Aforizmalar - Franz Kafka Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Aforizmalar kimin eseri? Aforizmalar kitabının yazarı kimdir? Aforizmalar konusu ve anafikri nedir? Aforizmalar kitabı ne anlatıyor? Aforizmalar kitabının yazarı Franz Kafka kimdir? İşte Aforizmalar kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Franz Kafka

Çevirmen: Osman Çakmakçı

Orijinal Adı: Die Zürauer Aphorismen

Yayın Evi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

İSBN: 9789944888059

Sayfa Sayısı: 109

Aforizmalar Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Kafka, içinde yaşadığı dönemin, o dönemin olaylarının değil, gelmiş geçmiş tüm zamanların toplumsal mekanizmalarının yarattığı yalnızlığı, anlamsızlığı betimlemiştir.

Kuşkusuz, karanlık bir tablodur bu. Bu karanlık tabloyu aydınlatan ise Kafka Güneşi’dir. Gecenin en yoğun ânında doğan, karanlığın tüm gizlerini açığa vuran ışığıyla, bizlere, insanlara yalansız bir dünya göstermeye çalışan, bunu handiyse özür dilercesine mırıldanarak gerçekleştiren, son aşamada da pişman olup tüm yazdıklarının yakılmasını (bunu hiçbir zaman yerine getirmeyecek bir dostundan istemiş olsa da) isteyen, hiçlikten sahici bir dünya yaratan bir insan.

Eğer Kafka’nın yapıtında manevi değerler ve umut aranıyorsa, burada aranmalı. Ve bu aforizmalar da bu ışığın altında okunmalı. Bu kitap, Kafka’nın ardında bıraktığı tamamlanmış ender elyazmalarından biridir. Tüm aforizmalar Kafka tarafından tek tek numaralandırılmıştır.

Max Brod, altısı, küçük okul defterlerine yazılmış aforizmalardan, kısa öykücüklerden, çeşitli konulardan oluşan bu elyazmaları “yığınını” Taşrada Düğün Hazırlıkları başlığıyla tek bir kitapta toplamıştır. Daha sonraları birçok ülkede, bu kitaptan küçük başka kitaplar üretilmiştir: Babaya Mektup ve Aforizmalar gibi.

Bu kitaptaki aforizmaların tam olarak ne zaman yazıldığını bilmiyoruz.

Bir sayfadaki 1917 tarihiyle Günlük’te yer alan benzer cümleler, aforizmaların 1917-18 yılları arasında yazıldığına işaret etmektedir.

Max Brod, bu aforizmalara “Günah, Acıçekme, Umut ve Gerçek Yol Üzerine Derin Düşünceler” başlığını uygun görmüştür. Ama Kafka, bu elyazmalarına bir ad vermediğine göre, en uygun başlık, kuşkusuz, yazın alanındaki bu türün genel adı olan Aforizmalar’dır.

Hemen şunu da belirteyim ki, Kafka’nın tüm kitaplarında, özellikle Günlüklerinde ve mektuplarında yazılmış, çeşitli konularda, ayıklanacak olsa, başlı başına büyük bir kitap oluşturacak kadar aforizma vardır.

Ferit Edgü’nün önsözünden

Aforizmalar Alıntıları - Sözleri

• Benim yalnızlığım insanlarla dolu.
• Başıma gelen en iyi şey, acı çekmeye alışmaya başlamam.
• "En iyiyi ararken iyiyi kaybediyorsunuz."
• Ben hasta değilim, sadece kırgınım..
• Bir dahi, beyaz atlı prensten daha iyidir.
• "Okunsun diye değil, dokunsun diye yazılır bazı şeyler."
• Dayanılmaz olan aslında yaşam değil, insanlarmış.
• "Düşünebilen herkesin insan olması, insan olan herkesin düşünebildiği manasına gelmiyor ne yazık ki."
• Benim yalnızlığım, insanlarla dolu...
• Sakinliğimi çalanlar, beni deli olmakla suçluyor.

