Veronalı İki Soylu Delikanlı - William Shakespeare Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Veronalı İki Soylu Delikanlı kimin eseri? Veronalı İki Soylu Delikanlı kitabının yazarı kimdir? Veronalı İki Soylu Delikanlı konusu ve anafikri nedir? Veronalı İki Soylu Delikanlı kitabı ne anlatıyor? Veronalı İki Soylu Delikanlı kitabının yazarı William Shakespeare kimdir? İşte Veronalı İki Soylu Delikanlı kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: William Shakespeare

Çevirmen: Özdemir Nutku

Yayın Evi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

İSBN: 9786053609704

Sayfa Sayısı: 148

Veronalı İki Soylu Delikanlı Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

William Shakespeare (1564-1616): Oyunları ve şiirlerinde insanlık durumlarını dile getiriş gücüyle yaklaşık 400 yıldır bütün dünya okur ve seyircilerini etkilemeyi sürdüren efsanevi yazar, Veronalı İki Soylu Delikanlıda dostluk ve aşkı bir vicdan sorunu olarak karşı karşıya koyar, yaşanan pişmanlıklar ve ulaşılan erdemle çözüme kavuşturur. Oyunun sonundaki şaşırtıcı ifadeler Shakespearein yaşadığı dönemin öteki-cins, aynı-cins ilişkileri göz önüne alındığı takdirde günümüz izleyicisi için anlaşılır hale gelir. Eser, 1623te, Birinci Folioda, Shakespearein o dönemde yazdığı diğer oyunlarla birlikte basılmıştır.

1594 ile 1596 yılları arasında yazıldığı tahmin edilmektedir.

Veronalı İki Soylu Delikanlı Alıntıları - Sözleri

• Meleklere yaraşır mükemmeliyeti edinmek yerine, Gençlik yıllarımın değerli kazançlarını ihmal ettim.
• “Umut âşıkların değneğidir ; ona dayanarak yürü, Onu kullan umutsuzluğa düşüren düşüncelere karşı.”
• İnsanın sağ eli yüreğini söküp aldıktan sonra Artık kime güvenilebilir?
• “Çünkü aşk bir çocuk gibidir, erişebileceği her şeyi ele geçirmek ister.”
• “Aslında sevgisini herkese duyuranlar en az sevenlerdir.”
• Umut âşıkların değneğidir; ona dayanarak yürü, Onu kullan umutsuzluğa düşüren düşüncelere karşı.
• Gerçek aşk böyledir işte. Konuşamaz insan. Onu güzelleştiren sözler değil, hareketlerdir.
• Sevgisini herkese duyuranlar en az sevenlerdir.
• “Umut aşıkların değneğidir; ona dayanarak yürü.”
• Gerçek aşk böyledir işte. Konuşamaz insan. Onu güzelleştiren sözler değil, hareketlerdir.
• Ama yazarlar der ki: Kemirgen tırtıl nasıl en güzel tomurcuklara yerleşirse, için için yiyen aşk da yapışırmış en seçkin beyinlere.
• tanrım, aman tanrım, ne çılgınlıklar var içimizde!
• Demek bir dost, en kötüsü olabilirmiş düşmanların.
• “Bir nisan gününün güvenilmez parlaklığına, Bir bakıyorsun, güneşin bütün güzelliği ortada, Derken bir bulut gelip karartıyor her şeyi.”
• Olmadığınız gibi görünebilir misiniz?

Veronalı İki Soylu Delikanlı İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Birkaç saat içinde okuyup bitirdim ve çok beğendim. Kitap okuyor gibi değil de tiyatro izliyor gibi hissettim. Her zamanki gibi yine beni güldüren yerleri oldu okuması eğlenceli bir eserdi. (Beyza)

İyiki bu dünyadan bir Shakespeare geçmiş. Dili sade ve kolay okunur bir Tragedya. Kitap okuyormuşum değil de sanki tiyatro da oyun izliyormuşum hissi veriyor bana Shakespeare kitapları. Tüm külliyatı bir an önce okumak istiyorum. (Nihal Birinci)

