diorex
Dedas

Günlerin Gölgeleri - Gökhan Özcan Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Günlerin Gölgeleri kimin eseri? Günlerin Gölgeleri kitabının yazarı kimdir? Günlerin Gölgeleri konusu ve anafikri nedir? Günlerin Gölgeleri kitabı ne anlatıyor? Günlerin Gölgeleri PDF indirme linki var mı? Günlerin Gölgeleri kitabının yazarı Gökhan Özcan kimdir? İşte Günlerin Gölgeleri kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

  • 08.12.2022 10:00
Günlerin Gölgeleri - Gökhan Özcan Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Kitap Künyesi

Yazar: Gökhan Özcan

Yayın Evi: Mavi Yayıncılık

İSBN: 9789758209118

Sayfa Sayısı: 143

Günlerin Gölgeleri Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Ben, yazı yazarken ruhuna çekidüzen verenlerden değilim. Dağınıksam dağınık yazıyorum, topluysam toplu yazıyorum. Hüzünlüysem hüzünlü, efkarlıysam efkarlı... Henüz psikologların keşfedemediği bir kavram var. Ben keşfettim. Ara İklim Psikolojisi diyorum adına. Kimi zaman yağmurluyum, kimi zaman bulutlu, kimi zaman güneşli, kimi zaman da parçalı bulutlu. Bunların hepsi bende var. Yazılarımda niçin olmasın? İşin nihayetinde büyük adam olmak gibi bir hedef gözetmediğime göre, ruhsal bir istikrar kazanma yolunda bir çaba göstermeye de gerek duymuyorum. Ne demek istediğime gelince: Sanırım 'içinizden geleni söyleyin ya da yapın' gibi birşeyler söylemek istiyorum. Doğru dediğimiz şeyler içimizden de geçmiyorlarsa bizim için doğru değildirler.

Günlerin Gölgeleri Alıntıları - Sözleri

  • Ve fotoğrafçılar, hep altından kalkamadığımız o ağır görevi yüklerler omuzlarımıza: Gülümseyin!..
  • Zamanla değişmeyen ne kadar az şey kaldı hayatımızda.
  • Köşeme çekilip gecenin sesini dinliyorum. Gecenin bana söylediklerini tabiatıyla yalnız ben biliyorum.
  • Her geçen gün daha fazla sağırlaşıyoruz öncesine,sonrasına, şimdisine ve nasılına hayatın.
  • Gönlümün takviminde duraksayan bir milat yazılı kaldı...
  • Yalnız yaşı olmayan ve dünyalarını kendi içlerinde taşıyan insanlara dayanabildiğimi fark ediyorum.
  • Hayatın gerçekleri içimi burkuyor, bu insanca çaresizlik kırıyor umut ağacımın dallarını...
  • Eşit mesafedeyim kırılmış hayallere...
  • İçimizi de gösteren fotoğraflar çekilebilir mi sanıyorsun?
  • Sıkılıyorum ve toprağa düşen bir yağmur damlası kadar huzursuzum. Olduğum yerde duruyorum. Dünyaya kapanıyorum.Kitaplara bakıyorum insanların durduğu mesafelerden. Adamakıllı sıkılıyorum.Üst üste konmuş kelimelerden sıkılıyorum. Art arda dizilmiş cümlelerden sıkılıyorum.Kalıplara dökülmüş düşüncelerden sıkılıyorum. Sözlerin ifadesizligi sıkıyor beni. Sıkıyor beni gururla şişirilmiş kuramlar. Sıkıyor beni yatağına sinen nehirler.

Günlerin Gölgeleri İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Bugün günlerden hangisi acaba, merak ediyorum. Bir ekmek parası uğruna çileli kuyruklara giren mahmur ve mutsuz insan yüzlerini seyrediyorum uzaktan. Bir şey yapamıyor olmak canımı sıkıyor. İnsanların gözlerine bakmaktan çok daha önemli işleri olduğunu düşünen insanlarla aramdaki mesafe daha da açılıyor. Hayatın gerçekleri içimi burkuyor. • En son çıkan kitaplarını okuyup daha sonra ilk kitaplarını okuduğumda başka bir Gökhan Özcan gördüm. Duyguları daha canlı, heyecanı, hüznü daha belirgin ...gizlemeye ihtiyaç duymadığı zamanlarda yazmış belliki. Kitabın başında da belirtmiş zaten. Şimdi kalemi daha içe dönük daha üstü kapalı bazı duyguların. Yaş aldıkça kaleminin ve hayata bakışının evrilişini görebiliyorsunuz. Bunu görmek böyle bir Gökhan Özcan okumak arka bahçesini keşfetmek heyecan verici. Neticede Gökhan Özcan kalemi çok ayrı bir yerde duruyor benim için. Dönüp dolaşıp okuduğum asla vazgeçemeyeceğim bir yazar. Kimseyle kıyas edilemeyecek derecede samimi, gerçekçi ve bir o kadar da mahçup... (Yağmur)

Gökhan Özcan'ın ilk baskısı 1997'de yapılan kitabı yıllar sonra yeniden gözden geçirmelerle birlikte tekrardan basıma verilmiş. Şiirsel anlatımlarıyla, kendine özgün üslubuyla hayatı sorgulayan ve hayata dair güzel tespitleri olan klasik bir Gökhan Özcan kitabı diyebilirim. Yazarı ilk kez okuyacak arkadaşlara öncelikle Ruh Yordamı kitabını tavsiye ederim. Herkese faydalı okumalar... (Yeni Dünya)

Günlerin Gölgeleri PDF indirme linki var mı?

Gökhan Özcan - Günlerin Gölgeleri kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Günlerin Gölgeleri PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Gökhan Özcan Kimdir?

