Friedrich Dürrenmatt kimdir? Friedrich Dürrenmatt kitapları ve sözleri

Oyun yazarı, yazar Friedrich Dürrenmatt hayatı araştırılıyor. Peki Friedrich Dürrenmatt kimdir? Friedrich Dürrenmatt aslen nerelidir? Friedrich Dürrenmatt ne zaman, nerede doğdu? Friedrich Dürrenmatt hayatta mı? İşte Friedrich Dürrenmatt hayatı... Friedrich Dürrenmatt yaşıyor mu? Friedrich Dürrenmatt ne zaman, nerede öldü?

Oyun yazarı, yazar Friedrich Dürrenmatt edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Friedrich Dürrenmatt hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Friedrich Dürrenmatt hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Friedrich Dürrenmatt hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 5 Ocak 1921

Doğum Yeri: Konolfingen-Bern

Ölüm Tarihi: 14 Aralık 1990

Ölüm Yeri:

Friedrich Dürrenmatt kimdir?

1921'de Bern kantonuna bağlı Konolfingen'de doğdu. Bir Protestan papazın oğlu olan Dürrenmatt, Zürich'te başladığı üniversite öğrenimini yarım bırakıp Bern'e dönerek burada da felsefe, edebiyat ve doğa bilimleri öğrenimi gördü. Bu yıllarda Kierkegaard, Aristophanes ve George Helm gibi isimleri okumaya başladı. İlk oyunu olan Komedi ne yayınlandı ne de oynandı. O hiç umudunu yitirmeyerek çalışmalarını sürdürdü ve savaş sonrasında ilk başarılı oyunu olan Kayıtta Var'ı yazdı.

1948 yılında sahneye konan ikinci oyunu Kör'de yine İncil dilinin etkisi vardır. 1948 yılında yazdığı ancak 1958'de basılan Büyük Romulus oyunuyla komediye yöneldi. Bay Mississippi'nin Evliliği (1952) oyunuyla dinsel ve Marksist ideolojilerin anlamsızlığını sergilemek istedi. 1954'te Babil'e Bir Melek İniyor'u yazan yazara dünya çapında ününü ise Yaşlı Kadının Ziyareti (1956) adlı oyun getirdi. Bu başarılı oyunu izleyen 5. Frank (1960) beğenilmese de 1962 yılında yazdığı Fizikçiler geniş yankı uyandırdı.

Tiyatro oyunların yanında polisiye olarak adlandırılabilecek türde eserler de vermiştir: Adalet, Yagıç ve Celladı, Yemin gibi.

Friedrich Dürrenmatt Kitapları - Eserleri

• Yargıç ve Celladı
• Fizikçiler
• Gözlemcileri Gözlemleyenin Gözlemi
• Yunanlı Bir Kız Aranıyor
• Büyük Romulus
• Şüphe
• Yemin
• Der Besuch Der Alten Dame
• Duruşma Gecesi ve Yıkılış / Yönetmen
• Uyarca
• Beşinci Frank
• Adalet
• Babil'e Bir Melek İniyor
• Duruşma Gecesi
• Tiyatronun Sorunları
• Derinlikler Vadisi
• Köpek - Tünel - Arıza
• Stranitzky und der Nationalheld
• Göktaşı
• Midas Ya da Siyah Perde
• Babil Kulesi
• Denkanstöße
• The Visit
• Konularım

