Kaan Murat Yanık kimdir? Kaan Murat Yanık kitapları ve sözleri
Türk Yazar Kaan Murat Yanık hayatı araştırılıyor. Peki Kaan Murat Yanık kimdir? Kaan Murat Yanık aslen nerelidir? Kaan Murat Yanık ne zaman, nerede doğdu? Kaan Murat Yanık hayatta mı? İşte Kaan Murat Yanık hayatı...
Doğum Tarihi: 5 Haziran 1988
Doğum Yeri:
Kaan Murat Yanık kimdir?
5 Haziran 1988 yılında doğdu. İstanbul Kültür Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde okudu. F. Sultan Mehmet Üniversitesi’nde Klasik Türk Edebiyatı anabilim dalında yüksek lisansını tamamladı.
Birçok edebiyat dergisinde öykü ve denemeleri yayınlandı.
Yayınevlerinde editörlük, danışmanlık yaptı. Televizyon kanallarında kültür-sanat temalı programlar hazırlayıp sundu. Üniversitelerde ve edebiyat atölyelerinde yazı sanatı üzerine dersler verdi.
Yurt içi ve yurt dışında yüzlerce konferans veren Kaan Murat Yanık, Butimar romanıyla 2015 yılında ESKADER tarafından verilen yılın en iyi romanı ödülünü aldı. Butimar, çeşitli kurumlarca başka ödüllere de layık görüldü. Uzakların Şarkısı adlı romanı 2017 yılında yayınlandı. Dünyasızlar romanı 2020 yılında yayınlandı. Dünyasızlar 2020 İ. E. F Türkiye Yazarlar Birliği roman büyük ödülüne layık görüldü.
Kaan Murat Yanık Kitapları - Eserleri
- Butimar
- Uzakların Şarkısı
- Dünyasızlar
- Uçurtma Mevsimi
- Kalküta
Kaan Murat Yanık Alıntıları - Sözleri
- Sen nefsini gömmezsen, nefsin seni gömer. Bu ilahi adaletin bir tecellisidir! (Uzakların Şarkısı)
- “İçi dışından yorgun olanlara değmeyin..” (Uçurtma Mevsimi)
- İnsanlar birbirlerini fazlalıklarıyla değil, eksiklikleri ile anlarlar. (Uzakların Şarkısı)
- İyi bir kitap okumak, hayat kurtarabilir. (Uzakların Şarkısı)
- Bir evin güzel olması için gösterişli eşyalara hacet yok. İçinde kütüphane olsun, yeter. (Dünyasızlar)
- "Kendimin ötesine geçmek için diğerlerinden uzak durdum hep. Yani sıradan, sürüden olanlardan..." (Uzakların Şarkısı)
- "Mutluluk vakti; senle ben, avluya doğru oturmuşuz senle ben... Endamımız çift, suretimiz çift, ruhumuz tek..." (Dünyasızlar)
- "Bu yorgunluğumuz; hep söyleyemediklerimizden..." (Uçurtma Mevsimi)
- Sanki yavaş yavaş kendimi öldürüyorum ve kendimi öldürürken bir yanım da onu kurtarmaya çabalıyor. (Butimar)
- "Artık büyük beklentilerim yok. Yalnızca dünyayı susturup biraz kitap okumak istiyorum." (Dünyasızlar)
- Ben doğarken bile yorgundum. Doğar doğmaz esneyip ebemin kucağında uyuyakalmışım... (Dünyasızlar)
- Ama biliyordu; birini sevmek ile o kişiyi anlamak arasındaki uçurumda kimler kimler yitip gitmişti... (Uçurtma Mevsimi)
- İçi dışından yorgun olanlara değmeyin... (Uçurtma Mevsimi)
- Bu yorgunluğumuz; hep söyleyemediklerimizden... (Butimar)
- Bende kaybolsan keşke, Sadece ben bilsem yerini Tüm şehri arayıp da, İçime bakmayı unutsa polisler... Kıs kıs gülsem bende Bulamadılar işte desem Sonra, Sende gülsen Sonra... Sonra... Bende, sende kaybolsam ya Biliyor musun Öyle güzel kaybolurum ki sende.... Sen bile bulamazsın... (Kalküta)
- Arabayı park ettiğim yere doğru yürürken Butimar geldi aklıma yine. Yanimdan kafası dumanlı yaşlı bir amca; " Var mı o kadar maharetli bir hırsız, tüm dertlerimi çalacak? diye bağırarak geçti. (Butimar)
- Kahveni nasıl istersin diye soruyor Elinden diyorum. (Kalküta)
- Bu kadar merak etme geleceği, Yarısı gecedir, yarısı gündüz... Başka mevsim de doğuramaz, Bu kısır dünya ; Bir yaz var , bir de güz.. (Kalküta)
- Göz, görebildiği kadarını görür. Gerisi kalbin işidir. (Dünyasızlar)
- Beklemek, hayatın dışında akan bir zamandı. (Butimar)