Aforizmalar İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Kafka'nın insanlar ve hayat üzerindeki tespitlerinin yer aldığı, yazarı ve ruh halini anlamak için güzel bir kitap. Kitapta çeşitli olaylar hakkında yazarın düşüncelerini kısa öz cümlelerle okuyabilirsiniz. Ancak tavsiyem bu kısacık kitabı kafanız rahatken okumanız. Yazılan sözler ve yazılar yoğun bir şekilde kafanızı kurcalayacak ve ister istemez düşünmeniz gerekecek. Bu yönü ile felsefi bir kitap da denebilir. Yazılan aforizmalar bazen sizi tam kalbinizden vuruyor bazen de ne dedi şimdi bu diyorsunuz :) Sanırım bizim hayatımıza değen ve kendi yaşantımızdan örnekler bulabildiklerimizi beğeniyor anlamlandırabiliyoruz.  Kitap Kafka’nın zaman zaman yazdığı kağıt parçalarından derlenmiş  ve yakın arkadaşı tarafından, Kafka öldükten sonra derlenip biz okurlara sunulmuştur. Kafka'yı, felsefesini, dünyayı, kişileri, ilişkileri  ve belki de hayatı anlamak için bir başucu kitabı olabilir. Zaman zaman açıp okuyabilirsiniz. Tavsiye ederim. İyi okumalar. (İlhan avcı)

Aforizmalar - Franz Kafka: "Ölümün olduğu yerde, hiçbir şey ciddi olamaz." Kitabın içerisindeki "kitap üzerine birkaç not" bölümünde yer alan cümle. Bir yerlerden mutlaka çalınmıştır kulağınıza. Eser Kafka'nın hayatı ve kitap üzerine birkaç not ve Altıkırkbeş notu ile başlıyor. Şunu her zaman söylemişimdir: Kitabı okumaya kapağından başlamak gerek... Hele ki önsözün okumadığı kitapları okunmuş saymam kendi adıma. Bu kitapta da hem Kafka'ya hem de Aforizmalar eserinin nasıl oluştuğuna dair bilgilendirilmeler yer alıyor. Önce bu bölümü okursanız içindeki cümleler size daha anlamlı gelebilir. Daha önce Kafka'dan Dönüşüm, Dava, Açlık Sanatçısı ve Milena'ya Mektuplar isimli eserleri okumuştum. Her biri düşünce dünyamda ayrı kapıların açılmasına vesile olmuştu. Ne Gregor Samsa unutulabilecek bir karakter olmuştu benim için ne de Joseph K. Bu kitap da birçok altı çizilecek can alıcı cümleleriyle yer etti zihin dünyamda. Hayata ve ölüme dair yazarın düşünceleri, birçok farklı konuya bakış açısı yer alıyor eserde. Onun ruh haline bürünüyorsunuz. Sizi düşünmeye, sorgulamaya itiyor okurken. Hacimsiz ama hazımsız düşünceler barındıran bir eser. Bu kadar erken gitmemeliydi diyorsunuz okurken. O daha çok yazmalı biz daha çok okuyabilmeliydik. Tanışmak için geç kaldığım bir eser oldu. Beni allak bullak etmek için geç kalan bir eser. Okuma sürecimde hoşuma giden alıntıları paylaştım takipçilerimle. Buraya da eklemek isterim: Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı. Sen ödevsin. Ama görünürde öğrenci yok. Bir hedef var, ama yol yok; bizim yol dediğimiz şey, bir duraksamadır. Bir gladyatörün dövüşten sonraki yorgunluğuna benziyor yorgunluğu, yaptığı iş bir memur odasının bir duvarına beyaz badana çekmekti. Sahip oluş yoktur, sadece oluş, son nefesi vermeyi, nefessiz kalarak boğulmayı özleyen oluş vardır. Sonsuzluk yolunda nasıl böylesine kolayca ilerlediğine hayret eden birisi vardı; gerçekte hızla bayır aşağı yuvarlanıyordu. İnsan ancak olabildiğince az yalan söylediğinde olabildiğince az yalan söylemiş olur; yoksa olabildiğince az yalan söyleme fırsatını bulduğunda değil. İnanç yoksunu olduğumuz söylenemez. Sadece yaşıyor olmamız bile, tüketilemeyecek bir inanç-değeridir. Bazıları ıstırabın varlığını güneşi göstererek reddeder; o ise ıstırabı göstererek güneşin varlığını reddediyor. (Mikail Balcı)

