Gülistan Sinanoğlu kimdir? Gülistan Sinanoğlu kitapları ve sözleri
Yazar Gülistan Sinanoğlu hayatı araştırılıyor. Peki Gülistan Sinanoğlu kimdir? Gülistan Sinanoğlu aslen nerelidir? Gülistan Sinanoğlu ne zaman, nerede doğdu? Gülistan Sinanoğlu hayatta mı? İşte Gülistan Sinanoğlu hayatı...
Yazar Gülistan Sinanoğlu edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Gülistan Sinanoğlu hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Gülistan Sinanoğlu hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Gülistan Sinanoğlu hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...
Doğum Tarihi: 1962
Doğum Yeri: Manisa-Gördes
Gülistan Sinanoğlu kimdir?
Gülistan Sinanoğlu, 1962 yılında Manisa-Gördes’te doğdu. Ailesinin memur olması dolayısıyla ilkokulu farklı yerlerde okudu. Demirci Öğretmen Okulu’nda başlayan orta öğretim hayatını, öğretmen okullarının öğretmen liselerine dönüştürülmesi sebebiyle Manisa ve Nevşehir öğretmen liselerinde tamamladı. Denizli Eğitim Yüksek Okulu’ndan sınıf öğretmeni olarak mezun olduktan sonra yirmi iki yıl çalıştı. Sınıf öğretmenliğinin yanı sıra müzik öğretmenliği yaptı. İki yıldır Pamukkale Üniversitesi’ne devam ediyor; misafir öğrenci statüsünde felsefe, edebiyat ve sosyoloji derslerine katılıyor.
Gülistan Sinanoğlu Kitapları - Eserleri
- Kayıp Yıllar
- Adı Nihan
- Panik Atak Gölgesinde
- Gönderilmiş Mektuplar
Gülistan Sinanoğlu Alıntıları - Sözleri
- Bazı ruhların acı eşiği neden bu kadar düşük ? Belki de yokk... (Panik Atak Gölgesinde)
- İnsan bazı izlerle yaşamayı öğrenebilir, ancak sevgisizliğin izi keskin bir bıçakla açılmış derin bir yara izine benzer. (Adı Nihan)
- Yemeği bilmem ama kahvaltının mutlulukla mutlaka ilişkisi olmalı. *CemalSüreyya (Kayıp Yıllar)
- Siz belki bu yaşlarda farkında değilsiniz ama insanların çocuklarına anlatacak bir şeyleri olmalı; anlatırken gurur duyacağı şeyler. (Kayıp Yıllar)
- İlk okumada hikâyenin akışına kapılıp da fark edemediği ayrıntıları sonraki okumalarda görüyordu insan. İlk okuma çok açken acele ederek yenilen bir yemek gibiydi, sonrakilerse uzun süren, farklı tatların keşfedildiği bir ziyafet sofrası. (Kayıp Yıllar)
- İlk okumada hikâyenin akışına kapılıp da fark edemediği ayrıntıları sonraki okumalarda görüyordu insan.İlk okuma çok açken acele edilerek yenilen bir yemek gibiydi, sonrakilerde uzun süren , farklı tatların keşfedildiği bir ziyafet sofrası. (Kayıp Yıllar)
- Sinekleri gördüğüne sevinir mi insan? Yazı müjdelediğini düşünüyorsa seviniyordu. (Kayıp Yıllar)
- Bazı ruhların acı eşiği neden bu kadar düşük? Belki de yok... (Panik Atak Gölgesinde)
- Yarım kalmıştık biz;yarım kalmış iki insan olarak hayatımıza devam ediyorduk. Belki de hiç tamamlanmayacaktık. (Kayıp Yıllar)
- Kayıp bir nesildik biz... (Kayıp Yıllar)
- İnsan bazı izlerle yaşamayı öğrenebilir, ancak sevgisizliğin izi keskin bir bıçakla açılmış derin bir yara izine benzer. (Adı Nihan)
- "Birbirlerini en çok büyüleyenler birbirlerini en çok tamamlayanlardır." (Kayıp Yıllar)
- “Herkesin doktor, mühendis ya da öğretmen olmak zorundaymış gibi davrandığı bir ülkede yaşıyoruz biz. Yetenekleri hiçe sayarak, görmezden gelerek yapıyoruz mesleğimizi. Havuz problemlerini çözebilen bir çocuk hayattaki bütün problemleri çözer zannediyoruz. Ya da onu çözemeyen hiçbir problemin altından kalkamaz. Bu nedenle de eziyoruz o küçücük ruhları. Sınavdan sınava koşturarak, başarısızlık duygusunu daha kendilerini bilmedikleri yaşlarda tattırarak gerçekleştiriyoruz bunu. Neleri yapabileceklerini değil neleri yapamayacaklarını öğretiyoruz onlara.” (Gönderilmiş Mektuplar)