AŞKTA KİM SAYGI DUYAR DOSTA?: Oyunun orijinal ismi ''Two Gentleman of Verona'' olsa da buradaki karakterler erginlik çağına girmiş, varlıklı ailelerden gelen delikanlılardır. Ancak hareketlerinden ve tavırlarından 20 yaşın altında oldukları anlaşılmaktadır. Zaten Valentine de, hayatında ilk kez yolculuk yapmaktadır. Proteus-Valentine arasındaki olay örgüsü yazar/Giovanni-Boccaccio'nun kitap/decameron--191025 adlı eserindeki Titus ve Gisippus'un öyküsünü anımsatır. Shakespeare, bunu Sir Thomas Eliot'ın The Governor (1531) adlı eserinde okumuş olabilir. Oyunda erkek erkeğe arkadaşlık ve erkek-kadın aşkı vurgulansa da, bu sadece platonik aşk ile erotik aşk yarışmasından ibaret değildir. Çünkü aynı-cins ve öteki-cins ilişkileri alt metinde mevcuttur. 1. Perde, 1. Sahne'nin en başında Valentine, ''Beni kandırmaya çalışma sevgilim Proteus,'' diye sözlerine başlar. Bu tümcenin gizli anlamı: Valentine Proteus'u, Proteus Julia'yı sever. Proteus Julia'nın aşkıyla ''zincirlenmiş''tir; ama aynı şekilde erkek arkadaşı Valentine'e de sevgiyle bağlanmıştır. Proteus da aynı sevgiyle arkadaşına şöyle der: ''Demek gidiyorsun ha sevgilim Valentine; güle güle! Görülmeye değer, nadir bir şeye rastlarsan yolculuğunda Senin olan Proteus'u hatırlamayı unutma!'' (s. 2) Oyunun en başında iki tür aşkın rekabeti Proteus'un, Valentine'nin sevgilisi Sylvia'ya vurulmasıyla doruk noktasına erişir. Proteus yalnız kaldığında arkadaşı ve vurulduğu kadın arasında bir karşılaştırma yapar. Her iki sevgisini tartıya vurur: ''Gözlerim mi yoksa Valentine in övücü sözleri mi, O kadının tartışmasız mükemmeliyeti mi, Yoksa benim her şeyi haince çiğneyişim mi, Beni böyle düşündürecek kadar düşüncesiz bıraktı?'' (s. 42) ''Galiba artık Valentine'e duyduğum yakınlık da soğudu, Eskisi kadar sevmiyorum artık onu, Ah, ama sevgilisini çok, ama çok seviyorum. Eski dostumu bu kadar az sevmemin nedeni de bu.'' (s. 43) Proteus bile, Valentine ile Sylvia'ya olan duygularını anlamakta güçlük çeker. İki aşk arasına sıkışmıştır. Oyunun sonu da hâla eleştirmenlerce tartışılır. Valentine'nin ilginç cevabı ve hemen Proteus'u affetmesi kafa karıştırıcıdır. ''VALENTINE: Ödeştik öyleyse. Seni namuslu kabul etmeye hazırım bir kez daha. Pişmanlık karşısında hıncı yatışmayanın Ne gökte yeri vardır ne yerde. Çünkü nedamet karşısında öfkesi geçer Tnrı2nın da. Sevgimin içtenliğini, cömertliğini anlaman için Sana veriyorum Sylvia'da benim olan ne varsa.'' (s. 107) Bu da Valentine'nin şapşallığa kaçan kibarlığını gösteriyor. Valentine de varoluşunu aşkta arayanlardan. Don Quijote gibi, ''İnsancıklar'' romanındaki Makar Devuşkin gibi, Beren ile Luthien gibi, bir başka Shakespeare oyunu olan Romeo ve Juliet gibi. Bunu sürüldükten sonra söylediği şu sözlerden anlıyoruz: ''VALENTINE: Ölmek varken neden hayatta kalıp bu