19 Mart 1965 tarihinde İnegöl’de doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini İnegöl’de tamamladı. 1987 yılında Gazi Üniversitesi Basın Yayın Yüksek Okulu Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Bölümü’nden mezun oldu. Zaman gazetesi Kültür-Sanat Servisi’nde çalıştı. Daha sonra TRT'de aralıklı olarak Mimar Sinan, Yayla Yollarında, Yunus Emre ve Kırk Ambar, Havuçlu Pilav, Zamanın Seyyahları, Çek Bir Film gibi yapımlarda çeşitli görevler aldı, senaryo ve metin yazarlığı yaptı. Panel ve İzlenim dergilerinde çalıştı. Birçok farklı dergide çocuklara hikayeler ve denemeler yayınladı. İlk çıktığı yıllarda Yeni Şafak gazetesinde Tersköşe’yi yazdı. Bir süre Medyakronik isimli internet sitesinde TV eleştirileri kaleme aldı. Ardından Hakan Albayrak ve Levent Gültekin ile birlikte Gerçek Hayat dergisini çıkardı. Hiçbişey, Altmışikiden Tavşan, Günlerin Gölgeleri, Ruh Yordamı, Kim Duma Dum Kime, Serçe Parmağı isimli kitapları kaleme alan yazar halen Yeni Şafak’ta yazılarına devam ediyor.

Gökhan Özcan Kitapları - Eserleri

  • Serçe Parmağı
  • Ruh Yordamı
  • Hiçbişey
  • Günlerin Gölgeleri
  • Gözağrısı
  • Açık Pencere
  • 62'den Tavşan
  • Meraklı Solucan
  • Kim Duma Dum Kime

Gökhan Özcan Alıntıları - Sözleri

  • "Ben her şeyi biliyorum. Büyüklerin hiç mutluluk resmi yapamadığını da biliyorum. Mutluluk resimlerini sadece çocukların yapabileceğini de biliyorum." (62'den Tavşan)
  • Zamanla değişmeyen ne kadar az şey kaldı hayatımızda. (Günlerin Gölgeleri)
  • "Üşüyen bir elin en yakın cebe sığınması gibi, kendi içine kapanıyor bazı insanlar.." (Ruh Yordamı)
  • Her olanda bir hayır var hayata gönül gözüyle bakanlar için... (Gözağrısı)
  • Herkes gibi ben de “yorgundum dünya işlerinden” (Ruh Yordamı)
  • Ben küçükken, sokağımız çok büyüktü. Sonra ben büyüdükçe sokağımız küçüldü. O kadar küçüldü ki benim büyüyen hayatım içine sığmaz oldu. (Kim Duma Dum Kime)
  • Bulundukları yeri güzelleştirmekle görevlendirilmişlerdir (Kim Duma Dum Kime)
  • Dünyadaki her şey sevgiyle ısınır ancak bayım. (Hiçbişey)
  • Eşekler, bütün atların basketbolcu eşekler olduğunu zannederler ve onların maçlarını ne zaman yaptıklarını merak ederler. Atlar, etrafında dolaşan tüm eşeklerin komedyen olduğunu zannederler ve ne söylerlerse söylesinler onlara hep gülerler. (Kim Duma Dum Kime)
  • Sıkılıyorum ve toprağa düşen bir yağmur damlası kadar huzursuzum. Olduğum yerde duruyorum. Dünyaya kapanıyorum.Kitaplara bakıyorum insanların durduğu mesafelerden. Adamakıllı sıkılıyorum.Üst üste konmuş kelimelerden sıkılıyorum. Art arda dizilmiş cümlelerden sıkılıyorum.Kalıplara dökülmüş düşüncelerden sıkılıyorum. Sözlerin ifadesizligi sıkıyor beni. Sıkıyor beni gururla şişirilmiş kuramlar. Sıkıyor beni yatağına sinen nehirler. (Günlerin Gölgeleri)
  • Dünya da kocaman bir okul zaten! (Kim Duma Dum Kime)
  • Her geçen gün daha fazla sağırlaşıyoruz öncesine,sonrasına, şimdisine ve nasılına hayatın. (Günlerin Gölgeleri)
  • Kırıldığımı hissediyorum, bir ucumdan diğer ucuma kadar... (Gözağrısı)
  • İçimizi de gösteren fotoğraflar çekilebilir mi sanıyorsun? (Günlerin Gölgeleri)
  • Kim ki gönlünde sızı yok, onun derdi yok. Kim ki derdi yok, onun meselesi yok. ... Ne ki canımızı sıkıyor, o bizim dostumuzdur. Ne ki kafamızı yoruyor, o bizim azığımızdır. Ne ki mahzun ediyor bizi, büyütür insanlığımızı. (Açık Pencere)
  • Dünyadaki her şey ancak sevgiyle ısınır bayım.. (Hiçbişey)
  • “Her sabah kalkıp deli gömleklerini hayat diye geçiriyoruz sırtımıza.” (Ruh Yordamı)
  • Sonu görünmeyen büyüklükte bir dünyanın kapısını açmıştı kalemiyle. (62'den Tavşan)
  • Bunların hepsi defterinin içindeydi ve eğer isterse daha nicelerini çizebilirdi sayılardan. Bir tek para çizmemişti; ama gerekirse bütün sıfırlar bu iş için uygundu. (62'den Tavşan)
  • Ben küçükken, sokağımız çok büyüktü. Sonra ben büyüdükçe sokağımız küçüldü. O kadar küçüldü ki benim büyüyen hayatım içine sığmaz oldu (Kim Duma Dum Kime)

Yorum Yaz