Ey Genco!

Ey Genco,

Gençsin. Yakışıklısın. Güzelsin. İnsansın.
Cansın. Elzem ruhsun. Yaşanmaya değer zamansın.
Okunaklı kitapsın. Derinliği uçsuz bucaksız ummansın.
Hikâyesi bitmeyen, öyküsü devam eden romansın.

Genco,
Körpeciksin. Baharsın. Taze çiçeksin. Kokun muazzam.
Topraktansın. Doğan tabiatta. Sesin dışarıda. Nefesin sımsıcak.
Ömrün kıymetli. Ömrün çok bereketli. Ömrün kısa da olsa hareketli.
Ömrünün her an’ı değerli.

Ey Genco,
Sana insanca yaşamak yakışır.
Sana insanca davranmak yakışır.
Ellerini sık sık tutan kalemler olmalı.
Kalemler avuçlarında silaha dönüşmeli.
Kalem deyip geçme.
Okul deyip hiç geçme.
Başını içi dolu düşünceler ağrıtmalı.
Tasan gözyaşlarının dinmesine hizmet etmeli.
Sen boş (biri) değilsin.
Boşuna yaşamıyorsun bu hayatta.
Bu hayat(ın) herkesi ilgilendirir.
Hayattan sorumlu olduğunu unutma!

Genco,
’Bana ne.’ deyip işten kaçma.
Mesele büyük.
Mesele önemli.
Meselenin merkezinde varlığın var çünkü.
Kaçmak olmaz. Kaçmak zayıfların işi. Kaçmak kötülerin niyeti.
Durmak ve meselelere çözüm aramak olmalı alıp verdiğin nefesler.
Ve gittiğin yollar adımlarına ve yaşadığın şehirler gözlerine hasret kalmalı.

Ey Genco,
Sakin ol.
Düşünerek adım at.
Yarınlarını hesaba katarak bugünler(in)e şekil ver.
Boş şeyler uğruna gençliğini heba etme.
Boş meşguliyetlerle varlığını heder etme.
Yazık edersin kendine sonra.
Yazık olur sana sonra.
Keşkeler ve ahlar yerleşir dudaklarına daha sonra.
Acı acı pişmanlık duyarsın. Pişmanlıklarla yaşayan olma!

Genco,
Oku.
Kendini oku.
Karşına çıkan musibetleri oku.
Önünde duran engelleri oku.
Yüreğine lazım kitaplar oku.
Ki insanları okumak, senin şiarın ve şiirin olsun.
Ki oturduğun meclisler anlam üstüne anlam kazansın.
Ki konuştuğun kişiler, seni can kulağıyla dinleyebilsinler.
Ki vicdanın rahat olsun.
Yaşarken sadece kendin için yaşama.
Yaşarken huzur ver, yaşarken mutlu et.
Yaşarken hayata renk kat.

Ey Genco unutma,
Gençsin. Gereklisin. Heyecanlısın. Ve insansın.
İnsanlığını bilerek, insanlığını yarına taşıyarak yaşa!