Yevgeni İvanoviç Zamyatin kimdir? Yevgeni İvanoviç Zamyatin kitapları ve sözleri
Rus Yazar Yevgeni İvanoviç Zamyatin hayatı araştırılıyor. Peki Yevgeni İvanoviç Zamyatin kimdir? Yevgeni İvanoviç Zamyatin aslen nerelidir? Yevgeni İvanoviç Zamyatin ne zaman, nerede doğdu? Yevgeni İvanoviç Zamyatin hayatta mı? İşte Yevgeni İvanoviç Zamyatin hayatı... Yevgeni İvanoviç Zamyatin yaşıyor mu? Yevgeni İvanoviç Zamyatin ne zaman, nerede öldü?
Tam / Gerçek Adı: Yevgeniy İvanoviç Zamyetin
Doğum Tarihi: 1 Şubat 1884
Doğum Yeri: Rusya
Ölüm Tarihi: 10 Mart 1937
Ölüm Yeri: Paris, Fransa
Yevgeni İvanoviç Zamyatin kimdir?
Yevgeniy İvanoviç Zamyatin (Rusça: Евгений Иванович Замятин) (1884 - 1937), Rus yazar. Distopik bir geleceği konu alan "Biz" (Rusça: Мы) isimli romanıyla ünlenmiştir.
Hayatı
1 Şubat 1884 Tambov Vilayeti'nin Lebedyan ilçesinde bir rahibin oğlu olarak doğdu. 1902'de takdirname ile bitirdiği Voronej Lisesi'nin ardından 1908 yılında Petersburg (Leningrad) Gemi Mühendisliği Enstitüsü'nden mezun oldu. Öğrencilik yıllarında, birinci Rus devrimi zamanlarında devrim hareketlerinde yer aldı. 1906 - 1911 yılları arasında kanun kaçağı olarak yaşadı. Potemkin isyanı olduğu sıralarda Odessa’da bulundu.
İlk Hikayesi “Yalnız” 1908 yılında Eğitim dergisinde yayınlandı. İlk büyük edebi başarısını 1911 yılında yayınlanan “Uyezdnoye” (Gezisel, gezi hikâyeleri) ile kazandı. 1914 yılında yayınlanan savaş karşıtı hikâyesi “Na Kuliçkah” (Çok Uzaklarda) nedeniyle kovuşturmaya uğradı, tutuklandı ve yargılandı, eserin basıldığı derginin ilgili sayısı toplatıldı. Bu iki eser de dönemdaşı ünlü Rus yazar Maksim Gorki’den de iltifatlar almıştır.
1916-1917 yıllarında İngiltere’de Rus buz kırıcı gemilerinde çalışırken izlenim sahibi olduğu İngiliz hayatı hakkında “Ostrovityane – Adalılar” adlı eseri yayınlandı. 1917 sonbaharında Rusya’ya döndü. Maksim Gorki tarafından davet edildiği Dünya Edebiyatı Topluluğu’nda, İngiliz ve Amerikan edebiyatından sorumlu yayın kurulu üyesi olarak görev aldı. Aynı yıllarda esas mesleğinde de başarılı çalışmalarda bulundu Ermak, Krasin gibi buz kırıcı gemilerinin ve diğer muhtelif gemi yapım işlerinde görev aldı.
1920'lerde “Serapionlar Kardeşliği” yazın topluluğunun üyesi oldu. “Mağara”, “Rus” ve “En Önemli Hakkında” bu dönem eserlerindendir. Aynı yıllarda “Bit” ve “Atilla” piyeslerini yazdı. 1920 yılında en çok ses getiren ve batı edebiyatında ilk ütopya karşıtı roman olarak nitelendirilen Biz adlı romanını yazdı. Roman ilk olarak 1924 yılında İngiltere’de yayınlandı. 1929 yılı sonrasında, 1988’de “Biz” kendi dilinde yayımlanana kadar Zamyatin’in eserleri Sovyetler birliğinde hiç yayımlanmadı. George Orwell’in ünlü eseri 1984’ü yazarken “Biz” den etkilendiği yorumları yapılmıştır.
1931 yılında kendi isteği üzerine Stalin tarafından verilen Sovyetler Birliği dışına çıkış izni ile Paris’e yerleşti. Ölümüne kadar bir göçmen olarak Sovyet vatandaşlığından çıkmadan orada yaşadı. Zamyatin ağır bir hastalık geçirerek 1937 yılında Paris’te öldü. Son eseri “Tanrı’nın Sopası” ölümünden sonra 1938 yılında yayınlanmıştır.
