Francesc Miralles kimdir? Francesc Miralles kitapları ve sözleri

İspanyol Yazar ve Çevirmen Francesc Miralles hayatı araştırılıyor. Peki Francesc Miralles kimdir? Francesc Miralles aslen nerelidir? Francesc Miralles ne zaman, nerede doğdu? Francesc Miralles hayatta mı? İşte Francesc Miralles hayatı...

İspanyol Yazar ve Çevirmen Francesc Miralles edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Francesc Miralles hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Francesc Miralles hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Francesc Miralles hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 27 Ağustos 1968

Doğum Yeri: Barselona, İspanya

Francesc Miralles kimdir?

1968 Barcelona doğumlu Francesc Miralles Alman Dili ve Edebiyatı mezunudur. Yayınevlerinde editör olarak çalışmış olan yazar, Franz Kafka ve Hermann Hesse’ye ithaf ettiği birkaç makaleden sonra roman yazmaya karar vermiştir. Yetişkin ve gençlere yönelik yazdığı romanlarının çoğu çok satanlar listesine girmiş ve çeşitli edebiyat ödüllerine layık görülmüştür. Kalp Hapishanesi başta olmak üzere yetişkinlere yönelik romanları birçok ülkede yayınlanmıştır. Miralles Álex Rovira’yla birlikte Einstein’in Son Sırrı ve Mutluluk Labirenti kitaplarını yazmıştır. Yazarın yoğunlaştığı bir diğer alan da kişisel gelişim, rehberlik ve spiritüel edebiyattır. Miralles bu alanlarda birçok kitap yazmış, Kalp Hapishanesi kitabı ülkemizde Pena Yayınları tarafından yayımlanmıştır.Ayrıca Care Santos ile ve Alex Rovira ile yazdığı kitaplar bulunmaktadır.

Francesc Miralles Kitapları - Eserleri

• Kalp Hapishanesi
• Vabeste

Francesc Miralles Alıntıları - Sözleri

• Kalemim sağda, kalbim solda  ve sen her yerdesin.  (Vabeste)
• Sevmek için öğrenmek de gerekiyor, bense bu sanattan kesinlikle anlamıyordum. (Kalp Hapishanesi)
• Karanlık hepimizi küçük bir çocuğa çevirir. En cesur­ları bile karanlık söz konusu olduğunda annelerinin ellerini ararlar. (Vabeste)
• Düşünceler aslında ne iyidir ne kötüdür. Araştırmacılara göre her gün aklımızdan altı yüz kadar düşünce geçiyor. Olumlu ya da olumsuz, yüzeysel ya da derin. Onları yargılamanın anlamı yok çünkü geçip giden bulutlar gibiler. Bu yüzden aklına hoşuna gitmeyen bir fikir geldiğinde, üstüne ‘düşünce’ etiketini yapıştır ve bırak gitsin. (Vabeste)
• ..." ancak bazen kadere de yardım etmek gerekebiliyor tabii. " (Kalp Hapishanesi)
• Duşta ağlamak gençliğinden bu zamana gelen bir alış­kanlıktı; ailesinin onu anlamadığını düşündüğü zaman­larda böyle yapardı. Ergenlik bitmişti ama bu alışkanlık onunla beraber sonsuza kadar kalmıştı. (Vabeste)
• Azıcık şefkat bile ruhun en kalın duvarlarını yıkmaya yeter. (Kalp Hapishanesi)
• Mutluluk uçmayı bilen bir kuştur. (Vabeste)
• "Küçük şeyleri sevmek," dedim kendi kendime, işin sırrı bu.. (Kalp Hapishanesi)
• Eğer birinin onun için ağlayanı varsa artık o kadar da yalnız değildir. (Vabeste)
• Sanırım daha fazla hayal kırıklığı yaşama korkusuyla sosyalleşmekten vazgeçtim. Yeniyetme çağlarımda başkalarının oyununu oynamaktan ve ihtiyaç duyduğum anlarda beni yarı yolda bırakmalarından sıkılmıştım. Öte yandan, dikkate değer bir şeyler konuşabileceğiniz birine rastlamak hiç de kolay değil. (Kalp Hapishanesi)
• Hiçbir zaman üzüntüden, yalnızlıktan ve acıdan korkmamalısın. Çünkü bunlar mutluluğun, aşkın ve huzurun var olduğunun göstergesidir. (Vabeste)
• Günün son saatlerini hiçbir zaman sevmemişimdir, gün biterken ben de bir düşüş yaşarım sanki. Yalnızlığın, o görünmez dişlerini daha da derine geçirdiği zamanlar da bu anlardır. (Kalp Hapishanesi)
• Gerçekten de Küçük Prens’in tilkiye dediği gibi mutluluğun kendisi, onu beklemek değil miydi zaten? (Vabeste)
• Başka bir deyişle, ne olduğumuz önemli değildir, önemli olan ne olduğumuz konusunda ne yaptığımızdır. 650.000 saat veya altı buçuk saat yaşamışız, fark etmez. Nasıl değerlendireceğimizi bilmediğiniz saatler hiçbir işe yaramaz. (Kalp Hapishanesi)
• Mutlu oldu­ğumuz anılarımızı gömdüğümüzde kendi benliğimizdeki iyiyi elimizin tersiyle iteriz. Güverteden birçok şey atılabilir ama bazı anlar asla atılmamalıdır. (Vabeste)
• Her gün, yeni bir kabuktan kurtulmak ve kemiklerin iliğine ulaşana dek köklü bir değişimden geçmek gerektiğine inanıyordu. (Kalp Hapishanesi)
• Duyguları hep orta seviyede yaşayanlar hiçbir zaman hayatın özünü kavrayamazlar. (Vabeste)
• Haksızlık hoşuma gitmiyor. (Kalp Hapishanesi)
• Geleceği okumak satranç oynamak gibidir. Ortalama bir oyuncu satranç tahtasında gerçekleşecek iki veya üç hamleyi tahmin edebilir. İyi bir oyuncu çok daha fazlasını görür. Mantık ve tutarlılıkta biter her şey. (Kalp Hapishanesi)