Karanlıkta Kahkaha - Vladimir Nabokov Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Kitap

Karanlıkta Kahkaha kimin eseri? Karanlıkta Kahkaha kitabının yazarı kimdir? Karanlıkta Kahkaha konusu ve anafikri nedir? Karanlıkta Kahkaha kitabı ne anlatıyor? Karanlıkta Kahkaha PDF indirme linki var mı? Karanlıkta Kahkaha kitabının yazarı Vladimir Nabokov kimdir? İşte Karanlıkta Kahkaha kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Vladimir Nabokov

Çevirmen: Pınar Kür

Orijinal Adı: Laughter in the Dark

Yayın Evi: İletişim Yayınevi

İSBN: 9789754703573

Sayfa Sayısı: 223

Karanlıkta Kahkaha Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Nabokov'un Berlin dönemi romanlarından biri olan bu kitap, bir eleştirmenin deyişiyle, "zalimane bir başeser"dir; okuru, en "fotoroman" bir durumdan, şu "insanlık komedyası" denen şeyin karanlık uçurumlarına yuvarlayıverir. Nabokov neyi anlatacağını baştan söyler ve nasıl anlattığına bakmamızı ister. Duyacağımız hayranlığı baştan bilen bir insanın bütün şeytanlığıyla. Nabokov... Pınar Kür'ün çevirisiyle...

(Tanıtım Bülteninden)

Karanlıkta Kahkaha Alıntıları - Sözleri

  • Bir süre sessiz ve kıpırtısız kalmalıyım, sonra şu parıltılı acı kumsalında ağır ağır o mavi, masmavi dalgaya doğru yürümeliyim. Mavilik nasıl da müthiş bir mutluluk. Maviliğini ne kadar mavi olabileceğini hiç bilmemişim. Yaşamayı da amma yüzüme gözüme bulaştırdım. Artık her şeyi biliyorum.
  • Aşk mektupları elbette yakılmalı, geçmiş en soylu yakacaktır.
  • “Lanet olsun, mutluyum, daha ne istiyorum? Karanlıkta yıldız gibi yanımdan gelip geçen o yaratık... O şahane boynunu sıkmak istiyorum. Neyse, zaten ölmüş sayılır. Oraya bir daha gitmeyeceğim.”
  • Bilim adamları, bir insanın gözünden ne kadar çok tuzlu su akabileceğini bilirler mi?
  • Yaşamayı da amma yüzüme gözüme bulaştırdım. Artık her şeyi biliyorum.
  • Gözyaşları güzelliğini arttırmıştı.
  • Yanlışlıklar, beceriksizlikler, arayışlar, düş kırıklıkları... besbelli bizimkine hizmet eden aşk meleği solak, kararsız, hayal gücünden yoksun biriydi.
  • Tam olarak ne oldu, hiç bilemedim ama, günün birinde, evlendikten kısa bir süre sonra, her ikisi de eşyalarını küçük birer bavula doldurup en yakın tımarhaneye yürüyerek gittiler.
  • Cehenneme düşmüş bir ruh gibiydi: dünyada işlediği günahların, kendi bilmediği, aklına bile getirmediği arka yüzünü gösteriyorlardı şeytanlar ona bir bir.
  • Gerçek yaşam, dev bir yılan gibi zalim, çevik ve güçlü olan, bir an önce yok etmek için can attığı gerçek yaşam başka bir yerdeydi –ama nerede? Bilmiyordu.
  • Adam bir yandan pabuçlarını giyinirken, “Yazık ben de hiç resmin yok,” dedi.
  • (...) tepedeki gökyüzü onun yıldızının parlamasını dört gözle beklemiyor muydu?
  • Bir sanat eleştirmeni ve tabla uzmanı olarak, sık sık kendine oynadığı bir oyun vardı: gerçek yaşamda karşılaştığı manzaraları ve yüzleri, eski ustalardan birinin elinden çıkmış bir tabloya benzetmek...
  • “Ne garip. Bir insan, felaketin ortasındayken bile bir resme dikkat edebiliyor.”
  • Sevdi; sevilmedi; ve yaşamı felaketle son buldu.

