Altı Yıl Tam Pansiyon - Tolga Gümüşay Kitap özeti, konusu ve incelemesi
Altı Yıl Tam Pansiyon kimin eseri? Altı Yıl Tam Pansiyon kitabının yazarı kimdir? Altı Yıl Tam Pansiyon konusu ve anafikri nedir? Altı Yıl Tam Pansiyon kitabı ne anlatıyor? Altı Yıl Tam Pansiyon PDF indirme linki var mı? Altı Yıl Tam Pansiyon kitabının yazarı Tolga Gümüşay kimdir? İşte Altı Yıl Tam Pansiyon kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...
Kitap Künyesi
Yazar: Tolga Gümüşay
Yayın Evi: Günışığı Kitaplığı
İSBN: 9789758142507
Sayfa Sayısı: 240
Altı Yıl Tam Pansiyon Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti
Yatılı yaşamı ve lise arkadaşlığı üzerine genç dilli bir roman.
O, altı yıldır yatılı okuyan bir öğrencidir. Artık lise yıllarının sonuna gelmiş, diplomasını almasına beş gün kalmıştır. Perşembe gecesi, tüm son sınıf yatılılarının katılacağı unutulmaz bir veda gecesi düzenlenecektir. O ve dört arkadaşının arasında yıllardır pekişen dostluk, üniversite eğitimlerinin eşiğinde, geldikleri yol ayrımını daha da zorlaştırmıştır. Üstelik O, Bilge'ye duyduğu yakınlığın sınıf arkadaşlığını çoktan aştığının da farkındadır. Yatılı yaşamlarının son beş gününde hepsi, birlikte geçen uzun yılları yeniden anımsayacak, deneyimlerini sorgulayacak ve olgunlaşacaktır...
Genç okurlar için kaleme aldığı ilk kitabında Tolga Gümüşay, adını vermediği bir yatılının ağzından, yakından tanıdığı yatılı yaşamını ve 16-17 yaş gençliğinin yerinde duramayan dünyasını genç bir dille ve başarıyla aktarıyor. Okuyucu, kendini yatakhanede aynı odayı paylaşan beş yatılının kaçamakları, kederleri, beklenmedik iniş-çıkışlarıyla lise yıllarının heyecan dolu günlerinin içinde buluveriyor. Lisenin son günlerinde yolları ayrılmak üzere olan gençleri anlatan romanın satır aralarında işlenen belirleyici tema, farklı kişiliklerin hoşgörü ve sevgiyle işleyen dostluğu. Pek çok okulda okuma programına giren ve öğrencilerin severek okudukları roman, Hababam Sınıfı'nın çağdaş bir yorumu olarak da anılıyor.
(Tanıtım Bülteninden)
Altı Yıl Tam Pansiyon Alıntıları - Sözleri
- Kimler yaşar, gece yarısı ışyanan şu evler- de? Su an ne yapryorlardır örneğin? Amansız bir hasta- liğin pençesinde kıvrananlar da vardır içlerinde. Sevmediği kadınlarla evli erkekler. Sarhoş kocalarından dayak yememek için mezesini eksik etmeyen kadınlar. Baba parasıyla yurtdışına yapacaği seyahati planlayan çocuklar. Öte dünyadaki yitirilmiş yakınlarına bir an önce kavuşmayı dileyen nineler. Hayaller... Umutlar.. Umutsuzluklar...
- "Hayatta kim ne derse desin, doğru olduğuna inandığın kararların arkasında sonuna kadar durman gerektiğini, sen benden daha iyi bilirsin. Sana inananlar zaten yanındalar, inanmayanlar da yanında olmasın zaten."
- "İnsanoğlu tuhaftı işte."
- "Herrkesin mücadele etmesi gereken şeyler var hayatta."
- "Ben, ne kadar çok insanla konuşabildiğimle değil, ne kadar çok şey paylaşabildiğimle ilgiliydim hep."
- "Bazen yitirmek, taşımaktan daha iyidir."
- :“Ben ne kadar çok insanla konuşabildiğimle değil, ne kadar çok şey paylaşabildiğimle ilgiliyim hep.”
- "Sanırım, öğrenmemiz gereken şu: Hayat yüz metre koşusu değil, uzun bir maraton,"
- Sanırım öğrenmemiz gereken şu : Hayat yüz metre koşusu değil , uzun bir maraton.
