Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları - Başo (Matsuo Bashō) Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kimin eseri? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabının yazarı kimdir? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları konusu ve anafikri nedir? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabı ne anlatıyor? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları PDF indirme linki var mı? Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabının yazarı Başo (Matsuo Bashō) kimdir? İşte Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Başo (Matsuo Bashō)

Çevirmen: Coşkun Yerli

Orijinal Adı: Oku no Hosomichi (The Narrow Road to the Deep North and Other Travel Sketches)

Yayın Evi: Yapı Kredi Yayınları

İSBN: 9753633041

Sayfa Sayısı: 126

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Bu kitapta yer alan gezi notları, şairin Zen Budizm'den etkilenerek dünyevi bağlardan kurtulmaya ve fani dünyadaki sonsuzluğu, evrenin gizemlerini açığa çıkartmaya çalışmasının izdüşümü niteliğini taşıyor.

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları Alıntıları - Sözleri

• "Dünya kirini üstümden atamadım hâlâ. "
• "Sararmış otlar geriye kalan, eski yiğitlerin tutkularından."
• Sanki boyutlar arasından aya ve güneşe giden yolun kapısının önündeydim.
• İçim şiir denen çılgınlıkla dolu
• Bir at bile harika bir seyirlik bu dünyada, kardaki haline bakmaya doyum olmuyor.
• Artık kapım yalnızca sabah güzelliklerine açık
• Dünya kirini üstümden atamadım hâlâ.
• Hayatlarını gemilerde uzaklara yelken açarak veya at sırtında geçirenler hep yoldadır ve yol onları nereye götürürse evleri de oradadır.
• Sürüsünü karanlık bulutlarda yitiren garip bir kuş gibi, yüreğimde giden için keder, kalan için elem, karşılık olarak şunu yazdım: “Biz iki yurtsuz”
• "Bir ateş yak dostum, çıtırdasın, Bak ne göstereceğim sana: Kocaman bir kartopu."

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Her ne kadar kendime ait bir şiir teorisi görüşüm olsa da bu incelemeyi salt okuyucu gözüyle yazmak istiyorum. Kitap on iki asır önce kadim Japon halk şiiri ustası Başo'nun gezileri ve bu esnada yazdığı ve alıntıladığı 'haiku' (hakku) geleneği ile bezenmiş şiirlerden oluşuyor. Çağdaş Japon edebiyatçı Nabuyuki Yuasa'nın uzun sunuşu ve ayrıntılı bölüm notları ile zenginleştirilmiş bir eser. Öncelikle böyle uzak bir geçmişten eksiksiz bize ulaşan bu metnin paha biçilmez bir değer olduğunu teslim etmek gerek. Japon kültürünün mayasını oluşturan doğaya saygı ile hayran, minimalist ve arınmacı öğretilerin sade fakat etkileyici bir ürünü haiku şiirleri. Hece vezniyle, arı ve günlük dille kaleme alınmış, katmanlarca anlam barındıran dizeler bunlar. Uzak doğuya özgü pastoral esrime ve yine doğuya özgü romantik melankolinin sade açmış çiçekleri gibiler Başo'nun haikuları. Anlam katmanlarındaki yerel ve tarihsel göndermeleri, Yuasa'nın sunuş ve notları olmaksızın anlayamayacağımızdan basitlik sınırında bir sadeliğe sahipmiş gibi gelebilir bu şiirler. Duyguları ifşadan çok hayatı anlama ve katılmaya ulaşmış bu bilgeliği gezi notlarında sezinlemek pek de kolay değil. Yine de pastoral esrimeye yol açan olağanüstü açıklık ve sadelik ruhumuzun derinliklerinde bulduğu gerçek karşılıklar ile fark etmeden büyülüyor insanı. Anlam katmanlarını dil sarmalında serpili bulmaya alışık olduğumuz batı – orta batı edebiyat anlayışımız için oldukça yabancı bir şiir dili bu. Minimalist Japon halk ezgileri dinleyerek duygusal yakınlaşmaya çabalamak ihtiyacı duymam kitabı okuma sürecim hakkında bir fikir verecektir sanıyorum. Yine de gezi notlarını ve şiirleri temize çeken öğrencisi Soryu'nun özgün sözlerindeki saygıyı paylaşıyorum: “Bu kitabın güzelliği uzak denizlerdeki deniz kızlarının gözyaşlarından oluşan incilerle kıyaslanabilir.” (ulusal coşkun)

Uzakdoğu'da yazılmış bir şiir ve seyahat kitabı.Temel şiir anlayışı mevcud bu kitabın aynı zamanda çok derinlikli ifadeleri bulunuyor. Teşekkürler Başo. İyi Okumalar (Rabia Yekeler)

Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları PDF indirme linki var mı?

Başo (Matsuo Bashō) - Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Başo (Matsuo Bashō) Kimdir?

Matsuo Bashō ya da asıl adıyla Matsuo Kinsaku Japonya'nın Edo döneminde1644-1694 yılları arasında yaşamış bir şairdir. Japonlara özgü üç dizelik haiku'nun en büyük ustası kabul edilmektedir. 17 heceden oluşan haiku'yu biçim ve anlam yönünden zenginleştirren Basho, bunları zen budizm ruhuyla yoğurarak sanatsal bir tür haline getirmiştir. Basho'nun şiirini tanımlamak için sık sık, "yaşlı, solgun ve göze batmayan şeylere duyulan sevgi" anlamına gelen "sabi" terimi kullanılmaktadır.

Basho, çağının genel görkemine ters düşecek biçimde azla yetinen, dünya nimetlerinden uzak duran, yalın bir insan olarak yaşamıştır. Olanak buldukça toplumun dışına çıkan, Fukagava'daki muz ağacı yapraklarından yapılma kulübesine (başo-an) çekilen şair takma adı olan Basho'yu da buradan almıştır.