işkenceyi çekmeli? Ölmek beni benden sürmek demek, Slyvia ile bense, ondan uzlaklaşmak kendimden uzaklaşmaktır. Ölümcül bir sürgün bu. Sylvia'yı göremezsem, ışık, ışık olabilir mi? Sylvia olmazsa, ne işe yarar neşe? ..'' Bu böyle devam ediyor fakat, dediğim gibi, bu alıntıdan da Valentine'in ne kadar âşık olduğunu anlayabiliyoruz. Shakespeare, bu oyunun tema ve motiflerinin birçoğuna geri dönse de bir daha asla dostluğu bir romantik aşktan daha üstün tutma riskini almamıştır. Ayrıca: Oyun boyunca karakterler kendini ''metamorfoza uğramış'' kişiler olarak ifade eder. Julia erkek kılığına girer ve sevgilisi Proteus'un peşinde tehlikeli bir yolculuğa çıkar. Valentine kıyafetlerini ve davranışlarını değiştirerek basmakalıp kıyafetlere ve âşık davranışına bürünür. Shakespeare bu oyunda bize ''Aşk, dostluk karşısında üstün gelir mi? Siz olsanız ne yapardınız? Arkadaşınıza mı arka çıkardınız, yoksa şehvetinizi salar mıydınız içinize? Aşkta hatırı sayan var mı?'' gibi sorular soruyor bizlere ve cevap bekliyor. Aslında, Shakespeare zaten bunları bize kitap/kuru-gurultu--32364 kitabında cevaplıyor: ''Güzellik öyle bir büyücüdür ki Adamın kanına işler, dostluk vefa unutulur gider.'' ''William'ın Ovidius'a düşkünlüğü karmaşık, ömür boyu sürecek bir tutkuydu ve görünüşe göre de hep yeni boyutlar kazanıyordu: William, Dönüşümler'de, sanki bu eser onun için çok katmanlı bir dünyasal ve metafizik esin ve buluş kaynağıymış gibi taze yönler buluyordu.'' (Park Honan, Shakespeare: Bir Yaşam, s. 97) Burada da Shakespeare'in Ovidius hayranı olduğunu ve ondan etkilendiğini pekiştiriyoruz: ''DÜK: Ya Phaeton* -sen Merops'un oğlusun- Gözüpek çılgınlığınla dünyayı yıkma pahasına Cennet arabasını sürmeye mi heveslisin? Üzerinde parıldıyorlar diye yıldızlara mı erişeceksin?'' *Phateon mitolojide güneşin arabasını kullanmaya çalışırken kaza geçirip ölmüş ve dünyayı yakıp kavurmuştur; bkz. yazar/Ovidius, kitap/donusumler-1-15--183769 Ayrıca sizlerle beğendiğim esprileri paylaşmak istiyorum: ''Thurio: Olmadığınız gibi görünebilir misiniz? Valentine: Belki: Thurio: Sahtekârlar da böyledir. Valentine: Siz de öylesiniz. Thurio: Olmadığım ne gibi görünüyorum? Valentine: Akıllı gibi. Thurio: Peki, öyle olmadığımın kanıtı? Valentine: Budalalığınız. Thurio: Budalalığımı nereden çıkarıyorsunuz? Valentine: Ceketinizden. Thurio: Ceketim kolsuz da olsa bedenime tam oturur. Valentine: Budalalığınız gibi.'' (s. 34- 35) ''Valentine: Madam, binlerce günaydın size. Speed: (Kendi kendine) İyi akşamlar! İşte milyon çeşit yapmacık tavır sana. Sylvia: Kölemiz* Sir Valentine, size de iki bin kere günaydın! Speed: (Kendi kendine) Bizimki kadına ilgisini gösterecekken, kadın ona faiziyle karşılık veriyor.