Ayten Kaya Görgün kimdir? Ayten Kaya Görgün kitapları ve sözleri
Yazar Ayten Kaya Görgün hayatı araştırılıyor. Peki Ayten Kaya Görgün kimdir? Ayten Kaya Görgün aslen nerelidir? Ayten Kaya Görgün ne zaman, nerede doğdu? Ayten Kaya Görgün hayatta mı? İşte Ayten Kaya Görgün hayatı...
Yazar Ayten Kaya Görgün edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Ayten Kaya Görgün hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Ayten Kaya Görgün hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Ayten Kaya Görgün hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...
Doğum Tarihi: 1973
Doğum Yeri: Ankara
Ayten Kaya Görgün kimdir?
1973 Ankara doğumlu. Yazmaya mizah öyküleriyle başladı. İlk yazısı, 1997 yılında Pazartesi gazetesinde (Kadınlara Mahsus Gazete) yayımlandı. Öyküleri Sanat Eylemi, Üçüncü Öyküler, Aylak, Aykırı Sanat, Kül Öykü, Güney, Notos Öykü, Lacivert dergilerinde; mizah yazıları Leman, Öküz, Hayvan, Ördek dergilerinde yer aldı. Senaryo ve öyküleri çeşitli seçkilerde yayımlanmaya değer görülen Ayten Kaya Arıza Babaların Çatlak Kızları ile ilk kez roman alanında ürün veriyor.
Ayten Kaya Görgün Kitapları - Eserleri
- Arıza Babaların Çatlak Kızları
- Çatlak Kızlar Sağlam Kapıda
Ayten Kaya Görgün Alıntıları - Sözleri
- Onlar çabucak büyüyen çocuklardı, Zamandan hep alacaklı kaldılar...∞ (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- "Kimse bilmiyordu, yatağında ezbere akan hayatın içinde tik tak, tik tak yemlerini toplayan tavuk, kuluçkaya yatıp başka yataklarda açacaktı gözlerini..." (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- Komiklik yokluk ve yoksunluktan çıkardı. Bu topraklarda her ikisinden de fazlasıyla vardı. (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- Her şeyi göze alanlar , aysız bir gece vakti yalnız kabı kaçağı, tası tarağı, yatağı yorganı değil; ellerindeki nasırı, soludukları dağ konusunu, içlerindeki sesleri, dedelerinin anlattıkları göç hikâyelerini, yaşayıp biriktirdikleri ne varsa güçleri yettiğince yüklediler kamyona. Ama geride bıraktıkları daha çoktu. İnsan ne kadarını sırtlanıp nereye kadar sürükleyebilir ki çocukluk vatanını? (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- Unuttuğunu sandığı, bir zamanlar gülüp geçtiği, meğerse geçemediği canının çok yandığı, yılların iyilestiremediği yaraları bu gece tekrar kanadı. (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- Aah benim çocuklarım küçükken çok akıllı, usluydular, büyüdükçe, sokağa çıktıkça delirdiler. (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- Geldiğimizde otlar yemyeşildi, Ve kuzeydi Güneş, Kömür deposu boşaldı işte, Mamak’a sonbahar geldi. (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- Güneş altında tutsaklar, Geçen sonbahara bakıyorlar, Şirin mi şirin gecekondu evleri, Samsun asfaltında otomobiller, Ne güzeldir yollarda olmak şimdi… (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- "Ava de seri çı buhustek çı çar tıli." (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
- Anneleri sağır olan çocuklar, kocaları sağır olan kadınlar, tanrıları sağır olan erkekler ağlamazdı. (Arıza Babaların Çatlak Kızları)