Karanlıkta Kahkaha İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Nabokov, Seni Şakacı!: Bir kitap okuduktan sonra, mutlaka onu okuyan diğer okurların yorumlarına bakarım.Benim yakalayamadığım ayrıntılar, farklı bakış açıları her zaman dikkatimi çeker.Okumak hepimizin nasiplendiği hudutsuz bir okyanussa eğer, haliyle ağa takılan balıklar da farklı olur. Bu kitaba yapılan en yaygın eleştirilerden biri de fazla zorlama ve sıradan bir hikayeyi konu alması.Sanki sonu ve başı belli hayatların içerisine kafesteki kuş misali hapsedilen bizler değilmişiz gibi.Benim söyleyeceklerimse tam tersi bir görüşü savunacak.Bu kitap benim için oldukça sıradan bir hikayenin bile usta bir yazarın kalemiyle nasıl devleşeceğini gösteriyor. Korunaklı ve ihtişamlı hayatının tekdüze ilerleyişinden bezmiş, azalan yaşama tutkusunun çaresizliğiyle kabuğuna çekilmiş talihsiz bir adamdır Albinus.Bir gün tamamen tesadüflerin çizdiği şekilde kendinden yaşça genç Margot’a aşık olur.Ne yazık ki insana içkin her duygu gibi aşk da yanlış kişilerce kullanıldığında istikameti felakete çevirebilir pekala.(Ve bundan da çok iyi sanat eserleri çıkar.) Aşkın insanı hakikate karşı sırt çevirmeye iten bir yönü olduğu muhakkak, yazarın bu konuda kullandığı metafor ise onun ustalığını kanıtlar nitelikte.Albinus’un gözlerindeki esrar perdesini kaldırmak için onu zifiri bir karanlığın kucağına atmak! Yazarın karanlıkta attığı kahkahaları duyar gibiyim. Huzursuz okumalarınız olsun. Senin de alacağın olsun Nabokov. (Bertha Mason)

