matesis
dedas

Abdullah Harmancı kimdir? Abdullah Harmancı kitapları ve sözleri

Türk Öğretim Üyesi, Yazar Abdullah Harmancı hayatı araştırılıyor. Peki Abdullah Harmancı kimdir? Abdullah Harmancı aslen nerelidir? Abdullah Harmancı ne zaman, nerede doğdu? Abdullah Harmancı hayatta mı? İşte Abdullah Harmancı hayatı...
  • 16.08.2022 16:00
Abdullah Harmancı kimdir? Abdullah Harmancı kitapları ve sözleri
Türk Öğretim Üyesi, Yazar Abdullah Harmancı edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Abdullah Harmancı hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Abdullah Harmancı hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Abdullah Harmancı hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1974

Doğum Yeri: Konya, Türkiye

Abdullah Harmancı kimdir?

1974 Konya doğumlu. Eğitimine 1980'de Kıbrıs'ta başladı. 1996'da Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi. Halen Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi'nde öğretim üyesi. İlk öyküsü 1995'te Dergahta çıktı. Öyküleri başta Dergah, Kırklar, Hece Öykü ve İtibar olmak üzere çeşitli edebiyat dergilerinde yayınlandı. 2007 yılında Yerlere Göklere adlı eseriyle Türkiye Yazarlar Birliği tarafından yılın hikayecisi seçildi.

Abdullah Harmancı Kitapları - Eserleri

  • Seni Ne İhtiyarlattı
  • Behçet Bey Neden Gülümsedi?
  • Melek Kayıtları
  • Yerlere Göklere
  • Ertesi Dünya
  • Aynalı Baba ile Râci
  • Baltan Taşa Değecek
  • Muhteris
  • Hışırtı Avcısı
  • Ötücü Kuşlar Festivali
  • Bilgenin Gölgesi
  • Yirmi Sekiz
  • Küçük Prens Hakem Olsun
  • Seni Ne İhtiyarlattı
  • Kışın Şarkısını Kim Söyleyecek
  • Kurmacanın Büyülü Sureti
  • Evliya'nın Sırları
  • Hışırtı Avcıları
  • Baltan Taşa Değecek
  • Yazının Yükü
  • Yirmi Sekiz

Abdullah Harmancı Alıntıları - Sözleri

  • Size kendinizi gösteren bir şeye rastladınız mı? (Behçet Bey Neden Gülümsedi?)
  • Güzel olanı fark etmek. Güzel olanı görmek ve buna hayret etmek yani şaşırmak. İşte bu hayretin insana verdiği bir değer varmış. İnsan bu basamağa yükselmeden tamamlanamazmış! (Aynalı Baba ile Râci)
  • "Yahu biraz susun da uyuyalım...Değil mi ama? Toplum bunu gerektirir." (Ötücü Kuşlar Festivali)
  • Hep ikilik birlik için, Bak iki göz bir görüyor... (Aynalı Baba ile Râci)
  • “Aynaya baktığında kendini gördü. Kendine baktığında yokluğunu. Yokluğundan bir boşluk doğdu. Boşluğa baktığında O’nu gördü. O’na baktığında yoksulluğunu.” (Melek Kayıtları)
  • Kula itaat için Allah’a isyan olmaz. (Yirmi Sekiz)
  • Kimseyi kırmak istemedim. Kimseyi incitmek istemedim. Olurladım. Onayladım. Gülümsedim. Sevdim. Mutlu olsunlar istedim. Ama daima yitirdim onları. (Seni Ne İhtiyarlattı)
  • Kibrin incecik kanatlarının kalbine dokunup geçtiği demlerde kalbinde bir ürperiş bulurdu. Allah korusun, derdi. Allah korurdu. (Melek Kayıtları)
  • Kendimden veya başkalarından veya içimden veya dışımdan kaçmak istediğimde bilmediğim sokaklarda yürürüm, yürürüm, yürürüm. (Baltan Taşa Değecek)
  • "Marifet incitmemekte değil , incinmemekte!" (Bilgenin Gölgesi)
  • Ruhum mu? Onunla baş başa kalmak mı? (Ertesi Dünya)
  • "bazı insanlar bazı insanlara bazı insanları hatırlatır hatırlayanlar üzgündür, hatırlatanlar habersiz hatırlananlar mı onlar uzak bir şehirde büyük ihtimalle hiçbir şey hatırlamamaktadırlar" (Muhteris)
  • Ben yağmurlu bir havada bilmediğim şehirlere doğru yolculuklara çıkayım. (Melek Kayıtları)
  • Öykücüyü besleyen kaynakların başında edebiyat dışı metinler gelmektedir. Tarih okumak, anı okumak, sosyoloji okumak, günceli takip etmek, felsefe okumak ve bu gündemleri edebiyata taşımak gerekir. Öykücü öykü okuya okuya belli bir anlatım ustalığına ulaşabilir. Ulaşmalıdır da. Peki ne anlatacaksın? Derdin ne? Problem olarak neyi gündeme getireceksin? (Kurmacanın Büyülü Sureti)
  • “ Hayatımda bir yıkılış, Bir doğruluşlarla. Bir ritm oluşturmuştum.” (Melek Kayıtları)
  • Babasının kokusu koltuğa sinmişti. Uzun uzun kokladı. "Baba" dedikleri şey, ne kadar güzel, ne kadar kudretli, ne kadar tatlı bir şeydi. (Kışın Şarkısını Kim Söyleyecek)
  • Bu kırgın duruş bir dua yerine geçsin diliyorum. (Yirmi Sekiz)
  • Anladım ki bu karanlık, sonunda şafak olan bir karanlık değil… (Ertesi Dünya)
  • “Kalbimizin mutluluğa tahammülü bir yere kadardır.” (Yerlere Göklere)
  • Yüzümü geri alabilsem, kızarıklığı ve karasıyla, saklanmış çizgileri, kapatılmış rengiyle sadece benim olan yüzümü... (Yirmi Sekiz)

Yorum Yaz