Vassaf Bey - Memduh Şevket Esendal Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Vassaf Bey kimin eseri? Vassaf Bey kitabının yazarı kimdir? Vassaf Bey konusu ve anafikri nedir? Vassaf Bey kitabı ne anlatıyor? Vassaf Bey kitabının yazarı Memduh Şevket Esendal kimdir? İşte Vassaf Bey kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Memduh Şevket Esendal

Yayın Evi: Bilgi Yayınevi

İSBN: 9789754947441

Sayfa Sayısı: 252

Vassaf Bey Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

... "Vassaf Bey", Türk yazınının en güçlü romanlarından biridir. Gündelik yaşam ilişkilerini eksen alarak, asıl bütünü (her yönüyle kendine özgü sosyo-ekonomik bir yapısı olan 1930'lar Ankara'sını) olağanüstü bir başarıyla yansıtması yanında, hiç kuşkusuz günümüzün canlı, çağdaş Türkçesini yarım yüzyıl önce büyük bir ustalıkla ve en yetkin bir biçimde kullanması bakımından da büyük önem taşımaktadır...

(Arka Kapak)

Vassaf Bey Alıntıları - Sözleri

• “Bir günde, bir dakikada ondan vazgeçtim. Bu kadar da olur mu? Kendimden korkuyorum.”
• "Kimsesizlik insanı canından bezdirir."
• "İnsan bu. Ne anlaşılmaz sevinçleri, üzüntüleri var."
• "Yalnızken çiçekler o kadar da güzel değildir."
• Sokağa atılmış bir kadını insanların iyiliklerine yeniden inandırmanın kolay olmadığını bilirim.
• Benim huyum kötü. Daha söylerken pişman oluyorum, gene de söylüyorum.
• "Sokağa atılmış bir kadını insanların iyiliklerine yeniden inandırmanın kolay olmadığını bilirim."
• “İnsan bu. Ne anlaşılmaz sevinçleri, üzüntüleri var.”
• “Bir günde, bir dakikada ondan vazgeçtim. Bu kadar da olur mu? Kendimden korkuyorum.”
• İçimde bir düğüm gibi kaskatı kalacağına söyleyivereyim dedim.
• İçine bir küskünlük çöktü. "Her şey boş" diye düşündü.
• Vassaf Bey gibi bir adamın kendisi öldü ise hatırı ölmedi ya!
• Ben gençliğimde böyle bir kadına rasgelebilse idim, bekârlığın bu kadar uzun süren yıllarının acılığını çekip, türlü sinir hastalıkları ile yıpranmazdım. Kimsesizlik insanı canından bezdirir.
• "Tasa gider de yeri boş kalır sanma" demişler.
• Yalnızken çiçekler o kadar da güzel değildir.

Vassaf Bey İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Vassaf Bey, bir ailenin kuruluş hikâyesidir.Ayaşlı ile Kiracıları'ndan sonra kaleme alınmış,yarım kalan bir romandır. 23 yaşında olan Perihan evlenme isteğindedir.Bunun için arayışlara girer, mutlu bir yuva kurmak ister.Konuşmalar ve mektuplar olarak iki bölümden oluşan roman toplumun kadına bakış açısını işler.Toplum her genç kızın belli bir yaşta evlenmesini bekler.Perihan,evlenebilmek için çevresinden destek,yardım alır. Memduh Şevket Esendal,hem romanlarında hem öykülerinde karamsar bir atmosfer yaratmaz,bu romanında da durum böyledir.Yazar,romanında çekirdek aileye,ideal aileye dikkat çeker.Yeni devletin ve başkentin simgelerinden biridir apartman dairesi.Miras romanında geniş ailenin,geleneğin simgesi nasıl konaksa, bu romanda apartman dairesi çekirdek ailenin simgesidir. Realist,tasvirleri olan roman,yeni düzen ile oluşan değişimin,topluma ve bireye olan yansımasını işler. Kadın sorunlarına hikâyelerinde de değinen yazar,bu romanında kadının dışarıda çalışıp çalışamayacağı konusunu da ele alır.Hukuk okuyan Perihan'ın ablası Neriman,çalışmaktansa evliliği ön planda tutar.Fakat baba profili bir kadının mesleği olması gerektiğini düşünür.Bu değişen toplumun,sosyal hayatın düşüncelere bir yansımasıdır.Yine bir değişimin yansıması olarak bir kadının bir erkeğe evlilik teklif etmesi de bu romanda vardır. Tuğrul ve Perihan'ın mutlu bir aile kurma hikâyesini barındıran roman,cumhuriyete geçmiş bir toplumun değişen aile yapısını,ailenin değişen yaşam alanını irdeler.Ayrıca çekirdek aile içindeki bireyselleşme dikkat çeken noktalardandır;ailece yemek yendikten sonra aile bireylerinin odalara çekilmesi,eskisi gibi bir arada olup konuşmamaları vb. İdeal çekirdek ailenin kendi içinde çözülüş hikâyesidir. Yazarın ilk bölümlerde yaptığı ikinci çalışması ,kitapta ek olarak sunulmuş.Ayrıca romanın sonu yazar tarafından yazılmış fakat kayıp. (hernevikitap)