Altı Yıl Tam Pansiyon İncelemesi - Şahsi Yorumlar
6 YIL TAM PANSİYON: O, altı yıldır yatılı okuyan bir öğrenciydi. Artık sonuna gelmiş, lise diplomasını almasına beş gün kalmıştı. Tüm son sınıf yatılıları, yaşamları boyunca unutamayacakları bir veda gecesi düzenliyorlardı. Acı-tatlı nice anıyla örülü lise yılları, o gece son kez paylaşılacaktı. Ama yatakhane çatısı altında gelişmiş, kardeşten öte dostluklar için ve O'nun yüreğinde gizlenen aşkı anlatan bir kitaptır. Tavsiye ederim (yüsra karakaya)
Hediye olarak gelen bir kitap. Kitap yatılı okuyan lise son sınıf öğrencisinin son bir haftası. Duyguları, dostlukları, hayalleri... Yolculukta al oku bitir. O tarz bir kitap. (İstiklâl soysal)
Kitap, olay örgüsü, konu ve kahramanlar yönüyle birbiriyle bağlantılı 5 bölümden oluşmaktadır. Bu bölümler sırasıyla ‘’Pazartesi’’, ‘’Salı’’, ‘’Çarşamba’’, ‘’Perşembe’’ ve ‘’Cuma’’ günleridir. Kitapta adı verilmeyen yatılı bir öğrencinin ağzından okulun son beş gününde yaşanan kaçamaklar, beklenmedik olaylar anlatılmaktadır. Anlatıcı, 6 yıldır aynı odayı paylaştığı, kardeş bildiği arkadaşları Tuğrul, Murat, Sedat, Ferhat ve Ozan’la yollarını ayıracak olmanın üzüntüsü içinde, unutulmaz olacağını düşündüğü veda gecesine hazırlanır. Anlatıcı veda gecesini düzenleyen Mesut’la bir tartışma yaşar ve onun düzenlediği veda gecesine katılmayacağını söyler. Arkadaşları da ondan taraf olduğundan yatılı öğrenciler ikiye bölünür. Yeni bir veda gecesi düzenlemek için adam toplamaya başlarlar. Tuğrul’la gezmek için vapura binerler. Burada yankesiciyi fark ederek hırsızlık yapmasını önlerler. Yurda döndüklerinde Mesut’un özür dilemesiyle yatılılar arasında yeniden birlik sağlanır. Ali ile gezmeye çıktıkları sırada Roy adında İrlandalı bir turistle tanışırlar. Bir yabancının Türk kültürü hakkında kendilerinden daha bilgili olduğunu görüp şaşırırlar. Kültürleri hakkında ne kadar az şey bildiklerini fark ederek kendilerini sorgulamaya başlarlar. Ertesi gün hep birlikte eski günlerini hatırladıkları unutulmaz bir veda partisi düzenler ve her yıl buluştukları yerde toplanmayı kararlaştırırlar. Anlatıcı bu sırada uzun süredir hoşlandığı sınıf arkadaşı Bilge’yle konuşmaya çalışmaktadır. Mezuniyet töreni sırasında Bilge gelerek elini tutar ve numarasını verir. Kitapta sık sık geri dönüşler yapılarak birlikte geçen uzun yıllar anımsanır ve yaşanılanlardan ders çıkarılır. Öğretmenlerle yaşanan tatsızlıkların son bulması, anlatıcının Bilge’den istediği cevabı alması ve güzel geçen veda gecesinin verdiği huzurla, mezuniyet yatılılar arasında coşkuyla kutlanır. (Sitare ★)
Altı Yıl Tam Pansiyon PDF indirme linki var mı?
Tolga Gümüşay - Altı Yıl Tam Pansiyon kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Altı Yıl Tam Pansiyon PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.
Kitabın Yazarı Tolga Gümüşay Kimdir?
1972'de Gönen'li ailesinin görevli bulunduğu Uzunköprü'de doğdu.
1990'da en fazla yatakhanesinden ve kompozisyon sınavlarından keyif aldığı Kadıköy Anadolu Lisesi'ni bitirdi.
Mezun olduğu 1994 yılına kadar İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi'nden çok; kentle, dostlarıyla, kitaplarla haşır neşir oldu. Münasebetsiz saatlerde çıkagelen ilham ve basınçlarla şiirler, yazılar yazdı. Bunları kendine sakladı.
Öğrencilikle bağını koparmamak için, belki ilerde işe de yarar diye Marmara Üniversitesi Örgütsel Davranış Yüksek Lisans programını tamamladı. Bu arada reklam ajanslarında çalışmayı, kendisini ve İstanbul çevresini keşfetmeyi ihmal etmedi.
