Kemal Bilbaşar kimdir? Kemal Bilbaşar kitapları ve sözleri
Türk Yazar Kemal Bilbaşar hayatı araştırılıyor. Peki Kemal Bilbaşar kimdir? Kemal Bilbaşar aslen nerelidir? Kemal Bilbaşar ne zaman, nerede doğdu? Kemal Bilbaşar hayatta mı? İşte Kemal Bilbaşar hayatı... Kemal Bilbaşar yaşıyor mu? Kemal Bilbaşar ne zaman, nerede öldü?
Doğum Tarihi: 1910
Doğum Yeri: Çanakkale
Ölüm Tarihi: 21 Ocak 1983
Ölüm Yeri: İstanbul
Kemal Bilbaşar kimdir?
1910 yılında Çanakkale'de doğan Bilbaşar, orta öğretimini 1929 yılında Edirne Öğretmen Okulu'nda tamamlamış, iki yıl ilkokul öğretmenliği yapmıştır. Yüksek öğretimini Gazi Eğitim Enstitüsü Tarih-Coğrafya Bölümünde tamamlamış, 1935 yılında mezun olmuştur. Aynı yılın resim-iş bölümü mezunlarından Bedia Bilge ile evlenmiş, İzmir'e yerleşmiştir. Hayatları boyunca biribirlerinden bir gün olsun ayrılmayan çiftin iki çocuğu olmuştur. Nazilli ve İzmir Karataş Ortaokullarında öğretmenlik yapan Bilbaşar 1961 yılında emekliye ayrılmış, bir süre siyasetle uğraştıktan sonra 1966'da İstanbul'a yerleşmiş, kendini tümüyle yazmaya vermiştir. Yazar 21 Ocak 1983'te ölmüştür.
Kemal Bilbaşar edebiyatla ilgilenmeye Gazi Eğitim Enstitüsü'nde başlamış, ilk öykülerini İzmir'de Cahit Tanyol ve İlhan İleri ile birlikte çıkardıkları Aramak dergisinde yayımlamıştır (1939). Bu dönemde Halkevlerinin açtığı öykü yarışmasında ilk ödülü kazanan yazar, 1945-1952 yılları hariç, sürekli öykü yayımlamış, radyo oyunları yazmış, pek çok gazete ve dergide öykü, roman ve makaleleri çıkmıştır. Tiyatro, senaryo ve ders kitapları da yazan Bilbaşar, 1961 den sonra daha çok roman türüne ağırlık vermiştir.
Aldığı Ödüller :
Bilbaşar 1939 yılında Budakoğlu öyküsüyle Ankara Halkevi Öykü yarışmasını, Cemo adlı romanıyla 1967 yılı Türk Dil Kurumu Roman Ödülü'nü, 1970 yılında da Yeşil Gölge adlı romanıyla May Roman Ödülü'nü kazanmıştır.
Kemal Bilbaşar Kitapları - Eserleri
- Cemo
- Yonca Kız
- Denizin Çağırışı
- Memo
- Başka Olur Ağaların Düğünü
- Cevizli Bahçe
- Ay Tutulduğu Gece
- Bedoş
- Zühre Ninem
- Yeşil Gölge
- Irgatların Öfkesi
- Kölelik Dönemeci
- Kurbağa Çiftliği
- Memo 2. Cilt
- Pembe Kurt
- Anadolu'dan Hikayeler
Kemal Bilbaşar Alıntıları - Sözleri
- Bu millet bol vaat ile göynünü havalandırana kul köle olur. (Ay Tutulduğu Gece)
- Benim yüreğim, onun yüreğiyle bir çarpardı. (Cemo)
- "Yonca kız adam olmaya bir türlü akıl erdiremiyordu. Ama Kocanine'sine de niye kadın değil de adam olacağını bir türlü soramıyordu." (Yonca Kız)
- Her kadının içinde bir iskelet gören adam aşka yükselebilir mi? (Cevizli Bahçe)
- Benim gözlerimde karartan, çirkinleştiren bir mercek vardı. Yaşamayı tatsız, dünyayı sınırlı gösteren bu mercek bana babamdan mı yadigâr kalmıştı? Yoksa yaşadığım zamanın eseri mi idi, bilmiyorum. (Denizin Çağırışı)
- "Tabutnan gömmeğe günah derler." "Günah senin benim için. Ağa oldu mu iş değişir. İmam fetvasını verdi." (Irgatların Öfkesi)
- Memo'nun hamaylı asılı göğsüne yatanda dünyayı unuturdum. Kırk anahtarlı dilinin açmadığı kapı, sevdalı elinin çözmediği büyü yoğdu. Onun ağzında her iş kolaylaşırdı, olmayacak şeyleri oldurur, uyanık göze düş gördürürdü. (Memo)
- “Gençlik aklın, mantığın yüksek duvarlarına tırmanıp aşan bir duygu coşkunluğu demekti.” (Başka Olur Ağaların Düğünü)
- Düşkırıklığı gibi yıkan dert yoktur kişiyi. (Kölelik Dönemeci)
- Muhabbet de, kazanç da karşılıklı olur katip. Sev beni, seveyim seni. Kazandır beni, kazandırıyım seni! (Yeşil Gölge)
- Bu iradesizlik varken bende ben adam olmam. (Cevizli Bahçe)
- Ne zaman uyanıp kalkınacak Bu memleket? (Kurbağa Çiftliği)
- "Tanrım verince birden verir. Oğlumuz pavlikeye katip oldu, bubamız da belediye ireisi..." (Yeşil Gölge)
- Herkesin önünden kaçmak için can attığı bu kapıları, sen zorlayıp açmak cesaretini göster. (Denizin Çağırışı)
- Kırılmış hayatlar da mesut isteğinde haklıdırlar. (Cevizli Bahçe)
- Mal tamahına tutulan beyin kulağı, vicdanının da, törenin de, halkının da sesine sağır olur. (Kölelik Dönemeci)
- Hünerli kişi ne birine kul olur, ne birini kendine kul eder. (Cemo)
- "İnsan sevdiğinden ayrılanda, yüreğinden kök sökülür kurban." (Cemo)
- "Cesur bir kez ölür, korkak olan her saat ecel teri döker," (Cemo)
- Bataklığın içinde bir çiçek görsen bataklığa saplanırım korkusuyla gidip onu almaktan vazgeçer misin? (Ay Tutulduğu Gece)