İlk dəfə "Obskur kamerası" adı ilə işıq üzü görən bu mükəmməl əsər,sonradan ingilis variantı olan "Qaranlıqda gülüş" adı ilə çap edilməyə başlanmışdır.Obskur kamerası gizli kameradır.Qutu şəklində olan bu aparatın çölündə olan deşik vasitəsilə ətrafdakı xəyal qutunun içindəki aparata əks olunur.Qısacası,metaforalara böyük üstünlük verən və onları ustalıqla istifadə edən Nabokov bu adı da xüsusi ifadəsinə görə seçmişdir.Artıq yazarın oxuduğum ikinci kitabı olan bu əsər məni dərindən sarsdı,xəyal qırıqlığına uğratdı,məni dağın başına dırmaşdırıb ordan yerə itələdi.Amma bu əsəri pislədiyim və ondan həzz almadığım mənasına gəlmir.Əsər,hətta,məni əsəbiləşdirirdi.Bu isə aylardır ki,kitab oxuyanda hiss etmədiyim hiss idi.Nabokova ikinci dəfə heyran qaldım... Baş qəhrəmanlar böyük sənətşünas,rəssam Bruno Kreçmar,onun arvadı Anneliza,Annelizanın qardaşı Maks və əsəri oxuduğunuzda tanış olacağınız digər xarakterlərdir.Əsərdə xəyanət mövzusu üzərində işlənmişdir.Bəzən elə hadisələr olur ki,onları qabaqcadan təsəvvür etmək və onlar haqqında fikir yürütmək olur.Ancaq bu Nabokovun əsərlərində demək olar ki,imkansızdır. Ağılsız ehtiras...Nəfs...İnsan beynindən bilavasitə asılı olan bu hiss insanın bədəninə,qısa müddətdən sonra həyatına necə hökm edə bilər?İnsan bu hissi öz üzərinə köçürmək istəyəndə bu hissin cılız olduğunu ifadə edə bilər.Ancaq bu hissi bilavasitə öz qəlbində,beynində hiss edən bir insan ondan necə xilas ola bilər? Böyük şairimiz Bəxtiyar Vahabzadənin bu sözlərini xatırlayıram:"Hər kəsin ürəyindən Allaha bir yol gedir.Bu yolda biganələr:özünə biganədir.Özünü aşmaq üçün,özünü aşmaq...Bu fəlsəfədə belədir:yəni özündən yuxarı qalxmaq,özünü aşmaq,öz cismindən yuxarı qalxmaq,ruha qalxmaq.Özünü aşmaq üçün,haqqa ulaşmaq üçün,gərək,öncə aşasan "nəfs" adlanan dağları.Bu işdə insana birinci mane olan nəfsdir.Böyük adamlardan biri deyib:"Allahım,sən məni nəfsimlə baş-başa buraxma,məni nəfsimə qul eləmə".Bu çox mühüm məsələdir.İnsanın başına nə gəlirsə nəfsdən gəlir.İnsan nəfsini öldürə bilsə;yüksəlir,ucalır,mənən ucalır,mənəviyyatı ucalır,yüksəlir." Kreçmar və arvadı çox xoşbəxtdirlər.Onların gözəl bir qız uşağı var.Arvadı hər gecə işdən evə gələndə Kreçmara yollanmış məktubları oxuyur və mənasız,gülünc bir məktub gördükdə ikisi də qəhqəhə çəkərək gülməyə başlayır.Nahar süfrələrinə Annelizanın sadiq qardaşı Maks da qoşulur.Kənardan baxanda xoşbəxt ailə imajı verən bu ailədə və bu ailənin üzvü Kreçmarda daha öncə arvadına xəyanət eləmədiyi fikirləri oyanır.Hər dəfə özünə xoşbəxt olduğunu deyən və əlində var olanlarla xoşbəxt olmaq lazım olduğunu özünə hiss etdirmək istəyən Kreçmarın ehtirası onu köləyə çevirir.Və əsər Kreçmarın etdiyi ruhsuz hərəkətləri,onun ehtirasındakı axmaqlıqları ifadə edir. İnsan xoşbəxt olduğunun fərqinə varmalıdır.Xoşbəxt olduğumuz üçün yox,xoşbəxt olduğumuzu bildiyimiz üçün rahat və vicdanlı həyat yaşayarıq.İnsan isə xoşbəxt olduğunu sadəcə yaşadığı pis günlər zamanı xatırlayır.Sanki tale bizə əzab vermək üçün bədbəxt günlərimizdə yaşadığımız xoşbəxtlikləri gözümüzün önünə gətirib,bizdən üzr istəməyi tələb edir.Amma yenə də bu qırılmaz zincir kimi davam edir və insan hər şeydən dərs çıxardığını ifadə etsə də,bu səhvləri yenidən dönə-dönə təkrarlayır. Bəs insanın həyatda ehtirasa görə itirə biləcəyi ən böyük varlığı nə ola bilər?Bu,əlbəttə,insandan insana dəyişən bir cavab olardı... Personajlarında ruh olmayan Nabokovun bu əsərini şiddətlə tövsiyə edirəm.Məndə elə bir hiss yaratdı ki,fikirlərimi nə cəmləyə,nə də əsər haqqında açıq düşünə bildim...Yaxşı mütaliələr.Həmişə kitabla qalın. (Guliyeva Dunya)

Bu yorumu biraz üzülerek yazıyorum. Bugüne kadar bu kadar değerli, güçlü bir kalemden haberim olmadığı için kendime içten içe kızıyorum. Üniversite kütüphanesinde birden gözüme çarpmıştı. Sekiz dokuz eser yan yanaydı. İletişim yayınlarından çıktığını görünce daha da merak ettim ve incelemeye başladım. Bir tane eserinden Orhan Pamuk'un önsüzü vardı. O zaman daha da merak edip Pnin kitabını ödünç aldım. Elimden olmayan nedenlerden ötürü geri iade etmek zorunda kaldım. İdefixte Hakan Bıçakçının tavsiye ettiği kitaplar arasında görünce tekrar alıp okumaya başladım. Başlar başlamaz sanki Orhan Pamuk'u okuyor gibi oldum. Uzun cümleler, cümleler içinde derinlemesine analizler, ince ayrıntılar birebir aynı neredeyse. Dil benzerliği apaçık ortada. Orhan Pamuk'un belli ki çok etkilendiği yazarlardan. Belki de sadece ortak yanları. Konusundan bahsetmek pek istemem huyum değil ama şöyle kısaca; eğer bir kadını çirkin ve aldatıcı tarafını, bir erkeğin masum aşkını ve saflığını, zengin entelektüel insanların yaşadıkları iç bunalımları ve maddiyat kaygısını anlamak istiyorsanız alın bu kitabı okuyun derim. Benim ilk beşimde yerini aldı ve kısa bir zaman içerisinde okuduğum en iyi kitaplardan biri oldu. "Elindekilerini bulduklarına değişme, elindekilere sahip çık " ana teması olmalı. (Doğan Yalçın)

