Ben Ninem, İliko ve İlarion - Nodar Dumbadze Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Ben Ninem, İliko ve İlarion kimin eseri? Ben Ninem, İliko ve İlarion kitabının yazarı kimdir? Ben Ninem, İliko ve İlarion konusu ve anafikri nedir? Ben Ninem, İliko ve İlarion kitabı ne anlatıyor? Ben Ninem, İliko ve İlarion PDF indirme linki var mı? Ben Ninem, İliko ve İlarion kitabının yazarı Nodar Dumbadze kimdir? İşte Ben Ninem, İliko ve İlarion kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Nodar Dumbadze

Çevirmen: Fahrettin Çiloğlu

Yayın Evi: Dedalus Yayınları

İSBN: 9786057639158

Sayfa Sayısı: 256

Ben Ninem, İliko ve İlarion Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Savaş zamanında yetim kalan ve şaşkınlıkla dünyayı bir oyuncağa çeviren Zuriko’nun hüzünlü hikâyesi Ben, Ninem, İliko ve İlarion… Zuriko’nun çocukluğunun etrafında, ilk aşk, sadakat, mizah, hüzün, şiir, arkadaşlık ile İliko, İlarion ve “Rusça öğrenmede ne var, çocuğum, bütün Rusya Rusça konuşuyor” diyecek kadar saf ama iyi yürekli ninesi geziniyor. Kendisinden yaşça çok büyük olan İliko ve İlarion Zuriko’nun en yakın dostları. Birbirlerine oynadıkları oyunlar, kitap boyunca bir barışıp bir küsmelerine neden olurken, bu oyunlar savaş günlerinde bir şiire dönüşüyor.

Gürcistan’ın uzak köşesinde bir köyü ve koca Tüflis’i kucaklayan olaylar, anlatı ustası Dumbadze’nin bir bakıma hayatının bir kesiti. Gürcistan’ın ünlü yazarı Nodar Dumbadze, herkesin başına gelebilecek gündelik olayları işlerken, bunların her birini ironiyle, hüzünle okurun kalbine mıhlıyor. Dumbadze, Güneşli Gece’nin ardından Ben, Ninem, İliko ve İlarion’la da Dedalus’un kütüphanesinden okurlara ikinci kez “merhaba” diyor.

(Tanıtım Bülteninden)

Ben Ninem, İliko ve İlarion Alıntıları - Sözleri

• Kendime şarap koyup konuşmaya başladım: “Bu güneşin şerefine…” “Şu anda gece,” dedi Şota. “Ben güneşi görüyorum…” “Bravo sana!” dedi Otar. “Güneşi görüyorum!” dedim yeniden. “Güneşi görüyorum ve eğer kör değilseniz, sizin de görmeniz lazım.”
• Bilge bir kadın olan ninem, bana her zaman şöyle diyordu: "Oku, kör olası, yoksa cahil kalırsın."
• “Umut ettiği sürece yaşıyor insan.”
• Şaka değil, yetmiş iki yaşında bir kadınım, ama ne yaparsın çocuğum, hayata doyamadım. İnsanın kalbi doymak bilmiyor. Daha fazla yaşamak istediğimi söylemeye utanıyorum. Kral üç gün daha yaşamak için kör köpek yavrusunu yemiş.

Ben Ninem, İliko ve İlarion İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Kitabin giriş paragrafinda şu cümle var: "Bu dünyada var olan köyler içinde ben en çok kendi köyümü seviyorum. Çünkü yeryüzünün hiçbir yerinde benim, ninemin, İlario'nun, İliko'nun ve köpeğim Murada'nın yaşadığı başka bir köyün var olması mümkün değil. Bu cümleyi kuran Zuriko savaşta yetim kalıp, köye saf ama iyi yürekli ninesinin yanına gelmiştir. Yazar, inanılmaz naif bir dille yüreğinize ince ince dokunan yazım tarzı ile Zuriko'nun hüzünlü büyüme hikayesini anlatır bizlere...Sadece yetişkinlerin değil, ilk gençlik çağındaki kitapseverlerin de severek okuyacağı bu kitap yazarla tanışma kitabım oldu. (Şule Uğurlu)

Gürcü yazar Nodar Dumbadze Ben, Ninem, İliko ve İlarion’da ninesi, köpeği ve arkadaşlarıyla Gürcistan’ın bir köyüne büyüyen öksüz ve yetim Zuriko’nun çocukluk ve büyüme hikayesini kendine has, mizahi yönden zengin bir dille anlatıyor. Çokça orobiyografik ögeler içeren eserin arka planında da İkinci Dünya Savaşı’nın Gürcü halkın ve özellikle köylüleri. dünyasındaki yansımalarını, SSCB dönemi politikalarının yine bu insanlar üzerindeki etkisini okuyoruz. Kolay okunan ve akıcı bir eser olmasının yanında yer yer beni çok güldürdü gerçekten. Anlatımın küçük küçük ve genelde absürd/komik hikayelerle ilerlemesini sevdim. Genel olarak kitap, en sevdiklerim arasına girmese de keyifli zaman geçirmemi sağladı. Farklı kültürlerden okumalar yapmak isteyenlere mutlaka öneririm. (İpek Dadakçı)

