Adnan Veli kimdir? Adnan Veli kitapları ve sözleri

Türk Mizah Yazarı ve Gazeteci Adnan Veli hayatı araştırılıyor. Peki Adnan Veli kimdir? Adnan Veli aslen nerelidir? Adnan Veli ne zaman, nerede doğdu? Adnan Veli hayatta mı? İşte Adnan Veli hayatı... Adnan Veli yaşıyor mu? Adnan Veli ne zaman, nerede öldü?

Türk Mizah Yazarı ve Gazeteci Adnan Veli edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Adnan Veli hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Adnan Veli hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Adnan Veli hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Adnan Veli Kanık

Doğum Tarihi: 9 Aralık 1916

Doğum Yeri: Beykoz, İstanbul, Türkiye

Ölüm Tarihi: 6 Aralık 1972

Ölüm Yeri: İstanbul, Türkiye

Adnan Veli kimdir?

9 Aralık 1916'da İstanbul'un Beykoz ilçesinde dünyaya gelen Adnan Veli'nin babası İzmirli tüccar Fehmi Bey'in oğlu Mehmet Veli, annesi ise Beykozlu Hacı Ahmet Bey'in kızı Fatma Nigar Hanım'dır. Yazar, Garip Akımı'nın kurucusu olan şair Orhan Veli Kanık'ın kardeşidir. Ayrıca, Füruzan Yolyapan adında bir kız kardeşi de vardır.

Orta öğrenimini Galatasaray Lisesi'nde tamamlayan Adnan Veli mezuniyetinin ardından Hukuk Fakültesi'ne devam etti. Bir süre devlet memuru olarak çalıştı. Daha sonra ise Vatan gazetesi'nde muhabirlik yaptı. Ankara Cezaevi'nde hapis yatarken ise aynı gazetede Bir Hukukçu isimli makaleleri yayınlandı. Öyküler, radyo piyesleri, küçük fıkralar ve şakalar kaleme alan Kanık, toplumdaki alt ve üst tabaka insanların yaşamlarını karşılaştırdığı eserleriyle tanındı. Özellikle, mizahi öyküleri ile öne çıktı. 1952 yılında yayınlanan Mahpushane Çeşmesi isimli romanında tutuklu bulunduğu günlerdeki gözlemlerini kaleme aldı.

Adnan Veli ayrıca, 1952 yılında abisi Orhan Veli'nin vefatının ardından Orhan Veli İçin isimli bir kitap derledi. 1953 yılında Yeditepe Yayınları tarafından basılan bu kitapta şairin yaşamı, sanat anlayışı ve ölümünden sonra yapılan yorumlar ve yazılan makaleler yer alır.

Yazar, 6 Aralık 1972'de 56 yaşındayken vefat etti.

Adnan Veli Kitapları - Eserleri

• İstanbul Batakhaneleri
• Sosyete
• Uçan Daireler
• Mapusane Çeşmesi
• Orhan Veli İçin
• Mapusane Çeşmesi
• Seçim Konuşmaları