Karanlıkta Kahkaha PDF indirme linki var mı?

Vladimir Nabokov - Karanlıkta Kahkaha kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Karanlıkta Kahkaha PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Vladimir Nabokov Kimdir?

Vladimir Vladimiroviç Nabokov (22 Nisan 1899 – 2 Temmuz 1977) Rus asıllı ABD'li yazar. İlk eserlerini Rusça yazdı, uluslararası ününü İngilizce yazdığı romanlarla kazandı. En tanınmış eseri Stanley Kubrick ve Adrian Lyne tarafından filme de çekilen Lolita adlı romanıdır.

1899'da St. Petersburg'da aristokrat bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Özel eğitim gördü ve küçük yaşta İngilizce öğrendi. Bolşevikler iktidara geldiğinde aile Rusya'dan ayrılarak önce Londra, sonra Berlin'e gitti. Öğrenimini Cambridge Üniversitesi, Trinity College'de tamamladı. 1923 ile 1940 arasında anadilinde romanlar, hikâyeler, oyunlar, şiirler yazdı ve kuşağının seçkin Rus göçmen yazarlarından biri olarak ün kazandı. 1940 yılında karısı ve oğluyla ABD'ye göç etti ve 1941'den 1948'e kadar Wellesley College'de dersler verdi. 1955'te yayımlanan Lolita'nın dünya çapındaki başarısından sonra, 1959'da Cornell Üniversitesi Rus edebiyatı profesörlüğünden emekli olarak İsviçre'ye yerleşti. İngilizce ilk romanı olan The Real Life of Sebastian Knight'ı 1941'de yayımladı ve bu dili şaşırtıcı bir yaratıcılıkla kullanarak eserlerini İngilizce yazmaya devam etti.

Nabokov, 1977'de İsviçre'nin Montreux kentinde öldü. Yazarlığının yanı sıra, ünlü bir kelebek toplayıcısı ve satranç problemleri yaratıcısıdır.

Vladimir Nabokov Kitapları - Eserleri

  • Lolita
  • Göz
  • Karanlıkta Kahkaha
  • Maşenka
  • Solgun Ateş
  • Cinnet
  • Lujin Savunması
  • Sebastian Knight'ın Gerçek Yaşamı
  • Saydam Şeyler
  • İnfaza Çağrı
  • Pnin
  • Edebiyat Dersleri
  • Ada ya da Arzu
  • Rus Edebiyatı Dersleri
  • Konuş, Hafıza
  • Bir Günbatımının Ayrıntıları
  • Nikolay Gogol
  • Rua, Dam, Vale
  • İhtişam
  • Yetenek
  • Don Quijote Dersleri
  • Çarpık Dünya
  • Laura'nın Aslı

