Dost ne demek? TDK'ya göre Dost kelime anlamı nedir? Dost sözlük anlamı
Dost nedir? TDK Sözlükte Dost ne anlama gelir? TDK'ya göre Dost kelimesinin sözlük ve kelime anlamı ne demektir? İşte Türk Dil Kurumu sözlüğünde Dost ile ilgili bilgiler
Türkçe anlamı bilinmeyen veya ilk defa duyulan kelimelerin anlamı genellikle Türk Dil Kurumu (TDK) sözlüğünde aranmaktadır. Peki Dost kelimesinin TDK’ya göre doğru anlamı nedir, Dost kelimesinin kökeni ne, Dost kelimesinin kaç anlamı var? İşte örnek cümleler ile birlikte Dost kelimesine dair Türk Dil Kurumu sözlüğünde yer alan bilgiler...
Dost TDK Sözlükte 5 anlama gelmektedir.
Dost kökeni nedir?
Dost, Farsça dūst kökünden gelmektedir.
Dost ne demek? Sözlük anlamı nedir?
1. Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi anlaşılan kimse, düşman karşıtı (isim)
Örnek Cümleler:
- Ben giderim adım kalır / Dostlar beni hatırlasın - Âşık Veysel
2. Erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kimse, zamazingo (isim)
Örnek Cümleler:
- Bir dostu vardı, belalı, çapkın bir delikanlı. - Hüseyin Rahmi Gürpınar
3. Sahibine sevgi gösteren hayvan (isim)
Örnek Cümleler:
- Köpek insan dostudur.
4. Bir şeye aşırı ilgi duyan, koruyan kimse (isim)
Örnek Cümleler:
- Kitap dostu.
5. İyi geçinen, aralarında iyi ilişki bulunan (sıfat)
Örnek Cümleler:
- Yüzleri tatlı, dilleri tatlı, dost insanlardı bunlar. - Tarık Buğra
İçinde Dost geçen birleşik kelimeler:
- dost canlısı
- dost düşman
- dost kazığı
- eş dost
- kadim dost
- yakın dost
- zendost
- aile dostu
- baba dostu
- can dostu
- iyi gün dostu
- kara gün dostu
İçinde Dost geçen atasözü ve deyimler:
- dost acı söyler
- dosta düşmana karşı
- dost ağlatır, düşman güldürür
- dost başa, düşman ayağa bakar
- dost bin ise azdır, düşman bir ise çoktur
- dost dostun ayıbını yüzüne söyler
- dost dostun eyerlenmiş atıdır
- dost edinmek (veya kazanmak)
- dost ile ye, iç alışveriş etme
- dost kara günde belli olur
- dostlar alışverişte görsün (diye)
- dostlar başına
- dostlar başından ırak
- dostlar şehit, biz gazi
- dost olmak
- dost sözü acıdır
- dost tutmak
- dostun attığı taş baş yarmaz