**'' *O dönemde kadınlar âşıklarına böyle hitap ederlerdi. **Burada Shakespeare'in ''interest'' sözcüğü ile yaptığı bir söz oyunu var: Valentine'in Sylvia'ya olan ''ilgi''si için kullandığı sözcüğü, Sylvia ''iki bin günaydın'' diye selamlaması üzerine bu kez ''faiz'' anlamıyla kullanıyor. (s. 25 - 26) Bunlar çok kötü, basit espriler gibi gelse de, bunları yapmak hiç kolay değil. Günümüzde çoğu insan sadece müstehcen espri yaptığı için, bu güzel espriler çok basit geliyor. Müstehcen espri yapmak kolaydır fakat böyle espriler yapmak deha işidir. Shakespeare daha ilk eserinden gösteriyor bunu. -------------------------------------------------------------------- OLUMSUZ ELEŞTİRİ: Konu açısından Veronalı İki Soylu Delikanlı'nın bir komedya olmadığını gördük. Burada güldürü havasını sağlayan sadece iki kişi vardır: Valentine'nin uşağı Speed ile Proteus'un uşağı Launce. Bu iki kişi, çok komik ve gerçekçi bir biçimde aşktan söz ederek, oyundaki romantik âşıklarla bol bol alay eden bir koro görevini üstlenirler. Speed, Elizabeth çağı güldürülerinde görmeye alışık olduğumuz, işi gücü şaklabanlık yapmak olan sıradan komik uşaklardan biridir. Launce ise, sadece Shakespeare'in ilk önemli soytarısı değil, aynı zamanda oyunun belki de en ilginç kişisidir. İlginç oluşunun nedeni de, bu komedyadaki insanları kıs- kıvrak bağlayan, canlı ve gerçek birer insan gibi gelişmelerine engel olan o uydurma romantik geleneğin dışında kalmasıdır. Ne var ki, H. B. Carlton'un deyimiyle, bu komedyaya arka kapıdan girdiği halde, beklenmedik bir önem kazanır. Dowden, Veronalı İki Soylu Delikanlı'nın aklımızdan tümüyle silindikten sonra, anımsaya anımsaya ancak Launce ile o nankör ve huysuz köpeğini anımsadığımızı söyler. Shakespeare'in, bu gençlik dönemi oyununun konusunu işleyişinde bazı kusurlu noktalar var. Grup sahnelerini düzenlemeye isteksiz olan, ya da bunu beceremeyen Shakespeare oyun süresince monologlara, ikili konuşmalara, ya da karakterlerin, belli kişilere duyurmadan, kendi kendine söylediği sözlere ağırlık veriyor. Beceriksizce düzenlenmiş bir bölümde işler karışıyor ve iki monolog araya giriyor (Julia'nın monoloğunda). Şiirsel parçaların bir kısmında (''Sylvia Kim?'' adlı tatlı ezgide olduğu gibi) hoş bir nisan esintisi var; ama bir kısmı da sığ ve yavan ''dolgu'' malzemesi izlenimi veriyor. Konuşmalardan bir bölümü sanki kimliksiz, bedensiz seslerce yapılıyormuş gibi. Haydutlar ise, parodi olarak bile, cılız; yetişkinlerin neler söyleyebileceğini tahmin etmeye çalışan çocukları andırıyorlar. Thurio ve Dük kartondan karakterler; Valentine dokunaklı ama neredeyse beyinsiz (Kibarlığı budalalığa kaçıyor). Faydam dokunduysa ne mutlu bana, keyifli ve verimli okumalar. KAYNAKÇA: 1- kitap/shakespeare-kitabi--112036 2- kitap/shakespeare-bir-yasam--168803 3- kitap/veronali-iki-soylu-delikanli--13166 Önsöz, Özdemir Nutku 4- kitap/shakespeare-ve-hamlet--19213 (Fëanor)

