tatlidede
tatlidede

Acıyı Bal Eyle..

Acıyı Bal Eyle..

Sorunsuz bir yaşam mümkün değildir ve hayatın doğal akışına aykırıdır..

İnsanlığın kahir ekseriyeti yaşadıkları sorunlardan aşırı derecede şikayet etmekte oldukça dert edinmektedir..Bir dereceye kadar kabul edilebilir bir durumu hastalıklı bir yörüngeye soktukları için kısacık ömür bile çekilmez bir hal alır.. sorunları ve kaygıyı daha da katmerleştirir..

Neler mi olur?

Bütün hastalıkların kaynağı olan devasa bir stres doğurur ve iyi yönetilmeyen stres yaşamı katlanılmaz bir merhaleye taşır...

Kaliteli bir yaşamdan söz edilemez noktaya getirir..

Yaşam,bitmek tükenmek bilmeyen bir mücadele ortamına dönüşür..

Sebebi,varolan sıkıntıları hayatın bir gerçeği olarak değil de yok edilmesi gereken bir düşman olarak görmek ve bu sıkıntılardan ders çıkarmak yerine acıya boğulmaktır...

Oysa herşey zıttı ile anlam bulmuyor mu?

Acı ve mutluluk...Hasret ve vuslat..hastalık ve sağlık...

Birini kabul edip diğerini yadsımak olur mu?

Hastalık olmasaydı sağlık,hasret olmasaydı vuslat o kadar kıymetli olur muydu?

O halde ne yapmalı?

Acıdan gereken dersi alıp hüznü de tadında yaşamalı...

Hiç bir duygunun sonsuz olmadığını bilmeli..

Hayatın içerisinde sevinç kadar hüzün olduğunu/ve dahi olması gerektiğini bilmeli...

Yaşam denen mucizenin sadece gülmekten ibaret olmadığını,gözyaşının kederi hafiflettiğini bilmeli...

Gökkuşağının,güzelliğini fırtınaya borçlu olduğunu bilmeli...

Ne mi yapmalı?

Acıyı zehir değil bal eylemeli...

Editör: Aydın

Yorum Yaz