Adnan Veli Alıntıları - Sözleri

• Kendi kendilerine nasihatçı rolünü verenler kadar aptal insan tanımadım ben (İstanbul Batakhaneleri)
• Süleyman Bey, kadının göğsünü, omuzlarını, kollarını uzun uzun süzdükten sonra içini çekti: — Hanımefendi be!.. — Buyurun efendim. — Müsaade iderseniz size biraz gomplimen yapcem. — Buyurun efendim, yapın. — Pek zarifsiniz siz. Her zaman böyle misiniz, yoğsam bu ağşam hüsosi geyindiniz de, böyle gozel mi ol­dunuz? Kadın ister istemez güldü: — Aman Beyefendi iltifat ediyorsunuz. Ben güzel fi­lân değilim. — Orası bana ait. Bu entariyi nirde diktirdiniz? — Paris’te efendim, — Gaça çıktı? — Unuttum efendim. (Sosyete)
• "Karşıda, güneş altında uzanan bir başka kıyı ve masmavi bir deniz. Üzerinde süzüle süzüle uçuşan martılar. (Orhan Veli İçin)
• Orhan Veli, bence, bir kestane kabuğunun içinde kendi özünü saklamaktan zevk alan bir şairdir. Elinize diken batınca hemen hükmünüzü vermiyeceksiniz; onu ayıklıyacaksınız. (Orhan Veli İçin)
• İnsanın tepetaklak olması için, tek saniyelik bir tereddüt yetiyor. (İstanbul Batakhaneleri)
• Bir mahkum, özellikle yeni gelene niye içeri düştüğünü anlatır; suçsuz olduğuna inandırmaya çalışır. Eski mahkumlar da, hoşuna gitsin diye, o mahkumu "Haklısın" diye desteklerler. Aşka gelen mahkum, herkese çay ısmarlar. Sonra, konuşmalardan sıkılan biri, ters bir söz söyleyince, mahkum, çaycıya "Herkesin içtiği kendine" der. (Mapusane Çeşmesi)
• "Sen hayatta değilsin ki ölümü düşünesin" (Orhan Veli İçin)
• Akşamları geç yatar, sabahları erken kalkardı. Yürümekten hiç bıkmazdı. Bazan Beyoğlu'ndan Sarıyer'e kadar yürüyerek, ıslık çalarak gittiği olurdu. (Orhan Veli İçin)
• Kiminiz kuştur, uçar şairane; Kiminiz balıktır, pırıl pırıl; Kiminiz bulut, havalarda; Kiminiz çatanadır, kırdığı gibi bacayı, Şıp diye geçer köprünün altından; Kiminiz düdüktür, öter; Kiminiz dumandır, tüter; Ama hepiniz, hepiniz... Hepiniz geçim derdinde. Bir ben miyim keyif ehli, içinizde? Bakmayın, gün olur, ben de Bir şiir söylerim belki sizlere dair; Elime üç, beş kuruş geçer; Karnım doyar benimde. (Orhan Veli İçin)
• Bugünkü dünyada çoğunluğu fakir halk teşkil ediyor. Demek ki, edebiyat da onların edebiyatı olacaktır. (Orhan Veli İçin)
• Burası İstanbul. Burada altı ay yaşa. Sonradan cehenneme gitsen bile gam yeme (İstanbul Batakhaneleri)
• Ölünce kirlerimizden temizlenir, Ölünce biz de iyi adam oluruz. Şöhretmiş, kadınmış, para hırsı imiş, Hepsini unuturuz!.. (Orhan Veli İçin)
• Sözleri kendilerine izah edilmedikçe, anlamıyanlara ben şimdilik şiir okumamalarını tavsiye ederim. (Orhan Veli İçin)
• Bütün "terk edenler" kendi kalleşliklerine mazeret bulmak için öyle mantık hünerleri yapmışlardır ki, sözüm ona, o aşkın selameti uğruna başka çıkar yol kalmadığına, sonunda kendileri de inanmışlardır. (İstanbul Batakhaneleri)
• Bir kadınla bir erkeğin yan yana durup aynı noktaya bakmaları ne kadar tehlikelidir, bilmez misin sen? (İstanbul Batakhaneleri)
• Kötü şeyleri çoğu zaman güzel şeyler hazırlamıştır. (İstanbul Batakhaneleri)
• Gökyüzünü ben boyarım her sabah Uyanır bakarsınız ki mavi. (Orhan Veli İçin)
• Utanır gibi yapmayı-utanma nedir bilmedikleri için- utananlardan daha iyi beceriyorlardı. (İstanbul Batakhaneleri)
• Süleyman Bey epey efkârlanmıştı. Cebinden sigara pa­ketini çıkardı. Yanında oturan Şükran’a uzattı: — Hanımefendi, Camel cuvarası içionuz mu? — Ne cigarası? — Deve cuvarası. deve. — Kamel mi efendim? — Evet... — İçeyim efendim bir tane... (Sosyete)
• Vallahi efendim, bana kalırsa aşk, mektep çağlarında hoş olan, ama netice itibariyle boş olan acayip heyecanlar sil­silesidir. (Sosyete)