Kitabın Yazarı Memduh Şevket Esendal Kimdir?

29 Mart 1883 tarihinde Çorlu'da doğdu. Çiftçilikle uğraşan ailesinin maddi sıkıntıları nedeniyle hiçbir mektepten mezun olamadı. 1906'da intisap ettiği İttihat ve Terakki'de 1908'de müfettiş oldu, çok genç yaşlarda gizli politika işleriyle uğraşmaya, gizli kurumlara girip çıkmaya başlayan Memduh Şevket, Farsça, Fransızca ve Rusça da öğrenerek kendi kendisini yetiştirdi. İttihat ve Terakki Fırkası'nda Kara Kemal'in siyasi cephe yardımcılığını üstlendi, Mütarekede İtalya'ya kaçtı, İzmir'in işgalinde geri döndü. 1919'da Ali İhsan Bey'le birlikte Mesleki Temsil Programını hazırladı ve bu görüşü Halk ve Meslek dergilerinde de işleyerek Cumhuriyet dönemine taşıdı. Milli Mücadele'de Mustafa Kemal'e intisap eden, Memduh Şevket, 1920'de Azerbaycan Cumhuriyeti nezdinde Hükümet temsilcisi olarak görevlendirildi, 1924 yılında Rusların Azerbaycan Cumhuriyetini lağvetmeleri üzerine İstanbul'a döndü, 1925'te Tahran elçiliğine atanıncaya kadar Galatasaray ve Kabataş Liselerinde tarih, coğrafya öğretmenliği yaparak geçimini sağlamaya çalıştı. 1925'de, Mesleki temsil görüşünü benimseyen eski arkadaşlarıyla birlikte Meslek gazetesini çıkardı, siyasi rakiplerini tasviye için İzmir Suikastini plânlayanlarca, bu işten zarar görmemesi için elçilikle yurt dışına gönderildi (1926). 1930'da Elazığ'dan milletvekili yapılan Memduh Şevket Esendal, 1933 yılında memur-milletvekili olarak Kabil, ardından Moskova Büyükelçiliğiyle görevlendirildi. 1941 yılında Bilecik milletvekili olarak yeniden Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne döndü. Bir yıl sonra da 1945 yılına kadar sürdüreceği Cumhuriyet Halk Partisi Genel Sekreterliği'ne getirilen Memduh Şevket, II. Dünya Savaşı'nın başlangıcında Almanya'nın yanında yer alan Turancıları desteklerken, 1945'in başında Japonya ile ilişkilerin kesilmesi, Almanya ile Japonya'ya savaş ilanı konularında Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne verilen önergelere imza koydu. 1945'de CHP Genel Sekreterliğinden ayrılan Memduh Şevket, 1947'de Peker'e kırmızı oy veren 35. kişi olarak, CHP'nin 7. Kurultayında liberal politikacılar kuşağının partide öne çıkmasına katkıda bulundu. Son yıllarında aktif siyaseti bırakarak, eski öykülerini derleyip yayımlayan ve yeni öyküler yazan Memduh Şevket 16 Mayıs 1952 tarihinde Ankara'da öldü.