Kitabın Yazarı William Shakespeare Kimdir?

William Shakespeare (26 Nisan 1564 (vaftiz) – 23 Nisan 1616), İngiliz şair, oyun yazarı ve oyuncu. Çoklukla İngilizce dilinin en büyük yazarı ve dünyanın en iyi dram oyun yazarı olarak anılır. İngiltere'nin ulusal şairi ve "Avon'un Ozanı" olarak da bilinir. Günümüze ulaşan eserleri, bazı ortaklaşa yazılanlarla birlikte 38 oyun, 154 sone, iki uzun öykü şiir ve birkaç diğer kaynağı belirsiz şiirlerden oluşur. Oyunları bütün büyük dillere çevrildi ve diğer bütün oyun yazarlarından daha çok sergilendi.

Shakespeare, Stratford-upon-Avon'da doğdu ve büyüdü. 18 yaşında, Anne Hathaway ile evlendi ve üç çocuğu oldu: Susanna, ikizler Hamnet ve Judith. 1585 ile 1592 arası, Londra'da bir aktör, yazar ve Lord Chamberlain's Men (sonraki adı King's Men) adında bir tiyatro şirketinin sahibi olarak başarılı bir kariyere başladı. Ölmeden 3 yıl önce 1613'te, 49 yaşındayken Stratford'da emekli olarak görüldü. Shakespeare'in kişisel yaşamına dair bazı kayıtlar günümüze ulaşmıştır. Fiziksel görünüşü, cinsel yönelimi, dini inançları, ve başkaları tarafından yazılıp ona atfedilen eserler olup olmadığı hakkında önemli tahminler yürütülmüştür.

Shakespeare, bilinen eserlerinin çoğunu 1589 ile 1613 yıllarında üretti. İlk oyunları çoğunlukla komedi ve tarihîydi, bu türlerle 16. yüzyıl sonunda kültür ve sanatın zirvesine yükseldi. Daha sonra 1608'e kadar trajedilere yöneldi, İngilizce'nin en iyi ürünlerinden bazıları kabul edilen Hamlet, Kral Lear, Othello, ve Macbeth'i bu dönemde yazdı. Son aşamasında, dram olarak da bilinen trajikomedilerini yazdı, ve diğer oyun yazarlarıyla iş birliği yaptı.

Oyunlarının birçoğu hayatı boyunca değişik kalitede ve doğrulukta basında yayımlandı. 1623'te, Shakespeare'in iki arkadaşı ve aktör dostu John Heminges ve Henry Condell, şimdi Shakespeare'in olduğu bilinen iki eser dışındaki tüm dramatik eserlerini içeren bir derleme baskıyı, Birinci Folyo'yu yayımladı. Önsözü Ben Jonson'ın bir şiiriydi, şiirde ileri görüşle Shakespeare için "bir döneme değil, tüm zamanlara ait" şeklinde bahsedilmiştir.

Shakespeare yaşadığı zamanda saygın bir şair ve oyun yazarıydı, ama ünü 19. yüzyıla kadar günümüzdeki yüksekliğine erişmedi. Özellikle romantikler, Shakespeare'in dehasını çok beğenmiş ve Victoria döneminde yaşayanlar Shakespeare'e George Bernard Shaw'ın "bardolatry" (Shakespeare hayranlığı) olarak tabir ettiği bir hürmetle tapmışlardır. 20. yüzyılda, eserleri bilim ve tiyatrodaki yeni akımlar tarafından defalarca benimsendi ve yeniden keşfedildi. Oyunları bugün popülerliğini büyük ölçüde sürdürmektedir ve sürekli olarak incelenmekte, sergilenmekte ve tüm dünyada farklı kültürel ve politik bağlamlarda yeniden yorumlanmaktadır.

Kaynak: https://tr.wikipedia.org/wiki/William_Shakespeare

William Shakespeare Kitapları - Eserleri

• On İkinci Gece
• Kış Masalı
• Hamlet
• Venedik Taciri
• Bir Yaz Gecesi Rüyası
• Othello

• Romeo ve Juliet
• Yanlışlıklar Komedyası
• Kral Lear
• Soneler
• Kral V. Henry
• Antonius ve Kleopatra
• Fırtına

• Cymbeline
• III. Richard
• Veronalı İki Soylu Delikanlı
• Julius Caesar
• Coriolanus'un Tragedyası
• Troilus ve Cressida
• Kral IV. Henry - 1

• Yeter ki Sonu İyi Bitsin
• Aşkın Emeği Boşuna
• Kral IV. Henry - 2
• Atinalı Timon
• Sen Aydınlatırsın Geceyi
• Titus Andronicus
• Hırçın Kız

• II. Richard
• Kral VI. Henry - 1
• Macbeth
• Windsor'un Şen Kadınları
• Kral VI. Henry - 2
• Aşk ve Anlatı Şiirleri
• İki Soylu Akraba

• Kısasa Kısas
• Kral John'un Yaşamı ve Ölümü
• Nasıl Hoşunuza Giderse
• Kuru Gürültü
• Cardenio
• Romeo ve Juliet (Çizgi Roman)
• Macbeth (Çizgi Roman)