2000 yılına kadar askerliğini bitirdi, reklamcılıkta ilerledi, "6 Yıl Tam Pansiyon"da adı sıkça anılan Bilge'yle evlendi. Gezilerinin menzilini, dünyaya bakışını genişletti. Dostları, değerleri, sevdikleri çok önceleri oturmuştu. Onları hiç değiştirmedi.
2001 yılında ilk kitabı "6 Yıl Tam Pansiyon" Günışığı Kitaplığı'nca yayımlandı. Kitabı bir edebiyatçı iddiasıyla değil, onsekizinde bir yatılının diliyle kaleme aldı. Bir yıl süresince yazmaya her oturuşunda Yansımalar'ın Bab-ı Esrar ve Serzeniş albümlerini dinledi. Kitabı bitirdiğinde saat sabahın beşiydi ve tam otuz altı saattir aralıksız yazıyordu.
Beyoğlu'nun arka sokaklarında dolaşırken pembe bir tuvalet gördü: Köhne, hüzünlü binalar arasına gerilmiş bir çamaşır ipinde salınıyor, dört yanı kuşatan griye inat rüzgarda uçuşan toz pembe etekleri, başka türlü alemlerin de var olduğunu müjdeliyordu. İnsanı bir romanın peşine düşürecek kadar ilham verici bir sahneydi o.
2004'te "Pembe Tuvalet" adlı romanı Altın Kitaplar tarafından basıldı.
2003'ün sonlarında dünyaya gelen tatlı Rüzgar'ına daha çok zaman ayırabilmek için roman yazmaya ara verdi.
2005 yılında dil ve kurgularından yetişkinlerin de keyif alabilmesini umarak yazdığı çocuk öyküleri kitabı "Geleceği Görme Ortaklığı" basıldı.
2006'da Günışığı Kitaplığı'nın yayımlayacağı ilk genç öykü kitabı olan "Keskin Naneli Öyküler"i tamamladı.
2007 yaz tatilini Antalya Çıralı'da doğal, dingin bir pansiyonda geçirdi.
Tatil dönüşü Ortaköy'de sekiz metrekare büyüklüğünde kiralık bir oda tutup, huzurlu ve sıkıcı bir Akdeniz pansiyonunda geçen yeni bir romana başladı.
2008 haziranında "Anormal" basıldı.
Galata'nın daracık sokaklarını her adımlayışında genzine oturuveren hüzün ve boş vermişliğin kaynağına inmeye karar verdi. Galata ile kulesi kadar bütünleşmiş insanlarla sohbet etti. Otellerini, hamamlarını, hanlarını, tapınaklarını ziyaret etti. Bulduğu izleri okuduklarıyla derinleştirdi.
İçselleştirdikleriyle yeni bir romana girişti. İstanbul'un kültür başkenti olduğu 2010'un yazında, Galata'ya "Hiç Kimsenin Kenti" diye seslendi.
2011'de, yazarlık serüveninin onuncu yılını bir başka yatılı romanıyla selamladı. 11 yaşında Erzurum Anadolu Lisesi'nin hazırlık sınıfına başlamaya ne kadar hazır olduğunu "Hazırlıksız" başlığı altında kitaplaştırdı.
Tolga Gümüşay Kitapları - Eserleri
- Altı Yıl Tam Pansiyon
- Hazırlıksız
- Geleceği Görme Ortaklığı
- Hiç Kimsenin Kenti
- Keskin Naneli Hikayeler
- Anormal
- İstanbul Maviyken
- Genç Kareli Öyküler
- Kareli Öyküler
- Pembe Tuvalet
- İstanbul Kareli Öyküler
Tolga Gümüşay Alıntıları - Sözleri
- Her geçen gün daha da ağırlaşan mahmur ve bitkin halleri sınıf arkadaşlarının gözünden kaçmamış, iki kafadara "Uykucu Şirinler" denir olmuştu.✴ (Geleceği Görme Ortaklığı)
- "....Çoğunlukla hissetmek, anlamaktan daha önemlidir...Hayal edebilmek hepsinden önemlidir." (Hiç Kimsenin Kenti)
- Bir şehrin ne kadar çok binası yıkılırsa insanı o kadar duyarsızlaşır. Yaşanmışı hor görmektir yıkmak. Yüzleşmeyi, öğrenmeyi, hissetmeyi, paylaşmayı reddetmek... Değiştirmeyi anlamaya yeğlemek. (Kareli Öyküler)
- Albert, "İnsan ilişkileri Kamondo Merdivenlerine benzer," dedi. "Ayrı yollardan geliriz. Bir noktada buluşuruz. Ayrı yönlere gideriz." (Hiç Kimsenin Kenti)
