Demir Özlü kimdir? Demir Özlü kitapları ve sözleri

Öykü ve Roman Yazarı Demir Özlü hayatı araştırılıyor. Peki Demir Özlü kimdir? Demir Özlü aslen nerelidir? Demir Özlü ne zaman, nerede doğdu? Demir Özlü hayatta mı? İşte Demir Özlü hayatı...

Öykü ve Roman Yazarı Demir Özlü edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Demir Özlü hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Demir Özlü hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Demir Özlü hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 9 Eylül 1935

Doğum Yeri: Vefa, Fatih, İstanbul, Türkiye

Demir Özlü kimdir?

Demir Özlü (d. 9 Eylül 1935, Vefa, Fatih), öykü ve roman yazarı Tezer Özlü'nün ağabeyidir.

Ödemiş İstiklâl İlkokulu, Ödemiş Ortaokulu, İstanbul Kabataş Erkek Lisesi'nde (1953) okudu. İlk şiiri Kabataş Lisesi öğrencilerinin çıkardığı Dönüm Dergisi ve daha sonra Türk Dili dergisinde yayınlandı. 1959 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. 1961-1962 arası Paris'te Sorbonne Üniversitesi'nde Felsefe okuduktan sonra Türkiye'ye dönerek İstanbul Üniversitesi Hukuk Felsefesi ve Metodoloji Kürsüsü'nde 4 yıl asistanlık yaptı. Siyasal eylemleri nedeniyle işine son verilince avukatlık yapmaya başladı. 1969'da "Sakıncalı" olarak askere gitti ve yedeksubaylık hakkı elinden alınarak Muş'ta çavuş olarak askerlik görevini tamamladı.1971'deki askeri müdahaleden sonra bir süre tutuklu kaldı. 1979'da Stokholm'e yerleşti. 12 Eylül 1980 darbesinden sonra vatandaşlıktan çıkarıldı. Türkiye'ye 1989'da dönebildi. Bu tarihten beri Stokholm ve İstanbul'da yaşıyor. İlk şiiri Kabataş Lisesi öğrencilerinin çıkardığı Dönüm, daha sonra Türk Dili dergisinde yayınlandı. Öykü, deneme, eleştiri ve çevirileri Mavi, A, Pazar Postası, Yeni Ufuklar, Soyut, Somut, Yeni Edebiyat, Gösteri ve Adam Öykü dergilerinde yayınlandı. 1980'den sonra roman, anlatı, anı ve gezi kitaplarına ağırlık verdi.

Demir Özlü Kitapları - Eserleri

• İşte Senin Hayatın
• Bir Beyoğlu Düşü
• Bir Küçükburjuvanın Gençlik Yılları -
• Bir Beyoğlu Düşü - Berlin'de Sanrı - Kanallar
• Önünde Boş Bir Uzam
• Güvercinler ve Matmazeller-Düş Öykü

• Tatlı Bir Eylül
• İthaka'ya Yolculuk
• Bunaltı
• Bir Yaz Mevsimi Romansı
• Borges'in Kaplanları
• Paris Günleri
• Berlin'de Sanrı

• Bir Uzun Sonbahar
• Kendi Evine Varamamak
• Dalgalar
• Berlin Güncesi 1989 İlkbaharı
• Kanal Kentlerinde
• Geçen Yaz Kentte Kızlar
• Stockholm Öyküleri

• Kanallar
• İstanbul Büyüsü
• Aşk ve Poster
• Ne Mutlu, Ulysses Gibi...
• Balkur'da Akşam Yemeği
• Sürgün Küçük Bulutlar
• Amerika 1954

• Sürgünde On Yıl
• Soluma
• Öteki Günler Gibi Bir Gün
• Paris Güncesi
• Samuel Beckett'in Terzisi
• Şapka, Deniz Kıyısı ve Yüz