• Çifte İhanet ya da Dertli Aşıklar
• Beklemek Cehennemdir
• Pericles
• Kral VIII. Henry
• Toplu Öyküler 1
• Kral VI. Henry - 3
• Hamlet

• Hikayeler
• Beğendiğiniz Gibi
• Three Great Plays of Shakespeare
• Venus and Adonis
• The Rape of Lucrece
• Othello ve Titus Andronicus
• Julius Caesar

• Macbeth
• Kral Lear
• Shakespeare Hikayelendirilmiş Bütün Eserleri
• Othello
• Bir Yaz Gecesi Rüyası
• Seçilmiş Әsәrlәri -1
• Seçilmiş Әsәrlәri -2

• Venedik Taciri
• VIII. Henry
• The Complete Works
• Die Fremden
• Beğendiğiniz Bedenlere Hayalinizdeki Ruhları Koyup Adına Aşk Diyorsunuz!
• Romeo ve Juliet & Kral Lear
• Vazgeçtim Bu Dünyadan (Seçilmiş Şiirler)

• Kuru Gürültü
• Fırtına
• III. Richard
• On İkinci Gece
• Complete Sonnets and Poems
• Selected Works of Shakespeare I
• Hamlet ve Atinalı Timon

• Flowers From Shakespeare's Garden
• Love in Shakespeare: Five Stories
• Seçilmiş Əsərləri
• Shakespeare-Toplu Oyunları - 1
• Is This a Dagger Which I See Before Me?
• Fırtına
• Helbestên Bijare

• Othello

William Shakespeare Alıntıları - Sözleri

• Ey , xahiş edirəm , iti xəncərini qınına qoy, iti ağlını qınından çıxar. Romeo və Cülyetta (Seçilmiş Әsәrlәri -1)
• "I saw Othello's visage in his mind" (Othello)
• Daha aşkın baharında nasıl olur da aşk filizleriniz nefretten kurur? (Yanlışlıklar Komedyası)
• Duygularımız zindanlarımızda zincire vurulmuş Mahkumlar gibi kontrol altındadır. (Kral V. Henry)
• Tüyleri daha güzel diye alakarga tarlakuşundan daha mı değerli? (Hırçın Kız)
• "yazık! hem kıyasıya harcıyorsun kendini, hem gönlün yeltenmiyor hiç kimseyi sevmeye." (Soneler)

• Bedeni zenginleştiren yalnızca kafadır.. (Hırçın Kız)
• Bilirsiniz ki, mutluluk sevgi bağının ta kendisidir. (Kış Masalı)
• Aşk da öyledir lordum, sevmeye başlamadan önce kör olmak gerekir. (Kral V. Henry)
• Dünya ne kadar genişse, o kadar uzakta olacağım. (Yeter ki Sonu İyi Bitsin)
• Düşüncelerimden öteye gidemezsin nasıl olsa Ve ben hep onlarlayım, onlarsa hep seninle. (Vazgeçtim Bu Dünyadan (Seçilmiş Şiirler))
• “ Keşke düşüncelerim de kapansa, gözlerim kapanınca..” (Fırtına)
• “Senden kaçıyorum, çünkü incitmek istemiyorum seni.” (Nasıl Hoşunuza Giderse)

• “Yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını. Yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı.” (Beğendiğiniz Bedenlere Hayalinizdeki Ruhları Koyup Adına Aşk Diyorsunuz!)
• Doğru olanın kaygısızdır yüreği. (II. Richard)
• ... çok seven ama aklıyla sevmeyen biri olduğumu söyleyin. (Othello)
• Kötülük nedir bilmezdik, bilen olduğun da aklımıza getirmezdik. (Kış Masalı)
• "Bir aşığın yemini bir meyhane sahibinin sözü kadardır. İkisi de her şeye tamam der." (Beğendiğiniz Gibi)
• Beklemek cehennemdir. Ama beklerim seni. İyi kötü demeden suçlamadan keyfini. (Beklemek Cehennemdir)
• "Kıskanç ruhlar bir sebebe ihtiyaç duymaz." (Othello)