Ahmet Turan Köksal kimdir? Ahmet Turan Köksal kitapları ve sözleri
Türk Yazar-Mimar Ahmet Turan Köksal hayatı araştırılıyor. Peki Ahmet Turan Köksal kimdir? Ahmet Turan Köksal aslen nerelidir? Ahmet Turan Köksal ne zaman, nerede doğdu? Ahmet Turan Köksal hayatta mı? İşte Ahmet Turan Köksal hayatı...
Doğum Tarihi:
Doğum Yeri: İstanbul
Ahmet Turan Köksal kimdir?
Mimar çıkana kadar üniversiteden, kayda değer bir şey yaptığı yok. Sonra “Yarışmacı Mimar” olmayı kafaya takmış ki her kamu yapısının mimari yarışmayla projelendirilmesi için çaba sarf eder durur. İnternet Sizden Korksun ve Kim Korkar Internet’ten isimli iki kitap yazmış,
sonra da SketchUp kitabı... Gazetelerde 10-15 günde bir yazısı çıkar. Eşi dostu okur, o kadar. Sinema filmi, bazı dizi filmler, saat, kitap, defter
ve kalem sever. Tabii güzel yazı da… Şu anda Doçentin yardımcısı Doktor. Ha bir de Mimarlık ve Tasarım Fakültesi’nde dekan yardımcısı. Asıl kimsenin itiraz etmeyeceği bir özelliği var. Ders vermeyi çok sever, öğrencilerle olmayı onlara mimariyi sevdirmeyi, mimarlıktan konuşmayı tercih eder devamlı. Bir de ne varsa artık şu İstanbul’da hep İstanbul konuşur sağda solda… Güzeller güzeli iki kızı ve eşiyle hâlâ 52 yıllık bir apartmanda
Fenerbahçe’de Kalamış Koyu’nda yaşar. Her şeyi bilmekle mükellef zannediyor kendisini ama aslında gerçekten tam olarak bildiği tek şey, hiçbir şeyi tam olarak bilemediği. Şükür ki şükür.
Ahmet Turan Köksal Kitapları - Eserleri
- Tuhafiyedeki Hafiye
- Ustura
- Camtaşı
- SketchUp
Ahmet Turan Köksal Alıntıları - Sözleri
- Hem o eve gidince bir şeyler eksiliyor zaten benden, buradan uzaklaşınca kaybediyorum kendimi. (Tuhafiyedeki Hafiye)
- İyi ki kitaplar var... (Ustura)
- Hiç sevrnedim bu lafı. "Keşke görseydi," çok üstten bir bakış. (Tuhafiyedeki Hafiye)
- Kitap okumasam üç dört gün, eksiklik hissederim (Ustura)
- - " (…) Bilgili birinin mutsuzluğuyla, endişesiyle, cahil birinin bilmediğinden, dertlere umarsız kalan hâlini karşılaştıramayacak kadar etraftan bîhaber olmanız gerekir ki, cahil olasınız..." (Tuhafiyedeki Hafiye)
- Önemli bir şey bulursam, o anda bir yerlere yazıp çizemediğimden unuturum korkusu sardı bünyeyi. (Ustura)
- Ultra pasif ve üretkenlik namına eksilerde gezen ben, onun bu kadar aktif olmasına ayrıca sinir olurdum, ama pek tepki göstermezdim. (Tuhafiyedeki Hafiye)
- Öyle ki sanki küçükken havale geçirdiğinden ya da beşikten düştüğünden zeka geriliği yaşayan, ancak bayramda seyranda hatırlanacak, iddiasız uzak akraba gibi görülüyordum. (Tuhafiyedeki Hafiye)
- Tarafların okumuş olması daha kolay anlaşacaklarını göstermiyor. (Ustura)
- Herkes bilir, ben aslında pısırık bir adamım. Bırakın ülkeyi satmayı, şu hayatta annem ve babam dışında kimseyi üzmüşlüğüm yoktur. (Tuhafiyedeki Hafiye)
- Amaçsız ve yaşamak için yaşayan şehirli adamlar vardır ya hani işte, kıt kanaat geçinirler, emekliler, yaşlılar.İşte onlar gibiyim işte, tek derdim kombiyi ne kadar kısmam gerektiği. Hiç kimseye faydam da yok zararımda (Tuhafiyedeki Hafiye)
- Çok iddalı olacak ama benim yaşadıklarımı aklınızda tutmanız bile olası değil, hem de en bilinçli halinizle. (Ustura)
- Saklanacak, ismimi ve suretini unutturmaya çalışarak kendimi kendimden koruyorum biraz da. (Tuhafiyedeki Hafiye)
- Cehalet mutluluktur diyorlar ya bence tamamen yanliş .Cehalet mutlu olmanizi engelleyecek endişeler konusunda tümüýle bilgisiz olmaniz durumunda bilmeden mutlu olmanizi sağlar en fazla.Tavşan havuca sonsuza kadar ulaşamaz.Tavşani hareketli kilan da havuca uzanma umududur.Hele hele cehalet,sadece yaşamak dişinda bir amaci olmayan birine hiçbir havuç sunmaz . En fazla havuçtan bihaber olmayi sağlar,o kadar. (Tuhafiyedeki Hafiye)
- "Bari bu konuda bilgi saçmayayım ortalığa," demezdi. Ona göre dünyanın en zor işi, bildiğin bir konuda hiçbir şey bilmediğini karşı tarafa kabul ettirip susmakmış. (Tuhafiyedeki Hafiye)
- İki dünya bir rüya. (Ustura)