- "Herrkesin mücadele etmesi gereken şeyler var hayatta." (Altı Yıl Tam Pansiyon)
- Hayata tutunmakta ısrar eden iradesine şaşırıyor ama yaşama güdüsü, çocukluk anılarında kaybolma çekiciliğine galip geliyordu. (Kareli Öyküler)
- Seni tanıdıktan sonra sabahlar da başkalaştı, akşamlar da.. Kitaplar da.. Martılar da... Anladım ki gerçek aşk tek kişiye hapsetmiyor insanı. Bütün dünyaya açıyor. (İstanbul Kareli Öyküler)
- "Cennetin kapıcısının adı Rıdvan, yani razı olmak. Cehennemin kapıcısının adı ise Malik, yani sahip olmak. Artık hangisiyle iyi geçineceğine, her kul kendisi karar verecek." (Hiç Kimsenin Kenti)
- "Hayatta hiçbir yük yoktur ki, beraber taşınamasın. Ve hiçbir terazi yoktur ki, o yükün ne kadarını, kimin çektiğini ölçebilsin." (Kareli Öyküler)
- Ölünce hepimiz ölüyoruz, ama yaşarken hepimiz yaşamıyoruz. (Anormal)
- "Hayatta kim ne derse desin, doğru olduğuna inandığın kararların arkasında sonuna kadar durman gerektiğini, sen benden daha iyi bilirsin. Sana inananlar zaten yanındalar, inanmayanlar da yanında olmasın zaten." (Altı Yıl Tam Pansiyon)
- Ahmed'er Rifai Hazretleri; 'Bizim yolumuz istememek, esirgememek ve biriktirmemektir,' der. (Hiç Kimsenin Kenti)
- Hayatımın iplerini hiç bir zaman ele geçiremeyişim, gitmem gerekirken gidemeyişim, bir türlü ne istediğimi tam olarak bilemeyişim, daha doğrusu aslında ne istediğimi hep onu yitirdikten hemen sonra, aşağılayıcı bir pişmanlık ve suçluluk duygusu eşliğinde hissedişim yüzüme vuruyor. (İstanbul Maviyken)
- Adam tornavida kullanmayı bilmez ama memleketin nasıl yönetileceğini başbakandan iyi bilir... (Hiç Kimsenin Kenti)
- Hayatta hiç bir yük yoktur ki, beraberce taşınamasın. Ve hiç bir terazi yoktur ki, o yükün ne kadarını, kimin çektiğini ölçebilsin. (Kareli Öyküler)
- "Şimdiki insanlar berbere sadece kıl kestirmeye, afili görünmeye filan gidildiğini sanıyorlar. Hah!" Kaşlarını çattı. "Oysa burası, kendinle en uzun süre göz göze kaldığın yerdir." (Hiç Kimsenin Kenti)
- “Zihnimiz puslansın. mazimiz canlansın. Güzel insanlar daima hatırlansın!” (İstanbul Maviyken)
- ..."Özgürlük." diye iç geçirdi. "Koca bir palavra! Toplumsal insan ya başkalarının ya da kendi hırslarının tutsağıdır." (Hiç Kimsenin Kenti)
- Aslında yalnızca aşkı beklemekten ve yokluğunda ne kadar acı çekiyor olursak olalım ondan asla şüphe etmemekten tuhaf bir haz aldığımızı; onu bir yazgı, bir dua gibi sorgusuzca kabullendiğimizi ve bağımlısı haline geldiğimizi fark ediyorum. (İstanbul Maviyken)
- “Efendim,Taksim’le Tünel arasında atılan voltalara denirdi piyasa,” diye açıklıyor.” Akça pakça kızlar yazın beyaz muslin elbiseler, kışın koyu tayyörler içinde eldivenlerini,şapkalarını, takılarını takar, dantelli şemsiyelerini çevirerek nazlı güvercinler gibi gezinirlerdi caddede.Bir piyasa adabı vardı.Biz de iki dirhem bir çekirdek giyinir, şapkalarımızı, beyaz tozluklarımızı takar, kızlara bakar gibi değil de onların hatırlattığı bir şiire dalmış gibi geçerdik yanlarından.Bazen içlerinden biri çapkınca göz kırpıverir ya da tatlı tatlı gülümserdi.Ah, ondan sonrası hava kararıncaya kadar Heykel ile Tünel arasında volta üstüne volta...Hülyalar gırla...Şıkır mıkır piyasa...” (İstanbul Maviyken)