İdeal İdareci...

Yönetici olmak için öncelikle nefsin terbiyesi,egonun kontrolü icab eder...Duyguların karıştırılmaması ,bireysel çıkarların ve ihtirasların törpülenmesi gerekir...İdareci tarafsız olmalı...Taraf olunacaksa işini en iyi yapandan taraf olmalı....

Hak teslim edilmeli,yerli yersiz ödül de ceza da adaletsizlik yaratacağı gibi,kayırmanın tribüne oynamanın yolunu açar...

Adil olmalı...Peygamber efendimiz(s.a.v.)bir hadisi şerifinde "Kıyamet gününde, Allah'ın kulları üzerine hükümranlık ve emretme yetkisi verilenlerden bir kişiyi elleri bağlı olarak huzura çıkarırlar.Eger âdil biri ise adaleti onun ellerini çözer ve cennete götürürler,zalimse zaten zulmü ellerinin açılmasına mani olur ve götürüp cehenneme atarlar" Çalışanlara karşı adalet güven duygusu yaratır,işin sahiplenilmesini sağlar...

Bir idareci ne kadar yürekten yaparsa işini çalışanları da o kadar içten yapar görevlerini...

Çalışanları ezmemeli,rencide etmemeli...

Bir hata gördüğünde herkesin önünde değil birebir görüşmeli...

İdeal yönetici egosunu kontrol etmeli,ne aşırı sert ne gereğinden fazla gevşek olmalı...Disiplini dengede tutmalı...

Yönetici dedikodu yaparsa,işini savsaklarsa astları aynı şeyi yapar...

Saygı ve sevgi içerisinde bir yönetim tarzı benimsenirse çok daha verimli ve üretken bir model oluşmuş olur...

O zaman herkes sorumluluğunu yerine getirir,iş yarına bırakılmaz...İşe ayak sürüyerek gelinmez...

İdeal idareci fedakardır...Özverilidir...

Başarının ve huzurlu bir ortamın anahtarının ego ve nefis terbiyesinden geçtiğini bilen,olgun ve bilge kişiliktir...

Dinler...Yol gösterir... Çözüm bulur...

İdeal idarecilerin çoğalması dileğiyle...

 

Ahmet Timur