Çocukların Suret-i Taayyüş’ün İnşası

*Suret-i Taayyüş : Yaşama Tarzı

 

Biri, İbni Haldun’a gelip sordu:

 

“Çocuklarımızı nasıl terbiye edelim?”

 

İbn Haldun dedi ki: “Çocuklarınızı terbiye etmeye çalışmayın. Zira zaten size benzeyeceklerdir. Kendinizi terbiye edin.”

 

Yaşamın vazgeçilmezleri olan çocuklarınıza örnek olmak istiyorsanız eğer öncelikli olarak kendinize çekidüzen vererek, hal hareketlerinize dikkat ederek kendinizi her konuda terbiye ederek onlara en güzel hediyeyi en güzel terbiyeyi vermiş olursunuz. Böylelikle çocuklarınızda sizlere bakarak yaşamını şekillendirmeye çalışır. Ve mutlulukla yaşamını devam ettirir.

 

Çocuklar anne babalarının özelliklerini içselleştiriyorlar. Çünkü hayatları boyunca öğrenme sürecinin her noktasında öncelikli olarak anne babalarını model alıyorlar. Çocuklar anne babalarının her davranışlarını kendilerine alışkanlık haline getirmelerinde önemli rol oynamaktadırlar. Çocuklar kendi aile bireylerini taklit ederek bulundukları ortama uyum sağlamaya çalışan en önemli varlıklardır. O sebeple anne baba çocukları için bir öğretmendirler. Öğrenciler öğretmenlerinin yaptıklarını izler. Ve onun şekillendiği gibi şekillenmek isterler.

 

Anne babaları taklit etmek, çocuğun anne babayı model almaya başladığının en önemli göstergesidir. Bundan da şu çıkarılmaktadır ki, kendisini terbiye etmeyen bir anne baba çocuğunu hiçbir şekilde terbiye edemez ve hiçbir şekilde iyi bir eğitimle eğitemez ve de iyi bir eğitim veremez. Çünkü kendisini eğitemeyen, kendisini terbiye edemeyen bir ebeveyn çocuklarına hiçbir katkıda bulunamaz. Aksine çocuklarını da kendilerine benzeterek çocuklarının hayatlarını karanlığa gömerler.

 

Anne babalar çocuklarına birer aynadırlar. Her yerde aynalar bulunmaz. O sebeple sadece evindeki aynaları baz alaraktan bir yaşam sürmekle beraber aynada gördüklerini taklit eder dururlar. Yani yaptığınız her hareketi, kullandığınız her kelimeyi, söylediğiniz her sözün aynısını ilerleyen zamanlarda o çocukla beraber önünüze çıkaverir. Sizden öğrendiği ve gördüğü her şeyi onun yaşamında görürsünüz.

 

Edeple yol almayan anne babayı taklit eden çocuğun yaşamı, edepsizlikler üzerine inşa edilir.

 

Terbiyeyle örnek olmayan ebeveyni taklit eden çocuk terbiyesizlikler içinde boğulmaktan kurtulmayacaktır.

 

Çocukları iyiliklere teşvik etmek ve kötülüklerin tümünden korumak için kötü örneklerden korumanın gerekli olduğu bilinmesi gerekir. Anne ve baba çocuklarının öğrenme nesneleridir. Anne ile babaların tutum ve davranışları çocuklar için önem arz eder. Bu nedenle anne baba çocuğu doğru modellerle iç içe ve aynı ortamda kendilerini terbiye ederek büyütmelidirler. Unutulmamalıdır ki, aile, kendisini her konuda terbiye etmesi gerekir.

 

Ailede edep, ahlak, adalet, merhamet, dürüstlük ve iyilik hakimse, çocukta aynı ortamda bu davranışlardan nasibini alıyor, öğreniyor ve içselleştiriyor. Zira çocuklar, davranışlarını yakın çevrelerindeki kişilerden özellikle anne babalarını taklit ederek kazanırlar.

 

Unutmamalıyız!

 

Çocuklarımızı insanlığa faydalı birer fert olarak en iyi şekilde yetiştirmek istiyorsak eğer sadece nasihatlarımızla değil davranışlarımızla da onlara örnek olmalıyız.

 

Yaşamın her noktasında çocuklara birer iyi örnek olmak istiyorsanız eğer kendinizi daima terbiye edin ve o terbiyeyle yol almayı ve de yola çıkmayı unutmayın!

 

Eğer kötü bir karaktere sahip bir anne ve babaysanız, vahşi davranışlarda bulunup diğerlerine kötü mesajlar verirseniz hayattan öğreneceği çok şey olan çocuklarınız da aynısını yaparak kötü karaktere sahip çocuklardan olacaklarını bilmeniz gerekir.

 

Sonuç olarak ileride kötü sonuçlara yol açmaması için, çocuğunuzun önünde sergilediğiniz davranış ve tutumlara özen göstermelisiniz. Kendinizi yaşamın her noktasında terbiye ederek, geleceğin en önemli varlıkları olan çocuklara birer üst model olmaya gayret etmelisiniz.

 

Çocuklara iyi örnek olmakla beraber kendisini her daim terbiye eden bütün anne ve babalara selam olsun…