Wolfgang Schivelbusch kimdir? Wolfgang Schivelbusch kitapları ve sözleri
Alman Bilim Adamı, Tarihçi, Gazeteci, Yazar Wolfgang Schivelbusch hayatı araştırılıyor. Peki Wolfgang Schivelbusch kimdir? Wolfgang Schivelbusch aslen nerelidir? Wolfgang Schivelbusch ne zaman, nerede doğdu? Wolfgang Schivelbusch hayatta mı? İşte Wolfgang Schivelbusch hayatı...
Alman Bilim Adamı, Tarihçi, Gazeteci, Yazar Wolfgang Schivelbusch edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Wolfgang Schivelbusch hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Wolfgang Schivelbusch hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Wolfgang Schivelbusch hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...
Doğum Tarihi: 26 Kasım 1941
Doğum Yeri: Berlin, Almanya
Wolfgang Schivelbusch kimdir?
1941’de Berlin’de doğdu. Frankfurt Üniversitesi’nde edebiyat bilimi, sosyoloji ve felsefe öğrenimi gördü. Zihniyet ve kültür tarihi araştırmalarıyla tanındı, eserleri birçok dile çevrildi. 2003’te Berlin Sanatlar Akademisi’nin Heinrich Mann Ödülü’ne, 2005’te Aby Warbung Vakfı Bilim Ödülü’ne layık görüldü. Türkçede daha önce Keyif Verici Maddelerin Tarihi (çev. Zehra Aksu Yılmazer, Dost Kitabevi, Genesis Kitap) adlı eseri yayımlandı. Uzak Akrabalar (2014) İletişim Yayınları tarafından yayımlandı.
Wolfgang Schivelbusch Kitapları - Eserleri
- Keyif Verici Maddelerin Tarihi
- Uzak Akrabalar
Wolfgang Schivelbusch Alıntıları - Sözleri
- İspirtolu içki kötü şöhretinden, Sanayi Devrimi'nin bu ilk vahşi döneminde yediği damgadan bir daha kurtulamaz. Artık kötü alkoldür ispirtolu içki. Onun karşısına, iyi alkollü içki olarak bira konur: Bira altın çağı temsil ediyordur. Hogarth'ın gravürlerinde olduğu gibi, mutluluk, hoşnutluk, sağlığın güvencesi olarak görülür. Biranın dünyası makuldür. İspirtolu içki ise dünyayı zıvanadan çıkarır. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- Avrupa sömürgeciliği için afyon ticareti bir taşla iki kuş vurmaktır: Afyon hem müthiş karlı bir iştir hem de satıldığı halkları uyuşturur. Afyon hayallerine dalan bir halk, bırakın ayaklanmayı, sömürgecilik karşıtı düşüncelere de kapılmaz. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- 19. yüzyıla kadar geçerliliğini inatla koruyan eski bir görüşe göre çikolata afrodizyaktır. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- 1700'lerde İngiltere Avrupa'nın en büyük kahve tüketicilerinden biridir. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- İçki içmek eskiden beri şu anlama gelir: topluluk oluşturmak. Eski içme ritüelleri, birlikte içki içenler arasındaki bağların gözler önüne serildiği gösterilerdir. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- Patates evlere girinceye kadar Orta ve Kuzey Avrupa'daki halkın başlıca gıda maddesi ekmek ve biradır. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- Eski şeyler, yerine yeni bir şey konulamadığı sürece değiştirilemezler. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- Armağan vermenin bu ilk anlamı bugün de hala kısmen görülür. Armağan eden, ısmarlayan, davet eden daha üstün, daha güçlü olandır. Armağanı alan kişi parasını ödemeden bir değere sahip olma avantajını elde etmişse de, bu avantajın bedelini edilgen, alan kişi durumuna düşerek öder. Toplumumuzda güçsüzlüğü ve edilgenliği temsil eden kadın ve çocuklara işte bu yüzden daha çok armağan verilir. Bir armağana armağanla, davete davetle karşılık vermek adetinde, verilen her armağanla aslında karşıdaki kişinin özerkliğine bir saldırıda bulunulduğunun anısı yatar. Görünüşte güzel olan her şeyin yaldızını dökmekte usta olan Nietzsche minnettarlığın bir tür intikam olduğunu söylerken bunu kasteder: Birinden bir iyilik gördüğünde ya da bir armağan aldığında teşekkür eden kişi, manevi bir karşılık, bir armağan vermiş olur; armağanın insanın varoluşuna bulunduğu saldırıyı nötralize etmek ya da intikamını almak için bulunan bir formüldür bu. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- Bir masalda en küçük kızın babasına duyduğu sevgiyi tuz sevgisiyle kıyaslaması bize ne kadar garip gelir: "İçinde tuz yoksa, en iyi yemek bile lezzetli değildir, o yüzden ben babamı tuz kadar severim." (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
- Ortaçağ'da baharatların simgesel anlamıyla fizyolojik tadı iç içedir. Toplumsal ilişkiler, iktidar ilişkileri, zenginlik, prestij ve her tür fantezi "tadılır". Tat, toplumsal ve kültürel bir zevke dönüşür. (Keyif Verici Maddelerin Tarihi)