Friedrich Dürrenmatt Alıntıları - Sözleri

• Bu devirde, suçlu değil de, suçu ortaya çıkaran yok ediliyor. (Uyarca)
• Gülünç olaylar hayati, çoğu kez görünürde daha önemli hatta trajik olaylardan daha çok belirler. (Babil Kulesi)
• Sezgilerim aldatmaz beni. (Beşinci Frank)
• Maddenin bir parçası olarak sadece bir an’dan, sadece rastlantıdan başka bir şey değilim. Bu koca dünyanın ölçüye vurulamaz olanaklarından biri olan hayat da tıpkı benim gibi bir rastlantıdır –dünya güneşe biraz yakın olsa hayat diye bir şey kalmazdı– ve benim anlamım sadece bir an olmaktır. (Şüphe)
• Ansızın gitmesi gerekti. (Yargıç ve Celladı)
• İyi olmak kolaydır zor olan adil olmaktır. En mükemmel adalet vicdandır (Adalet)
• Yolsuzluklara boğulmuş bir devlet, rüşvete yaslanan bir toplum ve ahmakça bir dogmatizm yeryüzünü kasıp kavururken; atomlar, moleküller, bulutsular ve karbon bileşikleri üzerine kafa yormak, namussuzluktur. (Uyarca)
• ''Bir eşek düşünmez, itaat eder'' (Derinlikler Vadisi)
• ...hiçbir insanın kendi kendisiyle özdeş olmadığını, çünkü insanın zamana bağlı olduğunu, tam olarak söylemek gerekirse her saniye bir öncekinden başka bir insan olduğunu söyleyerek, kimi zaman kendisinin her sabah başka birisi olduğu duygusuna kapıldığını, sanki başka bir Ben’in önceki Ben’ini kovarak şimdi kendi beynini ve böylelikle de belleğini kullanıyormuş izlenimini edindiğini... (Gözlemcileri Gözlemleyenin Gözlemi)
• Krallar tanrıyı ilgilendirmez. Buna karşılık bir insan ne kadar yoksulsa tanrıya o kadar hoş görünür. (Babil'e Bir Melek İniyor)
• Kendi kendine koyduğu düzencikler, kişiyi köleleştirdiğine göre; kişi bu düzenciklerini sürekli yıkmalı. (...) Boyuna yeni ideolojiler, yeni ütopyalar bulmanın bir anlamı yok. Bu konularda yeterince gevezelik edildi. (...) böylesine delice bir dünyaya da, delice yöntemler gerekir. Bizim yöntemimiz de, bütün politik sistemlere ve toplum düzenine karşı olmak. Çünkü hiçbiri hiçbir işe yaramıyor. (Uyarca)
• Bu devirde, suçlu değil de, suçu ortaya çıkaran yok ediliyor. (Uyarca)
• Tanrı gibi dünyayı altı günde yaratmış ve bunu iyi bulmuş olduğundarı değil, kendisi bu dünyayı birkaç daki­ kada, saniyeler içinde, daha doğrusu saliseler, daha doğru­ su salisenin yüzde, binde birlik birkaç parçası içinde, kısa­ cası ansızın, o anda, derhal yaratmış (Derinlikler Vadisi)
• “Tüm dünya çıldırmış olmalı, öyle değil mi?” (Adalet)
• Siz ışığımda oynaşan kelebeklerden, kaybolduğum zaman yok olacak gölgelerden başka bir şey değilsiniz. (Büyük Romulus)
• "Sen beni öldürmeyeceksin. Seni tanıyan bir tek kişi benim, ve böylece seni yargılayabilecek olan tek kişi de. Seni yargıladım, [...], seni ölüme mahkum ettim. Bu gününün sonunu göremiyeceksin. Senin için seçtiğim cellat bugün gelecek sana. Seni öldürecek, çünkü Tanrı adına artık yapılması gereken birşey bu." (Yargıç ve Celladı)
• Dünyada kadınların kendilerini kurban edişlerindeki çılgınlıktan daha anlamsız bir şey yoktur. (Fizikçiler)
• “Alle Dilettanten schreiben gern. Darum schreiben einige von ihnen so gut.” (Tüm amatörler yazmayı sever. Bu yüzden bazıları çok iyi yazıyor.) (Denkanstöße)
• . Kanun kanun değil, kudrettir; bu özdeyiş üzerlerinde ölüp gittiğimiz vâdilere yazılmıştır. Bu dünyada hiç bir şey göründüğü gibi değildir, yalandır bütün bunlar. Kanun derken kudret demek istiyoruz; kudret dediğimiz zaman da zenginliği düşünüyoruz. Zenginlik sözcüğü dudaklarımıza geldiği zaman da bu dünyanın sefahatini tatmayı, onun tadını çıkarmayı umuyoruz. Kanun sefahat. kanun zenginlik. kanun top tüfek, partiler demektir. Kanun kanundur tümcesi başlı-başına yalandır. Matematik yalan söyler. mantık. hoşgörü. sanat. hepsi yalan söyler bunların (Şüphe)
• Öznel olan kendisini hem nesnel olarak, hem de nesnel olan olarak gösterir; bellek kurgularla çalışır, o yüzden de bir olay 'acaba'sız anlatılamaz. (Midas Ya da Siyah Perde)