Franz Kafka - Aforizmalar: Kafka, kapalı anlam ustası. Aforizmalar da zaten kitaplarındaki en can alıcı cümleleri ve parağrafları içeriyor. Yazarın hayata olan bakış açısının ters köşe tarafları çok eğlenceli. Ayrıca ifadelerin çok açık olmaması, yeri geldiğinde belki bir kere daha okuma isteği uyandırması, beynini yormayı sevenler için güzel bi tercih olabilir. Varoluşçuluk akımının sanata olan yansımasının en güzel örneklerinden biri olan Kafka'nın, aforizmaları O'nun tarzının bir özeti mahiyetinde olduğu için okunası bir kitap özelliği taşıyor. Keyifli okumalar. (Şirin)

Kitabın Yazarı Franz Kafka Kimdir?

Yahudi bir tüccar aileden gelen, Almancaya da hâkim olan bir yazardı. Kafka'nın en önemli eserlerini, üç romanının (Dava, Şato ve Kayıp) yanı sıra; ortaya koyduğu birçok hikâyeleri oluşturuyor.

Kafka'nın eserlerinin büyük bölümü ancak Kafka'nın ölümünden sonra meslektaşı ve yakın arkadaşı Max Brod tarafından yayımlandı ve bu eserler 20. yüzyılda dünya edebiyatında kalıcı bir etki bıraktı.

1883 yılında Prag'da doğdu. Taşralı Çek proletaryasından gelip zengin bir tüccar konumuna yükselmiş bir baba ile zengin ve aydın bir Alman Yahudi'si annenin çocuğu olan Franz Kafka'nın, içedönük ve huzursuz kişiliğini büyük ölçüde annesine borçlu olduğu söylenir. Ailenin en büyük çocuğu olan Kafka'nın iki erkek kardeşi küçük yaşta hayatlarını kaybettiler. Kız kardeşleri Elli, Valli ve Ottla ise Nazi Almanyası'nın organize ettiği Yahudi katliamı Holocaust'da hayatlarını kaybettiler. Kafka, çeşitli ailevi ve toplumsal sebepler yüzünden çevresine yabancılaşarak büyüdü. Ailesinin Prag'daki Alman toplumuyla kaynaşma çabaları sonucunda Alman okullarında okudu.

1893 yılında öğrenim görmeye başladığı Avusturya Lisesi, yalnızlığını ve kendi içine kapanmasında büyük etken oldu. Çek kökenli bir aileden geldiği halde Almancayı anadili olarak kullandığı için tam bir Çek sayılmayan Kafka'yı, Almanlar da tam anlamıyla kendilerinden görmediler. Ufak yaşlarda da Çekçe konuşan Kafka gittiği Alman okullarının da etkisiyle Almancada ustalaştı.

1901 yılında Altstädter Gymnasium lisesini bitirdikten sonra Prag'daki Karl Ferdinand Üniversitesi'nin Hukuk Fakültesi'ne girdi. Buradaki eğitimi sırasında Alman edebiyatı derslerini takip etmeye başladı. Öğrenciliği sırasında Yiddiş tiyatro çalışmalarında yer aldı ve bu çalışmalara destek verdi. Kafka ilk eseri olan 'Bir Savaşın Tasviri' adlı öyküsünü bu dönemde yazdı.

1902 yılında Max Brod'la tanıştı. Max Brod, Kafka'nın yaşamında önemli rol oynayan isimlerden biri olacaktı.

1906 yılında hukuk öğrenimini doktora ile tamamladı ve bir yıl süren avukatlık stajını yaptı.

1907'de Sigorta Şirketi'nde memur olarak çalışmaya başladı. Gündüzleri sigorta şirketinde sürdürdüğü çalışma hayatının yanı sıra geceleri ölümden bile daha derin bir uykuya benzettiği yazma işine yoğunlaşıyordu. Aynı yıl 'Taşrada Düğün Hazırlıkları' adlı öyküsünü kaleme aldı.

1912 yılında nişanlısı Felice Bauer'le tanıştı. Onunla ilişkisini, üç kez ayrılıp yeniden nişanlanarak,

1919'a kadar sürdürdü. Evlenmemesine neden olarak hastalığını gösteriyordu. Oysa güncesinde evliliği bir burjuva bağı olanak nitelendirmiş ve edebiyat hayatını sürdürebilmesi için yalnızlığa ihtiyacı olduğunu vurgulamıştır. Nişanlısıyla bu ilişkisinden geriye beş yüzün üzerinde mektup kalmıştır. Bunlar, Kafka'nın ölümünden çok sonra 1967'de 'Felice'ye Mektuplar' adıyla yayınlandı.

1917'de Kafka, verem olduğunu öğrendi.

1919 yılında geçirdiği ağır gripten dolayı hastaneye kaldırıldı.

1920 yılında Milena Jesenska ile tanıştı. Mektuplaştığı dört kadın arasında en ciddi ve önemli olan Milena Jesenska'ydi. Milena'yla mektuplaşmaları önce bir arkadaşlık gibi başladı, daha sonra tutkulu bir aşka dönüştü. Fakat Milena evli olduğundan bu mutsuz ve imkânsız ask Kafka'yı derin acılara sürükledi. Mektuplaştıkları üç yıl boyunca sadece iki üç kez görüşebildiler ve bu görüşmeler Kafka'yı üzmekten başka bir işe yaramadı, yine de onun yaratıcılığını olumlu yönde etkilediği rahatlıkla söylenebilir. Daha sonraları edebiyat tarihinin güzide eserlerinden biri sayılacak olan "Milena'ya Mektupları”nda Kafka şöyle dile getirir durumunu;

"En çok seni seviyorum diyorum ama gerçek sevgi bu değil sanırım, sen bir bıçaksın, ben de durmadan içimi deşiyorum o bıçakla dersem, gerçek sevgiyi anlatmış olurum belki..."

Milena bu mektupları 1939 yılında yayınlaması için yakın arkadaşı Willy Haas'a verdi ve kendisi 17 Mayıs 1944'te Almanya'da toplama kampında öldü.

1922'de emekli oldu, maddi durumu kötüydü ve sağlığı gittikçe bozuluyordu.

1923`de ailesinin etkisinden kaçmak ve yazmaya yoğunlaşmak için Berlin'e taşındı, orada da Dora Dymant adında bir sevgilisi oldu. Dora, Milena`dan daha şanslıydı Nazi Almanya'sına direndi ve 1952`de Londra'da öldü.

1924 yılı 3 Haziran gecesi, 1917 senesinde kaldırıldığı Viyana yakınlarındaki Keirling sanatoryumunda hayata gözlerini yumdu.

Kafka'nın eserlerinin hepsinde görülen yabancılaşma olgusu, onun kendi yaşamında da belirgin bir biçimde izlenir. Ona göre ne kadar küçük ve basit bir yaşamı olursa o kadar mutlu ve sorunsuz olacaktır. Nazilerin Çekoslovakya'yı işgali sırasında Kafka ile ilgili birçok belge yok edildi. 20 yıl süren dostluklarının sonunda Kafka bütün yazdıklarını ölümünden sonra yakması için Max Brod'a vermişti. Yazdıklarının gereğinden fazla kişisel ve değersiz olduğunu düşünüyordu. Tabii Max onunla ayni fikirde değildi ve Kafka'nın ölümünden sonra, karışık halde bulunan binlerce sayfa metni toplayıp düzenleyerek yayınladı.

Yaşamının ve yapıtlarının ortak yani, Camus'nün dediği gibi, "Her şeyi göstermek ve hiçbir şeyi teyit etmemektir".

Çünkü yaşamayı bir savaş, ama önceden yitirilmiş bir savaş olarak görür. Çünkü bir insan olarak yaşamak ve doğru yolda ilerlemek hemen hemen olanaksızdır.

Franz Kafka Kitapları - Eserleri

• Dava
• Şato
• Dönüşüm
• Milena'ya Mektuplar
• Babaya Mektup
• Mavi Oktav Defterleri

• Ceza Sömürgesi
• Açlık Sanatçısı
• Aforizmalar
• Çin Seddi'nin İnşası
• Amerika
• Akbaba
• Bir Savaşın Tasviri

• Bütün Öyküler
• Günlükler
• Hayvan Öyküleri
• Kovalı Süvari
• Ottla’ya ve Aileye Mektuplar
• Özdeyişler
• Bir Köy Hekimi

• Dava (Çizgi Roman)
• Felice'ye Mektuplar
• Yeni Bulunmuş Mektuplar
• Bir Köpeğin Araştırmaları
• Bir Kardeş Cinayeti
• Küçük Bir Kadın
• Öyküler

