Armance - Stendhal Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Armance kimin eseri? Armance kitabının yazarı kimdir? Armance konusu ve anafikri nedir? Armance kitabı ne anlatıyor? Armance kitabının yazarı Stendhal kimdir? İşte Armance kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Stendhal

Çevirmen: Samih Tiryakioğlu

Orijinal Adı: Armance

Yayın Evi: Kelepir Yayınları

İSBN:

Sayfa Sayısı: 254

Armance Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Stendhal'ın ilk romanı, onun birdenbire ün kazanmasını sağlayan eserdir. Bu, romantik bir aşkın hikayesidir. Yazar çok meraklı bir macerayı işlerken kişilerinin hayali gözler önünden silinmeyecek canlı portleini çizmiştir

Armance Alıntıları - Sözleri

• "Bu korkunç sevgiyi yüreğimden söküp atmalıyım."
• Ne yazık ki anneciğim, tüm insanları görmek de üzüntü veriyor bana. Dünyada yalnız seni seviyorum ben."
• Konuşma yetisi insana düşüncesini gizlemek için verilmiştir.
• Sevgiye layık olma çarelerini araştıracağım yerde, ticarete atılıp zengin olmanın yollarını araştırmalıymışım
• Korkmak gibi bir aptallık var bu insanlarda.
• Evlilik aşkın mezarıdır; hoş evlilikler olabilir ama hiçbiri tatlı değildir.
• Ne denli acı duyduğumu Tanrı bilir... Acımı hiç kimseye belli etmiyorum.
• Şeref kaygısıyla alınan karar mutluluğumuz için en güvenilir karardır.
• Sabırlı ol, daha elverişli günlere sakla kendini.
• Senin yaradılışında esrarlı, karanlık bir şey var ki korkutuyor beni.
• "İnsanın kaderi böyledir işte : Bugün umudun körpe yaprakları açar, ertesi gün çiçeklenir, üzerini bütün görkemli açılmış çiçekler kaplar; üçüncü gün öldürücü bir don çıkagelir ; o zaman da çiçekler dökülür. Yaradılışı böyledir onun." Shakespeare.
• Başına gelen en kötü fenalıklar onun kendisine yaptıklarıdır.
• "Ah! Kaygılı yüreğimde harlı bir ateşin beni yavaş yavaş nasıl sardığını, oradan içime işleyerek damarlarıma, iliklerime nasıl yayıldığını öyle iyi duyuyorum ki!"
• Karıları çok güzel gibime geliyor.
• Şu gördüğün mutsuz insanlar var ya senden daha az mutsuz onlar.

Armance İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Kardeşim, paraya kıymış (Allah daha çok versin) Stendhal’ın meşhur Kırmızı ve Siyah (eski baskılarda kızıl ve kara olarak da geçmektedir) kitabını edinmiş. Kitabı da yazarı da övünce, bakayım dedim ve hemen en iyi yahut popüler olana gitmeden evvel birkaç araştırmayla ilk kitabı olduğu bilgisine ulaştığım, bu kitap sonrası adının geçmeye başladığını öğrendiğim Stendhal’ın Armance kitabıyla da yazara giriş yapmış bulundum. İki ana karakter var aslında. Octave Malivert ile Armance Zohiloff. Çok farklı konularda yorumlar yapabileceğimiz bir dizi olaylar da bizleri bekliyor. Octave bizlere oldukça zeki olarak tanıtılıyor. Armance’a oldukça ilgi de duyuyor ama yanlış anlaşılmalar sonucunda ayrı düşüyorlar. Daha şimdiden sorular birikse de devam edeceğim. Bu oldukça zeki karakter, dışarıdakilerin yalanlarına inanacak önce. Yani bir birliktelik, evlilik bile yaşanacak ama dışarıdan söylenen yalanlar neticesinde kadınının kendisiyle başka niyetler içinde evlendiğini düşünür ve çok farklı bir kararla Yunanistan’a savaşa gider ve sonrası orada kalsın. Akıllara hemen bu kadar zeki gösterilen bir karakterin neden dışarıdan söylenenlere hemen inandığı sorusu gelse de, birlikte olduğu insana güvenmeyen birinin neden onunla birlikte olduğu, arkasında durmayacak onu dinlemeden kafasına eseni yapacak bir roman karakteri olacaksa neden zeki olarak özellikle üstünde durulduğunu tartışırım. Zeka, bunları düşünmek ve ani kararlar vererek yanlış yapmamak için var bence. Hele ki karşılıklı saygı olmayacaksa sadece birtakım açlıklar için beraberlik; saygısızlık ve güvensizlik gibi unsurlara rağmen bir ilişki nasıl sürdürülür... Yanlış mı düşünüyorum? Toplumsal temalar ve duygusal aktarımlar yönünden beğendiğimi söyleyebilirim. Belki biraz basit kalıyor, belki günümüz şartlarından basit görebiliyoruz, belki hala gerçeği görmezden geliyoruz ama katıldığım tek bir durum var ki... Davul bile dengi dengine. Bu konuda gözlemlerim beni hiç yanıltmadı. Bir taraş çok zengin diğer taraf zengin değilse, o işler hülyalardaki gibi asla yürümüyor. Böyle olmasını kabullenemiyoruz belki ama durum da bu. Kendi ayaklarının üstünde durmaya çalışan kişiyle, tamamen ebeveyn parası yiyerek bir yerlere gelip bir de kendi çabasıyla geldiğine inanan insanın ilişkisi asla yürümez. Bunun cinsiyetlik bir durumu yok. Beğendiğim kısım da işte bu toplumsal tahlili içeren kısım oldu zaten. Hepimize iyi okumalar dilerim.. (Sadık Kocak)

Stedhal- Aşkın Dolambaçlı Yolları Diğer adıyla hatta asıl adıyla ‘Armance’ Stendhal’ın ilk romanı. Yıllarca her dilde isim aynı, Armance olarak, kalmasına rağmen yayınevi neden bu isimle basmış pek anlam veremedim ki özel isim olması dışında Armance başlığı romantik bir kitap olması sebebiyle kitaba çok da yakışırdı. Neyse. 19.yüzyıl Fransa’sında geçen iki kişinin arasındaki karmaşık, dolambaçlı yollara sahip, bir aşkı okuyoruz. Kitabın ismi Armance olsa da baş karakterimiz Octave’dir. Kitapta zengin-fakir kız-oğlan ilişkilerini okuyoruz. Aralarındaki aşkı Stendhal öyle bir anlatmışki göz kırpmadan okuyorsunuz ilişkilerini. İlk kitabı olmasına rağmen bunu bu kadar güzel anlatması çok etkileyiciydi. Bol bol altını çizdiğim yer oldu, kitabım postitlerde dolu. Ayrıca benim de Stendhal dan okuduğum ilk kitap olduğu için en önemli eseri Kırmızı Ve Siyah’ı da en yakın zamanda okuyacağım. Aşk romanlarını seviyorsanız Stendhal’ı da kesinlikle okumalısınız. “En mutlu aşkın bile fırtınaları vardır, hatta neşe kadar dehşet de görür.” “...sadece sınıf görüyorsanız insanları nasıl tanıyacaksınız?” (aynur derin danacı)

Stendhal'in ilk romanı olduğu öğrendiğimde büyük bir heyecan ve ilgi duydum esere. Aşk çerçevesi içerisinde psikolojik ve yer yer toplumsal tahliller var. Kitabın ismi Armance olmasına rağmen baş kahramanı Oktave'dır nitekim kahraman olamamıştır ama olayın tragedyasıda budur zaten. Oktave yazarın diğer eseri Kırmızı ve Siyah da ki Julien Sorel ile yakın karakterlere sahiptir Stendhal sanırım bu karakteri devam niteliğinde Kırmızı ve Siyah'ta işledi iki kitabı da okuyan okurlar aradaki benzerliği mutlaka görecektir. Şunu da belirtmek gerek; genellikle yazarların ilk eserlerinde görülen acemiliğin Armance'de hiçbir izi yoktu. (ali can özkara)

Kitabın Yazarı Stendhal Kimdir?

Daha çok mahlası Stendhal ile bilinen Fransız Realist yazar.

Marie-Henri Beyle (23 Ocak 1783, Grenoble – 23 Mart 1842, Paris), daha çok mahlası Stendhal ile bilinen Fransız Realist yazar. Marie-Henri Beyle, Grenoble'da 23 Ocak 1783 tarihinde burjuva bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası avukat Cherubin Beyle, annesi Hanriette Gagnon'dur. Çok sevdiği annesi 1790 yılında, Stendhal henüz yedi yaşındayken öldü. Stendhal, disiplinli ve muhafazakar kimseler olan teyzesinin babasının etkisi altında büyüdü. 1796'da Grenoble'da bir okula girdiyse de, 30 Ekim 1799'da askeri okulun giriş sınavına katılmak için Paris'teki, kuzeninin de çalışıyor olduğu Savaş Bakanlığı'na gitti. Ertesi yıl ağır süvari birliğinde teğmen olarak İtalya'ya gitti. Bu seyahati sırasında Dimenico Cimarosa ve Gioachino Rossini'nin müziğini ve Vittorio Alfieri'nin eserlerini tanıması için bir fırsat oldu. 1801'de ise Napolyon Bonapart'ın ordusunda görev alarak İtalya seferine çıktı. Bu sefer sırasında bir komutanın asistanı olarak Brescia'da üç ay kaldı ve bu sırada soylu ailelerin evlerinde bulundu; ki bu sürenin onun hayatında ne kadar önemli bir yer tuttuğu, sonradan yayınlanan günlüklerinden anlaşılmaktadır. Yine bu zamanlarda yerel dergilerin yazarlarıyla tanışıp Romantik edebiyatı öğrendi. 1802'de bu bölgeden ayrılarak Almanya, Avusturya ve Rusya'da bazı askeri görevlerde bulundu, ama asla savaşa katılmadı. Aynı yıl, hayatı boyunca aşık olduğu onlarca kadından ilki olan Madame Rebuffel'in peşinden Marsilya'ya gitti. Orada ticarete atıldıysa da başarısız oldu. Bu ve bunu takip eden olayların ve yılların, Kırmızı ve Siyah romanının baş karakteri Julien Sorel'in karakterinin detaylarının çizilmesine büyük katkı sağladığı düşünülmektedir. 1812'de Napolyon ile birlikte Rus seferine katıldı ve Moskova'nın baştan sonra yanışına şahit oldu. Napolyon'un büyük ordusundan sağ kalmayı başaran az sayıdaki askerden olan Stendhal, notlarının önemli bir kısmını, ordu Rusya'dan geri çekilirken kaybetti. Ayrıca o zamana kadar yüzlerce takma isim kullanan yazar, Stendhal ismini bu sıralarda seçmiştir. 1814'te Napolyon'un düşüşünden sonra Milano'ya yerleşmiş ve burada da Angéla Pietragrua'ya aşık olmuştur. Ertesi yıl Parma'yı ziyaret etmiş ve bu seyahati, üçüncü romanı olan Parma Manastırı'na ilham kaynağı olmuştur. 1817'de ise İtalya'daki izlenimlerini anlatan ve İtalya'ya olan hayranlığının simgesine dönüşen Roma, Napoli ve Floransa kitabını yazmıştır. 1818'de Napolyon'un Hayatı'nı yazmaya başlamıştır. Bu sırada da mutsuz bir aşk yaşayacağı Mathilde Dembowski ile tanışmıştır. 1821'de ise yasadışı bir İtalyan örgütüne üye olduğu suçlamasıyla Milano'dan uzaklaştırılmıştır. Stendhal bunun üzerine Batı Avrupa'yı dolaşmaya başlamıştır. Bu yolculuklar sırasındaki tecrübeleri, düşünceleri ve hisler, sonradan yazacağı romanların ana şeklini oluşturmuştur. 1827'de ilk roman Armance'ı, üç yıl sonra da Kırmızı ve Siyah'ı yazmıştır. 1831'de ise Trieste'ye giderek bir süre konsolosluk yapmıştır. 1839'da Parma Manastırı'nı yazmayı bitirdikten sonra, gençliğinde yaptığı İtalya seyahatlerinden birinde kaptığı frengi hastalığı etkilerini göstermeye başlamıştır. 1841'de geçici bir felce uğramış, daha sonradan da birçok benzer sıkıntılar yaşamıştır. Ve Paris sokaklarında yürürken bayılıp kaldırım kenarına yığılmasından birkaç saat sonra, 1842 yılının 22 Mart'ı 23 Mart'a bağlayan gecesinde vefat etmiştir. Mezarı Montmarte Mezarlığı'ndadır.