Bu kitap, saf ve iyi yürekli yetim Zuriko'nun hem hüzünlü hem sıcacık olan hikayesi.. Çocukluğundan genç bir delikanlı oluşuna dek başından geçen olayları dudağınızdan hiç silinmeyen bir tebessümle okuyorsunuz.. İliko ile İlarion'un bitmek bilmeyen kavgalarında ve çekişmelerinde bir İliko'ya bir İlarion'a hak verirken buluyorsunuz kendinizi.. Ve ninenin sevgisinde, korumasında, çok yakınınızdan birinin varlığını hissediyorsunuz.. Kendinden yaşça büyük insanlarla dost olan, aile olan, hayattaki her şeyi bu insanlar olan Zuriko'nun kendine kurduğu dünyayı severek okuyacaksınız. kitapperi okuyansinem ve 1film1kitap tavsiyesinden sonra nihayet ben de okudum.. (Gizem)

Ben Ninem, İliko ve İlarion PDF indirme linki var mı?

Nodar Dumbadze - Ben Ninem, İliko ve İlarion kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Ben Ninem, İliko ve İlarion PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Nodar Dumbadze Kimdir?

20. yüzyıl Gürcü edebiyatının en ünlü adlarından biridir.Nodar Dumbadze Tiflis’te doğdu. 1950 yılında Tiflis Devlet Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Aynı yıl Gürcüce gazete ve dergilerinde ilk şiirleri ve mizah öyküleri yayımlandı. 1967 – 1972 arasında, Sovyet Yazarlar Birliği üyesi Gürcistan Yazarlar Birliği sekreteri iken Niangi adlı mizah dergisinin editörlüğünü yaptı. Tiflis’te ölen yazar, kentteki "Mziuri" adlı çocuk parkına toprağa verildi. Eylül 2009’da naşı buradan Mtatsminda Panteonu’na nakledildi.

Nodar Dumbadze Kitapları - Eserleri

• Ben Ninem, İliko ve İlarion
• Güneşi Görüyorum
• Güneşli Gece
• Ağ bayraqlar
• Kukuraça

