gidenlerin veya yitenlerin ardında kalanların öyküleri diyebileceğim derinlikteydiler. Tavsiye ederim öykü severlere . (Cansu Doğan)

Kitap güzeldi, farklı öykülerden oluşan hüzünlü hikaylerden oluşuyor. Bazi hikayeleri sevmesem de genel olarak kullandığı dili, duyguları ifade edişini cok sevdim. (Büşra Hilal Artun)

Bazen Bahar PDF indirme linki var mı?

Melisa Kesmez - Bazen Bahar kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Bazen Bahar PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Melisa Kesmez Kimdir?

MELİSA KESMEZ, Eylül 1980’de İstanbul’da doğdu. Mimar Sinan Üniversitesi’nde Sosyoloji okudu. Bir dönem Londra’da yaşadı. Çeşitli dergi ve gazetelerde yazıları ve söyleşileri yayımlandı. Çeviriler yaptı. İstanbul’da yaşıyor. Keriman isimli bir kedisi var.

Melisa Kesmez Kitapları - Eserleri

  • Nohut Oda
  • Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz
  • Bazen Bahar
  • Anneanne Gezegeni

Melisa Kesmez Alıntıları - Sözleri

  • Her şey bir şeyin etrafında durmadan döner, insanın payına düşen sarhoşluktur. (Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz)
  • İnsan kabuklu böcek gibi bir şey. Baktı dışarısıyla baş edemiyor, kaçıveriyor içeri. Bu kimsenin kabahati değil. (Bazen Bahar)
  • Bir kez daha ayarsız sevecenliğimin kurbanıyım. Merhametim batsın. (Nohut Oda)
  • "Yolun bittiği falan yok. Artık yola kendin olarak devam etmen gerekiyor sadece." (Nohut Oda)
  • “İnsan kabuklu böcek gibi bir şey. Baktı dışarısıyla baş edemiyor, kaçıveriyor içeri.” (Bazen Bahar)
  • "Korkarım biz de herkes gibi birbirimizin hayatından bir tuhaflık olarak geçip gideceğiz" dedi. Üzdü beni böyle demesi, belli etmedim. (Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz)
  • "Ben bu hayatta en çok kendi ahlarımdan korkuyorum." (Nohut Oda)
  • Önce başka­sı sandım, sonra tanıdığım birine benzettim, derken, benmişim, tanıdım kendimi. (Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz)
  • Kelime kelime, kadeh kadeh duvarları tırmanıp, birbirimizin bahçesindeki eriklere dalmışız (Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz)
  • Ben seni yarı yolda bırakmadım ki Selim, yol bitti. (Nohut Oda)
  • Ben bu hayatta en çok kendi ahlarımdan korkuyorum. (Nohut Oda)
  • İnsan, hayatında çok nadiren bir hikâyenin sonuna geldiğini anlıyor. (Nohut Oda)
  • "İnsan kabuklu böcek gibi bir şey. Baktı dışarısıyla baş edemiyor, kaçıveriyor içeri." (Bazen Bahar)
  • … zamanla anlıyordun ki, bir hayattı kaybettiğin, kendi hayatına bitişik bir hayat, bir komşu yaşam öyküsü. O gidince hayatlarınızın yabani bitkiler gibi yıllarca birbirine doğru büyüyüp iç içe geçtiği yeri, bu müşterek alandaki şahsi hikayeni, yani onun yanındaki seni de kaybediyordun…. O, seninkilere dolanmış köklerini söküp alırken, seni de yerinden ediyordu. Aynı bahçenin çiçekleri olmak böyle bir şeydi. (Nohut Oda)
  • "Benim hikayem bu kadarmış gibi geliyor. Ben bu kadarını hayal edebildim çünkü. Gerisi yok ki." (Nohut Oda)
  • Özlemiş miydim onu? Onu ara sıra herkesten gizli özlediğimi biliyordum. Ama özlediğim o muydu, onun yanındaki kendim miydi, yoksa o eski güzel günler miydi, karar vermesi zordu. (Nohut Oda)
  • “Geldiğim noktada bir olmamışlıklar silsilesiydi hayatım. Epeydir nefes alamıyordum.” (Nohut Oda)
  • “Korkarım biz de herkes gibi birbirimizin hayatından bir tuhaflık olarak geçip gideceğiz,” (Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz)
  • "İnsan nasıl en baştan başlar?" (Nohut Oda)
  • “Ayak izlerimi silmek için sana gelen bütün yolları tersinden yürüyeceğim önce, demiş ya şair...” (Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz)