Aydınlık - Henri Barbusse Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Aydınlık kimin eseri? Aydınlık kitabının yazarı kimdir? Aydınlık konusu ve anafikri nedir? Aydınlık kitabı ne anlatıyor? Aydınlık PDF indirme linki var mı? Aydınlık kitabının yazarı Henri Barbusse kimdir? İşte Aydınlık kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Henri Barbusse

Çevirmen: Erdoğan Tokatlı

Yayın Evi: Yordam Kitap

İSBN: 9789944122054

Sayfa Sayısı: 284

Aydınlık Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

"Aydınlık", ünlü Fransız yazarı Henri Barbusse'ün, kişisel serüveninden de izler taşıyan romanı, Fransız milliyetçiliğine ve genel olarak her türlü şovenizme kesin eleştiriler yönelten yazar, sistemi alt kademelerinde, yalıtılmış bir hayat süren küçük burjuva bir fabrika memurunun zihinsel aydınlanma sürecini anlatır. 'Savaş', 'Kahramanlık', 'Vatanseverlik' gibi kavramlarla cepheye sürülen yığınların kendi öz çıkarlarından nasıl uzaklaştırıldığını, cephede birbirinizi boğazlamak zorunda bırakılan her ulustan insanların aslında nasılda birbirlerine benzediğini ve insanlığın kurtuluşunun da bu benzerlikten doğacak kardeşlik üzerinden gerçekleşebileceğini çarpıcı bir dille anlatıyor. Emperyalist paylaşım savaşlarının ve birbirine kırdırılan emekçilerin hikâye edildiği kitap, aslında günümüz dünyasının ahvaline de ışık tutuyor. Duygulu, derein ve sade anlatımıyla Barbusse, yüzyıl öncesinden günümüze sesleniyor: "Barış günlerinde forsalar gibi çalıştırılan ve savaşta ölüme sürüklenenlerde bütün umudumuz. Sadece onların ışığa, aydınlığa ihtiyacı var. Bütün umudumuz dünyamızın yoksul insanlarında!"

(Arka Kapak)

Aydınlık Alıntıları - Sözleri

• Tanrı'nın varlığını doğrulayan tek şey O'nun varlığına duyduğumuz ihtiyaçtır. Eksikliğini hissettiğimiz her şeye verdiğimiz isimdir Tanrı.
• Yaşayanların hayaletidir ölüler.
• Bizim için hep gece yaşanan, karanlık bir şeydi hayat.
• Adalet aramak ve istemek, bulanık bir rüyanın uzantısı değil, yoksulların yüreğinden kopup gelen haklı ve özlü bir çığlıktır.
• ''Kötülüklerin ilk tohumu insanlığın kaynağında atılıyor, kötülükler insanlıkla beraber başlıyor.''
• Düşünmek ve hayatın acılı tecrübesi olgunlaştırdı beni.
• Kötülüklerin ilk tohumu insanlığın kaynağında atılıyor, kötülükler insanlıkla beraber başlıyor.
• Yürek, yaşarken aldığımız yaraların sızısıdır içimizde.
• ... karanlık çökünce bütün yorgunluklar gibi bütün umutlar da birbirine benziyor nedense: hepimiz birbirimize benziyoruz.
• "Alnımıza ne yazılmışsa o olur" diye düşünüyor çevremdekiler, daha ötesini akıllarına bile getirmiyor ve karanlıkta üstüste yığılmış cansız gölgelerden farksız yaşıyorlar.
• "Büyük bir boşluğun, hiçliğin koynunda yaşıyoruz sanki."
• "İnsanlığım yaralı" ...
• ... daha güçlü olabilmek için, hatta huzurlu kalabilmek ve yaşayabilmek için insanların el ele vermesi, birleşmesi gerek.

Aydınlık İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Henri Barbusse, 1.Dünya Savaşı' nda savaş karşıtlığı nedeniyle ordudan atılmış. Aydınlık kitabını okurken bu karşıtlığı, nedenlerini net bir şekilde anlayabiliyoruz. Kitap başkarakterlerinden Simon Paulin fabrikada memur. Marie ile evli. Fransa-Almanya arasında savaş başlıyor. Pencerelerin ardına sinen bir savaş. Yaşanılan bir mahallede, sıradanlıkta savaştan uzak, savaşa dair düşüncelerin izlenimlerini okuyoruz önceleri. Sıradanlık, tek boyutluluk, yavanlık, tükenmiş zaman dilimleri bizleri çevreleyen günlük standart hayatın daralması gözümüzün önünde okurken beliriyor. Simon da orta yaşlarında ve savaşa katılıyor. Savaşın psikolojik değişimleri, anlamsızlık, bilinmezlik, özlem, acı, sorgulama, boşluk, karşı çıkılsa da yaşanılması zorunlu kavramlar. Savaşın yorgunluğu, ölümün, öldürmenin dehşeti ve sorgulaması. Barbusse bize insanlığın benzerliğini, savaşın burukluğunu, değişimini, değiştirdiklerini öyle ustalıkla sade ve duygulu anlatıyor ki zamansız bir yapıtı okuyoruz. Gizlerle dolu bilemeyeceğimiz 'Aydınlık' umutlar ve hayat. (Kübra Odabaşı)

Aydınlık PDF indirme linki var mı?

Henri Barbusse - Aydınlık kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Aydınlık PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Henri Barbusse Kimdir?

Fransız şair, roman ve biyografi ya­zarı. I. Dünya Savaşı anılarını işlediği savaş aleyhtarı romanlarıyla tanınır. 17 Mayıs 1873′de Asnieres’te doğdu. Çocukluğu­nun bir bölümü İngiltere’de geçti. 1914′de 40 yaşını aşmış olmasına ve tüberkülozlu olmasına karşın gönüllü olarak Fransız ordusuna katıldı. Kendi İsteği üzerine cephede görevlendirildi. Savaşlardaki başarı­larından ötürü üç kez kahramanlık nişanı aldı. Sağlık durumunun kötüleşmesi üzerine 1917′de ordudan terhis edildi. Ordudan ayrıldıktan sonra savaş aleyh­tarı olarak birçok uluslararası barış örgütünde çalıştı. 1935′de Üçüncü Enternasyonal’in yedinci kongresine delege olarak katıldı. 30 Ağustos 1935′de son yıllarını geçirdiği SSCB’de zatürreeye yakalanarak öldü. Barbusse edebiyat yaşamına 1895′de yayımlanan Pleureuses (“Ağlayan Kızlar”) adlı şiir kitabıyla başla­dı. Şiirlerinde simgeci bir dil kullanan şair, roman çalışmalarında doğalcı bir anlatım benimsedi. İlk romanı Les Suppliants’ı (“Ricacılar”) 1903′de yazdı. Bunu 1908′de L’Enfer (“Cehennem”) adlı romanı izledi. Barbusse’ün uluslararası bir ün kazanması başyapıtı Le Feu: journal d’une escoude (Ateş) ile oldu. Bu savaş romanında, siperlerdeki Fransız asker­lerinin yaşantılarını bütün ayrıntılarıyla ve gerçekçi bir üslupla anlatır. Savaşı hazırlayanların değil, savaş­tan kazanacak hiçbir şeyi olmayan askerlerin açısın­dan bakarak savaşı eleştirir. Gönüllü olarak savaşa giden bir yazar olarak, savaş aleyhtarı görüşlerini kendi yaşadıklarıyla birleştirerek işlemiştir. 1917′de Goncourt Edebiyat Ödülü’nü alan bu roman, aynı yıl içinde İngilizce’ye çevrilmiş ve ABD’de üst üste yedi kez basılmıştır. Savaşın dehşeti ve yol açtığı yıkıntılar daha sonraki döneminde Barbusse’ü bir bütün olarak toplumu eleştirmeye götürmüş, savaş aleyhtarı çalış­malarını sol siyasal bir tutum içinde sürdürmüştür.

Henri Barbusse Kitapları - Eserleri

• Cehennem
• Ateş
• Aydınlık
• Bir Savaşçının Konuşmaları

Henri Barbusse Alıntıları - Sözleri

• ...Ben de diğerleri gibi bir erkeğim, karşıma çıkacak ilk kadının gözlerimi kamaştırmasına her daim hazır, acınacak bir hâl bu! (Cehennem)
• Ben de, diğer insanlar gibi, sonsuzluktan ibaretim. Oysa tüm bunlar nasıl da belirsiz ve karmaşık görünüyor gözüme! Kalbimle güneş arasında koyu bir gölge gibi duran varlığım, ne kendini iyi tanımayı becerebiliyor ne de kendinden kurtulabiliyor. (Cehennem)
• Savaş, dinmeyen bir güreş, bir çatışmadır. (Ateş)
• "Alnımıza ne yazılmışsa o olur" diye düşünüyor çevremdekiler, daha ötesini akıllarına bile getirmiyor ve karanlıkta üstüste yığılmış cansız gölgelerden farksız yaşıyorlar. (Aydınlık)
• "Büyük bir boşluğun, hiçliğin koynunda yaşıyoruz sanki." (Aydınlık)
• Bizim için hep gece yaşanan, karanlık bir şeydi hayat. (Aydınlık)
• Dünya üzerinde aynı dili konuşan iki insan yok. İnsanlar, bazı zamanlar, nedensizce birbirine yaklaşıyor, sonra, yeterli bir neden olmadan birbirinden uzaklaşıyor. Birbirini incitiyor, birbirine sevecenlikle dokunuyor, birbirini yaralıyor, birbirini sakat bırakıyorlar. Ağlamaları gerekirken gülüyor, onu da tam anlamıyla yapamıyorlar .Çift olmak her daim delilik. Dost ya da aşık fark etmiyor! (Cehennem)
• "İnsanlığım yaralı" ... (Aydınlık)
• Ben o noktadan her şeyi gördüm; biz önde savaşırken, arkada iskemlelere kurulmuş oturan bu kadar çok insan olduğunu ben hiç düşünmemiştim. (Ateş)
• Hayat böyledir. İnsan unutur, unutmaya yükümlüdür. Bunu yapan başkaları değildir. Hatta kendimiz bile değiliz. Unutmanın kendisidir. (Ateş)
• Burada sessizlik kanundur... Onlar kendi içlerine kapanmışlardır; tek düşündükleri kendi hayatları ve ölümleridir. (Ateş)
• İnsan artık hiçbir yerde duramıyor... Her yerde herkes birbirini rahatsız ediyor. İleri gidiyoruz, dağılıyoruz ve bu kargaşa içerisinde tekrar geriliyoruz. (Ateş)
• Savaşları durdurun! Bunu yapmak mümkün! Savaşları durdurun! Dünyanın yarası böyle şifa bulmaz. (Ateş)
• ...artık sevmiyor olmak, nefret etmekten daha beter! (Cehennem)
• Onlar kendi içlerine kapanmışlar; ve yalnız kendi hayatlarını ve ölümlerini düşünürler. (Ateş)
• Geçerken bizi değiştiren zaman, işte yaranın kaynağı bu ! (Cehennem)
• Düşünmek ve hayatın acılı tecrübesi olgunlaştırdı beni. (Aydınlık)
• ... karanlık çökünce bütün yorgunluklar gibi bütün umutlar da birbirine benziyor nedense: hepimiz birbirimize benziyoruz. (Aydınlık)
• her şeyden fersah fersah uzakta gibiydi. (Ateş)
• Tanrı'nın varlığını doğrulayan tek şey O'nun varlığına duyduğumuz ihtiyaçtır. Eksikliğini hissettiğimiz her şeye verdiğimiz isimdir Tanrı. (Aydınlık)