Nodar Dumbadze Alıntıları - Sözleri

• “İnsan yalnız üzdən baxılan divar naxışı deyildir. İnsan daha yaxşı, daha gözəl qavranılan nöqtədən müşahidə edilməli olan heykəldir”. (Ağ bayraqlar)
• Hansı üstün tutulmalıdır - cəmiyyət, yoxsa şəxsiyyət? Bəşər cəmiyyətinin tarixi bu suallara müəyyən cavab verməz, çünki tarixdə bu, çox gözəl müvazinət tapıb. Tarixdən məlumdur ki, çox böyük şəxsiyyətlər, düha sahibləri, görkəmli istedadlar cəmiyyət yolunda öz canlarından keçiblər. Və əksinə, bir şəxsiyyətin kefì və ya axmaqlığı, onun şıltaqlığı və düşkünlüyü ucbatından şəhərlərin, bütöv bir ölkənin, bütöv bir xalqın, bütöv bir mədəniyyətin məhv olduğu hallar da məlumdur.Bir nəticəyə gəlmək çətindir... (Ağ bayraqlar)
• Bilge bir kadın olan ninem, bana her zaman şöyle diyordu: "Oku, kör olası, yoksa cahil kalırsın." (Ben Ninem, İliko ve İlarion)
• Kendime şarap koyup konuşmaya başladım: “Bu güneşin şerefine…” “Şu anda gece,” dedi Şota. “Ben güneşi görüyorum…” “Bravo sana!” dedi Otar. “Güneşi görüyorum!” dedim yeniden. “Güneşi görüyorum ve eğer kör değilseniz, sizin de görmeniz lazım.” (Ben Ninem, İliko ve İlarion)
• თქვენ ეს ქვეყანა საწყობი ხომ არ გგონიათ? ახალგაზრდობა მოვა თავის დროზე და მისით ჩაიბარებს თავის ქვეყანას. ახალგაზრდობა დაგვმარხავს ჩვენ და დაგვაწერს საფლავის ქვაზე სახელებსა და გვარებს. Siz bu ülkeyi odun deposu mu sanıyorsunuz? Gençlik zamanı gelince gelir ve kendisi teslim alır ülkesini. Gençlik bizi mezara gömüp, mezar taşımıza ad ve soyadlarımızı yazacaktır. (Güneşli Gece)
• “Umut ettiği sürece yaşıyor insan.” (Ben Ninem, İliko ve İlarion)
• Ağalasam, ağlıyamıyorum. Gözyaşım damarlarımda dolaşıyor, kan olmuş gözyaşım; kanım da ter olup vurmuş dışıma. (Güneşi Görüyorum)
• Kimi zaman içimiz ürperene, çenelerimiz takırdayana dek yıkanırdık ırmakta. Kimi zaman top oynardık. Kimi zaman tutsak almaca; kale kapmaca; uzun eşek; çelik çomak... oynar be ne sen geçirirdik günleri... Nerde o günler şimdi, o oyunlar Nerde? Çocuklar o unutulmaz, tadına doyulmaz günleri yitirmişlerdi artık. (Güneşi Görüyorum)
• “Mənim dünyadan sevməmiş köçənlərə yazığım gəlir”… (Kukuraça)
• İndi Qorqaslinin daş atın üstündə təntənə ilə əyləşib, yuxarı qaldırdığı sağ əli ilə sürücüləri döngələrdə ehtiyatlı olmağa xəbərdar elədiyi və qədim əyyamlarda ümidini itirmiş tiflislilərin özlərinin son həyat yollarını başa vurduqları - boyunlarına daş bağlayıb özlərini Mtkvarinin bulanıq sularına atdıqları sıldırımlı Metex qayası üzərində keçmişdə Metex qalası ("qala" sözünü burada "qazamat" mənasın da başa düşmək lazımdır) vardı. (Ağ bayraqlar)
• “Biz, bütün dünyanın adamları, əslində bir dildə danışırıq, intəhası bir-birimizi ona görə anlamırıq ki, birimiz o birimizə qulaq asmağı bacarmırıq”. (Kukuraça)
• Savaşın kocaman bir işkembesi var, kocaman, mezarlıktan bile büyük, mezarlıktan on kez daha büyüktür savaşın midesi. (Güneşi Görüyorum)
• “Mənəviyyat mənəviyyatdır, mənəvi həyatsa - kinodur, teatrdır, rəssamlıqdır, musiqidir… Bir də bunlara məhəbbətdir”. (Kukuraça)
• Axı, sənin də bir hədd-hüdudun var və geri də qayıtmalısan. Di, qaytar o apardığın adamları, qaytar onları, a yol. Bilirdim ki, bir gün gələcək, məni də çəkib, sonu məlum olmayan uzaq yerlərə aparacaqsan, ancaq mən bura qayıdacam, özün gec-tez məni qaytarıb bura gətirəcəksən. İstəmirəm, kimsə buraya mənim xəbərimi gətirsin, özüm qayıdıb bura gələcək və deyəcəm: bu, mənəm, qayıtmışam, camaat! İstəyirəm ki, apardığın adamlardan hər biri belə desin, hər biri qayıtsın-istər öz ayaqlarıyla olsun, istər qoltuqağacıyla, – ancaq təki qayıtsın! (Güneşi Görüyorum)
• İsti, olduqca isti iyun axşamı idi. Qaranlıq, bir növ kəsif qatlı göy üzünü iri şüalı ulduzlar sıx-sıx bürümüşdü. Adama elə gəlirdi ki, əlini uzadıb, ulduzlu səmadan bir tikə qoparmaq olar – səma bu qədər sıx və aşağı idi. Cırcıramalar cırıldayır, hardasa, yaxından çayın qıjıltısı gəlir, qurbağalar quruldayırdı. Vəfalı kənd keşikçiləri – itlər tənbəl-tənbəl hürür, bir-birinə hay verirdilər. İndi mənim kəndimin də səması belədir, mənim kəndimdə də bu cür sakitlikdir və orda iyun gecəsinin səmavi sükutunu pozan da eynən buradakı kimi səslərdir. Bibim də, yəqin bizim qoz ağacının altında mütəkkəyə dir-səklənərək uzanıb, ulduzlu səmanın gümüşü qaranlı-ğına baxır və mənim fikirləşdiyimi fikirləşir... (Güneşi Görüyorum)
• dertleşecek biri yoksa eğer, insan duvarla, taşla, ağaçla, herhangi biriyle veya bir şeyle de konuşmak istiyor. (Güneşli Gece)
• Şaka değil, yetmiş iki yaşında bir kadınım, ama ne yaparsın çocuğum, hayata doyamadım. İnsanın kalbi doymak bilmiyor. Daha fazla yaşamak istediğimi söylemeye utanıyorum. Kral üç gün daha yaşamak için kör köpek yavrusunu yemiş. (Ben Ninem, İliko ve İlarion)
• Nəhayət, iri dəmir alaqapı görəcəksiniz. Adamları alaqapıdan içari qrup-qrup salır, buraxanda isə bir-bir buraxırlar. Bu alaqapıdan çıxmağın üç üsulu var: birinci üsul odur ki, siz müqəssir olmayasınız, ikinci üsul odur ki, siz alaqapını, bir növ Tsikara kimi, vurub yerdən çıxarmaq istəyirsiniz, amma... Bu, həmin o doqquzuncu alaqapıdır ki, Tsikaranın buynuzlarını qırıb... (Ağ bayraqlar)
• Keşke insan yüz yaşında doğsa, sonra yaşı giderek azalsa ve yaşıyla birlikte dertleri de... Görüşü, işitmesi, düşünceleri de azalsa ve sonunda annenin tesellisi gibi huzur içinde ve hiçbir şey hissetmeden ölse... (Güneşli Gece)