• Kafka Öyküler 1
• Kafka Öyküler 2
• Ofis Yazıları
• Üç Uzun Hikaye
• Şarkıcı Josefine ya da Fare Ulusu
• Hayata Yön Veren Sözler
• Ceza Sömürgesi (Çizgi Roman)

• Mutsuzluk
• Kafka
• Yakılmamış Öyküler
• Seçme Eserleri
• Taşrada Düğün Hazırlıkları
• Günlük'ten Seçmeler
• Dönüşüm

• Anlatılar
• Köy Öğretmeni - Ateşçi
• Seçme Yazılar
• Kanun Önünde
• The Sons
• Ateşçi
• İn

• Grete Bloch'a Mektuplar
• Dönüşüm ve Diğer Hikayeler
• Dönüşüm (The Metamorphosis)
• Bir Dostluk
• Kafka'nın Kedisi
• Contemplation
• Günlükler 2

• Gammaz Yürek - Dönüşüm (2 Kitap Birden)
• Yargı
• Vəsiyyət
• Blumfeld: Geçkin Bir Bekar
• Kafkadan Rilkeyə qədər 12 Hekayə
• İmparatordan Bir Haber
• On Bir Oğul

• Kararlar
• Milena'ya Mektuplar, Cilt 2
• Erzählungen
• Dönüşüm
• The Metamorphosis

Franz Kafka Alıntıları - Sözleri

• Hiç eksiğim yok. Kendime muhtacım yalnızca. (Hayata Yön Veren Sözler)
• "Evet, dünyada hâlâ sadakat diye bir şey var." (Amerika)
• Değer vaktinde bilinmeli. (Dönüşüm (The Metamorphosis))
• "İyi kitap en iyi arkadaştır." (Taşrada Düğün Hazırlıkları)
• Oysa biliyorum, uyuyamayacağım. Sana yazmaktan vazgeçtiğim için uyuyamayacağım. (Milena'ya Mektuplar)
• "Yargılama adaletsizlik kokuyordu, infaz da insanlık dışıydı." (Ceza Sömürgesi)

• hiç senin dengin değildim; (Babaya Mektup)
• Adalet rahat olmalı, yoksa terazi sallanır ve adil bir hüküm verilemez. (Dava)
• Keşke varlığımı unutsaydı.. (Açlık Sanatçısı)
• Gittiğim her yerde benden önce bir şairin orada bulunduğunu görüyorum. (Hayata Yön Veren Sözler)
• Kanepeye yatsın, ona kimse dokunmasın, yaşam boyu tavana bakıp dursun, daha ne ister? (Bir Köy Hekimi)
• "Hiç kalıcı ve samimi olmayan insan ilişkileri. Şeytan görsün hepsinin yüzünü!” (Dönüşüm)
• Bizde in­sanlar şimdiki zamanı yok etmeye bu kadar ha­zırdır işte. (Akbaba)

• Pek çok şeyin bambaşka olmasını isterdim. (Kafka)
• Evlilik korkusunun bazen, kişinin kendi ebeveynine karşı işlediği günahlarının acısını ileride kendi çocuklarının ondan çıkaracağı yolunda duyduğu endişeden kaynaklandığına dair bir görüş vardır. (Babaya Mektup)
• Dünyanın fakir insanlardan beklediği her şeyi yerine getiriyordu. (Dönüşüm ve Diğer Hikayeler)
• Bırakın, boş sokaklar mutsuz kılacaktır onları, biliyorum. (Anlatılar)
• "Ah" dedi fare, "Dünya daralıyor günden güne. Başlangıçta o kadar genişti ki, korkuyordum, koştukça koşuyor ve nihayet uzakta, sağlı sollu duvarlar görünce mutlu oluyordum; ama bu uzun duvarlar o kadar hızla birbirine yaklaşıyor ki, son odaya gelmişim bile, şu köşede de koşup gireceğim tuzak duruyor." (Kararlar)
• Sizi çok iyi tanımak benim koruma altında olmam anlamına gelmez, sadece sizi önümde numara yapma zahmetinden kurtarır. (Ateşçi)
• Pencereyi açıp kendimi dışarıya atmak çok yararlı bir şey gibi görünürdü bana. (Felice'ye Mektuplar)