1694 yılında Osaka'da ölen Basho'dan günümüze toplam 1000 haiku kalmıştır.

Başo (Matsuo Bashō) Kitapları - Eserleri

• Kelebek Düşleri
• Başo'dan Buson'dan İssa'dan Haikular
• Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları
• Oku’ya Sapa Yollar
• Haiku
• Basho's Haiku: Selected Poems of Matsuo Basho

Başo (Matsuo Bashō) Alıntıları - Sözleri

• Türkün güzel olmasa da benimsin. (Başo'dan Buson'dan İssa'dan Haikular)
• "Giden bana Ve kalan sana İki ayrı güz." (Başo'dan Buson'dan İssa'dan Haikular)
• " Bu şiirde ne çok duygu ifade edilmiş. Fazladan bir satır eklemek bir ele altıncı parmak eklemek gibi olurdu. " (Oku’ya Sapa Yollar)
• "Bir ateş yak dostum, çıtırdasın, Bak ne göstereceğim sana: Kocaman bir kartopu." (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları)
• Her gün, çıkılan bir yoldur; yolun kendisi de, sıla. (Haiku)
• " Peşimi bırakmayan hastalığımla önüm her zamankinden daha muğlaktı. Yine de böylesi kutsal bir yolculuğa çıkarken bu uzak yerleri görmenin gerektirdiklerini biliyordum: dünyadan, hayatın geçiciliğinden el tek çekmeyi kabullenmek; yolda ölmeye, insan yazgısına razı olmak.Bu düşünceler ruhumu biraz hareketlendirdi ve Date'de Okido sınırını geçerken az çok ayaklandım. " (Oku’ya Sapa Yollar)
• ne giyersek giyelim güzel oluruz ay altında işte (Haiku)
• " Ardımızda bıraktıklarımız geriye yalnızca sırtlarımızın gölgeleri kalana dek bizi izledi. " (Oku’ya Sapa Yollar)
• Artık kapım yalnızca sabah güzelliklerine açık (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları)
• Sanki boyutlar arasından aya ve güneşe giden yolun kapısının önündeydim. (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları)
• "Hiç kımıltı yok yaprakta bile; ürperti veriyor yaz korusu." (Başo'dan Buson'dan İssa'dan Haikular)
• Gelmeyecek misin— çoktan düştü yere ilk kiri yaprağı (Kelebek Düşleri)
• Kişi, Yürüme’sinin ‘son’ a ‘eren’ noktalarında, bütün dünya karşısında tam olarak yalnız kaldığında, kendi hiç’liği ile dünyanın hiç’liği çakıştığında, kendi yalnızlığı ile dünyanın yalnızlığının aynı, ‘tekbir’ hiç olduğunu gördüğünde, bütün dünya ile tam olarak birlikli hâle gelir; çünkü anlamın bulunabileceği ‘başka’, ‘sonraki’, ‘öte’ bir yer olmadığına göre, kişi anlamını artık, ancak, kendinde, kendi içinde, kendi ‘düşünme’sinde, “kendi üzerine düşünme”sinde bulabilecektir. Ama buradan—kendinde oluşturduğu birlikten—‘dışarı’, ‘öteki şeyler’e bakınca da, bu kez, hiçbirşeyin tek başına, bağlantısız, kopuk olmadığını anlayabilen kişi, artık, içinde bulunduğunu gördüğü bütün dünyanın en ‘küçük’ şeylerinin bile önemini kavrayacak—her bir tek şeyde herşeyi, her küçük parçada büyük bütünü, herşeyin birliğini, görebilecektir.— (Kelebek Düşleri)
• Kişi, Yürüme’sinin ‘son’ a ‘eren’ noktalarında, bütün dünya karşısında tam olarak yalnız kaldığında, kendi hiç’liği ile dünyanın hiç’liği çakıştığında, kendi yalnızlığı ile dünyanın yalnızlığının aynı, ‘tekbir’ hiç olduğunu gördüğünde, bütün dünya ile tam olarak birlikli hâle gelir; çünkü anlamın bulunabileceği ‘başka’, ‘sonraki’, ‘öte’ bir yer olmadığına göre, kişi anlamını artık, ancak, kendinde, kendi içinde, kendi ‘düşünme’sinde, “kendi üzerine düşünme”sinde bulabilecektir. Ama buradan—kendinde oluşturduğu birlikten—‘dışarı’, ‘öteki şeyler’e bakınca da, bu kez, hiçbirşeyin tek başına, bağlantısız, kopuk olmadığını anlayabilen kişi, artık, içinde bulunduğunu gördüğü bütün dünyanın en ‘küçük’ şeylerinin bile önemini kavrayacak—her bir tek şeyde herşeyi, her küçük parçada büyük bütünü, herşeyin birliğini, görebilecektir.— (Haiku)
• İçim şiir denen çılgınlıkla dolu (Kuzeye Giden İnce Yol ve Diğer Gezi Notları)
• Dünyada vakit acılarla dolu da ne kadar hafifçe geçiyor çatı üstünden ilk kış yağmuru işte (Kelebek Düşleri)
• Kokulandır Kelebek kanadını Orkide de (Kelebek Düşleri)
• Kokulandır Kelebek kanadını Orkide de (Basho's Haiku: Selected Poems of Matsuo Basho)
• " Kalem ya da kelam ilr olsun, kim kalkışabilir ki tasvir etmeye ilahi bir eseri, dünyanın kutsallığını? " (Oku’ya Sapa Yollar)
• ne giyersek giyelim güzel oluruz ay altında işte (Basho's Haiku: Selected Poems of Matsuo Basho)