Vladimir Nabokov Alıntıları - Sözleri

  • “Az insan tanıyor ve kimseyi de sevmiyordum.” (Göz)
  • Yanlışlıklar, beceriksizlikler, arayışlar, düş kırıklıkları... besbelli bizimkine hizmet eden aşk meleği solak, kararsız, hayal gücünden yoksun biriydi. (Karanlıkta Kahkaha)
  • 'Koca adamlar ağlamaz,' dedi. 'Arna ben daha büyümedim ki,' diye cevapladı adam (Sebastian Knight'ın Gerçek Yaşamı)
  • "Yarınlarımızı dünlerimizden gelen verilerle planlamak geleceğin en önemli özelliği olan var olmadığı gerçeğini göz ardı etmektir." (Çarpık Dünya)
  • Bir yazarın işinin ülkesinin ahlakını düzeltmek, sokak kürsüsünün muazzam yüksekliğinden ulvi ideallere parmak basmak, ikinci sınıf kitapları çalakalem yazarak ilk yardım uygulamak olduğunu asla kabul edemem. (Edebiyat Dersleri)
  • Sosyalizm ve Batı liberalizmi, Dostoyevski'nin gözünde Batı'nın kirliliğinin ve Slavik, Yunan-Katolik bir dünyanın yıkımına yönelik şeytani günahların tecessümüydü. (Rus Edebiyatı Dersleri)
  • İnsanlar, kapkara bir yükle, sancıyan kocaman bir kamburla yaşamayı öğrenmişlerdir: Bu yük, “gerçeklik”in yalnızca bir “düş” olabileceği varsayımıdır. (Saydam Şeyler)
  • "Hep düşünmüşümdür," dedi "İnsan acaba kimi daha iyi tanır: Beş saat aynı odada birlikte kaldığı birisini mi, yoksa bir ay boyunca her gün on dakika gördüğü birisini mi?" (Rua, Dam, Vale)
  • "Benim alçakgönüllü imzam,bu seçkin topluluğun imzalarıyla samimiyet kurmamalı.Ben hiçbir şey değilim. " (Çarpık Dünya)
  • Gözyaşları güzelliğini arttırmıştı. (Karanlıkta Kahkaha)
  • Doktor Lujin'e Dostoyevski'den herhangi bir şey verilmesini yasakladı, zira Dostoyevski, doktorun deyimiyle, çağdaş insanın ruhunda baskılı bir etki yaratıyordu, sanki korkunç bir aynaymış gibi. (Lujin Savunması)
  • "..Bazı kimseler -ben de onlardan biriyim- mutlu sonlardan nefret ederler. Kazık yemiş gibi oluruz biz. Aslolan, zarara uğramaktır. Felaket geliyorum derse gelmelidir.." (Pnin)
  • Fakat Gogol'ü okuduktan sonra insanın gözleri Gogolleşebilir ve en umulmadık yerlerde, onun dünyasından parçalar görebilir. (Nikolay Gogol)
  • (...) tepedeki gökyüzü onun yıldızının parlamasını dört gözle beklemiyor muydu? (Karanlıkta Kahkaha)
  • Ve birden çok çok uzaklarda, insanların tamamen farklı bir yaşam sürdükleri düşüncesi bir kuş gibi uçuyor beynimden. Onlar benim gibi, bir kereste ormanında, küçük bir çiftlikte tıkılıp kalmıyorlar. (Maşenka)
  • Bazı kimseler -ben de onlardan biriyim- mutlu sonlardan nefret ederler. Kazık yemiş gibi oluruz biz. Aslolan, zarara uğramaktır. Felaket geliyorum derse gelmelidir. (Pnin)
  • Var oluşumdan hiçbir şey anlamazdım, kendi kendimin bilincinde olmaktan vazgeçememe düşüncesi beni deli ederdi ve güvenle ve dikkatle küçük işleriyle meşgul olan o sade insanları kıskanırdım. (Göz)
  • Tarihçilerin kesin ve doğru olmaları, taraf tutmamaları gerekir. Ne çıkarın, ne korkunun, ne hıncın, ne sevginin, tarihçiyi gerçekten saptırmaması gerekir. Gerçeğin kaynağı, tarihtir; zamana denk olan, olayları saklayıp koruyan, geçmişe tanıklık, şimdiki zamana örnek teşkil eden, geleceğin habercisi tarih. (Don Quijote Dersleri)
  • ...edebi şaheserleri inceleyecekti. Bu onun, artık özgürce tadına varabileceği bir merakıydı. (Solgun Ateş)
  • "... belirli bir görüntünün hatırası, belirli bir ânın özleminden ibarettir; ve evler, yollar, caddeler de, heyhat, seneler gibi uçup giderler." (Edebiyat Dersleri)