Stendhal Kitapları - Eserleri

• Kırmızı ve Siyah
• Parma Manastırı
• Aşka Dair
• Armance
• Lamiel
• İtalya Hikayeleri 1

• Kızıl ve Kara 2. Cilt
• İtalyan Öyküleri
• İtalya Hikayeleri II
• Féder ya da Paragöz Koca
• Vittoria Accoramboni
• Racine ve Shakespeare
• Lamiel 1

• Aşk İksiri
• Vanina Vanini
• Lamiel 2
• Kırmızı Ve Siyah
• Henri Brulard'ın Yaşamı
• La Badessa Di Castro
• Rome, Naples and Florence

• Selected Journalism
• The Life of Rossini
• The Lives of Haydn, Mozart and Metastasio
• Travels in the South of France

Stendhal Alıntıları - Sözleri

• ... Aşkın benim için mümkün olup olmadığını bilmek istiyorum. Kendi kendimin efendisi değil miyim? Kime haksızlık ettim? Hangi sözüme ihanet ettim?.. (Lamiel)
• Büyük aşkların hayatta birer kazadan başka bir şey olmadığını kabul etmelisiniz, bu kazayı da sadece yüce gönüllüler yaşar. (Kızıl ve Kara 2. Cilt)
• Orada sıradan sözlere o kadar alışılmıştır ki biraz özgün bir söz kabalık olarak görülür. Konuşurken yeni bir şey söyleyense yandı. FAUBLAS (Kızıl ve Kara 2. Cilt)
• ... Fédor, o anda, Lamiel'i sevmemek için bütün gücüyle çabaladı, fakat onu bir daha görmemeye gücünün yetmeyeceğini hissetti; çünkü ancak beraber oldukları zaman yaşadığını anlayabiliyordu... (Lamiel)
• ...Yüzünde ışıl ışıl renkler olan, ama baloya gidiyorum diye allık sürme aptallığını gösteren,on altısında bir kızdı sanki... (Kırmızı Ve Siyah)
• Hepimizin alışkanlıkları var, vaktiniz varken kırın alışkanlıkları çünkü bize hediye edilmiş olan, bozukluklara karşı hoşnutsuzluk duyabilme hassaslığı bir süre sonra yok olacak. (Racine ve Shakespeare)

• Ne yazık ki anneciğim, tüm insanları görmek de üzüntü veriyor bana. Dünyada yalnız seni seviyorum ben." (Armance)
• 1795'lerde yazma düşüncelerimden söz etseydim ve aklı başında bir insan, “Her gün iki saat yazın... Esinli ya da esinsiz” deseydi bana, aptalca esinlenmeyi beklediğim on yılımı kurtarırdı bu söz. (Henri Brulard'ın Yaşamı)
• ... Her Tanrı'nın kulu aşkı en büyük mutlulukmuş gibi övüyor, komedilerde durmadan aşktan bahsediliyor, trajedilerde aşk uğruna canlarına kıyıyorlar; bana gelince, âşığımın bana kul köle olmasını isterdim, ama çeyrek saatin sonunda onu yanımdan uzaklaştırırdım... (Lamiel)
• Kırk beş yaşındaki bir kadın toplumda nasıl görülür? Sert ve ha­kettiğinin altında bir şekilde; Kadınlar yirmi yaşında övülür, kırk yaşında terkedilir. (Aşka Dair)
• Yaşamım boyunca o kadar çok okudum ki gözlerim benden merhamet dilemeye başladı. (Féder ya da Paragöz Koca)
• Söz insana düşüncesini gizlemek için verildi. (Kırmızı ve Siyah)
• ‘En çok muhtaç olduğun şey, kendini bağışlamasını öğrenmek,’ (Parma Manastırı)

• "Hoşçakal." (Lamiel 1)
• Ne denli acı duyduğumu Tanrı bilir... Acımı hiç kimseye belli etmiyorum. (Armance)
• Yararcılık, yararcılığa hayranlık. (Kızıl ve Kara 2. Cilt)
• Kısacası, o mutlu olmazsa ben de mutlu olamam. (Parma Manastırı)
• Senin suyun susuzluğumu gidermiyor.. (Kırmızı ve Siyah)
• ... bu son anılara hep pişmanlık karışıyor. (Kırmızı ve Siyah)
• Kırk beş yaşındaki bir kadın toplumda nasıl görülür? Sert ve ha­kettiğinin altında bir şekilde; Kadınlar yirmi yaşında övülür, kırk yaşında terkedilir. (Aşka Dair)