Boşluk günaha davetiyedir...

Boşluk, günaha davetiyedir...

 

Günah boşluktan doğar...

 

Bir insan eli ayağı tuttu mu,zihinsel sağlık yerinde oldu mu, hiçbirşey yapmadan durmak dinen caiz değil,insanı yönden kabul edilebilir değil...Hiçbir gerekçe,sağlık hariç,durmak için ,mazeret değil...

Kosturmadan,gayret etmeden,harekete geçmeden ömür tüketmek insana özgü değildir...

İnsanın bu hayat yolculuğunda geçinebilmek,kendisinin ve ailesinin hayatını idame ettirebilmek için koşuşturması icab eder.. 

Bir kimse en son raddeye kadar,kendi çapında, yaş, bedeni ve zihni 

durumuna göre, didinmeli,durmamalı,

işlemeli...Paslanmamak için...

Kaliteli yaşamak için ve yaş aldıkça düşmemek için..

Kitap okumalı bir insan,hiçbirsey yapacak gücü yoksa...

Zihni,okuyarak canlı ve taze tutmalı...

Boşluktan günah doğar...

Çünkü ömrünü hiçbirşey yapmadan geçiren insan dedikodu yapar..

Gıybet eder..

Haset dolar...

Kin tutar..

Kuyu kazar...

Beddua eder...

Boşluktan maraz doğar...

Kavga,gürültü çıkar...

Mucizevi bedene ihanettir hareketsizlik...

Boşluk maddi manevi yokluğa sebebiyettir...

Yaradılış felsefesine aykırıdır...

İnsanın en güzeli,hayatı herkes için güzel kılacak eserler bırakandır...

Çalışkandır...

Çabalayan ve üretendir..

Hareket berekettir..

Kalkmadan yürüyemez,

yürümeden koşamazsın...

Vicdani huzuru bulamaz,

tatlı yorgunlukla başını yastığa koyamazsın...

Hayatın tadına varamazsın... 

Hasılı kelam;

Durdukça zaman ziyan olur,ömür heba...

 

Ahmet Timur