Memduh Şevket Esendal Kitapları - Eserleri

• Ayaşlı ile Kiracıları
• Otlakçı
• Mendil Altında
• Vassaf Bey
• Miras
• Bir Kucak Çiçek

• İhtiyar Çilingir
• Hava Parası
• Veysel Çavuş
• Kelepir
• Sahan Külbastısı
• Gönül Kaçanı Kovalar
• Güllüce Bağları Yolunda

• Bizim Nesibe
• Gödeli Mehmet
• Mutlu Bir Son
• Feminist
• Ev Ona Yakıştı
• Oğullarıma Mektuplar
• Bir Haydut Kuş

• Tahran Anıları ve Düşsel Yazılar
• Temiz Sevgiler
• Kızıma Mektuplar
• Tahran Anıları ve Düşsel Yazılar

Memduh Şevket Esendal Alıntıları - Sözleri

• Düşünmüyorlar ki sevmek insanın elinde olan bir şey değildir. İnsan isteyerek sevemez ve zaten geçen bir şey için yemin olur ama geleceğe yemin olmaz. 'Ben seni sevdim ve seviyorum' yeminine inanılsa doğru olur. Ancak, 'seveceğim' de yemin olmaz. (Mutlu Bir Son)
• Böyledir. Birçok şeyleri, başkalarına göstermezsek hiç değeri yoktur. Başkaları görüp de onu değersiz bulurlarsa biz de soğuruz. (Gödeli Mehmet)
• Sonra anladım ki erkekler de sevmek, kadınlarda da sevilmek tarafı kuvvetlidir. Erkek ‘ beni seviyor!’ dese, bundan anlamalıdır ki kendisi o kadını seviyor. Kadın, ‘seviyorum!’ derse o da ‘beni seviyor ‘ demektir. Donna Alvonza’ nın Söylevi / Mutlu Bir Son (Mutlu Bir Son)
• Bu yıllarda herkes yemeğe ekmek bulamazken onlar rahat geçiniyorlardı. (Mendil Altında)
• Düşmanın yaklaştığını ve girdiği köylerde cami yıkıp kadınlara iliştiğini duyan bir Müslüman köyünde kadınlar, genç ihtiyar ne kadar erkek varsa kavgaya sevk ettiler, bir ordu karşısında bir köy halkı nedir? Elbette hepsi öleceklerdi. Kadınlar kocalarını, babalarını son dakikaya kadar beklediler ve nihayet bir taraftan köye düşman girerken onlar ilkin çocuklarını dereye attılar, sonra kendileri de, bütün kadınlar el ele tutuşarak ve Allah Allah çağırarak kendilerini suya atıp boğuldular. (Gödeli Mehmet)
• Ben gençliğimde böyle bir kadına rasgelebilse idim, bekârlığın bu kadar uzun süren yıllarının acılığını çekip, türlü sinir hastalıkları ile yıpranmazdım. Kimsesizlik insanı canından bezdirir. (Vassaf Bey)

• “Bir günde, bir dakikada ondan vazgeçtim. Bu kadar da olur mu? Kendimden korkuyorum.” (Vassaf Bey)
• Hiç hastalığın iç yüzü, dış yüzü olur mu? Yatak çarşafı mı bu? (Veysel Çavuş)
• İçimde bir düğüm gibi kaskatı kalacağına söyleyivereyim dedim. (Vassaf Bey)
• Yalancı şöhret beni korkutuyor (Ayaşlı ile Kiracıları)
• Benim yaşayışım gün geçtikçe tatsızlaşıyor. Ne ben kimseyi seviyorum, ne kimse beni arıyor. (Ayaşlı ile Kiracıları)
• Unutmamak ne kadar güçse,unutmak da o kadar güçtür.   (İhtiyar Çilingir)
• Dün iyi sayılan, beğenilen,istenilen şeylerin bugün istenilmemesi, beğenilmemesi bizim iyiliğimizden mi, kötülüğümüzden mi olduğunu kestiremiyorum. (Gödeli Mehmet)

• Öldüreceklerse ortalığı soyanları öldürsünler. (Bizim Nesibe)
• Dilimizin yalnız sözleri değil, sözlerin kullanışları da değişmiş; o kadar ki, söylenilince güçlükle anlıyorum. (Gödeli Mehmet)
• Söylemeye değil, yapmaya kıymet veriyordu. (Miras)
• Biz hem yalancılıkları kendimiz öğretiyoruz, hem de yeni nesil bozuldu, diye, şikâyet ediyoruz. (Otlakçı)
• Başkaları sizin olan şeyleri severlerse siz de seviyorsunuz. Onlar sevmezlerse siz de soğuyorsunuz. (Gödeli Mehmet)
• "İçimde sebepsiz bir küskünlük duyuyordum." (Otlakçı)
• Böyledir. Birçok şeyleri, başkalarına göstermezsek hiç değeri yoktur. Başkaları görüp de onu değersiz bulurlarsa biz de soğuruz. (Gödeli Mehmet)