Ahmet Kırca kimdir? Ahmet Kırca kitapları ve sözleri
Yazar Ahmet Kırca hayatı araştırılıyor. Peki Ahmet Kırca kimdir? Ahmet Kırca aslen nerelidir? Ahmet Kırca ne zaman, nerede doğdu? Ahmet Kırca hayatta mı? İşte Ahmet Kırca hayatı...
Doğum Tarihi: 18 Şubat 1936
Doğum Yeri: Sivas
Ahmet Kırca kimdir?
18 Şubat 1936'da Suşehri'nde doğdu. İlkokulu Suşehri Cumhuriyet İlkokulu'nda bitirdi. Ortaokulu Şebinkarahisar, Tirebolu ve Sivas'ta; liseyi Sivas 4 Eylül ve Kastamonu Gazi Abdurrahman Paşa liselerinde okudu. 1957'de Kastamonu Gazi Abdurrahman Paşa Lisesi'nden mezun oldu. Millî Savunma Bakanlığı adına okuduğu Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi'ni 1961'de bitirerek Teğmen rütbesiyle Türk Silâhli Kuvvetleri'ne katıldı. Millî Savunma Bakanlığı, Genelkurmay Başkanlığı ve Kara Kuvvetleri Komutanlığı'na bağlı karargâh ve kuruluşlarda çeşitli görevlerde bulundu. Kuleli ve Işıklar Askerî Liselerinde öğretmenlik, Silâhlı Kuvvetler Dil Okulu'nda Farsça öğretmenliği yaptı. 1983 yılında kendi isteğiyle ve Albay rütbesiyle emekliye ayrıldı.
Ahmet Kırca Kitapları - Eserleri
- Ömer Hayyâm Rubâîleri
- Mevlana'nın İncileri
- Hüzün Damlacıkları
Ahmet Kırca Alıntıları - Sözleri
- Her haram şarap gibi sarhoş etseydi; Dünyada tek bir ayık bulamazdın. (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Ey gönül ! Bir gün olsun Hakk'a tapan olmadın, Kötü oldun,kötülük yaptın, pişman olmadın, Derviş, hoca oldun; sofu oldun; bilgin oldun, Hepsi oldun da gerçek Müslüman olmadın ! (Mevlana'nın İncileri)
- Sevgili, seninle ben pergel gibiyiz; İki başımız var, bir tek bedenimiz. Ne kadar dönersem döneyim çevrende: Er geç baş başa verecek değil miyiz? (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Niye geldik, niye gidiyoruz? Var mı bilen? (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Bir gün dedim ki akıllı üstadıma: Varlık-yokluk nedir,söyler misin bana? Dedi:Kimseye eziyet etme, yeter! Erdin demektir umduğun kurtuluşa. (Mevlana'nın İncileri)
- Bir sır vardır aşkta, bilinir de söylenmez. Mânâdır aşkın sıfatı, yoruma gelmez. Kimseden emir almayan bir erdir aşk, Âşık yok olandır, varlık nedir bilmez. (Mevlana'nın İncileri)
- Ey efendi ! Diyecek yok zenginliğine, Bağ, bahçe, dolap, değirmen ne varsa sende, Biz tevhit aleminin yanık erleriyiz, "La ilahe illallah"tan başka sır yok bizde. (Mevlana'nın İncileri)
- Ahmak olmak en iyisi, bugün pazarda Akla bir tutam pırasa bile vermezler. (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Girme şu insan alçaklarının hizmetine. (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Ne istersen o kapının sahibinden iste! Sen iste, karışma verip vermeyeceğine! Umutsuzluğa düşme dilediğin olmazsa! Gönlünü bağla o kapının kilidine! (Mevlana'nın İncileri)
- Ey kör! Bu yer, bu gök, bu yıldızlar boştur boş! Bırak onu bunu da gönlünü hoş tut hoş! Şu durmadan kurulup dağılan evrende Bir nefestir alacağın, o da boştur boş! (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Hiçbir yerde değilsin ama her yerde varsın. (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Gönül! Sen bu dünya bilmecesini çözemezsin, Çözenlerin işine de akıl erdiremezsin. (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Özüne dön ve kendine bir bak, göreceksin: Ben senim, sen de ben; sen kendini bende aramaktasın. (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
- Bir Sen'sin uyanık, hepsi uykuda. (Ömer Hayyâm Rubâîleri)