Demir Özlü Alıntıları - Sözleri

• Yaşadığımız dünyada aşka yer var mıydı ki? (Önünde Boş Bir Uzam)
• "Ne kadar derin olursa olsun, usul usul kazacaksın toprağı, açacaksın yürüyeceğin yolu. Çünkü tek bir kişi de olsan çoğunluksun sen." (Öteki Günler Gibi Bir Gün)
• İnsan yurdundan ayrı düştükten sonra, daha önce de birkaç kez söylediğim gibi, her şey bir yarı gerçektir artık onun için. (İthaka'ya Yolculuk)
• Kentini yitirmiş bir insan için, artık mutlu olabileceği bir yer yoktur yeryüzünde. Kim bilir, belki o, artık, bir daha ele geçirmemek üzere yitirmiştir kendisini de. (İthaka'ya Yolculuk)
• “insan eğreti dokunuşlarla yaşadığı, kendine büsbütün yabancı bir ülkede kendi varlığını nasıl bulabilir? o güne kadar görmediği bir sokağa rastlamaktan mutluluk duysa da. düşlerimde kendi evimi arıyorum. kendi evime varmak amacım. o ev artık yokluğa karışmış olsa da.” (Kendi Evine Varamamak)
• Beni içten içe çok sevdiğini sanıyorum. Onun için de -belki- çekici yanları olan bir ilişkiydi ilişkimiz. Ben de bütün bütüne aşığım ona. Onu bırakıyorum ama sonra yakın ya da uzak bir gün onsuz yapamayacağımı anlarsam nerede bulabileceğim onu? Acıyla kıvranacağım. Her şeyimi yitirmiş gibi olacağım. Aşkın içindeyim çünkü. Çıkılamaz aşkın içinde. Bilinçli yaşamı aşar o. Bilmiyor muyum bunu? (Güvercinler ve Matmazeller-Düş Öykü)

• ''Yalnızsınız bu kentte.Ne olursa olsun,karınız da olsa,çocuğunuz da olsa yalnızsınız.Geceler,kışın çok karanlık oluyor ve çok koyu bir karanlık bastırıyor.Güneş çok uzaklara çekilmiş çünkü.'' (Sürgün Küçük Bulutlar)
• Düşler dalga dalga geliyor şimdi, denizin dalgaları gibi, sakin bir denizin, unutuşun, yarı uykunun dalgaları bunlar. (Öteki Günler Gibi Bir Gün)
• Sabahleyin Ferid Edgü ve Ataman Dalaman telefon etti. (Berlin Güncesi 1989 İlkbaharı)
• Böyleydi bu ülkede yaşam. Rastlantılara bağlıydı. (İşte Senin Hayatın)
• "Oturduğumuz tahta ev yok anne" dedi. "Ama yandaki tahta evi kapısından tanıdım. O büyük ev aynen duruyor. Karşıdaki hamam da." Annesi dalgın bir gülümseme ile : "Burdur" dedi. "Demek Burdur' a gittin." (Dalgalar)
• Felsefesiziikten ötürü baş döndürücü bir kimlik bunalımı içerisindeyiz. Ne liberali gerçekten liberal olan, ne sosyal de­mokratı gerçekten sosyal demokrat olan bir maketler toplu­munda yaşıyoruz sanki. (Borges'in Kaplanları)
• Yalnızlığım içinde, bütün kazandığımı sandığım bilgiye ve değere karşılık, bir hiç sayıyordum kendimi. İçimdeki o uzayıp duran boşluğu, sokaklarla, insanlarla, dışımda olan varlıklarla dolduracaktım. (Bunaltı)

• Zengin çocuklarında bulunan bir özellikle seni kiskirtiyordu (Bir Küçükburjuvanın Gençlik Yılları -)
• Güneş çıkma girişiminde bulunduysa da çıkamadı. (Berlin Güncesi 1989 İlkbaharı)
• "Sanki bir sanrı başlıyordu, içimden gelen gizli bir çağrı belirsiz, çalkantılı, kavranmaz bir istek yokluğa götürüyordu beni." (Kendi Evine Varamamak)
• Yaşamımın bütün dönemlerinde beni durduran bir yetkili karşıma çıkmadı dersem, yalan söylemiş olurum. (Kendi Evine Varamamak)
• "Napar bu kız?" diye sordum. "Hiçbir şey yapmaz. Sıkılır" dedi. (Bir Uzun Sonbahar)
• Bir an önce bu gemi kalksa da kur­tulsam bu bataklıktan. (Paris Güncesi)
• Artık hiçbir şey avutamaz beni, kendimi kandırabileceğim bir şey yok. (Kanallar)