Eserleri
Romanları
Biz (roman) (1920), Versus Kitap, Haziran 2009, Çev. Algan Sezgintüredi
Kısa öyküleri ve hikayeleri
Yerel Hikayeler (1912)
Uzaklarda (1913)
Alatır (1914)
Adalılar (1917)
İnsan Avcısı (1918)
Kuzey (1918)
Nisan (1912)
Yolsuz (1913)
Üç Gün (1913)
Afrika (1916
Resimler (1916)
Bilim Şehidi (1916)
Göz (1917)
Kadastro Memuru (1918)
İşaret (1918)
Günahkarların Kefili (1918)
Ejder (1918)
X (1919)
Yerazm’ın Nasıl İyileştirildiği Hakkında (1920)
Çocukça (1920)
Mamay (1920)
Mağara (1921)
Söz Çurigin’e Veriliyor (1922)
Yamyamlar. Tanrı’nın Kilisesi. (1922)
Rus (1923)
En Önemli Hakkında (1923)
Yola (1928)
Taşkın (1929)
Tanrının Sopası (1935)
Diğer eserleri
Herbert Wells (1922)
Moskova - Peterburg (1933)
Yevgeni İvanoviç Zamyatin Kitapları - Eserleri
- Biz
- Üç Gün
- Elektrik
- Dünyanın Bir Ucunda
- Taşkın
- Sabaha Karşı Toprak Şifa Bulacak
- Ejderha
- Mağara
- We
- Tanrı'nın Kırbacı
- Biz Diğerleri
- Kuzey
- Zamyetin Kadın
Yevgeni İvanoviç Zamyatin Alıntıları - Sözleri
- Güneş artık sarmıyor. Gözler parlarken güneş neye yarar ki? Gece. (Elektrik)
- A leaf torn off a tree by a sudden blast of wind obediently falls downward, but on the way it whirls, catches at every familiar branch, fork, knot. (We)
- Her zamanki gibi dünyanın düzeni sürüyor gidiyordu ve yaşamak gerekiyordu. (Taşkın)
- Siz burada duruyorsunuz hiçbir şeyden haberiniz yok, ama neler oluyor neler.. (Üç Gün)
- "Yaşamdaki en güzel şey sanrıdır,en güzel sanrı da aşktır." (Sabaha Karşı Toprak Şifa Bulacak)
- Erkekler roman gibidir: sondan bir önceki sayfada bile hangi noktaya varacakları, ne yapacakları asla bilinmez. Eh, başka türlü de okumaya değmezdi zaten. (Biz Diğerleri)
- ...herkesin aklını kaçırması gerek, en kısa zamanda herkesin delirmesi lazım! (Biz)
- İnsanın kendi öz devletinin tarihini gerçek anlamda algılaması,garip gelse de tarih derslerinde değil edebiyat derslerinde gerçekleşir. (Sabaha Karşı Toprak Şifa Bulacak)
- Çiçek açmak bir hastalık değil midir? Filiz yarılarak açıldığında canı yanmaz mı? (Biz)
- İnsanlar,ne önemi var onların? (Elektrik)
- Sarhoş gözyaşları süzüldü, bir sarhoşunkinden daha acı gözyaşları olabilir mi? (Dünyanın Bir Ucunda)
- Bu mavi göğü seviyorum; hepimizin yalnızca bu kusursuz ve tertemiz göğü sevdiğini söylersem, yanılmamış olacağımdan eminim. (Biz Diğerleri)
- "Gece oldu diye öyle memnunum ki..." "Neden memnunsunuz, gece oldu diye?" Tihmen ayık olsaydı, gayet kibar bir şekilde söyleyebilirdi en önemli şeyi: "Çünkü gece bütün farklılıkları gizler." Ama şövalye Tihmen dedi ki: "Çünkü geceleyin gün ışığının gizlediği güzellikler ortaya çıkıyor." (Dünyanın Bir Ucunda)
- En büyük acı olay anında hissettiğin değil, olayın üzerinden bir zaman geçtikten sonra, yapacağın hiçbir şey kalmadığında hissettiğindir. (Mağara)
- ''Acımasız mı?'' diye güldü. ''Çocuklara doğruyu söylemek acımasızcadır. Eğer beni Tanrı'nın merhametine inandıran bir şey varsa, o da Tanrı'nın bahşettiği yalandır,özellikle yalandır..'' (Sabaha Karşı Toprak Şifa Bulacak)
- İnsan tıpkı bir roman gibidir, son sayfasına kadar nasıl biteceğini bilmiyorsun. Diğer bir deyişle okumaya değer mi, değmez mi?... (Biz)
- Tihmen'in bir hastalığı vardı, düşünüyordu. (Dünyanın Bir Ucunda)
- "Children are the only courageous philosophers. And courageous philosophers are invariably children. One ought always to ask like children, 'what further'?" (We)
- 'Evet gerçekte Wilde da çirkindi, ama çirkin şeylere işaret etmişti ve herkes bunun güzel olduğuna inanmıştı. Bu nedenledir ki, altı çizilen çirkinlik ve altı çizilen eksiklik bir armoni vermelidir. Güzellik armonidedir, stildedir, varsın bu biçimsizliğin armonisi olsun (ya da güzelliğin,kusurun armonisi) ya da faziletin.' (Sabaha Karşı Toprak Şifa Bulacak)
- Bu gecede dün gece ki gibi uyuşuk ve sakin, kimse yok. (Üç Gün)
