Burak Parmaksız kimdir? Burak Parmaksız kitapları ve sözleri
Yazar Burak Parmaksız hayatı araştırılıyor. Peki Burak Parmaksız kimdir? Burak Parmaksız aslen nerelidir? Burak Parmaksız ne zaman, nerede doğdu? Burak Parmaksız hayatta mı? İşte Burak Parmaksız hayatı...
Doğum Tarihi:
Doğum Yeri: Sakarya
Burak Parmaksız kimdir?
Burak Parmaksız Sakarya'da doğdu. 1999 depreminin ardından ailesiyle birlikte Samsun'a taşındı. Yaklaşık üç yıl kadar orada kaldıktan sonra tekrar Sakarya'ya döndü. Ortaöğretim ve lise eğitimini burada tamamladı. Üniversite sınavına üçüncü girişinde Maltepe Üniversitesi Uçak Teknolojisi Bölümü’nü kazanarak İstanbul'a yerleşti. Fakat hiçbir şey planladığı gibi gitmedi. Bölümü ile arası iyi olmadığı için ikinci senenin yarısında üniversiteden ayrıldı. Bir süre kurumsal şirketlerin dijital pazarlama departmanlarında çalıştı. Reklamcılıkla ilgilendi. Ardından yazı ile tanıştı ve hayatı bütünüyle değişti. Kendini sadece edebiyata verdi. Psikolojik hastalıklara yakalandı. Bu sırada Hayalperest'i yazdı. Kitap, okur tarafından büyük bir ilgi gördü. Çeşitli dergilerde yazmaya başladı. Yazar şu an hayatına doğduğu şehirde, okuyarak ve yazarak devam etmektedir.
Burak Parmaksız Kitapları - Eserleri
- Boşlukta Uyanmak
- Bunaltı
- Hayalperest
- Sensiz İstanbul
Burak Parmaksız Alıntıları - Sözleri
- "Evrende olan bazı şeylerin insan mantığında bir açıklaması yoktur. Ne insanda, ne dinde, ne bilimde. Yalnızca olur. O kadar. Bu da Tanrı'nın varlığının en açık göstergesidir." (Boşlukta Uyanmak)
- Tek iyi olmayan ise insanın kaybettiği masumiyetidir.Bir daha asla geri gelmez. (Hayalperest)
- Melek olarak doğ, şeytana dönüşmüş bir şekilde öl. İnsanoğlunun gerçek evrimi! (Boşlukta Uyanmak)
- Çok acı çekenler güzel gülümserdi. (Bunaltı)
- Sırf gitti/n diye hayata küsecek kadar aciz değilim. Hayat devam ediyor, en önemlisi elektrikler hala var yani ben bir problem göremiyorum ortada ve görebilme ihtimalim de yok. (Sensiz İstanbul)
- uyku, uykusuzluk... iki bilinmezlik... iki pasif katil... iki azılı düşman... iki yaramaz çocuk... (Boşlukta Uyanmak)
- Renksiz fotoğraflarda insanlar her zaman daha olgun görünürlerdi. (Bunaltı)
- Sustuğum zamanlarda, aklımı ve hatta canımı bile kaybedecekmişim gibi hissediyorum. (Boşlukta Uyanmak)
- Neden mi yazıyorum? Beni deli sanmasınlar diye, çünkü kaleme anlatamazsam derdimi duvarlara anlatacağım. benim için endişelenecek insanlar var, onları üzmek istemem. (Sensiz İstanbul)
- Gittikçe ağırlaşıyor hiçlik duygusu... (Boşlukta Uyanmak)
- Bütün işlerimi geceye bırakıyorum.İnsan olarak dünyaya gelmesem kesinlikle yarasa olurmuşum. (Hayalperest)
- Unutkanlık nasıl birşey merak ediyorum. Ya da kafamdakileri silmek. (Bunaltı)
- "Hayır diyerek"eğer alışırsan bir zaman sonra etrafında kimse kalmıyor, deneyebilirsin.İnsanların birbirlerinden hep bir beklentisi var.Dostluklar buna dayalı olmuş,hatta bazı ilişkiler bile... (Hayalperest)
- Dünya üzerindeki anlaşılması en güç olan varlık tartışmasız insandır. (Bunaltı)
- Konuşuyordum. Boşluğa... O boşluk bana kimsenin yapmadığını yapıyor, söylediklerimi dikkatle dinliyordu. (Boşlukta Uyanmak)
- Benim en büyük çılgınlığım kitaplar oldu. (Hayalperest)
- Duvara konuşmak, insana konuşmaktan iyiydi. (Boşlukta Uyanmak)
- Masum kalabilmek, katil olmadan yaşayabilmek bu dünyadaki en zor zanaat! (Boşlukta Uyanmak)
- İnsanlar her şeyi uzakta arıyor. Aslında olay kafada başlayıp yine kafada son buluyor. (Hayalperest)
- Bazıları pişman olacağı şeyler yapmayı çok seviyor.Evet,gerçekten seviyor.Baska türlü açıklaması olamaz. (Hayalperest)
